คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ◊EP01|แรกพบ◊
แก๊งมาเฟียแห่งอิตาลี วาเรียตัดสินใจที่จะมาพักร้อนกันที่ญี่ปุ่น เนื่องด้วยจดหมายที่ส่งมาจากรุ่นที่9 ให้พวกเขาได้หยุดกันบ้างหลังจากจบศึกสายรุ้งที่ใหญ่หลวงนั้น แน่นอนว่าเป็นใครก็ไม่กล้าที่จะปฎิเสธหรอก อุตส่าต์เหนื่อยมาตลอดนี่นา
"โว้ยยยยย ได้หยุดทั้งที คึกคักหน่อยสิฟะ"
เสียงเอะอะโวยวายของหนุ่มผมยาวที่ไม่ต้องเดาเลยว่าเป็นใครเอ่ยใส่ลูกน้องของตัวที่เดินตามต๋อยๆมาด้วยความเอื่อมระอาเป็นอย่างมาก ก็แหมการเดินทางจากอิตาลีมาญี่ปุ่นนะมันก็ใช่เวลานานเหมือนกันนะ จะไม่ให้เหนื่อยได้ยังไงละ
"โธ่ คุณผบ.ลดเสียงลงบ้างก็ได้นะฮับ"
ยังไม่ทันใดเด็กหนุ่มหัวกบเจ้าของของกวนส่วนร่างของอวัยะวะและผู้ที่มาเพิ่มความรั่วให้วาเรียเอ่ยแทรกขึ้นตามต้นฉบับของเขา หน้าตายและคำพูดสุดกวนที่เลียนแบบใครไม่ได้นี่
"ฮึ.."ถัดจากฟราน เป็นเด็กทารกตัวเล็กที่ลอยตุ๊ปป๊องอยู่นั้น พลางพูดออกมาแค่ 'ฮึ'ในลำคอเท่านั้นแหละ แต่ยังไงมันก็เป็นนิสัยดั่งเดิมของเขาอยู่แล้วนี่
"นั้นสิฮ้า เจ๊ก็ด้วยน้าา สคอลโล่"
" ถ้าเพื่อบอสแล้วฉันไม่เหนื่อยหรอก"
ทุกคนต่างออกมาเป็นความเห็นเดียวกันราวกับนัดกันมาอย่างนั้นแหละ? แต่มีคนหนึ่งกลับยืนนิ่งและทอดสายตามองออกไปยังถนนที่พวกเขาพึ่งจะเดินผ่านมาเมื่อสักครู่นี่เอง
"รุ่นพี่ครับ มัวแต่เหม่ออยู่นั้นแหละ-3- ทำอะไรนะครับ"
"ชิชิชิ เจ้าชายป่าวเหม่อสักหน่อย เจ้ากบบ้า"เบลหันมาปรายตาใส่เด็กหนุ่มที่พูดจาสุดกวนออกมาที่เล่นเอาเขาอดที่จะควักมีดที่ทำเองกับมือ(?)มาปาใส่ไม่ได้ทุกที
"อ๋อย นํ้าตาเล็ดเลยเรา"
"ทีหลังก็อย่ามาสั่งสอนเจ้าชายแบบนี้อีก ไอ้กบ" เบลเอ่ยพลางผละสายตากลับไปมองจุดๆนั้นอีกครั้งด้วยความสงสัย เพราะอะไรกันนะเขาถึงสนใจมากขนานนั้น? ทำไมกันนะ?
"นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย.."หญิงสาวเจ้าของเรือนร่างบางในชุดขาวสะอาด ปัจจุบันตอนนี้เรียกได้ว่าฉันเดินด้วย2เท้าเปล่ามาเกือบรอบเมืองแล้ว เพราะสำหรับฉันแล้วในโรงเรียนมีคนหน้ากลัวๆอย่างนั้นอยู่ก็คงไม่ปลอดภัยแน่ๆ แถมถามใครก็ยังไม่มีใครตอบด้วยอา..TT TT
ฉันเอ่ยพลางเดินไปตามทางต่อไป เฮ้อ จะมีใครพอช่วยฉันได้ไหมเนี่ย ยังไงก็คงจะต้องเดินแบบนี้ต่อไปสินะ แล้วหวังว่าฉันจะเจอคนที่ฉันหวังเอาไว้ด้วยเธอ!
"ฮ๊ายยย เลวี่ดูสิ ฮ้าสวยชะมัดเลยอะ ( > <)" ระหว่างที่ฉันเดินผ่านร้านอะไรสักอย่าง เสียงที่เดาก็รู้เลยว่าเป็นพวกกระเทยแน่ๆ แล้วคนนั้นที่มีหนวดเยอะๆแล้วก็อะไรที่ปักอยู่กลางหลังเยอะๆนั้นคงจะเป็นแฟนอย่างนั้นแหละ!!
ถัดจากร้านนั้นมา ฉันก็ผละไปเห็นคนผมยาวที่ดูเหมือน..เขาจะเป็นผู้ชาย!! โอ๊ผู้ชายไว้ผมยาวซะด้วยอะ จะเรียกว่าประหลาดดีไหมเนี่ย? ตรงข้ามกับเขาเป็นผู้ชายที่ดูที่มีรอยแผลเป็นที่หน้าดู น่ากลัวยังไงไม่รู้สิ....
"โว้ยยยยย!!!" จู่ๆคนผมขาวก็ตะโกนแหกปากดังลั่นขึ้น ง๊ายเสียงมันช่างหน้าแสบแก้วหูเสียงจริงและ แล้วทำไมเขาต้องตะโกนออกมาด้วยละ
"คนพวกนี้เป็นใครกันนะ"ฉันเอ่ยพลางย่างฝีเท้าเดินไปข้างหน้าต่อ แต่สายตาก็ยังจับจ้องไปที่ร้านถัดมา เอ๋? แต่ฉันก็ถึงกับต้องชะงักฝีเท้า เมื่อเห็นเจ้าตัวเล็กที่ห้อยจุกนมอยู่ตรงคอกำลังลอยได้ ! ว้าวมันช่างหน้าแปลกเสียจริงแหละ แถมหน้าตาก็ดูน่ารักใช่ย่อยเหมือนกันนะ..
แต่ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าเจ้าน่ารักนั้นเป็นตัวอะไรกัน นะ เฮ้อ โอ๊ะคนที่ยืนข้างๆเจ้าน่ารักนั้นดูเหมือนจะเป็นกบสินะ ใส่หมวกกบซะใหญ่ขนาดนั้น แถมหน้าตาเหมือนผู้หญิงชะมัดเลย=^= แค่ฉันยืนอยู่ห่างๆก็รู้เลยว่าเขาต้องน่ารักมากแน่ๆเลย (> <)
"นั้นใครนะ.."
แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ก้าวฝีเท้าออกไปไหน เสียงของใครบางก็ตะโกนดังก้องขึ้นจากทางด้านหลัง และดูเหมือนจะเรียกฉันสินะ=^=
ฉันหันไปสบตากับใส่เจ้าของเสียงนั้น บุรุษร่างสูงเจ้าของผมสีบลอนด์ที่ชี้โด่เด่ไปมา แถมมีมงกุฎสวมเอาไว้อีกด้วย ใบหน้าที่แทบแทบ..เรียกได้ว่ามองไม่เห็นนัยน์ตาเลยจะดีกว่า เพราะถูกหน้าม้าปิดเอาไว้นะสิ อ..เดี๋ยวสิ ประเด็นสำคัญก็คือ ..เขา...มองเห็นฉัน!!!!
"ฉัน..ถามว่าเธอเป็นใครกันนะ"บุรุษร่างสูงเอ่ยพลางเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ ส่วนฉันก็ค่อยก้าวถอยหลังหนีเข้าไปเรื่อยๆ เฮ้อ=_='' จะไม่ให้ทำแบบนี้ได้ยังไงละ ก็เล่นชูมีดขึ้นมาแบบนี้นะ
"อ..เอ่อ"
"ทำไมไม่ตอบ หรือยากจะตายตรงนี้!!!"
คนร่างสูงเอ่ยพลางเดินเข้ามาใกล้ฉันขึ้นเรื่อยๆทุกที แล้วจะให้ฉันตอบว่าอะไรละ..ฉันเองก็จำไม่ได้เหมือนกันว่าตัวเองชื่ออะไรนะ TT TT แงๆๆ ซวยแล้วไงละ
"ฉ..เอ่อ"
"....."
"ฉ..ฉันจำไม่ได้!" เฮ้อ ตอบแบบนี้เอาตัวรอดไปก่อนละกัน TT TT จะให้มานึกปุ๊ปปั๊ปมันก็ไม่ได้อะ แล้วถ้าไม่ตอบก็อาจจะโดนเจื๋อนก็ได้?
"จำ..ไม่ได้ จะบ้าหรือไง?"
"ก็..ฉันพูดจริงนะ..ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่มันจำไม่ได้จริงนี่-^-"
"คนบ้าอะไรจำชื่อตัวเองไม่ได้กัน ชิชิชิ" เขาเอ่ยพลางหัวเราะแบบแปลกประหลาดออกมา ก่อนจะใช้มือของเขาจับมาที่มือของฉัน เอ๋..นี่จะพาฉันไปไหนนะ แล้วทำไมเขาถึงจับตัวฉันได้ละทั้งๆที่ ปกติแล้วไม่เคยมีใครจับตัวฉันได้ มองก็ยังไม่เห็นด้วยซํ้า O__O
"แล้ว..คิดจะพาฉันไปไปเนี่ย.."
"ชิชิชิ.."เขาหัวเราะอย่างแปลกประหลาดออกมาอีกครั้ง พร้อมกับรอบยิ้มแบบเจ้าเล่ย์ออกมา แล้วถามก็ไม่ตอบอีกนะ หรือจะจับฉันไปขายงั้นเหรอO__o
"นี่ยัยบ้า เธออย่าคิดว่าเจ้าชายจะจับเธอไปขายเด็ดขาดนั้น"
"อ..เหรอ" โฮ๊ย ไม่ทันแล้วละ แต่เดี๋ยวเอ๋ เขาเรียกตัวเองว่าเจ้าชายงั้นเหรอ...ไม่สิดูหยังงี้เจ้าชายเก๊ชัดๆ..=__=''
"ว่าแต่นายชื่ออะไรนะ"
"แล้วทำไมเจ้าชาย ต้องบอกชื่อให้คนอย่างเธอด้วยมิทราบ.."
"อ..อ้าว=^="
โธ่หมอนี่ คุยด้วยดีๆไม่ได้เลยใช่ไหมเนี่ย เฮ้อ แล้วว่าแต่เขาจะพาฉันไปไหนกันนะ ก็อย่างที่หวังเอาไว้แหละ คงไม่เอาฉันไปขายสินะ เฮ้อ.. แต่ก็รู้สึกดีใจเหมือนกันนะที่ มีคนเห็นฉันแล้ว แม้จะโชคร้ายที่เป็นคนที่ปากร้ายแบบเขาก็เถอะ!!!!
-------------------------------------------------------------
เฮ้อ~ กว่าจะอัพเสร็จ(อู้ตั้งนาน=w=) มันจะดูเน่าๆ
ไปหน่อยนะ เพราะช่วงนี้ฮิหันตันแบบกู้ไม่ขึ้นอาTT TT
แต่ก็จะพยายามอัพให้ดีที่สุดนะฮับ ( _ _)
ความคิดเห็น