รักเธอนะ ยัยหลายอามรมณ์

ลำดับตอนที่ #3 : งาน&สมาชิกใหม่

งาน

ติ๊ดๆๆ หืม นาฬิกาปลุกแล้วอ่อ  เล็กสักหน่อย จิ๊วๆ เรียบร้อย กี่โมงแล้วเนี้ยอาบน้ำดีกว่า

ซ่า ซ่า

อาบเสร็จล่ะ มีไรกินมั้งเนี้ย อืมม เค้กช็อกโกแลตกับโกโก้ เยี่ยม

นั่งเลยๆเปิดทีวี มีแต่ข่าวนักร้องหน้าใหม่ วงใหม่ๆเมื่อไหร่จะเป็นชั้นบ้างนะ

ตืดดดดด เลิฟ เลิฟ รับโทรสับด้วยค่าบ เลิฟ เลิฟ รับโทสับ ค่าบ

‘ใครโทมา ฮัลโหลค่ะ จริงเหรอค่ะ อ่อ ขอบคุณมากค่ะ ได้ค่ะๆ’

ติ๊ดวางสายไป

‘กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เย้ๆๆๆๆวู้!ฉันได้งานแล้วโว้ยยยยย คุณผ่านการสมัครค่ะ วันนี้ต้องเข้าที่ประชุมบ่ายโมงตรงนะค่ะ อย่าลืมมาล่ะค่ะ’

กี่โมงล่ะ เที่ยงแล้วเหรอ อีกครึ่งชั่วโมงสินะ แต่งตัวๆๆๆ

เสร็จล่ะพร้อมล่ะ ไปกันเลยอืม ฉันมาถึงตึกแล้ว เข้าไปข้างในเลยดีกว่า

อยู่ไหนน๊า

‘อ่อ คุณเลิฟใช่มั้ยค่ะ’

‘ค่ะ’

‘งั้นเชิญทางนี้ค่ะ’ตื่นเต้นชะมัดอ๊ากกกกกกก จะได้เจอซุปเปอร์สตาร์ด้วย

เก็บอารมณ์ไว้หนูน้อยแค่ดาราท่องไว้แค่ดารา

‘ค่ะ’

‘ไม่ต้องตื่นเต้นนะคะ ดิชั้นเป็นผู้จัดการของวงที่คุณจะต้องไปแสดงด้วยเรียกชั้นว่า รัน ก็ได้ค่ะเราคงอายุเท่ากัน’

‘ค่ะ แล้วรันอยู่ที่นี้นานรึยังค่ะ’

‘พอสมควรค่ะ เลิฟก็ระวังพวกตัวแสบหน่อยนะ ซนมากๆเลยล่ะ’

‘อ่อ ค่ะ’แล้วเราก็คุยกันถูกคอเชียว คนถึงห้องประชุม ชั้นเข้ามาตอนนั้นยังไม่มีใครมา รันกับชั้นเลยเข้าไปนั่งรอ

‘ไอพวกนี้ช้าจริงเชียว’

‘ไม่เป็นไรค่ะแล้วรันทานอะไรรึยัง’

‘ยังเลยค่ะ กะว่าประชุมเสร็จจะไปหาเค้กทานสะหน่อย ’

‘เหรอค่ะ งั้นไปร้านของเลิฟมั้ยค่ะ เดี๋ยวเลิฟเลี้ยงเองเลย’

‘จริงเหรอค่ะเลิฟเปิดร้านเบเกอรี่เหรอ’

‘ค่ะ พอดีชอบทำขนมด้วย’

‘อย่างนี้ต้องลองชิมซะแล้ว’ชอบของฟรีแหะ เหมือนกันเลย โปรโมทร้านด้วยอิอิ

ครืด

‘โอ้ยไม่เห็นจะอยากมาเลย รันทำไมเธอต้องปลุกพวกเรามาด้วยเนี้ย’

‘ก็มีประชุมนี้’หน้าคุ้นๆ นี้มันพวกที่ไปกินเบเกอรี่ที่ร้านชั้นวันนั้นนี่

‘ฮ้าว ชั้นยังไม่หายง่วงเลยน๊า’

‘ฉันก็หิวข้าววว’

‘นี้ ออส เซย์ พวกนายอย่าบ่นได้มั้ย เดี๋ยวท่านประธานก็มาล่ะ มาพอดีเลย’

‘นี้ค่ะท่านประธาน เด็กคนนี้จะมาเป็นนักร้องหญิงในวงค่ะ’

‘อืม สวัสดี’

‘สวัสดีค่ะ’

‘ชื่อไรน่ะ’

‘เลิฟค่ะ’หวา ตื่นเต้นชะมัด

‘อืม ก็ไม่มีอะไรมากนะที่เรียกพวกเรามานี้ก็จะแจ้งเรื่องนักร้องหญิงให้ทราบ หวังว่าทุกคนคงไม่ขัดข้องนะ เอาล่ะไม่มีอะไรมากไปได้แล้ว’

‘อ่า ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ’

‘ไปกันเถอะเลิฟ รันหิวจะแย่ล่ะ’

‘โอเคจ๊ะ’

‘พวกนายจะไปที่เบเลิฟกอรี่เลิฟด้วยกันมั้ย เดี่ยวเลิฟเขาเลี้ยง’

‘ร้านเมื่อวานน่ะเหรอ’

‘ไปดิ่!’5 คนนี้พูดพร้อมกัน อยากไปขนาดนั้นเชียว

‘เค้กที่นั้นอร่อยมากเลย’เรย์พูด

‘แล้วยิ่งคุ้กกี้นะ โคตรอร่อยเลยล่ะรัน’ออกัสพูดต่อ

‘ขนาดนั้นเชียว ชั้นชักอยากชิมฝีมือเธอซะแล้วสิ ’เกินไป

‘ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก ไปกันเถอะนี้ก็บ่ายสองล่ะ’รีบดีกว่า แดดร้อนโคตร

20 นาทีต่อมา

‘ถึงล่ะ นี่ล่ะร้านเลิฟ เป็นไงใช่ได้มั้ย’

‘หืม อบอุ่นมากเลยทีเดียว ออกแนวโรแมตติกด้วยนะเนี้ย’

‘พวกเราช่วยกันจัดน่ะ’

‘พี่คีย์ค่ะสวัสดีค่ะ ยูล่ะค่ะ’

‘ยูอยู่ข้างในจ๊ะ ’

‘นี้เพื่อนเลิฟนะค่ะ พามาเลี้ยงสักหน่อย’

‘เข้าไปข้างในเถอะ ข้างนอกร้อนเพื่อนๆเลิฟคงหิวแย่แล้ว’

‘ค่ะ’

กรุ๊งกริ๊ง

‘อาวเลิฟ หวัดดี’

‘ไปเถอะเร็วๆเข้า เดี่ยวไม่ทันนะ อุ๊ย’เฮ้ย น้องเขากำลังจะล้ม

‘ฮึบ ไม่เป็นไรนะ’ฉันคว้าตัวไว้ทันไม่งั้นกระถางดอกไม้ชั้นแตกแน่

‘อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะค่ะพี่เลิฟ’อุย ตาหวานเชียว

‘ไม่เป็นไร คราวหน้าจะวิ่งจะเดินก็ดูมั้งนะ มันอันตราย’

‘งั้นหวานไปก่อนนะคะ’

‘จ๊ะจ๊ะ’

กรุ๊งกริ๊ง

กรี๊ดดดดด พี่เขาโดนตัวแกอ่ะ  พี่เขาโดนตัวชั้นด้วยอ่า ><! เขินชะมัด

‘โห ดังทะลุถึงในร้านเลยแฮะ ดูถ้ายัยหวานนั้นจะชอบแกมากนะ’

‘บ้าเหรอยู พูดมากน่า’

‘อ่อ แล้วทำไมเด็กคนนั้นต้องดีใจขนาดนั้นด้วยล่ะ’

‘ก็ยัยเลิฟมันเป็นขวัญใจสาวๆอ่ะดิ่ มันเป็นนัก คาราเต้ ของโรงเรียน สาวๆเลยชอบมัน ไอนี้ก็ทำเท่ เดี๋ยวก็ดนตรี เดี๋ยวก็คาราเต้ แล้วยังจะเล่นบาสอีก ยัยเมื่อกี้น่าจะเป็นแฟนคลับ’ร่ายซะยาวเชียวนายนี่ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ นิสหน่อยเองแฟนคลับก็มีนิดเดียว ไอยูมันก็มีนะเยอะด้วยหนุ่มฮอตเชียวล่ะ

‘อ๋อ เลิฟนี่ดังจัง ถ้าร่วมวงเราเข้าไปคงได้แฟนคลับอีกเยอะ’ผลประโยชน์ชัดๆ

‘ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกรัน’เกินไปจะลอยแล้วฉัน

‘หึ ให้มันแน่เถอะ อาจจะทำพังมากกว่าล่ะสิไม่ว่า’โหนี้แน่ใจนะว่าปากคนน่ะ มันมีอะไรอยู่ข้างในเยอะแน่ๆว่ามั้ย

‘พูดแบบนี้ได้ไงฮะเซย์เลิฟเขาเป็นแขกของเรานะ’

‘ใครเชิญกันล่ะ ทนไม่ได้ก็ออกไปซะสิ’มันจะมากเกินไปแล้วนะเว้ย

‘เรย์เงียบนะ’

‘ช่างเหอะ ฉันไม่สนใจพวกที่ชอบดูถูกคนอื่นหรอก ^^’ยิ้มเข้าเลิฟ ยิ้มเข้าไว้

‘อ่าจ๊ะ งั้นไปนั่งโต๊ะกันเถอะหิวจะแย่ล่ะ’

‘อืม จะกินอะไรสั่งได้เลยนะ’

‘จ๊ะ พวกนายก็มานั่งได้แล้ว ยืนเซ่อกันอยู่ได้’หน่อยแน่เลยฉัน

‘เออนี่ หลังจากกินเสร็จแล้วฉันจะไปทำบุญ ไปด้วยกันมั้ย’

‘จริงเหรอดีเลย ไปสิฉันไม่ได้ทำนานล่ะ พวกนายก็ไปด้วยสิกำยิ่งมากๆอยู่’

‘อืม’5 คนตอบพร้อมกัน ดูหน้าแล้วโคตรเต็มใจเลยนะนั้น

‘จ๊ะ ยูนามิของแกกลับมาวันไหนอ่ะ’

‘สอบเสร็จมั้ง’

‘ไม่ดีใจเหรอ’

‘ไม่อ่ะ อิสระภาพของฉันหมดสิ้นกันพอดี’ดูมันคิด ฉันจะฟ้องนามิให้เข็ด

‘คิดแบบนั้นใช่มั้ย ฉันจะฟ้องนามิแกโดนแน่’

‘เฮ้ยไม่นะ เลิฟแกจะทำงี้ไม่ได้นะ ถ้าแกฟ้องฉันก็ตายน่ะสิ’

‘เรื่องของแกไม่เกี่ยวกับฉันซะหน่อย’

‘ยัยเลิฟ’

‘ไม่ฟ้องก็ได้ ว่าแต่พี่คีย์ทำไมยังไม่เข้ามานะ วันนี้แกเห็นลาย์ยังยู’

‘ยังเลยว่ะ  เดี๋ยวฉันออกไปดูพี่คีย์ก่อนนะ’

‘อืมๆ เลือกได้ยังล่ะจะกินอะไร’พอยูออกไปดูพี่คีย์ฉันเลยไปถามพวกรันว่าจะสั่งอะไร

‘ได้แล้วจ๊ เอา เค้กสตรอเบอรี่ 1 เค้กช็อกโกแลต 5 น้ำก็เป็น ชานม 1 โก้โก้ปั่น 6 แล้วกันนะ’

‘อ่า ok จ๊ะเดี๋ยวฉันไปเอามาให้’ฉันเดินเข้าไปในหลังร้านแล้วจัดเอาขนมเค้กที่อยู่ในตู้มาสตรอเบอรี่ 1 ช็อกโกแลต 6 อย่าคิดว่าเกินนะ ฉันก็กิน 55 แล้วฉันก็ทำชานม แล้วเอาโก้โก้ปั้นใส่แก้วพร้อมเสริฟ์แล้วค่ะ

‘มาแล้วๆ เอานี้เค้กสตรอเบอรี่ 1 ชานม 1 เค้กช็อกโกแลต 5 โกโก้ 5 ขอให้อร่อยน๊า’

‘ว๊าวน่าทานจะเลยเลิฟพวกนายว่ามั้ย’

‘ก็งั้นๆแหละ รสชาติคงเหมือนๆกัน’นายชิมแล้วนายจะรู้ เพราะวันนี้ช็อกโกแลตสูตรเข้มข้นย่ะ

‘โหว อร่อยมากเลย หวานนุ่มลิ้นมาก มีแยมสตรอเบอรี่สอดใส้ข้างในด้วยรู้สึกถึงเนื้อสตรอเบอรี่เลยนะ รสมันเปรี้ยวๆแต่ก็มีความหวานซ้อนอยู่ ฝีมือเลิฟนี่เยี่ยมมากเลยนะ’

‘ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก’ฉันเห็นพวกเขากินเข้าไปแล้วทำหน้าอึ้งกัน อยากบอกว่าฮามากฉันกำลังรอคำคำนึงที่จะต้องออกจากปากของเขาอยู่

‘อร่อย!’ในที่สุดพวกเขาก็พูดพร้อมกันฟังแล้วมันชื่นนนนนนนใจจริงๆ อิอิ

‘เป็นไงล่ะ รีบๆกินได้ล่ะจะได้ทำอย่างอื่นกันต่อ’

กรุ๊งกริ๊ง

‘ยัยเลิฟเสร็จแล้วแกจะไปไหนต่อ’ยูกับพี่คีย์เดินเข้ามา

‘ที่เดิมน่ะ จะฝากมั้ย’

‘ก็ดี 500 แล้วกัน’ที่พูดกันอยู่นี้ไม่ได้จะไปธนาคารนะเราจะเอาทุนไปซื้ออาหารให้น้องหมาและทำบุญกับเด็กกำพร้าน่ะ

‘ok อย่างล่ะ 250 อยู่ได้อีกนานแน่ๆ งงั้นไปล่ะ’

‘อืม เดินทางดีๆล่ะ’

‘เดี๋ยวเลิฟพี่ฝากด้วยคนสิช่วงนี้รู้สึกไม่ค่อยดีทำสักหน่อยเผื่อมันจะดีขึ้นบ้าง พี่ก็ฝาก 500 นะ’น่ารักจังพี่ฉัน

‘ค่ะ เสร็จแล้วก็ไปกันได้ล่ะเดี๋ยวจะไม่ทันซะก่อน’

‘ไปกันเถอะ ดีกว่านั่งเบื่อๆ’

‘ไปนะยู ไปนะค่ะพี่คีย์ ดูแลร้านด้วยล่ะ’

‘จ้า, อืม’

‘นั่งรถ 2 แถวไปนะ’มาพอดีเลย

‘ขึ้นมาๆ ไปหน้าห้างค่ะ’

‘ทำไมต้องนั่ง 2 แถว’รันถามแปลก

‘ซื้อของฝากน่ะ ฉันสัญญากับเด็กๆไว้ว่าถ้าไปจะเอาไปให้’

‘เหรองั้นเดี๋ยวฉันช่วยจ่าย’

‘พวกเราด้วย’

‘จ๊ะ ขอบคุณค่ะลุง’พวกนี้ดีกว่าที่คิดนะเนี้ย

‘ต้องซื้ออะไรบ้างล่ะ’ฉันจดไว้แล้วล่ะ

‘อ่ะ ตามนี้น่ะ เดี๋ยวพวกนายเอาอันนี้ไปซื้อตามจำนวนนะ เดี๋ยวฉันคืนเงินให้ ฉันกับรันจะไปทางนี้พวกนายหาทางนู้นแล้วกัน’

‘อืม ไปเหอะเยอะใช่เล่น’

‘ไปจ๊ะ ’แล้วพวกเราก็เดินซื้อนู้นซื้อนี้จนหมดเลย พวกเด็กๆขอมาเยอะน่ะ ฉันอยากทำอะไรเพื่อพวกเขาบ้าง ตุ๊กตา หุ่นยนต์ สร้อย บาร์บี้ อะไรที่หาได้ก็หา

ประมาณชั่วโมงนึงฉันได้ของครบหมดล่ะ พวกนายนี่ก็เหมือนกัน เลยนั่งรถสองแถวเพื่อไปสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ของเล่นทั้งหมดมีสองถุง ช่วยกันแจกล่ะกัน

‘เอาเข้าไปข้างในเลยนะ ตามฉันมา สวัสดีค่ะน้าอ้อม’คนที่ดูแลพวกเด็กกำพร้าน่ะเขาเป็นอาสาสมัคร

‘อาวหนูเลิฟ ขนอะไรมาเยอะแยะจ๊ะเนี้ย ไม่น่าลำบากเลยนะ’

‘ไม่เป็นไรค่ะ แล้วงบเป็นไงบ้างค่ะ’

‘ก็ดีเรื่อยๆน่ะจ๊ะ มีบ้างอดบ้าง’

‘นี้ค่ะ 1000 บาทไว้ซื้ออาหารให้เด็กๆนะค่ะ’

‘ของพวกเราด้วยครับ 5000 ’

‘ขอบใจมากนะพวกหนูๆ ตามน้ามาเลยเด็กๆอยู่ที่สนามเด็กเล่นน่ะ’

‘ค่ะ เอาของขวัญมาเร็ว’แล้วพวกเราก้เดินมาถึงานามเด็กเล่นกำลังสนุกเชียวพวกเด็กๆต้องดีใจมากแน่ๆเลย

‘เด็กๆจ๊ะดูสิว่าใครมาหาแหนะ’พวกเขารู้จักฉันล่ะ

‘พี่นางฟ้านิ่ พี่ค๊า พี่ค๊า พี่นางฟ้ามา พี่ครับพวกเราคิดถึงพี่จังเลย ’

‘พี่ก็คิดถึงพวกเราจ๊ะ งันนี้พี่กับเพื่อนๆเอาของขวัญมาให้แล้วน๊า ตามที่สัญญาไว้ไง นี้พี่รัน พี่เซย์ พี่ออสก้า พี่เรย์ พี่ออกัส แล้วก็พี่ชิน นะจ๊ะ’

‘สวัสดีครับ สวัสดีค่ะ’

‘อ่าเข้าแถวสองแถวน๊าทีล่ะคนจ๊ะนี้ตุ๊กตาใครอยากได้ หมีพู กระต่าย เสือน้อย มีหมีแพนด้าด้วย’

หนูค่ะ ผมครับ หนูๆๆ อันนี้น๊า อันนี้ของผมครับเอาล่ะๆทีล่ะคนนะ 555 ตัวนี้หน้าเหมือนเราเลย ฮ่าๆ ทุกคนดูสนุกสนานมาก ชินที่ไม่เคยยิ้มก็ยิ้มออกมาอย่างง่าย

‘เธอนี่ทำอะไรดีๆก็เป็นนะ’

‘แน่ล่ะ นายก็ดูเหมือนจะชอบมากเลยนะออกัส’

‘อืม มันรู้สึกสบายใจมากเลยล่ะ’

‘ดูเพื่อนนายสิ พวกเขาดูมีความสุขมากเลยนะ ยิ่งนายยิ้มยากอย่างนายชินยังยิ้มได้เลย’

‘พวกเราไม่ค่อยได้ทำอะไรแบบนี้น่ะ มีแต่งานๆๆๆยุ่งไปหมดจนลืมความรู้สึกแบบนี้’

‘อืม บอกเพื่อนพวกนายเราจะไปกันแล้วนะมีอีกอย่างนึงที่ต้องไปทำ’

‘okเฮ้ย กลับได้ล่ะไปที่อื่นต่อ’

‘ไปไหนว่ะ ’

‘ไม่รู้ดิ่เลิฟบอกมา’

‘อืมๆเดี๋ยวพวกพี่ๆกลับก่อนนะครับแล้ววันหลังจะมาใหม่ ’

ค่ะ ครับ  ทุกคนเป็นเด็กดีนะ

ฉันนึกออกล่ะ ตุ๊กตาเจ้าหญิงกับเจ้าชาย

‘เดี๋ยวฉันมานะ’ฉันรีบวิ่งไปในห้องพยาบาลของเด็กกำพร้า

‘ตามไปดูกันเถอะ’

‘เคย์ ’

‘พี่เลิฟ’แล้วฉันก็วิ่งไปกอดเขา น้ำตาของฉันไหลออกมาตอนไหนก็ไม่รู้

‘พี่คิดถึงเคย์นะ พี่มีของมาให้นี้ ตุ๊กตาเจ้าหญิงกับเจ้าชายที่เคย์บอกพี่ไง แล้วก็สร้อยอันนี้พี่ให้เคย์นะ ขอให้เคย์เก็บมันไว้อย่างดีนะ หายไวไวนะ อย่าร้องสิ’

‘พี่สาวก็อย่าร้องสิฮะ ขอบคุณมากๆนะฮะสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ผมจะเก็บรักษามันอย่างดีจนวินาทีสุดท้ายของชีวิตเลยฮะ หยุดร้องได้แล้วนะพี่สาว ผมรักพี่นะ’

‘พี่ก็รักเคย์นะ พี่ไปก่อนล่ะต้องไปเยี่ยมน้องหมาล่ะนะ เคย์จำไว้นะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพี่ก็จะอยู่ข้างเคย์เสมอ ไปนะ จุ๊ฟดูแลตัวเองด้วยนะ นอนพักผ่อนได้ล่ะ’

‘ฮะ ผมรักพี่สาวที่สุด’แล้วเคย์ก็หลับไป ขอให้เคย์เป็นเด็กดีนะ

ฉันกลับออกมาก็เห็นพวกรันยืนอยู่ แล้วพวกเราก็ขึ้นรถสองแถวไปกันต่อ

‘เด็กคนนั้นเป็นใครเหรอเลิฟ’

‘อ๋อ เห็นเหรอ เขาเปรียบเหมือนน้องชายฉันเลยล่ะ เขาเป็นโรคมะเร็งติดมาจากพ่อแม่ที่ทิ้งเขาน่ะ อาการก็ไม่ค่อยดีเขาเลยออกมาวิ่งเล่นกับคนอื่นๆไม่ได้ฉันรู้สึกเหมือนเขาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ฉันสัญญากับเขาไว้ว่าถ้าเขาหายฉันจะพาเขาไปเที่ยว ไปทะเล ไปทุกที่ที่อยากไป เขาขอบางสิ่งบางอย่างที่เป็นตัวแทนฉันฉันเลยเอาตุ๊กตาเจ้าหญิงกับเจ้าชายที่เขาชอบบอกว่าเขาเป็นเจ้าชายแล้วฉันเป็นเจ้าหญิงให้เขา พร้อมกับสร้อยที่มีรูปที่เราถ่ายคู่กันเมื่อครั้งก่อน ฉันรักเขามากเลยล่ะเขาก็รักฉันเช่นกัน ’

‘ฉันขอโทษด้วยที่ถาม อืมถึงแล้วล่ะลงกันเถอะต่อไปเราต้องทำอะไรต่อล่ะ’

‘ไม่เป็นไร ต่อไปก็อาหารหมาล่ะ รวมเงินซื้อเป็นกระสอบๆเลยนะ กระสอบล่ะ 100 อืม ฉันได้ 4 กระสอบ พวกนายจะช่วยมั้ย’

‘อืมก็ดีงั้นเราเอาอีก 6 กระสอบนะ’

‘ทั้งหมด 1000 บาทค่ะ’

‘นี้ค่ะ ไปเถอะนี้ก็จะเย็นแล้ว’น้องหมาต้องมีกินไปอีกนานแน่

‘เราต้องนั่งสองแถวไปอีกนะไม่ไกลหรอก’

สักพักก็มาถึงคราวนี้ได้มา 10 กระสอบเลยทีเดียวฉันก็เอามาให้บ้างมีคนบริจาคมาบ้างอ่ะนะ

‘สวัสดีค่ะป้าดา’คนที่รับเลี้ยงเจ้าสุนัขพวกนี้น่ะ

‘ดีจ๊ะหนูเลิฟเอาอาหารมาให้อีกแล้ว โหตั้งสิบกระสอบแหนะ เจ้าพวกนี้มีบุญจริงๆที่มีคนใจบุญอย่างหนูเลิฟช่วยบริจาค’

‘ไม่ใช่ของเลิฟคนเดียวหรอกค่ะของเพื่อนๆด้วยเขาช่วยกันน่ะค่ะ ตามป้าดาไปเลยนะ ป้าค่ะแล้วมีคนมาบริจาคมากมั้ยค่ะ’

‘ก็มีบ้างจ๊ะ ไม่มากเท่าไหร่’

‘ป้าค่ะนี้ค่ะค่าตอบแทนที่ป้าเลี้ยงดูพวกมันป้าก็ต้องกินต้องใช้นะค่ะบางทีเลิฟอาจจะไม่ได้มาบ่อยๆ หมื่นนึงค่ะ ’

‘ขอบใจมากนะถ้าป้าไม่ได้หนูคงแย่ เงินนี้ป้าจะเก็บเป็นค่าอาหารของเจ้าพวกนั้น’

‘ค่ะ งั้นเลิฟไปดูพวกเขาก่อนนะค่ะ’

‘จ๊ะๆ’

‘เอ้านี้น้องหมา อาหารมาแล้ววว กินให้อิ่มเลยนะ หมาน้อยมานี้เร็ว ฮ่าๆ อยย่าเลียสิมันจั๊กกะจี๊นะ ฮ่าๆๆ’

เฮ้ยมันวิ่งไปทางแกแล้วไอเซย์ เฮ้ย แว๊ก มันดมก้นฉ้านนนนนน อ๊าก ม้ายนะ

ฮ่าๆๆๆ สมน้ำหน้าไอออสก้า หัวเราะข้าดีนัก กินเยอะจังนะแกอร่อยมั้ย

พวกเขาดูมีความสุขกันจังชินก็ให้อาหารหมาน้อย ดูเหมือนพวกเขาจะได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่าง เรย์ เซย์ ออสก้า ออกัส ก็วิ่งเล่นกับเจ้าหมาน้อยพวกนั้น ชินกับรันก็ให้อาหารกันอย่างมีความสุข ทุกคนมีรอยยิ้ม อ๊าก มันงับก้นฉ๊านนนนนนนนนนนน  ดูท่า ออสก้าคนนึงล่ะทีจะไม่ค่อยสุขเท่าไหร่ 555

สมน้ำหน้า 555 แล้วทุกคนก็หัวเราะออสก้าอย่างสนุกปาก ค่อมาพวกเราก็แยกย้ายกัน รันบอกว่าฉันต้องไปอยู่กับพวกเขาเพื่อจะได้สะดวกในการซ้อม ฉันว่าฉันต้องเจอสึกหนักแน่ๆ นึกแล้วตื่นเต้นชะมัด วันนี้กลับมาก็ 6 โมงเย็นพอดี ฉันเลยเก็บเสื้อผ้าเพราพรุ่งนี้ต้องย้ายไปที่บ้านพักของพวกนั้นกันแล้ว ตอนนี้ฉันก็เก็บของเสร็จแล้วล่ะ ประมาณ 2 ทุ่มได้ล่ะ ฉันคัดแต่ของที่จำเป็นไม่อยากเอาอะไรไปมากนัก อืมโทบอกลาย์ก่อนดีกว่า

ติ๊ด

‘โหลคร๊าบพี่สาวสุดสวย’

‘ย่ะน้องชายสุดหล่อ พี่จะโทมาบอกว่าพรุ่งนี้พี่ต้องย้ายไปอยู่ที่บ้านพักที่ผู้จัดการเขาจัดให้นะ’

‘ครับผม ผมอยู่คนเดียวได้ไม่ต้องห่วงน๊า’

‘ให้มันแน่เหอะ เดี๋ยวพี่จะส่งเงินมาเป็นระยะๆนะ อยากได้อะไรก็บอก’

‘คร๊าบ ตอนนี้ผมก็ทำงานเก็บตังค์อยู่ ผมอยากช่วยตัวเองบ้างขอบคุณนะครับ’

‘จ้า มีอะไรก็บอกพี่นะแกก็รู้ว่าฉันเหลือแกคนเดียวแล้วนะ’

‘คร๊าบพี่สาวสุดสวย’

‘ฉันไม่อยู่เนี้ยแกก็อย่าพาใครมากกที่บ้านล่ะเข้าใจมั้ยไอสุดหล่อ’

‘คร๊าบบบ พี่อย่านอนดึกนะครับผมเป็นห่วง’

‘จ้า แกก็ด้วยอย่านอนดึกนะพี่เป็นห่วง งั้นเดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำนอนล่ะ ฝันดีจ๊ะสุดหล่อ’

‘ฝันดีครับสุดสวย’

‘จ้า’แล้วฉันก็วางสาย ฉันล่ะเป็นห่วงลาย์กลัวจะไปมีเรื่องกับใคร ลาย์น่ะเป็นเด็กดีนะถึงมันจะเกเรไปบ้างเจ้าชู้บ้างแต่มันก็ห้ามง่ายเชื่อฟังดี รักเดียวใจเดียวนะไอเนี้ย ฉันไปอาบน้ำก่อนดีกว่า เหนื่อยมากล่ะวันนี้พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าอีก เฮ้อ หวังว่าน้ำจะช่วยผ่อนคลายได้บ้าง

ซ่า ซ่า 20 นาทีต่อมา

ฮ้า อาบน้ำแล้วมันสดชื่นจริงๆ ฮ้าววว แต่ก็ชักง่วงแล้วสิ นอนดีกว่า โอ้เตียงจ๋า เตียงสุดนุ่ม ขอบหนา รสซีฟู้ด พร้อมชีส เฮ้ยไม่ใช่พิซซ่า นอนดีกว่า เพ้อมามากล่ะ ฮ้าวววววว ชุดนอนชั้นลายโดราเอมอนด้วยล่ะ อิอิ น่ารักชิมิล๊า ฮ๊าววววววว โอ้ย พอแล้ว นอนดีกว่า งืมๆ แจ๊บๆ คร๊อกฟี้ คร๊อกฟี้ บ้าเหรอฉันไม่กรนย่ะ (55 โทษที)ยัยผู้แต่งนี้กวนจริงนอนๆๆ หลับซะน๊าเลิฟสุดสวย อิอิ แล้วฉันก็หลับไป