รักเธอนะ ยัยหลายอามรมณ์

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ เรื่องราวของอดีต

บทนำ

อดีต...เมื่อวันวาน

   ฮือ ฮือออ   เงียบนะไอขี้แย นี้แหนะ ไอขี้แยเอ้ย หยุดร้องนะ

เสียงอะไรน่ะ ชั้นนั่งเล่นกีต้าร์ร้องเพลงอยู่ในสวน อยู่ๆก็ได้ยินเสียงเด็กผู้ชายร้อง อืมมม ไปดูหน่อยดีกว่า ฉันยืนดูอยู่หลังต้นไม้เห็นเด็กผู้ชาย 3 คนยืนล้อมเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักที่กำลังนั่งกอดเข่าแล้วร้องไห้อยู่ น่าสงสารนัก ต้องช่วยซะหน่อยล่ะ ยุ่งเรื่องชาวบ้านอีกแล้วสิฉัน

‘นี้พวกนายหยุดรังแกเด็กคนนั้นเดี๋ยวนี้เลยนะ’เอาแล้วสิชั้น

‘อย่าเข้ามายุ่งหน่ายัยบ้า ถ้ายังไม่อยากเจ็บตัว’หนอยแหนะรู้จักฉันน้อยไปซะแล้ว

‘พวกนายนั้นแหละ ไปซะถ้าไม่อยากเจ็บตัว’

‘55 เด็กอย่างเธอจะทำอะไรพวกเราได้ จริงมั้ย 5555’

‘นี้แหนะ ผัวะ พลั่ก ปั๊กๆ ผัวะๆๆๆ  ไปไหนก็ไปเลยไป๊ ไอพวกเด็กบ้า’

‘ฝากไว้ก่อนเหอะยัยบ้า ไปเหอะพวกเรา’

‘ฝากไว้แล้วอย่าลืมมาเอาคืนล่ะ หึหึ’ขำจริงๆ ร้องไห้กลับบ้านไม่ทันเลย

‘ไง น้องชายเป็นไงมั้ง มาเดี๋ยวช่วย ขึ้นมาสิ’ฉันยืนมือไปจับมือเด็กผู้ชายคนนั้น น่ารักน่ารักชังจริงๆ

‘ขอบคุณครับพี่สาว ฮึก ’หวายๆร้องอีกแล้ว

‘ไม่ร้องน๊าๆ โอ๋ๆหยุดร้องน๊า เดี๋ยวพี่พาไปกินขนม’

‘ไอติมดีกว่าครับ ’อาว มื่อกี้ยังร้องอยู่เลย ฮ่าๆ

‘ok เลย ไปไปเดี๋ยวพี่เลี้ยงติม ’หายไวจริง

‘นั่งก่อน เป็นไงอร่อยมั้ย ’

‘อร่อยครับ’ยิ้มยังน่ารักเลย อ๊ากกก

‘อืม แล้วบ้านอยู่ไหนล่ะเนี้ยเดี๋ยวพี่ไปส่ง ที่บ้านคงเป็นห่วงแย่แล้วนะ’

‘แล้วผมจะได้เจอพี่อีกมั้ยครับ’

‘เจอสิจ๊ะ พี่ก็จะนั่งอยู่ที่ม้านั่งในสวนนั้นแหละ’

‘ถึงล่ะ ครับ บายครับพี่สาว ’

‘อ่อ เดี๋ยวก่อน เราชื่อไรน่ะพี่ยังไม่รู้เลย’

‘ผม ออกัส ครับ’แหมเท่เชียว

‘จ๊ะ’

‘พี่สาวล่ะครับ’

‘เลิฟ จ๊ะ พี่ชื่อ เลิฟ’ชื่อแอ๊บมั้ยล้า อิอิ

‘ครับพี่เลิฟ งั้นผมไปก่อนนะครับ พรุ่งนี้เจอกัน’

‘จ๊ะ ฝันดีนะ ’

‘ฝันดีครับผม’น่ารักจริง

ออกัสเข้าบ้านไปล่ะ แล้วชั้นล่ะ แย่แล้วกีต้าร์ชั้น

อืม เดินมาที่สวนอีกครั้งสนุกกับออกัสจนลืมกีต้าร์น้อยไปเลยแฮะ พรุ่งนี้จะได้เจออีก เด็กน้อยเอ้ย อย่างน้อยชั้นก็ไม่อยู่คนเดียวล่ะนะกลับบ้านดีกว่า

อืม คุณพ่อยังไม่กลับอีกเช่นเคย บ้านเงียบอีกแล้ว สงสัยล่ะสิว่าแม่ชั้นไปไหน

แม่ชั้นเสียไปนานแล้วแหละ เท่าที่จำได้ช่วงนั้นชั้น 2 ขวบได้มั้ง ท่านป่วยน่ะ

วันนั้นรู้สึกจะเป็นวันเกิดของชั้นซะด้วย น่าสงสารมั้ยล่ะแทนที่จะได้มีความสุขในวันเกิดกลับต้องมานั่งระลึกถึงวันที่แม่ตัวเองเสียตลกสิ้นดี เหอะ ช่างเถอะชั้นก็ไม่ได้เอาอะไรมาก ชั้นสัญญากับแม่ไว้แล้วว่าจะไม่ร้องไห้ จะเข้มแข็ง

และชั้นใฝ่ฝันว่าโตขึ้นชั้นจะเป็นนักดนตรี เพ้อมากกว่ามั้ง แต่ชั้นก็เล่นดนตรีได้หลากหลายนะ เช่น กีต้าร์ กลอง เบส เปียโน ฟรุ๊ต ขลุ่ย ปี่ โอ้ยอีกเยอะแยะอ่ะ

แต่ชั้นก็ไม่ได้เป็นลูกคุณหนูทำตัวไฮโซนะนั้ไม่ใช่ชั้นเลยล่ะแบบนั้นมันน่าเบื่อ

และชั้นก็ไม่ใช่คุณหนูผู้อ่อนโยนด้วย พ่อฉันให้ฉันเรียนศิลปะป้องกันตัว ฉันก็ชอบอ่ะนะ พ่อฉันให้เรียนแค่ ไอคิโด้ พ่อบอกว่าเรียนแค่ให้ไว้ป้องกันตัวไม่ใช่ไปทำร้ายใคร เรียนไว้เพื่อนปกป้องคนที่เรารัก ฉันเลยขอพ่อเรียนมันซะให้ทุกอย่างเพื่อที่จะได้ปกป้องคนที่เรารักไว้ให้ได้มากที่สุด ฉันเลยเรียนทั้ง ไอคิโด้

คาราเต้ เทควันโด้ มวย ฟันดาบ กระบี่กระบอง ยิงธนู ยิงปืน ของชอบเลยล่ะ แต่ก็นะเรียนตั้งแต่เด็ก 4 ขวบได้มั้งที่ชั้นเริ่มเรียนมันรู้สึกดีมากๆเลยล่ะ แต่ก็นะไม่ค่อยได้ใช้เท่าไหร่หรอก หาอะไรกินดีกว่า ค่ำแล้ว อืม ในตู้เย็นมีไรมั้งเน้ออ อืมถึงชั้นจะมีนิสัยแบบนี้แต่ชั้นก็เรียนทำอาหารนะ ชั้นชอบทำขนมเบเกอรี่มากๆเลยล่ะ

ตอนนี้ชั้น 7 ขวบแล้วเลยเริ่มทำขายน่ะ ความฝันอีกอย่างคือเปิดร้านเบเกอรี่นี้ล่ะ แต่ตอนนี้ชั้นเป็นแค่เด็กเลยฝากขายน่ะ เจ๋งใช่มั้ยล่ะ อืมงั้นคืนนี้ทำคุ้กกี้ไปให้ออกัสดีกว่า คงชอบน่าดู จะทำไปหลายๆรสเลยเพื่อเขาพาพี่ชายมา เห็นเขาบอกว่าเขามีพี่ชายด้วยนะแต่ห่างกันไม่แค่กี่ปี อืมมีวัตถุดิบอะไรมั้งเนี้ย แป้ง น้ำตาล ช็อกโกแลต เยอะแยะเลย งั้นทำๆไปเยอะแล้วกัน ทำรส ช็อกโกแลต เยอะหน่อย ตามด้วย รสนม รสสตรอเบอรรี่  บลูเบอรี่ วนิลา พอล่ะๆ 

1 ชั่วโมงผ่านไป เสร็จแล้ว หอมๆๆ ออกัสต้องชอบแน่ๆ ทำสุดฝีมือเลยนะเนี้ย

ฮ้าวววว ง่วงจังเลย คุณพ่อยังไม่กลับ งั้นไปนอนดีกว่า เก็บคุ้กกี้ใส่ตู้เย็นไว้

ง่วงจัง นอนได้แล้วนะเลิฟเอ้ย ตอนนี้ออกัสจะนอนยังนะดึกมากแล้ว ช่างเถอะพรุ่งนี้ก็ได้เจอล่ะ อืม อาบน้ำก่อนล่ะกัน

ฮ้า ค่อยสดชื่นหน่อย นอนได้ซะที ฝันดีนะเลิฟ

จิ๊บ จิ๊บ

อืมมมม เช้าแล้วเหรอเนี้ย ฮ้าวว ไปอาบน้ำดีกว่า

เฮ้ออออ อาบน้ำเสร็จแล้วสดชื่นจริงๆ ชั้นเลยเดินลงมาข้างล้างพร้อมกับกีต้าร์ตัวเล็กของชั้น คุณพ่อยังไม่ไปทำงานอีกหรอเนี้ย

‘อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณพ่อ มีไรกินบ้างค่ะนมวันนี้’หิวๆๆๆๆ

‘อรุณสวัสดิ์ลูกรัก นี้จะออกไปที่สวนอีกแล้วเหรอ ระวังตัวด้วยนะลูก’

‘ค่ะพ่อหนูได้น้องชายแล้วนะ น่ารักด้วย อิอิ เลิฟไม่เหงาแล้วล่ะค่ะ’

‘งั้นพ่อไปทำงานก่อนนะ วันนี้มีประชุมแต่เช้าเลย’
‘ค่ะ คุณพ่อค่ะ เดี๋ยวค่ะ นี้ค่ะคุ้กกี้ เลิฟทำเมื่อคืนแบ่งให้พ่อด้วยค่ะ บายค่ะ’

‘บายจ๊ะลูกรัก’

แล้วพ่อก็ขับรถออกไป ทานข้าวเสร็จล่ะ ไปบ้างดีกว่า

‘ไปนะคะนม ฝีมือนมยังอร่อยเหมือนเดิม บายค่ะ’

‘ระวังตัวด้วยนะค่ะคุณหนู ’

‘ค๊านม’

เฮ้ออออ เดินมาเรื่อยๆ จนถึงสวน ไปนั่งที่เดิม อืม วางคุ้กกี้ไว้ข้างๆ

ร้องเพลงดีกว่า ฉันแต่งเพลงเอง จังหวะทำนองเองหมดเลยล่ะ ฮ่าๆ ไม่รู้จะเพราะรึป่าวนะ

 ในคืนที่ฟ้านั้นเต็มไปด้วยแสงไฟ เราโอบกอดกันแล้วมองไปบนฟ้าไกล

สุดหัวใจ สุดสายตา มีแต่เรา

‘พี่เลิฟฮะ’

‘อาว ออกัสมาแล้วเหรอ’

‘อ่อ พี่เลิฟฮะผมพาพี่ชายผมมาแนะนำฮะ’

‘เหรอจ๊ะ’แต่งตัวมาหล่อเชียว ไหนล่ะพี่ๆ

‘ออกัส ไปไหนแล้วเนี้ย มาหาพี่เร็ว’

‘พี่ฮะ ผมอยู่ทางนี้ฮะ’

‘ทำไมวิ่งเร็วอย่างนี้ฮะ พวกพี่ตามหาแถบแย่’

‘ผมมาหาพี่เลิฟฮะ ’

‘คนที่เล่าให้ฟังเมื่อคืนน่ะหรอ’

‘ฮะ พี่ฮะ นี้พี่เลิฟฮะ พี่เลิฟฮะ นี้พี่ ออสก้า พี่ชายผม แล้วก็พี่เซย์ เพื่อนพี่ชายผม แล้วก็ เรย์ เพื่อนผมฮะ อ้อแล้วก็ที่เดินมานู้นชื่อ ชิน ฮะ’

‘จ้าๆ อืมม ยินดีที่ได้รู้จัก’ฉันก็ยื่นมือไป

‘อืม ยินดีที่ได้รู้จัก’แล้วพวกเขาก็ยื่นมือมาจับ มิตรภาพเริ่มต้นล่ะ

‘เออ ว่าแต่ว่าเมื่อกี้เลิฟร้องเพลงเหรอ’

‘ใช่ ทำไมเหรอ เสียงมันแย่มากเลยใช่มั้ย’

‘ไม่นะพวกเราว่ามันเพราะดี จริงมั้ย’

‘ใช่ๆ ’

‘อ่า ขอบใจ อ่อ ฉันทำขนมมาเผื่อด้วย เห็นออกัสบอกว่ามีพี่ชาย เลยกะจะฝากคุ้กกี้ไปให้น่ะ’ฉันเลยเอากล้องคุ้กกี้ขึ้นมา

‘ไม่รู้ว่าพวกนายชอบรสอะไรบ้างเลยทำๆเท่าที่มีน่ะ’

‘ไม่เป็นไร พวกเรากินได้หมดล่ะ อืมมม อร่อยมากเลยนะ’

‘ไม่ต้องเรียกพี่ก็ได้นะออกัส เรียกเลิฟเฉยๆก็ได้ ห่างกันไม่กี่เดือนเอง’

‘งั้นก็ไม่ต้องเรียกพวกเราว่าพี่เหมือนกัน ชื่อเฉยๆก็พอ ’

‘เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ’

‘อื้ม คุ้กกี้เธออร่อยมาก นายก็ลองสักหน่อยมั้ยชิน’

‘ไม่ล่ะ’

‘ว่าแต่เลิฟซื้อมาจากร้านไหนเหรอ อร่อยมากเลยนะเนี้ย’

‘ทำเองจ๊ะ ตั้งใจทำสุดฝีมือเลยนะ’

‘จริงเหรอ อร่อยมากๆเลยนะเปิดร้านขายได้เลย’

‘ไม่ถึงขนาดนั้น แต่บางทีก็ฝากแม่บ้านปขายที่ร้านหน้าปากซอยอยู่เหมือนกัน’

‘ร้านที่ชินชอบไปซื้อใช่ป่ะ’

‘อืม’

‘สักชิ้นเหอะหน่าเพื่อน อร่อยมาก’

‘อืม ลองสักชิ้นมั้ย ’ชั้นยื่นรสช็อกโกแลตไปให้

‘อืม ’เขารับไปแล้วกันไปครึ่งคำ จากนั้นก็กินอีก อร่อยล่ะสิ อิอิ

‘อร่อยมั้ย’

‘ก็อร่อยดี ’

‘พวกเราชอบรสช็อกโกแลตกันทั้งหมดเลยล่ะ แต่รสอื่นก็อร่อยดี’

‘แล้วเธอชอบร้องเพลงเหรอ’

‘ก็ชอบนะ แต่ชอบเล่นดนตรีไปพร้อมๆกัน ’

‘พวกเราก็ชอบนะแต่เล่นไม่เป็นอะ’

‘งั้นเดี๋ยวเลิฟสอนเอามั้ย เลิฟเล่นเป็นหลายอย่างเลยนะ’

‘ใครจะเล่นอะไรบ้างล่ะ’

‘พี่เลิฟไปที่บ้านพวกเราสิ สอนหน่อย ’

‘อืมก็ได้’

‘เย้ !’แล้วก็วิ่งไปที่บ้านกัน

‘จะดีเหรอ’ถึงหน้าบ้านล่ะเข้ไปดีมั้ย

‘แม่ผมไม่ว่าหรอก’

‘อ่า จ้าๆ’

‘แม่ครับ ผมพาเพื่อนใหม่มาฮะ นี้พี่เลิฟเขาจะมาสอนพวกผมเล่นดนตรีฮะ’

‘อ่อ สวัสดีค่ะ’

‘อ่าจ๊ะ เลิฟระวังเจ้าพวกนี้ด้วยนะ ซนอย่าบอกใครเชียว’

‘ค่ะ ’

‘ตามสบายเลยนะ’

‘ไปเถอะเลิฟ ไปดูเครื่องดนตรีกัน ’

‘พี่จะสอนผมได้เหรอฮะ’

‘ได้สิ เดี๋ยวได้รู้กัน’

‘เด็กๆดูสดใสกว่าเก่านะค่ะคุณผู้หญิง ดูท่าแล้วคุณหนูเลิฟจะต้องนำเสียงหัวเราะมาสู้บ้านเราแน่ๆเลยค่ะป้าว่า’

‘มันก็ดีนะ บ้านหลังนี้จะได้มีความสุขกันซะที’

‘ไหนๆใครจะเล่นอะไรบอกมาเลยๆ’

‘ผมจะเล่นคีย์บอร์ดฮะ’

‘ชั้นกีต้าร์ ’

‘ok ok ทีล่ะคน เอาล่ะ ออกัสเล่นคีย์บอร์ด ออสก้าเล่นกีต้าร์ เซย์นายเล่นกลอง เรย์นายเล่นเบส ชินล่ะ เบส ok’

‘ผมอยากเป็นเต็มแก่แล้วฮะ’

‘จ้าๆ กดตรงนี้ดูโน๊ตไล่ตามโน๊ตเรื่อยๆนะ แล้วก็จับเส้นนี้มาตรงนี้ แล้วก็ ฟังจังหวะให้ดีนะ จังหวะอยู่ในใจเราจับไม้ตีแบบนี้ ตัวนี้ใช่แรงเยอะหน่อย เพื่อให้ได้เสียงพอดี ไล่ตามโน๊ตเลย เส้นนี้นะ โซโล่เลย จับตรงนี้’

อีกเยอะแยะมากมาย จนในที่สุดหลายวันต่อมาเลิฟก็ไปที่บ้านของออกกัสทุกวันพวกเราสนิทกันมากๆเลยล่ะนายชินก็พูดกับฉันแล้วออกัสก็ติดฉันแจเลยล่ะ พวกเราแถบจะอยู่ด้วยกันตลอด พวกนี้เล่นดนตรีส่วนชั้นก็ร้องเพลงเล่นด้วยร้องกันไป วันนี้เรามานั่งกันอยู่ข้างๆสระน้ำ

‘เพลงนี้ฉันเล่นได้แล้ว แต่งยากนิสนึง ฮ่าๆ’

เสียงหัวเราะกลับมาสู้บ้านหลังน้อยอีกครั้ง คุณหญิงรวมทั้งป้าบ้านทุกคนต่างเอ็นดูเด็กผู้หญิงคนนี้ดั่งลูกสาว

‘ระวังตกลงไปนะออกัสเล่นแบบนั้นอันตรายนะ’

‘ไม่เป็นไรหน่าพี่เลิฟ ไม่ตกหรอกฮะ’

‘ย่ะระวังด้วย’

‘เฮ้ยๆ ’

ตูมมมมม

‘ช่วยด้วยฮะ พี่เลิฟพี่ออสก้าช่วยกัสด้วย’

‘เฮ้ย  ออกัส ’

ก่อนที่พ่อบ้านแม่บ้านจะลงมาช่วย เลิฟก็กระโดดลงไปในสระแล้วพาออกัสขึ้นมาได้ทันเลิฟก็ปั๊มหัวใจออกัส แล้วออกัสก็รอดปลอยภัย

‘พี่บอกแล้วใช่มั้ยว่ามันอันตราย’

‘ฮือออ ผมกลัวมากๆเลยฮะ ขอบคุณนะฮะที่ช่วยผม’

‘ไม่เอาๆอย่าร้องนะ โอ๋ๆสุดหล่อของพี่ไม่ร้องนะครับ ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมาทานอาหารกัน’

‘ฮะ’

‘เลิฟไวจังเลยนะ กระโดดลงไปก่อนพวกชั้นอีก ตอนนั้นพวกเรายังตกใจอยู่เลย ถ้าไม่ได้เลิฟน้องพี่ต้องแย่แน่ๆ ขอบใจมาก’

‘ไม่เป็นไรค่ะ กัสก็น้องเลิฟเหมือนกัน’

ผ่านไปพักหนึ่ง

‘มาแล้วฮะ’

‘แหมหล่อเชียว มาเร็วๆมากินบาร์บีคิวกัน’

‘ฮะ ’แล้วพวกเราก็คุยกันต่างๆนานาแล้วอยู่ๆแม่ออกัสก็เดินออกมา

‘เด็กๆจ๊ะฟังก่อน อีกประมาณอาทิตย์หน้าออสก้ากับออกัสจะต้องไปอเมริกาแล้วนะ’

‘ผมไม่ไปไม่ได้เหรอฮะ’

‘ไม่ได้จ๊ะ น๊าจะมาบอกว่าเตรียมใจกันให้พร้อมนะจ๊ะ’

‘พ่อผมก็จะให้ผมไปอเมริกาเหมือนกันฮะ’

‘ผมด้วย’ไปกันหมดเลยแฮะ ชั้นก็อยู่คนเดียวอีกอ่ะดิ่

‘ดีแล้ว แล้วหนูเลิฟล่ะ ไม่ไปเหรอ เหงาแย่เลยนะจ๊ะ น๊าไปล่ะ อีกหนึ่งอาทิตย์เตรียมตัวไว้นะ’

‘โห่ แย่ชะมัด ไม่อยากไปเลย’

‘ใช่ พวกเราอยากอยู่กับเธอนะ’

‘ไม่เป็นไรหน่า เดี่ยวพอพวกนายกลับมาเราก็ได้เจอกันเองแหละ’

‘อืม งั้นกลับบ้านดีๆล่ะ’

‘บ๊ายบ่ายฮะ ฝันดีฮะพี่สาวจุ๊ฟ’จุ๊ฟแก้มฉันเลยนะน่ารักจริง

‘จ้า ฝันดีนะทุกคน’

‘ฝันดีเลิฟ’ทุกคนดีกับชั้นมากก่อนจากกันชั้นต้องทำอะไรให้พวกเขาหน่อยล่ะเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ของเรา พวกเราจะได้ไม่ลืมกันและกัน ทำสร้อยให้ดีกว่า

รุ่งเช้าพวกเราก็ไปเล่นกันเหมือนเดิมฉันต้องทำสร้อยให้เสร็จก่อนที่พวกเขาจะไปอเมริกา