ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love the unexpected พลิกล็อกหัวใจพี่ชายเย็นชา

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 23 เม.ย. 57


    บทนำ

     

            [ Special talk: BM ]

    การประกวด Music Contest ครั้งที่ 19

    ในครั้งนี้เราจะจัดการแข่งขันวงดนตรีกันในคอนเซ็ปต์

                                ดนตรีร่วมสมัย หรือ Contemporary music

    ซึ่งหมายความว่าจะต้องมีทั้งดนตรีสากลและดนตรีไทยเข้ามาผสมผสานในการประกวดครั้งนี้

    ชื่อวง……………………………..

    ชื่อสมาชิก

    1)…………………………………………………………………….

    2)…………………………………………………………………….

    3)…………………………………………………………………….

    4)…………………………………………………………………….

    5)…………………………………………………………………….

    6)…………………………………………………………………….

     
     

    ต้องมีดนตรีไทยด้วยหรอเนี่ยแล้วจะไปหาที่ไหนกันละ คนที่ผมรู้จักก็ไม่มีใครเล่นดนตรีไทยเก่งๆเลยสักคน อย่าว่าแต่เล่นเก่งๆเลย เล่นเป็นหรือป่าวก็ยังไม่รู้สงสัยพรุ่งนี้ผมคงต้องไปถามอาจารย์สะหน่อยว่าพอจะหาคนที่เก่งดนตรีไทยมาช่วยได้ไหม
     

     

     

    เช้าวันต่อมา...

    ณ โรงเรียนมัธยม

    ไม่ต้องเป็นห่วงอาจารย์พอจะนึกออกละว่าใครที่เหมาะสมที่จะมาเล่นดนตรีไทยให้กับวงของพวกเธอเดี๋ยวอาจารย์จะลองไปคุยกับเขาให้แล้วกันนะอาจารย์ยิ้มอย่างใจดี อาจารย์คนนี้คืออาจารย์ธีธัช ที่สอนดนตรีของโรงเรียนนี้ ที่ผมสนิทมากที่สุดเพราะเวลาที่วงของผมจะไปประกวดที่ไหน ก็จะคอยมาปรึกษาอาจารย์ธีธัชตลอด
     

    ขอบคุณมากนะครับอาจารย์ผมก้มหัวให้อาจารย์อย่างเคารพนับถือ
     

    ทุกคนคงอยากรู้จักผมแล้วสินะ ผมชื่อบีเอ็ม ครับเรียนอยู่ม.5 มีวงดนตรีของตัวเองชื่อ   บาลานซ์ หมายถึงความสมดุลนะครับ วงนี้มีสมาชิกหลักๆทั้งหมด 5 คน นักร้องนำชื่อ เติ้ล’  มือเบสชื่อเคียวมือกลองชื่อ ท็อป  มือคีย์บอร์ดชื่อ ‘เจมมี่ส่วนคนสุดท้ายมือกีต้าร์ 'บีเอ็ม' หรือง่ายๆก็คือผมนั่นเอง^^
     

               [BM special talk : The end]

     
     

                    คุณเคยมีคนที่แอบชอบหรือป่าว คุณเคยรู้สึกมั้ยว่าแค่คุณได้แอบมองคนที่คุณแอบชอบอยู่ก็ทำให้มีความสุขแล้วไม่ต้องคุยกันทุกวัน ไม่ต้องรู้จักกันแต่ขอแค่ให้ได้เจอกันทุกวันก็เกินพอแล้วสำหรับฉันในตอนนี้
     

                    อ้ายยย~ >////< คนอะไรเล่นดนตรีก็เก่ง กีฬาก็ไม่เป็นรองใครเพอร์เฟคสุดๆ  ไม่เสียดายเวลา 4 ปี ที่ฉันเสียไปเลยจริงๆ แต่บางทีฉันก็ต้องเก็บอาการอะนะ อย่างเช่นต่อหน้าเขาหรือที่ที่คนเยอะจนเกินไป เดี๋ยวเขาจะรู้กันหมด
     

                    “ฟ้าริดาเอ๊ะเสียงผู้ชายที่ไหนเรียกชื่อฉันกันเนี่ย จะว่าเป็นเพื่อนก็คงไม่ใช่เพราะปกติพวกเพื่อนๆของฉันมักไม่เรียกชื่อจริงกันหรอกเรียกแต่ชื่อเล่น ฉันหันหน้าไปตามเสียงที่เรียกฉันเมื่อกี้ก็เจอกับผู้ชายวัยกลางคน
                    “มีอะไรหรือป่าวคะอาจารย์ฉันเอ่ยถามอาจารย์ออกไปอย่างสุภาพ

                    “พอดีอาจารย์มีอะไรอยากให้เราช่วยนิดหน่อยหนะ

                   
     

                    โอ้วมายกอสสสพระเจ้าเข้าข้างฉันแล้ว 4 ปีที่รอคอยการได้ใกล้ชิดกับใครคนหนึ่งมันอยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้วฉันไม่ยอมปล่อยโอกาสนี้ไปหรอก ถ้าไม่ติดว่าอาจารย์ยังไม่เอาคำตอบนะฉันรีบตอบตกลงไปแล้วละ ไม่เว้นระยะให้ใครมางาบโอกาสทองของฉันไปได้หรอก คำถามของอาจารย์ที่เป็นเหมือนโอกาสของฉันยังคงดังอยู่ในหัว(ใจ)ซ้ำๆไม่หยุดเหมือนมีคนมากดรีเพลย์แล้วรีเพลย์อีก 




             เหมียว
    หง่าว        พุยพุย พุยพุย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×