คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ,,, Part 2 ,,, ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ้หน้าหื่น!!~
Title : Smartly Boy
Type : Long fiction
Author : *..MooKiiE..*
Category : Comedy / Romance
Paring : Yunho x Jaejoong / YooChun x JunSu
Part 2
นายนั่นมันเป็นใครกัน!! กล้าดียังไงมาพรากจูบแรกของเค้าไป ฮึ่ย!! อุตส่าห์เฝ้าเก็บริมฝีปากนี้ไว้มอบให้กับสาวสวยที่จะเป็นแฟนของเค้าในอนาคต แต่ดันต้องมาเสียจูบแรกให้กับผู้ชายด้วยกันเสียนี่ คิม แจจุงอยากตาย!!!!
หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ที่ไม่น่าจดจำ แจจุงก็รีบพาตัวเองออกจากห้องพยาบาลทันที อารมณ์ที่ว่าจะไปนอนพักสักงีบก็หนีหายไปโดยทันที ใครมันจะมีอารมณ์มานอนตอนนี้ อีตานั่นมันเรียนอยู่ห้องไหนนะ อย่าให้ได้เจอกันอีกนะ คอยดู เค้า เค้า. .. เค้าก็จะรีบวิ่งหนีเลยคอยดูซิ!!! จะอยู่ให้อิตานั่นหัวเราะเยาะรึไงเล่า!!
“ อ้าว แจจุง แจจุง รอชั้นก่อนซิ!! “
เสียงฝีเท้าที่วิ่งเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เรียกสติของคนที่กำลังตกอยู่ในอารมณ์โกรธให้หันมามองข้างตัวได้ เพื่อนตัวเล็กที่แยกหายจากเค้าไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ตอนนี้กลับมายืนยิ้มหน้าบานอยู่ตรงหน้าของเค้าแล้วนี่ซิ
“ แจจุง นายหายไปไหนมาอ่ะ ชั้นหานายตั้งนานแหนะ “ คนร่างบางเอ่ยถามเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงที่หอบเล็กน้อย เพราะสูญเสียพลังงานไปกับการวิ่งรอบหอประชุมเพราะตามหาคนตรงหน้านี่แหละ
หลังจากที่รุ่นพี่ที่เค้าแอบปลื้มขึ้นไปพูดบนเวที จุนซูก็รู้สึกอยากจะได้ไปยืนดูรุ่นพี่สุดหล่อใกล้ๆ เอาให้เห็นรูจมูกให้ชัดๆกันไปเลยยิ่งดี เลยพยายามแทรกตัวไปตามผู้คนที่กำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความนิ่งได้อย่างสบาย แต่พอพี่ยูชอนพูดจบเค้าก็เพิ่งจะนึกออกว่าตัวเองลืมบอกแจจุงไป ตามหาซะทั่วหอประชุมก็ยังไม่เจอ โทรไปก็ไม่ยอมรับสาย นึกว่าโดนจับไปปล้ำแล้วซะอีก
“ ชั้นเบื่อๆหนะ เลยหนีไปนอนที่ห้องพยาบาล แต่ยังไม่ทันจะได้นอนก็ดันเจอมารผจญซะก่อน!!“ น้ำเสียงที่ฟังดูน่ากลัวขึ้นมาทันทีเมื่อเอ่ยมาถึงประโยคท้ายๆ
“ เอ๋ ..!? “ จุนซูดูจะงงกับอาการของคนตรงหน้าเล็กน้อย มารผจญอะไร? แจจุงไปทำอะไรมา แต่ยังไม่ทันจะได้ถามอะไรต่อ เสียงออดข้าเรียนก็ร้องเตือนขึ้นมาเสียก่อน จุนซูจึงพับความสงสัยเก็บเข้ากล่องไปแล้วเดินตามเพื่อนรักที่ตอนนี้เดินเข้าห้องเรียนไปเรียบร้อยแล้ว
เหล่าบรรดานักเรียนที่พากันเดินออกจากห้องเรียนหลังจากคาบเรียนช่วงเช้าจบลง ทำให้ทางเรียนที่เคยดูเงียบสงบกลับมาคึกคักอีกครั้งหนึ่ง เสียงโอดครวญบ่งบอกถึงความหิวโหยดังไปตลอดทางเดินที่ร่างบอบบางสองคนเดินผ่าน วันนี้ทั้งเค้าแล้วจนซูนัดกันเอาข้าวกล่องมากินเพื่อความสะดวกสบายและความรวดเร็ว และสาเหตุที่สำคัญคือพวกเค้าขี้เกียจไปยืนต่อแถวยาวเหยียดที่ไม่รู้ว่าจะได้กินข้าวตอนไหนนั่นเอง
สองหนุ่มร่างบางพากันเดินมาหาที่นั่งแสนสงบที่โต๊ะสวนหลังของอาคารที่พวกเค้าเรียนอยู่ บรรยากาศที่แสนสบายมีต้นไม้น้อยใหญ่คอยบังแดดให้ทำให้สถานที่แห่งนี้น่านอนเป็นที่สุด สายลมที่พัดไม่เบาและไม่แรงจนเกินไป ทุกๆองค์ประกอบของสถานที่แห่งนี้ทำให้แจจุงและจุนซูชอบที่จะมานั่งกินข้าวหรือนั่งเล่นที่นี่เป็นประจำ
หลังจากที่ทานอาหารกลางวันเสร็จเรียบร้อยด้วยอารมณ์ที่เบิกบานสุดๆแล้ว แจจุงก็เก็บรวมรวมข้าวของต่างๆทั้งกล่องข้าวและช้อนซ้อมให้เข้าที่ ก่อนจะลุกออกจากโต๊ะ หมายจะเดินออกไปล้างข้าวของที่ก๊อกน้ำที่อยู่ใกล้ๆโต๊ะที่พวกเค้านั่งอยู่ แต่ก่อนที่จะได้ลุกขึ้นไปก็ดันมีกล่องข้าวเปล่าสีฟ้าสดใสยื่นตรงมาที่ด้านหน้าของเค้า
“ ฝากล้างให้เค้าด้วยน๊า.... ^^ “จุนซูส่งยิ้มหวานให้เพื่อนรักก่อนเอ่ยประโยคที่ดูจะเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว ก็เพราะจุนซูจะฝากให้แจจุงล้างกล่องข้าวให้ด้วยตลอดเวลาเนี่ยซิ ส่วนตัวเองก็นั่งลูบพุงกลมๆของตัวเองไป
แจจุงมองเพื่อนรักของตัวเองอย่างปลงๆ มือบางคว้าไปหยิบกล่องข้าวอีกอันขึ้นมาแล้วจึงลุกเดินออกจากโต๊ะไป หลังจากที่จัดการกับกล่องข้าวทั้งของตนเองและของเพื่อนเรียบร้อยแล้ว แจจุงจึงเดินกลับมาที่โต๊ะตัวเดิมที่ตอนนี้เพื่อนของเค้ากำลังนั่งทำอะไรสักอย่างกับกองผ้าจำนวนหนึ่งที่เค้าเห็นจุนซูหยิบลงมาจากที่ห้องด้วย
“ อ่ะ เสร็จแล้ว “ มือบางส่งกล่องข้าวสีฟ้ากลับคืนไปให้เจ้าของของมัน จุนซูเงยหน้าขึ้นมาจากกองผ้าขนาดย่อมก่อนจะส่งยิ้มจริงใจกลับไปให้แทนคำขอบคุณ แล้วจึงหันไปสนใจกับกองผ้าในมือต่อ
“ นี่นายทำอะไรของนายเนี่ย? จะเอาผ้ามาขายรึไงกัน “ แจจุงเอ่ยถามหลังจากนั่งมองเพื่อนที่เอาแต่นั่งพับผ้าที่มีขนาดไม่กว้างจนเกินไปนัก แต่ความยาวนี่ดูจะยาวอยู่พอสมควร เหมือนผ้าที่ใช้ชูตามงานคอนเสิร์ตของศิลปินต่างๆเลยแหะ
“ อ๋อ ผ้าพวกนี้หนะหรอ อิอิ เค้าทำมาเชียร์พี่ยูชอนแหละ นี่ๆเค้าเอามาแจกคนอื่นๆด้วยน๊า... แจจุงจะเอาสักผืนมั้ย จะได้เอาไปถือเชียร์ด้วยกันไง “ จุนซูรีบเงยหน้ามาตอบเพื่อนรักทันที เรื่องที่เกี่ยวกับพี่ยูชอนขอให้เค้าได้พูดเถอะ ก็มันจะทำให้เค้ามีความสุขสุดๆเลยหนะซิ๊ ดวงตาเรียวเล็กดูมีประกายสดใสขึ้นมาทันตาเห็น
‘ เห๊อ ..... คิม แจจุงหล่ะอยากนั่งปลงกับไอ้เพื่อนคนนี้วันล่ะหลายล้านรอบ จะลงทุนอะไรขนาดนั้น!! ‘ แจจุงก็ได้แต่นั่ปลงกับตัวเองในใจนั่นแหละ ไม่อยากพูดออกมาหรอก พูดไปก็เท่านั้น
“ เออ นี่ๆ แจจุง วันนี้พี่ยูชอนเค้ามีแข่งบาสแหละ แจจุงไปดูกับเค้าหน่อยน่ะ “ จุนซูที่กำลังจะก้มหน้ากลับไปสนใจกับกองผ้าในมือรีบเงยหน้าขึ้นมาอ้อนวอนเพื่อนรักด้วยหน้าตาที่น่าสงสารและขอความเห็นใจอย่างสุดชีวิต แต่ยังไม่ทันที่แจจุงจะได้อ้าปากตอบอะไรออกมาจุนซูก็รีบพูดขัดขึ้นมาทันที
“ นายสัญญากับชั้นไว้แต่งแต่เทอมที่แล้วแล้วนะ เมื่อเทอมที่แล้วชั้นชวนนายไปดูนายก็ไม่เคยจะไปเลยสักครั้งคราวนี้จะผิดสัญญากับเค้าหรอ “ จุนซูพูดทวงสัญญาที่อีกฝ่ายเคยให้ไว้กับเค้า เพราะตลอดทั้งปีแจจุงไม่เคยที่จะไปนั่งเชียร์พี่ยูชอนกับเค้าเลยสักครั้งเดียว อ้างเหตุผลสารพัด แต่ปีนี้คิม จุนซูไม่ยอมเด็ดขาด ก็สัญญากันแล้วนี่!!
“ เออๆๆ ชั้นไปก็ได้ แต่ขอบอกไว้ก่อนเลยนะว่าชั้นจะไม่ถือผ้าเชียร์อะไรนั่นเด็ดขาด “
แจจุงจำใจที่จะต้องตอบตกลง ก็เค้าดันไปสัญญาไว้กับเจ้าตัวจริงๆนี่นา
“ อิอิ รักแจจุงที่สุดในโลกเลย!! ไม่เป็นไรหรอกผ้าพวกนี้หนะ ชั้นเอาไปแจกพวก Park Yoochun Fan Club ก็ได้ “
ว่าแล้วก็มุดหน้ากลมๆหายเข้าไปกับผืนผ้าขนาดย่อมๆ
‘ เหอะๆ ... คิม แจจุงหละปลง ‘
* … + … + …+ …+ …+ …+… + … + …+ … + …+ …+ …+ …+… + … + …+ …+ …+ …+… + … *
เมื่อช่วงเวลาเรียนที่แสนจะน่าเบื่อจบลง เสียงเฮตามห้องเรียนต่างๆก็ค่อยๆดังขึ้น นักเรียนทั้งชายและหญิงต่างรีบพาตัวเองออกมาจากห้องเรียนทันทีที่ได้ยินเสียงออดดัง บางคนก็มีนัดจะไปร้องคาราโอเกะกับเพื่อนๆเพื่อเป็นการฉลองการเปิดเทอม ส่วนบางกลุ่มก็นัดกันพาไปเดินห้างตากแอร์เย็นๆให้ชื่นใจก่อนกลับบ้าน แต่คงไม่ใช่กับคนกลุ่มนี้หรอก เพราะวันนี้เค้ามีนัดกับหนุ่มสุดหล่อของโรงเรียนนี่นา ไอ้ที่ว่านัดหนะไม่ใช่นัดกันตัวต่อตัวหรอกนะ แต่มันคือนัดแบบ ‘ ขอแค่ได้เห็นหน้าเธอชั้นก็สุขใจแล้วต่างหาก ‘ ใช่แล้ววันนี้พวกคนที่ชอบดูหนุ่มหล่อของโรงเรียนจะมานั่งรวมตัวกันอยู่ข้างๆสนามบาสยังไงล่ะ ก็วันนี้ทั้งยุนโฮ ยูชอน ซีวอน คิบอม และคนอื่นๆอีกมากมาย บรรดาหนุ่มหล่อหลายๆระดับชั้นเค้ามีนัดทีจะแข่งบาสกัน ไม่ได้เป็นการแข่งขันที่จริงจังอะไรนัก ก็แค่อยากเล่นกันสนุกๆ และจะได้โชว์ความหล่อเหลาของตนเองให้สาวๆได้กรี๊ดกันเล่นๆอีกต่างหาก กลุ่มคนที่ดูจะล้อมรอบสนามบาสไว้ได้ทั้งสนามนั้นส่วนใหญ่แล้วก็ดูจะมีแต่สาวๆ อาจจะมีหนุ่มๆบ้างสักเล็กน้อย อย่างเช่นหนุ่มน้อยร่างบางสองคนที่นั่งอยู่หน้าสุดของทางด้านขวาของสนามบาสนั่นเอง
“ นี่ แจจุงๆ จะไม่ถือผ้าเชียร์จริงๆหรอ “ เสียงของจุนซูที่ถามเพื่อนรักในประโยคเดิมๆเป็นรอบที่สิบตั้งแต่ได้หย่อนก้นลงนั่งข้างๆสนามบาสแห่งนี้
“ ชั้นไม่ถือหรอก แล้วนี่!! เลิกถามได้แล้วน่า ... นั่นไงชายปาร์คนายมานั่นแล้ว “ เรียวนิ้วยาวถูกชี้ไปยังฝั่งตรงข้ามที่ตอนนี้บรรดาหนุ่มๆที่จะลงเล่นบาสในวันนี้ได้ทยอยมากันบ้างแล้ว ก่อนดวงตากลมจะหันหนีไปทางอื่น เพื่อหาอะไรที่มันน่ามองมากกว่ามานั่งดูผู้ชายขี้เก๊กแข่งบาส
“ อ๊า...!!! พี่ยูชอนหล่อจังเลยอ่า คอยดูนะพอพี่เค้าลงแข่งปุ๊บชั้นจะตะโกนเชียร์ให้เสียงดังสุดๆไปเลย เผื่อพี่เค้าจะหันมายิ้มให้ชั้นบ้าง อิอิ “ เสียงของคิม จุนซูที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะถูกดูดไปกลับโลกของชายปาร์คแล้วเอ่ยขึ้นอย่างเพ้อๆ
เวลาผ่านไปไม่นานเกินรอ เมื่อบรรดาหนุ่มๆพากันเดินทางมาถึงสนามบาสครบทุกคนแล้วการแข่งขันบาสจึงเริ่มขึ้น เสียงตะโกนเชียร์หนุ่มๆดังไปทั่วสนามบาส บรรดาสาวๆต่างพากันตะโกนให้กำลังใจสุดหล่อของตัวเองอย่างไม่น้อยหน้ากัน แจจุงมองไปรอบๆสนามที่ดูจะคึกคักเสียเหลือเกิน อดคิดไม่ได้ว่าพวกที่ลงแข่งมันหล่อกันถึงขนาดนั้นเลยหรือยังไงกัน ก่อนจะหันมามองเพื่อนรักของตนเองที่ตอนนี้ยืนทั้งตัว ยืดทั้งคอและแขนอย่างสุดกำลัง มือเล็กทั้งสองข้างถือป้ายผ้าที่เขียนว่า Park Yoochun Fan Club เอาไว้ ส่วนปากเล็กๆนั่นก็คอยตะโกนเชียร์อย่างเอาเป็นเอาตาย แจจุงอดนึกขำกับสถาพเพื่อนของตนเองไม่ได้ เมื่อไม่มีอะไรให้น่าสนใจแล้ว แจจุงจึงหยิบไอพอดออกมาจากกระเป๋านักเรียนที่วางอยู่ข้างๆออกมา กดปุ่มเล่นเพลงและเพิ่มระดับเสียงให้ดังขึ้นกว่าปกติที่เคยฟังเพื่อกลบเสียกรี๊ดในสนาม ก่อนจะหยิบหนังสือการ์ตูนที่หยิบติดมือมาก่อนจะออกจากบ้าน ขึ้นมาอ่าน
การแข่งขันยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ขนาบคู่และเคียงข้างไปกับเสียงเชียร์ข้างๆสนามก็ยังคงดังอยู่ตลอดเวลาไม่เปลี่ยนแปลง... ช่างเป็นกองเชียร์ที่ถูกฝึกมาดีเสียจริงๆ ในขณะที่การแข่งขันกำลังเป็นไปอย่างดุเดือดอยู่นั่นเอง ลูกบาสที่กำลังกูกสิ่งมีชิวิตในสนามแย่งชิงกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ก็ได้ถูกมือหนาของใครคนหนึ่งปัดออกไปอย่างแรงส่งผลให้ลูกบาสเด้งออกจากวิถีทางของมันที่ควรจะเป็น เบนออกไปทางด้านขวาของสนาม และ กระเด้งเข้าที่หัวของใครคนหนึ่งเข้าอย่างจัง
ปึก!!! เสียงของลูกหนังที่ไม่คิดจะออมแรงเลยแม้แต่น้อยกระทบเข้ากับศีรษะของคนที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างสนามเข้าอย่างจัง และดูเหมือนว่ามันจะเล็งมาได้ตรงเป้าเสียจริง ก็เล่นซะกลางหัวเลยหนิ!!
“ โอ๊ย!!!! “ เสียงร้องโอดครวญบ่งบอกได้ดีว่าผู้ร้องนั้นรู้สึกเจ็บสักเพียงไหน หนังสือการ์ตูนถูกมือบางทิ้งลงอย่างไม่เห็นคุณค่า ก่อนที่จะเอามือลูบหัวตัวเองป้อยๆ ดวงตากลมโตที่ตอนนี้มันให้ความรู้สึกได้ว่ากำลังจะมีลูกไฟเป็นประกายแวววับอยู่ในดวงตาคู่นั้นกวาดสายตามองไปทั่วสนามบาสเพื่อมองหาคนผิด
ตอนนี้ทั่วทั้งสนามอยู่ในโหมดเงียบเพื่อรอลุ้นว่าเหตุการณ์จะเป็นเช่นไรต่อไป แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่มีใครกล้าที่จะเดินเข้าไปหาคนสวยร่างบางที่ตอนนี้อารมณ์กำลังเดือดอย่างสุดๆได้แต่หันมามองหน้ากัน จนกระทั่งหนุ่มหล่อสุดฮอตที่มีนามว่าชอง ยุนโฮเนี่ยแหละที่ใจกล้าเดินเข้าไปหาคนสวยที่ยังคงนั่งลูบหัวตัวเองอยู่
เสียงฝีเท้าที่เดินเข้ามาใกล้ตนนั้นทำให้คนที่กำลังโกรธอย่างสุดๆเงยหน้าขึ้นมอง หมายจะด่าไอ้คนต้นเหตุที่ทำให้ลูกบาสกระเด็นมาใส่หัวของเค้า แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเงยหน้าขึ้นมาแล้วพบกับเจ้าของคนที่พรากจูบแรกของเค้าไป ไอ้คนไม่มีมารยาท!!!
‘ ทำไมวันนี้เค้าถึงซวยอย่างนี้เนี่ย!!! ‘ คิม แจจุงแทบจะอยากกัดลิ้นฆ่าตัวตายให้รอดพ้นไปจากที่ตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอดเสียอย่างนั้น ทำไมชั้นต้องมาเจอกับไอ้คนหื่นกามแบบนี้ด้วยว่ะ ซวย ซวย ซวยจริงๆ!!
ยุนโฮ มองอาการของคนตรงหน้าอย่างนึกขำๆ นี่คงกำลังด่าเค้าอยู่ในใจใช่มั้ยล่ะเนี่ย กำลังนึกอยากเจอคนสวยคนนี้อยู่เหมือนกัน แต่ไม่นึกเลยว่าจะได้เจอกันเร็วขนาดนี้ คิดไม่ผิดจริงๆที่วันนี้ยอมมาแข่งบาส และ ต้องขอบคุณลูกบาสและฝีมือการปัดลูกฝีมือเจ้ายูชอนด้วยที่ทำให้เค้าได้พบกับคนสวยอารมณ์ร้อนนี่อีกครั้ง
“ เป็นอะไรมากรึป่าวครับ ? ... คนสวย “ ใบหน้าคมก้มโค้งลงไปกระซิบเบาๆข้างใบหูของคนที่ตอนนี้กำลังออกอาการฟาดหัวฟาดหางอยู่ อย่างที่ไม่ทันให้เจ้าตัวได้เตรียมตัวเตรียมใจเลยสักนิด
แต่คราวนี้แจจุงจะไม่ยอมให้ไอ้คนหื่นกามนี่ได้เปรียบเค้าเสียหรอก กำปั้นเล็กๆถูกส่งเข้าไปกระทบกับกรามทางด้านซ้ายของคนที่เพิ่งจะละใบหน้าของตนเองออกจากใบหูเล็ก คนโดนต่อยถึงกับอึ้ง พอๆ กับคนดูทั่วทั้งสนามที่ตอนนี้ช็อคกันไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
‘ มีคนกล้าต่อยพี่ยุนโฮด้วยหรอเนี่ย !!! ‘ และนี่คงจะเป็นความคิดของคนทุกคนที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่อย่างใจจดใจจ่อ
“ นะ .. .. นะ นาย!! กล้าดียังไงมาลวนลามชั้นนะ ห๊า !!! “ ตอนนี้คิม แจจุงไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ไม่ว่าคนที่ค่อยเพิ่งต่อยไปเมื่อสักครู่นี้จะเป็นใครหรือใหญ่มาจากไหนก็ตาม ตอนนี้อารมณ์มันเดือด และมันก็เดือดแบบสุดๆแล้วด้วย เป็นไงเป็นกันว่ะ ขอเอาคืนหน่อยเหอะ
“ ไอ้ ... ไอ้คนหื่นกาม ไอ้คนไม่มีมารยาท ทำไมชั้นต้องมาเจอกับคนอย่างนายอีกด้วยเนี่ย ฮึ่ยๆๆ ไอ้.. !! เฮ้ย!!! จุนซูปล่อยชั้นดิว่ะ จะมาจับชั้นทำไม วันนี้ชั้นต้องคิดบัญชีกับไอ้คนนี้ให้มันเสร็จๆไป ปล่อยดิ!! “ กำลังจะอ้าปากด่าคนตรงหน้าต่อแล้วเชียว แต่ก็ดันถูกเพื่อนรักตัวดีเข้ามาห้ามไว้ก่อนเสียอย่างงั้น
“ แจจุง แจจุง ใจเย็นๆเถอะนะ ดูซิ ตอนนี้คนเค้ามองนายกันหมดแล้วนะ “ จุนซู พยายามพูดหว่านล้อมให้เพื่อนร่างบางที่อยู่ในวงแขนเล็กๆของเค้านั้นให้ใจเย็นลง แต่สายตาก็ยังไม่วายส่งไปให้คู่กรณีของเพื่อนรักเพื่อนเป็นการขอโทษ
แจจุงกวาดสายตามองไปรอบสนามหลังจากฟังที่เพื่อนรักพูด และก็เป็นอย่างที่จุนซูว่าจริงๆเพราะตอนนี้รอบๆสนามมองมาที่เค้าเป็นตาเดียวกันหมดแล้ว
‘ ว๊ากกกกกกกกกก!! นี่ชั้นทำอะไรลงไปเนี่ย ตายๆๆๆ ขายขี้หน้าเค้าจริงๆเลย ‘ แจจุงแอบโอดครวญกับความใจร้อนของตนเองภายในใจที่ทำอะไรไม่รู้จักคิดให้ดีก่อน แล้วทีนี้เค้าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเนี่ย ...
เมื่อเห็นว่าแจจุงสงบลงได้บ้างแล้วจุนซูก็ก้มหลังโค้งขอโทษคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าไปสักสองสามที ก่อนจะรีบลากเพื่อนรักให้ออกจากสนามบาสโดยเร็ว ซึ่งแจจุงก็ไม่มีอาการขัดขืนใดๆทั้งสิ้น แถมยังรีบเก็บหนังสือการ์ตูนแล้วยัดใส่กระเป๋า แต่ก่อนจะก้าวขาออกไป ก็ยังไม่วายหันหลังไปคาดโทษกับคนที่ตอนนี้กำลังยืนยิ้มหน้าระรื่นทั้งๆที่เพิ่งจะโดนเค้าต่อยไป
“ ฮึ่ย!!! ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ้หน้าหื่น “ ว่าจบแล้วก็รีบเดินออกจากสนามบาสทันทีปล่อยให้คนที่โดนคาดโทษยืนยิ้มอยู่คนเดียว
‘ คนอะไร น่าสนใจชะมัดเลย ‘ ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มเล็กน้อย นิ้วเรียวก็ถูกยกขึ้นมาลูบบริเวณกรามทางฝั่งซ้ายที่โดนคนสวยต่อยอย่างอารมณ์ดี
“ แจจุงงั้นเหรอ หึ!! เราต้องได้เจอกันอีกแน่ ไม่ต้องห่วงหรอกคนสวยของผม “
* … + … + …+ …+ …+ …+… + … + …+ … + …+ …+ …+ …+… + … + …+ …+ …+ …+… + … *
Talk ::
อ่า. . ... อ่านแล้วเป็นยังไงบ้าง บอกกันด้วยนะค่ะ ^^
เดี๋ยววันนี้จะเอาลงอีกสักนิดละกันนะ ^^
ความคิดเห็น