คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่9~อุบัติเหตุ
ตอนที่ 9
เพลก็พาพลายมาที่โรงกล้วยไม้ ของพ่อเพล ทั้งสองคนขับรถจนมาถึงหน้าบ้านพักที่อยู่ในสวนกล้วยไม้ ความงดงามของกล้วยไม้ทำให้พลายลืมความกลัวไปเลย เธอเดินออกจากรถ และตรงไปที่สวนกล้วยไม้ทันที เพลก็ไปจอดรถแล้วก็เดินตามพลายมาติดๆ
พลายเดินไปดูกล้วยไม้หลากหลายพันธุ์ และบางที่พันธุ์ไหนที่ตนไม่รู้ก็จะหันไปถามเพลที่เดินตามเธอมาติดว่านั้นคือพันธุ์อะไร พลายมีแต่รอยยิ้มที่เดินเข้ามาที่นี้ จนทำให้เพลที่มองอยู่ก็ยิ้มตามไปด้วย จนพวกเธอลืมเรื่องที่เกิดขึ้นไปแล้วที่โรงแรมเฮงซวยนั้น
เมื่อพาพลายเดินชมสวนเสร็จ ทั้งคู่ก็พากันไปที่บ้านพักริมทะเล ที่อยู่ใกล้ๆสวนกล้วยไม้ เมื่อไปถึง พลายก็วิ่งเข้าไปในบ้าน เพราะมันเป็นบ้านที่เหมือนในฝันของเธอ บ้านสองชั้น สีขาวทั้งบ้าน และมีสวนขนาดเล็กหน้าบ้าน แล้วข้างในก็ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ แนววินเทจ เมื่อทั้งคู่เข้าไปในตัวบ้าน เพลก็พาไปที่ห้อง เมื่อพลายเห็นเตียงที่เป็นไซน์ คิงสำหรับ2-3คนนอน จึงหันหน้าไปถามเพล
“นี้ ทำไมเตียงมันใหญ่จัง ฉันนอนคนเดียวนะ”
เพลที่เห็นหน้าชวนสงสัยของพลายก็ขำก่อนที่จะลูบหัวพลายและตอบออกไปว่า
“บ้านนี้มันมีห้องเดียว สำหรับสองคน เพราะฉะนั้น เราสองคนก็จะ.....”
เพลพูดก่อนที่จะทำหน้าเจ้าเล่ห์ เมื่อพูดจบก็นำนิ้วชี้ทั้งสองมือมาประกบกัน ก่อนที่จะยื่นหน้าเข้าไปใกล้พลาย แต่พลายก็หันหน้าหนี และเดินเขินเข้าไปในห้อง และยิ้มกับตัวเอง
เมื่อจัดแจงอะไรเสร็จเรียบร้อยทั้งสองคนจึงพากันไปตลาด เพื่อไปซื้อของส่วนตัวและเสื้อผ้าที่ไม่ได้นำติดตัวมาด้วยสักชุด ทั้งคู่จึงไปที่รถและเดินทางไปที่ตลาด
V
V
V
V
ณ ตลาด ยิ่งสุขเจริญศรี
เมื่อมาถึง ทั้งคู่ก็เดินไปที่แบงค์เพื่อที่จะเบิกเงินมาใช้ในตอนที่ซื้อของ เมื่อเบิกมาพอสมควรทั้งคู่ก็เดินควงกันไปที่ร้านเสื้อผ้า ทั้งคู่ต่างก็เลือกเสื้อผ้าให้อีกฝ่ายใส่ โดยที่เลือกกันไปมา หลังเลือกอยู่นาน ทั้งคู่ก็ได้เสื้อผ้าจำนวนหนึ่ง ที่ใส่พอสำหรับสองวัน
จากนั้นทั้งคู่ ก็เดินไปซื้อของที่ใช้ส่วนตัวหรือของใช้ในห้องน้ำ เมื่อเลือกของเสร็จ ต่างคนก็ต่างจ่ายเงิน เพลบอกพลายว่า
“เดียวพี่ออกให้”
เพลพูด แต่พลายก็ไม่รับความมีน้ำใจนี้ไว้และส่ายหน้าว่าตนเองจะจ่ายเอง ซึ่งเพลก็ไม่ขัด ทั้งคู่เมื่อซื้อของเสร็จ ก็เดินตลาด เดินไปกินไป บางที่ก็ป้อนให้กัน จนคู่รักที่เดินผ่านต่างอิจฉาทั้งคู่ที่เหมาะสมกันมาก ยังกับกิ่งทองใบหยก เมื่อพลายรู้สึกเป็นจุดเด่นเกินไป พลายก็เริ่มออกห่างจากเพล เพราะพวกเขาทั้งสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน(อ้าว ยังไม่เป็นแฟนกันอีกหรอ สวีทกันซะขนาดนี้แล้วนะ O.o)
เมื่อซื้อของเสร็จ ทั้งคู่ก็เดินมาที่รถ มาถึงเพลก็เปิดประตูให้พลายไปนั่งรอก่อน เพราะตนเองลืมซื้อของอย่างหนึ่ง แล้วจะรีบกลับมา เมื่อพูดเสร็จ เพลก็วิ่งไปทางตลาด
ผ่านมา 10 นาที
เพลมาถึงพร้อมกับถุงอะไรบางอย่าง ที่พลายมองไม่เห็นจึงไม่สามารถรู้ว่าของข้างในคืออะไร พลายที่สงสัยจึงถามขึ้นว่า
“เมื่อกี้ ไปซื้ออะไรหรอ??”
เพลที่โดนถามก็ไม่อยากให้พลายรู้จึงตอบว่าไม่มีอะไรแค่ของใช้ผู้ชาย พลายจึงเข้าใจและก็หันไปกินไส้กรอกอีสาน ที่ตนซื้อมาข้างทาง บางครั้งก็แบ่งให้เพลกินระหว่างขับรถ จนมาถึงที่บ้านพักของพวกเขาทั้งคู่
เมื่อมาถึง พลายจึงขอตัวไปอาบน้ำก่อน เพราะวันนี้สกปรกเนื้อตัวมาก เพลเข้าใจคำพูดนั้น จึงไม่ว่าอะไร พลายจึงขึ้นไปอาบน้ำ โดยเพลที่อยู่ข้างล่างก็เตรียมสำหรับดินเนอร์ที่จะมีขึ้นในอีกต่อไปในไม่ช้านี้
ในขณะที่เพลเตรียมอาหารเสร็จ ก็ขึ้นมาที่ชั้นสองเพื่อจะตามพลาย เพราะเขารอนานเหลือเกิน เมื่อไปถึงที่หน้าห้องเพลก็เคาะเพื่อพลายอาจจะโป๊อยู่
ก๊อกๆๆๆ
เพลเคาะประตู แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน จึงเปิดประตูเข้าไป และก็เรียกพลาย แต่ก็ไม่มีเสียงเจ้าตัวตอบรับ จึงเดินไปที่ห้องนอนแต่ก็ไม่มีวี่แวว เพลที่ไม่เห็นพลายก็เริ่มรู้สึกกังวลใจ เริ่มที่จะค้นหา ค้นหาทุกห้องแล้วแต่ไม่เจอ จึงไปดูที่ห้องน้ำที่ตนยังไม่ไปดู ก่อนเข้าไปเพลก็เคาะประตู เพราะมันล็อกอยู่ แต่ข้างในก็ไม่มีเสียงตอบรับ เพลรู้สึกเหมือนเกิดอะไรขึ้น ก็เริ่มผลักประตูเข้าและพบว่า พลายนอนที่พื้นห้องน้ำในสภาพโป๊ และมีเลือดไหลออกที่หัว เมื่อเพลเข้าไปก็ตกใจมาก จึงหาผ้ามาคลุมร่างบางที่ตอนนี้นอนไม่ได้สติ ก่อนที่จะพาไปที่รถเพื่อไปโรงพยาบาล ตลอดเวลาที่เดินทางมาโรงพยาบาล เพลก็ได้แต่หวังว่าให้พลายปลอดภัย
เมื่อไปถึงโรงพยาบาลเพลก็อุ้มพลายขึ้นไปที่เตียง ที่เขาเตรียมรออยู่แล้ว เพลก็ไปหาหมอที่ดูแลพลาย บอกว่า
“หมอ อย่าให้พลายเป็นอะไรนะ ผมยอมจ่าย ไม่ว่าจะแพงแค่ไหน แต่ต้องช่วยพลายให้ได้นะ หมอ ช่วยพลายด้วยนะ”
เพลอ้อนวอนหมอทั้งน้ำตา ตอนนี้เขาไม่มีอะไรจะเหลือหรือต้องสูญเสียอีกแล้ว แต่ตั้งแต่ที่พลายเข้ามาในชีวิตของเขา มันก็ทำให้ชีวิตของเขามีสีสันยิ่งขึ้น เขาไม่ต้องการให้พลายจากเขาไปอีกคน เหมือนพ่อและแม่ของเขาที่จากไปโดยไม่มีคำกล่าวลา หมอที่เห็น ก็บอกว่า
“หมอจะพยายามรักษาคนไข้ครับ ไม่ต้องห่วง หมอทำตามหน้าที่อยู่แล้ว”
เมื่อพูดจบ หมอก็เดินเข้าไปที่ห้อง ICU ปล่อยให้เพลร้องไห้อยู่คนเดียว เมื่อผ่านไปสักพัก ป่าน ณี โฟร์และพิมพ์ ก็มา เพราะเพลโทรไปบอก ทำให้ทั้งหมดรีบมาที่นี้อย่างไม่ลังเล
“ยัยพลายเป็นยังไงบ้าง”
โฟร์ที่มาถึงก็ปิดประเด็นถามเพลที่นั่งอยู่หน้าห้อง แต่ถามไปก็ไม่มีคำตอบกลับเพราะเพล นั่งก้มหน้าและร้องไห้อยู่คนเดียว โฟร์ที่เห็น ก็รู้สึกสงสารจึงพูดปลอบว่า
“ไม่ต้องห่วง ยัยพลายไม่เป็นอะไรหรอก เชื่อมั่นในตัวมันในตัวยัยพลายหน่อยสิ ไม่ต้องร้อง ผู้ชายป่ะวะเนี้ย”
โฟร์พูดออกแนวขำเพื่อไม่ให้เครียด แต่มันกลับไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้นเลย ทั้งหมดจึงรอให้พลายออกมา อย่างปลอดภัย
1 ชั่วโมง ผ่านไป
เมื่อรอเป็นเวลานาน หมอก็เดินออกมา เพลก็เดินเข้าไปหาและถามว่าพลายเป็นอย่างไรบ้าง หมอจึงตอบว่า
“ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้วครับ เหลือแค่พาไปที่ห้องพักฟื้น สัก1-2 วัน ก็จะกลับบ้านได้ครับ”
เมื่อฟังเสร็จ ทุกคนก็ดีใจ เพราะมันเป็นข่าวดี สักพัก บุรุษพยาบาลก็เข็นพลายออกมา เพื่อไปที่ห้องพัก เมื่อเห็นพลาย เพลจึงถลาเข้าไปจับมือพลายอย่างดีใจ ก่อนจะเดินไปที่ห้องพักฟื้นพร้อมกับพราย สักพัก เพื่อนๆจึงเดินตามไป เมื่อถึงห้องพัก บุรุษพยาบาลก็นำร่างพลายขึ้นเตียง เมื่อเสร็จ บุรุษพยาบาลคนนั้นจึงขอตัวออกจากห้อง เพลจึงไปนั่งข้างเตียงพลาย และจับมือของพลายไว้ตลอด เพื่อนๆที่เห็นก็เกิดอาการอิจฉาขึ้นทันที ก่อนที่จะพากันไปนั่งที่โซฟา พิมพ์ที่เห็นเพล จึงเข้าไปหาและบอกว่า
“เพล เดี๋ยวเราจะไปเอาเสื้อผ้าของพลาย บอกทางมาหน่อยสิ”
เมื่อพูดจบ พิมพ์ยื่นกระดาษไปให้ เพลจึงเขียนทางและบอกไปว่า ถ้าไม่เข้าใจก็โทรมาหา แล้วทั้งหมดก็ออกจากห้อง ปล่อยให้เพลดูแลพลายที่หลับนิ่งจนเป็นเจ้าหญิงนิทรา
“เธอต้องไม่เป็นอะไรนะ ฉันจะอยู่ข้างๆเธอเอง”
เพลบอกก่อนจะจุมพิตลงไปที่มือบางของพลายที่ไม่รู้สึกตัว ก่อนที่จะปัดผมที่มาปิดหน้าให้พ้น เพื่อที่จะเห็นหน้าหญิงอันเป็นที่รักของเขา
V
V
V
V
ณ ที่บ้านพักตากอากาศ
ทั้งหมดก็เข้ามาที่บ้านและตรงไปที่ห้องนอนก่อนจะไปดูเสื้อผ้าให้พลายและเพล โดยคนที่ต้องรับหน้าที่ดูเสื้อผ้าให้เพลก็คือ ยัยณี กว่าจะยอมได้เล่นเอาบ้านเละ เพราะถึงเธอออกจะห้าว เถื่อน ดิบ ทราม เลวร้ายขนาดไหนก็ไม่เคยแตะของผู้ชาย ณีเถียงหัวชนฝาก่อนจะต้องยอมเพราะไม่งั้นอีพวกนี้ตัดออกจากลุ่มแน่ T.T
ณีก็เดินไปดูกระเป๋าที่ใส่เสื้อผ้าเพล ก็หยิบมาใบหนึ่ง ก่อนจะไปเปิดที่ตู้เสื้อผ้าและหยิบมาอย่างละสองตัว ยัดเข้าไปในกระเป๋า และสุดท้ายก็คือ กกน.ผู้ชาย และบ๊อกเซอร์ ซึ่งเธอต้องหลับตาหยิบอย่างลวกๆและยัดเข้าไปในกระเป๋า ก่อนจะเดินไปหยิบพวกโคโลญและของสำหรับผู้ชายต่างๆก็ยัดลงไปในกระเป๋า ก่อนจะเดินไปสมทบกะเพื่อนข้างล่าง
“แกว่าแผนเราจะสำเร็จไหมว่ะ”
โฟร์พูดออกมาหลังจากออกมาจากตัวบ้านและกำลังเดินไปที่รถเพื่อไปโรงพยาบาล เพื่อนๆทุกคนก็หันมาและส่ายหน้าอย่างไม่มั่นใจ ก่อนที่จะจบบทสนทนาและขึ้นรถเพื่อเดินทางไปโรงพยาบาล
เป็นยังไงค่ะตอนที่ 9 ต่อไปจะจบแล้วนะ แล้วนางเอกมาเป็นอะไรเนี้ย รอลุ้นในตอนหน้าว่าแผนที่สาวๆพูดถึงคือแผนอะไร ถ้าไม่ดีอย่างไรติชมกันได้นะคะ ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น