คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่8~อันตราย
ตอนที่ 8
“ดีมาก พูดได้ดีมาก ยัยพิมพ์ รู้ไหม เพื่อนของแกนะ ตามหาแกสะทั่วเลยนะ ฮ่าๆๆ”
วีพูดอย่างสะใจ หลังจากมาที่โกดังและให้พิมพ์โทรไปหาและบอกว่าอยู่กับพ่อและแม่ ตอนทืทั้งพิมพ์และเพล อยู่ในสภาพสะบักสะบอม พิมพ์และเพล เลือดออกจากหัวเพราะว่าโดนตีไปที่หัวเมื่อคืนนี้ และเพลที่โดนหนักเพราะ ตั้งแต่วีมานี้ ก็เอาแต่ซ้อมเพล จนเลือดเต็มตัวไปหมด
“ไอ้เพล บอกลาคนรักของแกได้เลย เพราะต่อไป พลายจะเป็นของฉันแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ”
เพลที่ได้ยินก็ ร้องขอทันที ว่าอย่าทำอะไรพลายเลย เพราะตนก็เลิกกับพลายตามที่วีขอแล้ว แต่วีไม่สน และเตะไปที่ท้องของเพล ที่หนึ่ง เพลที่โดนเตะก็กระอักเลือดออกมา วีก็ขำออกมาอย่างซะใจ แล้วเดินออกไปพบพลาย ที่นัดไว้หลังเลิกเรียน
หลังวีเดินออกไป พิมพ์ก็วิ่งเข้าไปหาและพยุงให้ลุกขึ้นมา และมองดูตามร่างกายของเพล ที่มองไปทางไหนก็มีแต่เลือด
“เป็นอะไรรึป่าว”
พลายถาม เพลก็เงยหน้าขึ้นมาและบอกว่า ไม่ต้องห่วงตน
“ฉันต้องไปช่วยพลาย พลายตกอยู่ในอันตราย อึก”
หลังพูดเสร็จ เพลก็กระอักเลือดออกมา พิมพ์จึงบอกว่าอย่าพูด แล้วจะไปช่วยพลายนะ จะออกไปยังไง คนก็มีอยู่ที่นี้ เพลจึงส่ายหน้าเป็นเชิงบอกว่าไม่รู้ พิมพ์ที่นึกได้ว่าส่งข้อความไม่ไปหาณี ก็บอกเพลว่า เดี่ยวยัยณีก็มาช่วย อดทนหน่อย
สิ่งที่พวกเขาทำได้ในตอนนี้ ก็คือ ภาวนาให้มีคนมาช่วยและให้พลายปลอดภัย พิมพ์ช่วยเพลประคองให้นั่งและอยู่ใกล้ๆ เพราะกลัวว่าเพลจะตายก่อนที่จะได้ไปช่วยพลาย ผ่านไปสักพัก ก็มีคนมาเปิดประตูโกดัง และพบว่า ณี ป่านและโฟร์ มาช่วยพวกเธอ เมื่อคนที่เฝ้าพวกเขาอยู่เห็นว่ามีคนมาช่วย ก็เดินเข้าไปหวังว่าจะจับมัด
“รู้จักพวกฉันน้อยไปซะแล้ว”
ป่านพูด ก่อนที่จะนำตัวเอง ไปหาคนที่มาทำร้ายเพื่อนของเธอก่อนที่จะเตะไปที่ท้อง คนที่โดนเตะ ก็จะสวนคืนแต่ป่านรู้ทันจึงจับแขนและใช้ท่าทุ่มข้ามหัว ที่เธอเรียนไม่จากยูโด ทำให้คนที่โดนนอนหมดสภาพอยู่ที่พื้น
ทางด้านณี ก็โดนพวกมันต่อยเข้าที่หน้า แต่โดนแค่เฉียดๆ ณีหลบทัน จึงเอาท่อนแขนตวัดลงที่กลางหลัง ก่อนที่จะจับตัวมันและเตะเข่าไปที่ท้องมัน2-3ที ก่อนจะจบด้วยท่า เตะช้างน้อย ของณีที่เธอภูมิใจหนักภูมิใจหนา เมื่อโดนเข้าไปชายคนนั้นก็ล้มลงไปกลิ้งข้างล่างด้วยความเจ็บ
ส่วนโฟร์ ก็วิ่งไปช่วย พิมพ์และเพล
“ไปช่วยเพลดีกว่า ฉันไม่เป็นอะไร”
เมื่อได้ยินดังนั้น โฟร์จึงไปพยุงเพล ที่ท่าทางร่อนเร่ ไม่มีแรง เพลก็ทำใจสู้ พยุงตัวเองขึ้นมาและถามว่า
“ไม่เป็นไร พลายอยู่ไหน พลายตกอยู่ในอันตราย”
โฟร์ก็บอกไปว่าพลายไปพบวี ที่นัดกันที่ห้าง เมื่อได้ยินดังนั้น เพลก็พูดคำหยาบออกมาอย่างไม่พอใจ ก่อนที่จะพาตัวเองวิ่ง แต่ไปได้แค่ก้าวเดียวก็ล้ม โฟร์กับพิมพ์จึงไปประคองให้ลุกขึ้น ป่านที่จัดการเสร็จก็มาสมทบและพูดว่า
“ฉันคิดไว้แล้วว่าเป็นแบบนี้ ฉันให้ลูกน้องพ่อตามยัยพลายไปแล้ว รออีกหน่อย เดี่ยวจะมีรถมารับ”
ป่านพูด เพื่อให้เพลคลายความเครียดลง เพลจึงอยู่ๆเฉยเพื่อไปให้แผลของตนฉีกไปมากกว่านี้ โฟร์ที่เอาผ้าผันแผลและยาติดตัวมาด้วยเสมอจึงให้ณีทำแผลให้เพล
“โอ้ยย เบาๆหน่อยสิ มือคนหรือมือช้างเนี้ย”
เพลร้องอย่างทรมาน เพราะณีทำแผลให้ตนอย่างแรง และทำแบบไม่เกรงใจคนโดนทำ ณีที่ได้ยินจึงให้ยัยพิมพ์มาทำให้ เพราะถ้ายินเสียงร้องของอีตาเพลอีกรอบเดียว มันของตายคาเท้า ห่อนได้ไปช่วยไอ้พลายอย่างแน่นอน
ประมาณ 5-10 นาที รถก็มาถึงประกอบกับพิมพ์ทำแผลให้เพลเสร็จเป็นที่เรียบร้อย ทุกคนก็วิ่งขึ้นรถ และบอกให้คนขับขับอย่างเร็ว
V
V
V
ณ ห้าง ที่ร่านกาแฟ เวลา 15.15 น.
“อ้าว พลายมาแล้วหรอ ขอโทษนะที่ทำให้คอย”
วีที่พึ่งไปถึงร้านกาแฟและเห็นว่า พลายมารอตนอยู่ก่อนแล้วจึงเดินเข้าไปหา พลายจึงตอบว่าไม่เป็นไร และบอกว่าพิมพ์โทรมาหาแล้ว วีจึงชวนพลายไปที่โรงจอดรถ และบอกว่า
“พลายไปจากที่นี้เถอะ ไอ้เพลกำลังตกอยู่ในอันตราย”
เมื่อพลายได้ยินว่าเพลอยู่ในอันตราย ตนก็บอกให้วีพาเธอไปด่วน วีจึงพาไป เมื่อถึงที่จอดรถของตน วีก็ให้พลายขึ้นไปที่รถ และตนเองก็ไปนั่งที่คนขับ ก่อนที่จะพาพลายไปที่โรงแรมแห่ง
ณ โรงแรมแห่งหนึ่ง
เมื่อมาถึง พลายก็ถามว่า เพลอยู่ที่ไหน วีจึงตอบว่า อยู่ที่ห้อง144 โดนจับมัดอยู่ที่นั้น พลายได้ยินเสร็จ ก็วิ่งที่ลิฟท์เพื่อไปยังชั้นที่ 5 ของโรงแรม
เมื่อไปถึงพลายก็วิ่งไปที่ห้องและวีก็ตามมา พลายเคาะประตูอยู่นานแต่ไม่มีใครเปิดประตูเลย วีจึงบอกว่าเข้าไปเลย เดียวคนร้ายจะหนีไปก่อน พลายที่เชื่อก็วิ่งเข้าไป แต่ไม่พบอะไร แล้วถามวีว่า ไม่มีใครอยู่ที่ห้องนี้ จึงบอกว่า
“จะไปมีใครอยู่ได้ยังไงล่ะ นี้นะ มันห้องร่วมรักของเราเลยนะ พลาย”
หลังพูดเสร็จ วีก็เดินเข้าไปใกล้พลาย แต่พลายก็วิ่งไปที่ประตู แต่วีจับได้และจับเธอไปที่ห้องนอน เมื่อไปถึง วีก็เหวี่ยงพลายลงไปที่เตียง ก่อนที่ตัวเองจะขึ้นค่อม พลาย แต่พลายก็ดิ้นพล่าน จนวีที่อยู่ข้างบนต้องต่อยไปที่ท้อง(เอะ ชักเหมือนในละคร) ทำให้พลายจุก และสิ้นฤทธิ์ วีที่ทนไม่ไว้ ก็ปลดกระดุมที่เสื้อนักเรียนของพลาย จนถึงเม็ดสุกท้าย ก็ทำให้เห็นถึงเนื้อข้างในที่ขาวผ่องสะดุดตา พลายที่พยายามจะคุมสติของตัวเองก็ปัดมือของวีออกจากตัวของตน จนต้องทำให้วีต้องรวบจับไว้ข้างบนหัวของพลาย ก่อนที่จะต่อยไปที่ท้อง หนึ่งที ก่อนที่จะ ซุกไซร้ไปที่ต้นคอระหงส์ของพลาย เพื่อสูดดมความหอม อย่างบ้าคลั่ง วีทำไปมาทั้งข้างซ้ายและข้างขวา ก่อนที่จะไปหยุดอยู่ที่พวงแก้มของพลายที่ตอนนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตา แล้วปากของวีก็ค่อยๆแตะไปที่ผิวสีขาวอ่อนบนใบหน้าของพลาย เริ่มที่พวงแก้มซ้ายและค่อยๆสูดดมไปเรื่อยจนไปถึงพวงแก้มขวา และเลื่อนลงมาที่ริมฝีปากบาง วีที่อดใจรอไม่ไว้ก็จุมพิตไปที่ริมฝีปากบางของพลายอย่างรุนแรง หนักหน่วง จนทำให้พลายดิ้น และพยายามที่จะหยุดการกระทำของเขา แต่แรงของเธอก็เหมือนมดต่อยยักษ์ พลายที่ไม่มีแรงสู้ ก็ได้แต่ร้องไห้และภาวนาว่า ขอให้เพลมาช่วยเธอทันได้โปรด
V
V
V
ณ หน้าโรงแรม
เพลที่พึ่งมาถึงก็วิ่งขึ้นบันไดไปทันที เพราะรอลิฟท์ต่อไปไม่ไหว ป่าน โฟร์ พิมพ์ และณี ที่มาถึง พร้อมเพล ก็จะขึ้นไป แต่ป่านห้ามไม่ให้พิมพ์ขึ้นไปด้วย และให้โฟร์อยู่ข้างล่างเป็นเพื่อน บอกเสร็จ ป่านและณี ก็เดินไปหาคนของคุณพ่อป่านและถามว่า
“คนที่สั่งนะ มารึยัง”
ป่านสั่งให้คนที่เธอตั้งการมาที่นี้ด่วน และไปถามคนของคุณพ่อ ก็บอกว่ามาถึงแล้ว อยู่ทางนั้น พอป่านและณีเห็นก็ขำแตกทันที ก่อนที่จะเดินไปหาคนพวกนั้น และพาขึ้นไปยังชั้น 5 ห้องที่พลายอยู่
เพลที่ขึ้นมาถึงก่อน ก็เปิดประตูเข้าไปและพบว่า ไอ้วีกำลังทำมิดีมิร้ายพลายอยู่ เพลเห็นจึงวิ่งเข้าไปและไปดึงให้วีหันหน้ามาก่อนที่จะชกไปที่หน้าของวีอย่างเต็มแรง และไปหาพลายที่ร้องห่มร้องไห้อยู่บนเตียง
“ไม่เป็นไรนะพลาย ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว”
เพลเข้าไปกอดพลายและปลอบ เมื่อพลายรู้ว่าเพลมาช่วยเธอแล้ว เธอก็โพล่เข้ากอด และร้องไห้จนตัวโยน
“เพล ฉันกลัว ช่วยฉันด้วยนะ”
พลายที่กลัว ก็เริ่มระบายให้เพลฟัง เพลที่ฟังอยู่ก็บอกว่า ไม่ต้องกลัวเขาอยู่ตรงนี้แล้ว ข้างๆเธอ เพลปลอมพลายจนโอเคแล้ว ก็พาพลายออกจากที่นี้ เมื่อออกจากที่นี้ ก็พบว่า ป่านและณีรอเผด็จศึกอยู่ที่หน้าห้อง พร้อมกับคนที่จะมาจัดการอีก2-3คน
“ไม่ต้องห่วง เดี่ยวทางนี้ พวกฉันสองคนจัดการเอง”
เมื่อพูดเสร็จ เพลก็อุ้มพลายออกไป แล้วป่านกับณี ก็เดินเข้าห้อง ก่อนที่จะพูดอะไรกับวีสักสองถึงสามประโยค
“คึกมากใช่ไหม จัดให้เลย”
ณีพูดก่อนที่จะลากไอ้วี ไปที่เตียงแล้วต่อยไปที่ท้องสักหมัดสองหมัด ก็ทำให้วีเดี้ยงแล้ว และป่านก็เดินเข้าไปและพูดว่า
“ขอให้สนุกกับคนที่ฉันเตรียมมาให้นายโดยเฉพาะนะ ลาก่อน”
เมื่อเสร็จ กระเทยที่ตนจ้างมา ก็พากกันไปรุมปล้ำวี อย่างหาทางเข้าไม่ได้ พวกเธอทั้งสองคนได้แต่ยินเสียงวีร้องครวญครางไม่เป็นคน ป่าน และณีหัวเราะ ก่อนที่จะตบมือกันเป็นการจบอย่างสวยงาม และเดินออกจากห้องไป
V
V
V
เพลที่ตอนนี้อุ้มพลายอยู่ก็ลงมาข้างล่าง ก็เจอพิมพ์และโฟร์ ก็เข้ามาหาพลาย พลายที่เห็นหน้าเพื่อนก็โผล่เข้ากอด เพื่อนๆทั้งสองคนก็ตกใจแต่ก็รับกอดนั้นและปลอมพลาย
เมื่อทุกคนมาร่วมกันที่ข้างล่าง เพื่อนๆทุกคนเห็นว่า ให้เพลพายัยพลายกลับหอเอง พวกเธอจะกลับกันก่อน เพลที่ปฎิเสธไม่ได้ ก็รับคำว่าจะดูแลพลายอย่างดี และณีก็บอกอีกว่า
“พรุ่งนี้เสาร์อาทิตย์ อย่ามาให้พวกฉันเห็นหน้าทั้งนายและยัยพลาย บอกแค่นี้คงรู้นะ”
ณีบอกเป็นเชิง เพลก็ยักไหล่ว่าเรื่องแค่นี้ทำไมจะไม่รู้ เมื่อลากันเสร็จ พลายและเพลก็ไปที่รถที่ป่านนำมาให้ยืมก่อน แล้วค่อยมาคืน ส่วนพวกเพื่อนๆก็พากันกลับหอ เพื่อที่จะไปพักผ่อน
ตอนที่8แล้ว ใกล้จะจบแล้วนะค่ะ อีกแค่2ตอนเท่านั้น แล้วตอนหน้า เพลจะพาพลายไปที่ไหน รอติดตามนะคะ
ความคิดเห็น