ยัยคุณหนูวุ่นวายมัดใจคุณชายเจ้าแผนการ love chaotic

ลำดับตอนที่ #2 : แผนการขั้นที่หนึ่ง

หลายวันต่อมา

“แก แกรร นี่แกสองคนจะฟังฉันบ้างได้ม้ะได้ม้ะได้ม้ะห๊ะห๊ะห๊ะ??” ฉันพยายามจะวางแผนเพื่อที่จะทำให้พี่สีไม้ตกหลุมรักฉันแต่ยัยเพื่อนสนิทเพียงสองคนที่ฉันมีมันไม่ให้ความร่วมมือเลยนะสิ

“แก ฉันว่าแกเพ้อไปเองแบบนี้จะดีกว่าแผนแต่ละอย่างที่แกคิดมาฉันว่านอกจากจะเสี่ยงต่อการติดคุกแล้วยังเสี่ยงที่จะทำให้พี่เค้าเกลียดแกมากกว่ารักแกนะ”  ไข่มุกเพื่อนสนิทอีกคนออกความคิดเห็น

“ฉันว่านะแกต้องคิดแผนใหม่หรือไม่แกก็สารภาพกับพี่เค้าไปเลยว่าแกแอบชอบพี่เค้าอ้ะ”ผักบุ้ง

“เอางี้ฉันมีแผนแกก็หมั่นไปเจอแบบบังเอิญบ่อยๆแบบเหมือนพรหมลิขิตอ่า”

“ไขมุกเพื่อนสาวแสนสวยรวยสมอง  แต่…ต่อจากนั้นละฉันต้องทำไงอ่ะ” ฉันไม่เสียใจเลยจริงๆที่ตอนอนุบาลคุณครูจับฉันไปนั่งติดกับยัยพวกนี้ อิอิ

“เองี้แผนการคลาสสิคแกคุณหนูแกต้องพยายามตีสนิทแล้วสังเกตอาการว่าพี่เค้าพอจะมีท่าทีว่าชอบแกบ้างมั้ย  ถ้ามีแกเดินหน้าต่อเต็มที่เลย”

“อ้าวแกแล้วถ้าไม่มีทำไงอ้ะ”ผักบุ้งหนูจะขัดไข่มุกเค้าทำไมลูกกกก แต่เออถ้าเค้าไม่มีท่าทีจะชอบฉันทำไงอ้ะ

“ก็อ่อยต่อไปไงแกพี่เค้าไม่ไช่พระอิฐพระปูนนะเค้าต้องใจอ่อนบ้างแหละจากความสัมพันธ์ตลอดเวลาสามปีที่แกแอบชอบเค้ามาอย่างน้อยๆเลยเนี่ยฉันคิดว่าพี่เค้าต้องเอ็นดูแกบ้างแหหละ  สรุปคือถ้าแกอยากได้พี่เค้าจริงๆแกต้องอ่อยต่อไปเรื่อยๆอย่าให้เค้ารู้ตัวจบ”

“งั้นเราจะเริ่มจากตรงใหนดีอ้ะ  อยู่ๆฉันจะไปตีสนิทก็คงแปลกๆป้ะ”

“อืม…” ผักบุ้ง

“เอ…..เอาไงดีน๊า”ฉัน

“เฮ้ย…  ฉันคิดออกแล้วยัยสีฝุ่นไงให้ยัยสีฝุ่นช่วย”             ไข่มุก

“สีฝุ่นไหนฉันไม่เห็นรู้จัก”         ฉัน

“อ่อสีฝุ่นน้องสาวพี่สีไม้ไช่ม้ะ“ผักบุ้ง

“ไช่ ว่าแต่แกชอบพี่เค้าประสาอะไรทำไมน้องสาวเค้าแกถึงไม่รู้ว่าไครห๊ะ??”

“ก็ฉันชอบพี่สีไม้ไม่ได้ชอบน้องเค้านิ้”

“ เอางี้เรื่องนี้ให้ฉันจัดการเองแกเตรียมตัวไปหาวิธีมัดใจพี่สีไม้เถอะฉันจะจัดการส่งแกเกข้าไปอยู่ที่บริษัทของพี่สีไม้เอง  หึหึหึ” ยัยไข่มุกทำหน้าตาน่ากลัวอ้ะเรื่องแผนการ(ชั่วๆ)เนี่ยต้องยกให้ไข่มุกไม่ว่าจะเรื่องดีรึเรื่องไม่ดี(เลว)ไข่มุกผู้มีแผนการอยู่ในสมองจัดให้ได้ตลอดค่ะ

                           สามวันต่อมา

“อะไรนะแกจะให้ฉันไปทำงานกับพี่เค้าเนี่ยะนะ”

“ใช่เป็นเลขาฝึกหัดเพราะเลขาพี่สีไม้เค้าท้องอิกไม่นานก็คงท้องแก่แล้วก็ต้องลาคลอดนี่พี่สีไม้เค้าหาตแหน่งให้แกเองเลยนะ”

“แล้วสีฝุ่นว่าไงบ้างพี่พอจะไปเป็นเลขาพี่สีไม้ได้ไหม” ฉันหันไปถามน้องสาว(ว่าที่)แฟนเพื่อถามความคิดเห็น

“ฝุ่นว่านะพี่คุณหนูเนี่ยต้องทำให้ชีวิตในการทำงานของพี่สีไม้มีสีสันแน่ๆเลย  โอเคฝุ่นเลื่อกแล้วว่าจะให้พี่คุณหนูเป็นพี่สะใภ้ฝุ่น” อร๊ายยย  มาพูดแบบนี่พี่ก็เขินนะคะน้องสีฝุ่น  เฮ้ย!! สีฝุ่นรู้เรื่องนี่ได้ยังไงใครบอกนางคะ??

“ว่าแต่ฝุ่นรู้เรื่องด้วยหรอ แบบนี้พี่อายนะเนี่ย”

“โถ่พี่ของแบบนี้พี้องกล้าๆนะเพราะคนแบบพี่ไม้นะไม่มีทางที่จะบอกรักผู้หญิงก่อนเดขาดไม่มีวันเลย เพราะฉะนั้นพี่จะต้องทำหี่ไม้บอกรักพี่ให้ได้ เริ่มงานพรุ่งนี้พี่ต้องเริ่มแผนพิชิตใจพี่ไม้ทันที”

“เห้นป้ะแก แกมีคนที่คอยให้กำลังใจแกอยู่ข้างแกตั่งหลายคนนะคุณหนู สู้ๆนะ”

“ได้  ฉันจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง  ฉันจะทำให้พี่สีไม้มารักฉันให้ได้”            

แผนการขั้นที่หนี่งน้องสาวที่แสนดี

แผนการขั้นนี้ก็ไม่มีอะไรมากแค่พยายามให้พี่สีไม้เอ็นดูฉันัมากๆเท่านั้นปกติพี่เค้าก็เอ็นดูฉันอยูแล้วไม่น่าจะมีปัญหาอะไร  เริ่มปฏิบัติการ

ตอนนี้ฉันกับสีฝุ่นอยู่ที่บริษัทพีวีเคคอนสตรัคชั่น สีฝุ่นมีต่ำแหน่งเป็นกรรมการผู้จัดการใหญ่  ส่วนพี่สีไม้นั้นตอนนี้ขึ้นเป็นรองประธานกรรมการผู้จัดการ ส่วนฉันตอนนี้มีตำแหน่งเป็นผู้ศึกษาดูงานเลขากรรมการผู้จัดการอิอิ ดูเท่ห์ใช่มั้ยล้า  ตั่งแต่เดินเข้าบริษัทมาจนตอนนี้ฉันยังไม่เจอใครเลยทำไมบริษัทนี้มันเงียบแบบนี้เนี่ย ฉันได้แต่ลอบมองไปมองมา  แต่ก็มีเสียงนึงขัดความคิดฉันขึ้นมาซะก่อน

 “ที่ตอนนี้ที่นี้ไม่มีคนเพราะว่าส่วนใหญ่พนักวานของเราต้องออกหน้างานค่ะพี่คุณหนู  ที่เหลือตอนนี้ก็จเหลื่อแต่ส่วนที่ต้องจัดการเอกสารหรือพวกที่ต้องติดต่อลูกค้านะค่ะ” สีฝุ่นเหมือนจะสังเกตุได้ว่าฉันกำลังสงสัยอะไรก็อธิบายให้แนพอจะเข้าใจในสิ่งที่ฉันสงสัย

“อ่อค่ะ เออที่จริงสีฝุ่นเรียกพี่ว่าพี่หนูก็ได่นะคะ  เรียกพี่คุณหนูคงจะยาวไป” ฉันพูดยิ้มๆ

“ค่ะ งั้นเดี๋ยวฝุ่นพาพี่ไปที่ห้องทำงานของพี่ไม้แล้วกันะคะ”

ฉันขันลิฟท์มาที่ชั้นห้า ก็พบกับผู้หญิงหนึ่งคนกับผู้ชายอีกสองคน ซึ่งฉันก็กำลังสงสัยอยู่ว่าทำไมตต้องมารอกันที่หน้าลิฟท์ด้วย

“น้องสีฝุ่นคะนี่คงเป็นคุณคุณหนูใช่รึเปล่าคะ  เห็นคุณสีไม้บอกพี่ว่าน้องสีฝุ่นจะพามา”  พี่สาวคนนี้คงจะเป็นเลขาพี่สีไม้แน่ๆเลย นี้ถ้าไม่บอกก่อนว่าเธอกำลังท้องอยู่ฉันคงไม่เชื่อแน่ว่าเธอท้องก็หุ่นเธอเหมือนนางแบบขนาดนี้ ฉันละอิชชี่คนท้อง  *(อิชชี่ เป็นเวิบช่องที่สองของอิจฉา)

“ค่ะคนนี้แหละว่าที่พี่สะใภ้ของฝุ่น” สีฝุ่นพูดเสร็จก็หัวเราะเอิกอ๊าก

“สีฝุ่น  พูดอะไรแบบนั้นพี่เขินนะ  เออคุณหนูแค่มาศึกษางานเฉยๆค่ะไม่มีอะไรนะคะ” ฉันหันไปยิ้มแหยๆให้กับพี่คนสวย

“โอเคค่ะงั้นเดี๋ยวตามพี่มานะคะ  อ่อพี่ชื่อแนนคะ  ส่วนนี่พี่คมกับพี่เข้มเป็นฝาแฝดคนสนิทของคุณสีไม้ค่ะ”  พี่แนนแนะนำตัวเองพร้อมทั้งยังแนะนำสองหนุ่มล่ำบึกให้ฉันรู้จักอีกคน เอ้ยไม่สิอีกสองคน ฉันก็ยกมือไหว้ทุกคนตามธรรมเนียมไทยเราที่ต้องไหว้คนที่มีอายุสูงกว่า

“เอาละค่ะคุณสีไม้คงรอน้องคุณหนูแย่แล้วยังไงเชิญทางนี้ก่อนดีกว่าค่ะ”   ในขณะที่พี่แนนกำลังจะนำทางสีฝุ่นก็เอ่ยขัดขึ้นก่อน

“เอางี้นะพี่คุณหนูตามพี่แนนไปเดี๋ยวยังไงฝุ่นไปทำงานฝุ่นก่อนดีกว่าเดี๋ยวคุฯรองประธานท่านเรียกดูงานแล้วงานยังไม่เสร็จแล้วจะโดนดุเอานะคะ  ตามนี้นะ” สีฝุ่นพูดเสร็จก้เดินออกไปจากกลุ่มพร้อมกับขยิบตาให้ฉันหนึ่งที

พี่แนนพาฉันเดินต่อมาเจอโต๊ะทำงานตัวหนึ่งอยู่หน้าประตูห้องเดาว่านี่คงจะเป็นโต๊ะของพี่แนนแต่ไม่เห็นมีเอกสารอะไรเลย  เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบกับตู้เอกสารมากมายอยู่ในห้องนี้กับโต๊ะทำงานอีกตัวหนึงอ่าวแล้วนี่โต๊ะใครพี่แนนหันมายิ้มพร้อมกับพูดว่า ”นี่โต๊ะทำงานพี่เองค่ะ เดี๋ยวเราจะเข้าไปข้างในกันนะคะ” พูดเสร็จพี่แนนก็เค้าประตูสามที แล้วเปิดประตูเข้าไป  โอ้โหนี่คงเป็นห้องทำงานของพี่สีไม้ละสินะ  อ่าวแล้วนั้นอิกโต๊ะของใครละ แล้วโต๊ะข้างนอกนั้นคงเป็นของฉันละสินะ เลลขาหน้าห้องของจริงเลยแฮะเรา

“อ่าวมาแล้วหรอพี่แนนคุณหนู” พี่สีไม่ละจากงานตรงหน้าขึ้นมาพูดกับพี่แนนและฉัน

“ค่ะงั้นเดี๋ยวพี่ออกไปก่อนนะคะยังไงพี่ฝากคุณสีไม่ด้วยนะคะน้องคุณหนู” เอ่ออะไรยังไงฉันงงไปหมดพามาทิ้งไว้แล้วฉันต้องทำยังไง

“นั่งสิคุณหนู นี่พี่ทำโต๊ะให้คุณหนูมาอยู่ใกล้ๆพี่เลยนะพี่จะได้ดูแลได้เป็นพิเศษ”  หูยยยพี่สีไม่พี่อย่ายิ้มแบบน้านเดี๋ยวคุณหนูเคลิ้มแล้วลอยขึ้นมาจะทำไง

“ค่ะ”  “แล้วคุณหนูต้องทำอะไรบ้างละคะ” เมื่อนั่งลงฉันก็เอ่ยคำถามที่ต้องเป็นงานเป็นการซักหน่อยเดี๋ยวเค้าจะรู้ว่าเรามาอ่อย  อิอิอิ

“ก็ม่มีอะไรมากก็แค่ตามพี่ไปทุกที่ รับตารางงานจากพี่แนนมาแต่ละวันว่าพี่จะต้องทำอะไรบ้าง”  ฉันเคยเห็นในทีวีมันมีอะรมากกว่านี้นี่นาทำไมงานฉันมีแค่ตามพี่สีไม้ไปทุกที่นะ

“พี่สีไม้คะ  แล้วมีอย่างอื่นอีกมั้ยคะที่คุณนูต้องทำ คือพวกเอกสารอะไรแบบนี้??”

“ไม่มีหรอก งานส่วนนัน้พี่แนนเค้าจะจัดการให้ส่วนงานที่คุณหนูทำปกติคมเข้มเค้าเป็นคนทำอยู่”

“แล้วแบบนี้ก็เท่ากับว่าพี่แนนก็ทำงานเท่าเดิมสิคะ  คุณหนูช่วยอะไรไม่ได้เลย”

“จะเท่าเดิมได้ยังไงก็ในเมื่อพี่ส่งเข้มไปทำงานกับพี่แนนแล้วอีกอย่างพีแนนเค้าทำงานมานคมกับเข้มก็ทำงานมานานพวกเค้าน่าจะเข้าขากันได้ดีกว่าคุณหนูนะคะเชื่อพี่สิ”

“ก็ได้ค่ะ เจ้านายว่าไงลูกน้องก็ต้องว่าตามนั้นห้ามมีปากมีเสียงค่ะ” คุณหนูยิ้มน้อยๆ))ให้กับสีไม้ซึ้งนั้นทำให้สีไม้ชอบในตัวเธอเข้าไปอีกเพราะเวลาที่มีเธออยู่ใกล้ๆโลกมักสดใสเธอเป็นคุณหนูที่ค่อนข้างเอาแต่ใจแต่เธอมักทำให้เขาหายเครียดได้ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร

“พี่สีไม้คะแล้วแบบนี้คุณหนูต้องจดตารางงานพี่สีไม้ยังไงละคะ”  เพราะโทรศัพท์ไม่ได้ต่อตรงมาที่ห้องนี้เวลาที่มีไครนัดงานมาฉันจะรู้ได้ไงละไช่ม้ะ

“ทุกวันจะมีเมลเข้ามมาจากคม คมจะเป็นคนที่คอยเช็คตารางงานของพี่ไม่ให้เวลาทับซ้อนกัน”  อ่อแบบนี้นี่เองสรุปฉันมีหน้าที่เหมือนนาฬิกาปลุกว่างั้นเถอะ

“แล้วเวลาที่พี่สีไม้ประชุมละคะ คุณหนูต้องทำอะไรบ้าง “

“คุณหนูก็แค่ทำตัวเป็นเด็กดีรอพี่อยู่ในห้องนี่โอเคมั้ยคะ” ฉันรู้สึกเหมือนการทำงานของฉันมันไร้ค่ามากเลยอ่ะ รุ้สึกไม่มีคุณคาในตัวเอวทำไมไม่มีไครให้ฉัเนทำงนอะไรเลย

“พี่สีไม้คะทำไมงานของคุรหนูมันสบายจังคะมันดูเหมือนไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากเตื่อนพีสีไม้เรื่องตารางงานอ้ะ คุณหนูรู้สึกเหมือนทำประโยชน์ได้ไม่เต็มทีเลย”

“งั้นงานอีกอย่างของคุณหนูคือตามใจพี่ทำตัวน่ารักๆกับพี่โอเคมัยคะ”  เอ๊ะๆๆๆ นี่พี่สีไม้เค้าคิดไรกะฉันป้ะเนี่ยยยยย   เว้ยๆๆๆ

“ทำไมงานคุณหนูมันดูแปลกๆละคะ”  บอกมาสิคะว่าคุณหนูไม่ได้คิดไปเองบอกมาเร๊วววว

“ครับ หน้าที่คุณหนูคือคอยดูแลพี่แล้วกันตกลงมั้ย คราวนี้ห้ามต่อรองนะ”

“ค่ะๆ”  ฉันรับคำพร้อมส่งยิ้มให้ผู้ชายที่อยู่ในดวงใจฉันมาเป็นเวลานาน ‘พี่จะต้องตกหลุมรักฉันแน่ๆ’

ในขณะที่ชายหนุ่มเองก็มองหน้าเธอแล้วส่งยิ้มกลับ‘คุณหนูเธอจะตกหลุมพี่หรือพี่จะตกหลุมเธอเรามาคอยดูกัน’ชายหนุ่มยิ้มให้กับความคิดตัวเอง







ดูท่าแล้วจะไม่ใช่คุณหนูคนเดียวซ้ะแล้วที่วางแผน

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านะคะ

ถงไม่มีใครอ่านมุกก็จะอัพต่อไป