พี่รหัสปากกับนายน้องรหัสจอมกวน

ลำดับตอนที่ #1 : >>ONE

ท้องฟ้าทอประกายสีส้ม ประสานกับเสียงไก่ขัน บ่งบอกเวลาเช้าได้เป็นอย่างดี เด็กหนุ่มคนหนึ่งยังคงนอนอยู่บนที่นอน พร้อมยกผ้าห่มผืนใหญ่ขึ้นมาคลุมหน้าเพื่อให้สายตาพ้นจากแสงแดดจ้า

“แอล”เสียงหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งตะโกนเรียกเด็กหนุ่มในห้อง

“…………………”ไม่มีเสียงตอบรับจากคนในห้อง

“แอลตื่นได้แล้วจะไปโรงเรียนสายตั้งแต่วันแรกเลยหรอลูก”เสียงผู้เป็นแม่เอ่ยถาม

“ ~โธ่ แม่ครับวันแรกขาสายหน่อยนะ”

“นี่!วันแรกเขามีแต่ไปเช้านะลูก เดี๋ยวรถมาก่อนแม่ไม่รู้ด้วยนะ”

“แม่ง่ะ”คนเป็นลูกพูดงอนๆ

“เร็วๆเข้านะวันนี้มีโจ๊กกุ้งที่แอลชอบด้วย”ผู้เป็นแม่พูดจบก็เดินออกจากหน้าประตูไป

“ คร๊าบบบ~~”แอลพูดยานคางแล้วลุกจากเตียงไปเข้าห้องน้ำ สักพักก็เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

“I wanna be with you
If only for a night
To be the one who's in your arms, who holds you tight...”

“เออๆได้ยินแล้ว แป๊ปหนึ่งๆ”แอลได้ยินเสียงโทรศัพท์ก็รีบเช็ดตัวแล้ววิ่งออกมารับโทรศัพท์ทันที

“ฮัลโหล”เขาพูดเสียงเรียบๆกรอกลงไปยังปลายสาย

“สวัสดีครับ”ปลายสายทักกลับ

“มีไรว่ะไอ้คุณบอยโทรมาแต่เช้าคนกำลังอาบน้ำ”เขากึ่งถามกึ่งโวยใส่คนปลายสาย

“พูดให้มันดีๆหน่อยสิครับไอ้คุณแอล”

“ครับไอ้คุณบอยมีอะไรมิทราบครับ”แอลประชดกลับ

“โห~แกพูดเพราะว่ะเปิดเทอมใหม่นี้แกจะเปลี่ยนไปเหรอว่ะ”บอยเพื่อนของแอลที่เรียนด้วยกันตั้งแต่ ม.ต้นปี 1 ยันม.ปลายปี 2 พูดอย่างไม่น่าเชื่อ

“ก็ใครบอกให้พูดเพราะก่อนล่ะ เร็วๆมีอะไรก็ว่ามา”

“ไม่มีอะไร โทรมาปลุกเฉยๆ 55+”บอยพูดกวนๆ

“ไอ้บ้าเอ้ยย งั้นฉันไปแต่งตัวแล้ว สายแล้วเนี่ย”พูดจบแอลก็ตัดสายไปแล้วก็ไปแต่งตัวด้วยชุดนักเรียนเต็มยศ
 
กางเกงขายาวสีกรมท่า เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวสะอาดตา ปักสัญลักษณ์ตราดาวที่กระเป๋าเสื้อด้านซ้าย เนคไทค์สีน้ำเงินเข้มปักสัญลักษณ์ตราดาซึ่งเป็นตราประจำโรงเรียน และสวมทับด้วยเสื้อสูทสีเดียวกับกางเกง ซึ่งก็มีตราดาวปักอยู่ที่อกด้านขวา  แอลมองดูชุดที่ตนเองสวมใส่ไม่ว่าบริเวณไหนก็มีตราดาวที่เป็นสัญลักษณ์ของโรงเรียนไม่เว้นแม้กระทั่งหัวเข็มขัด

“บ้าเอ๊ย!! ทำไมไม่เอาเสื้อลายดาวมาเลยวะเนี่ย  ไหนๆก็ลายทั้งตัวแล้ว”แอลบ่นกับชุดนักเรียนยูนิฟอร์มของโรงเรียนที่ใส่อยู่  

“แอลเสร็จรึยังลูก”ผู้เป็นแม่ตะโกนถามจากด้านล่าง

“เสร็จแล้วครับแม่ๆ”ว่าแล้วแอลก็รีบคว้ากระเป๋านักเรียนที่วางอยู่บนโต๊ะข้างๆมาสะพายข้างเดียวแล้วเดินออกจากห้องไป

“โอ้โห !! ลูกแม่หล่ออะไรขนาดนี้”ผู้เป็นแม่เมื่อเห็นลูกที่เดินลงมาก็เอ่ยชมซึ่งๆหน้า

“แม่ง่ะ ชมกันยังงี้เลยเหรอ แอลเขิลนะเนี่ย ฮิฮิ”แอลพูดยิ้มๆพลางวางกระเป๋าลงที่เก้าอี้ข้างๆ

“ทานข้าวดีกว่าลูก เดี๋ยวรถจะมาซะก่อน”แม่พูดพลางตักโจ๊กกุ้งของโปรดให้ลูก แล้ว 2 แม่ลูกก็ทานข้าวด้วยกัน ที่บ้านแอลมีแค่ แอล และแม่ และแม่บ้านอีก 3 คน พ่อของเขาไปทำงานอยู่ที่ญี่ปุ่นที่เป็นบ้านเกิดนานๆทีก็จะได้กลับมาเยี่ยมลูกเมียเนื่องจากงานเยอะมาก

“คุณหนูครับรถมาแล้วครับ”ลุงยามที่ทำหน้าที่ดูแลความปลอดภัยของบ้านวิ่งกระหืดกระหอบมาบอก

“เอ้าลูกเร็วๆเข้า อ่ะดื่มน้ำ”ผู้เป็นแม่ยื่นแก้วน้ำให้ลุกก่อนจะหยิบกระเป๋ามาให้

“ขอบคุณครับแม่ บอยไปนะครับ”

“อื้ม ตั้งใจเรียนล่ะ”ผู้เป็นแม่พูดและยิ้มให้บางๆ

“อ่ะ แม่เดี๋ยวๆ ขอหอมแก้มหน่อย”แอลหันกลับมาทันทีเมื่อลืมสิ่งที่ทำเป็นประจำคือการได้หอมแก้มของแม่
ฟอด!!

“ไปแล้วนะแม่”ว่าแล้วแอลก็รีบวิ่งไปขึ้นรถทันที ลุงยามที่ยืนเปิดประตูรอเขาแล้วยิ้มให้แอลแอลหันไปมองลุงยามก่อนจะโค้งให้ทีหนึ่งเพื่อเป็นการทำความเคารพแล้ววิ่งขึ้นรถไป เขามองหาบอยพื่อนซี้ของเขา แล้วก็เห็นบอยกวักมือเรียกจากด้านหลังสุดของรถ แอลยกมือทักก่อนจะเดินไปนั่งด้วย

“นึกว่าแกจะขับรถไปเองซะอีก”

“ยังว่ะ เปิดเทอมใหม่รถเยอะเดี๋ยวเฟอรารี่ฉันจะเป็นรอยเอา”
 
“ค๊าบบบ ไอ่คุณแอล” บอยลากเสียงยาวใส่เพื่อน
 
ทั้งสองคุยกันไปตลอดทางจนรถมาหยุดอยู่ที่บ้านหลังหนึ่งและมีนักเรียนหญิงขึ้นรถมาหนึ่งคน
 เธอมองมาทางด้านหลังแล้วยกมือทักทายบอยและแอลก่อนจะเดินมาหา แล้วกำปั้นของทั้ง 3 ก็ชนกันนี่ถือเป็นการทักทายของพวกเขา

“ไงอาจารย์(ตาล) ปิดเทอมเป็นไงบ้าง”แอลเริ่มทักก่อน เป็นปกติที่เขาจะชอบเรียกรุ่นพี่คนนี้ว่าอาจารย์ เพราะด้วยความสนิทรวมทั้งหน้าตายังไปคล้ายอาจารย์ที่โรงเรียนอีกและตาลยังเป็นพี่สีที่คอยดูแลพวกเขาเมื่อกีฬาสีปีที่แล้ว

“ย๊ากกก ไอ้พวกบ้ายังไม่เลิกเรียกชั้นว่าอาจารย์อีกรึไงวะ” ตาลโวยวาย

“ฮ่าๆ ล้อเล่นน่าพี่”แอลหัวเราะกับท่าทางของตาล

ตาลก็ดูเป็นคนห้าวๆและอัธยาศัยดีจึงไม่แปลกที่ตาลจะเข้ากับใครได้ง่ายๆโดยเฉพาะผู้ชายเพราะความชอบลุย และชอบอะไรที่เหมือนผู้ชาย หลายๆคนจึงคิดว่าตาลเป็นทอมรวมทั้งแอลและบอย แต่ใครจะไปรู้ว่าตาลที่บุคลิกดูออกเป็นหญิงห้าวจะแอบชอบรุ่นน้องอย่างแอลที่เป็นเพื่อนกับบอย อยู่ ที่ตาลเข้าได้กับแอลก็เพื่อที่จะได้รู้จักกับบอยมากขึ้น

“เออทีหลังห้ามเรียกนะเว้ย ไม่งั้นโดนแน่ไอ้แอล”ตาลสงบลง

“คร๊าบบบท่านพี่”แอลตอบ

“เอ่อพี่ยืนอยู่ได้ไม่เมื่อยรึไง”บอยถามออกไป

“เอ่อเมื่อยสิ ถามได้…งั้นฉันนั่งตรงนี้ละกัน”ตาลพูดก่อนจะนั่งลงที่เบาะข้างๆที่แอลและบอยนั่ง  เมื่อรถออกไปได้สักพักก็ได้หยุดที่หน้าบ้านอีกหลังหนึ่ง  มีนักเรียนหญิงคนหนึ่งเดินขึ้นมา ดูๆแล้วน่าจะเป็นนักเรียน ม.6 เพราะดูจากการแต่งตัวเหมือนตาลเป๊ะ เธอเดินมาทางด้านหลังเหมือนจะเดินมาหาแอลและบอย

“แกรู้จักเขาเหรอ”แอลถามบอย

“เอ้าจะไปรู้จักได้ไงว่ะ ไม่รู้ๆ”บอยตอบกลับ แต่สายตายังคงจ้องอยู่ที่ผู้หญิงคนนั้น

“ท่าทางจะเป็นเด็กใหม่นะ ไม่เคยเห็นหน้าเลย”แอลพูด

“เออ ถ้าเด็กเก่าแกก็ต้องรู้จักสิ หน้าก็พอไปได้ คาสโนว่าอย่างแกจะไม่รู้จักได้ไง”บอยพูดประชดใส่

“พูดอีกก็ถูกอีกว่ะ”

“อย่างงี้ก็ต้องผูกมิตรไว้สิวะเพื่อน”บอยตบบ่าแอล

“ฮ่าๆ จัดไปๆ”ว่าแล้วแอลก็เดินไปหาผู้หญิงคนนั้น

“สวัสดีครับพี่สาว”แอลทัก

“เอ่อ...สวัสดีค่ะน้องชาย”คนที่แอลทักทักกลับ

“เฮ้ยๆไอ้แอล มายุ่งอะไรกะเพื่อนพี่วะ”ตาลที่นั่งอยู่นานลุกขึ้นมาผลักแอลออกจากนาแล้วก้อลากนาเข้าไปนั่งกับตัวเอง

“ห๊ะ!!พี่สาวคนสวยนั้นเพื่อนพี่เหรอ ไม่อยากจะเชื่อ”แอลตกใจมากแต่ก็ต้องตกใจยิ่งกว่าเมื่อตาลตอบกลับมา

“ทำไมไอ้แอลมีปัญหาเหรอ เพื่อนสนิทฉันเลยล่ะ”ตาลพูดลอยหน้าลอยตา

“ไม่นะ พี่สาวคนสวยสายตายังปกติดีอยู่รึป่าว ทำไมคบกะพี่ตาลได้ แค่หน้าตาก็แตกต่างแล้ว”

“ไอ้แอล!!พูดให้ดีๆนะ”

“ทำไมผมดผิดเหรอพี่ นี่พี่กำลังทำร้ายตัวเองนะรู้ป่าว”แอลพูดด้วยหน้าตาเป็นห่วง

“ยังไง มันทำร้ายตัวเองยังไงมิทราบ”ตาลเริ่มโวยวาย

“ก็คนอื่นจะมองว่า  พี่ตาล เนี่ยสวยน้อยลงไง ถ้าพี่เดินกับพี่สาว 555+”แอลหัวเราะร่วนและเดินกลับไปนั่งที่

“ย๊ากกก ไอ้น้องบ้านี่หาว่าฉันขี้เหร่เหรอ”ตาลลุกขึ้นจากที่นั่งและไปยืนอยู่ข้างหน้าแอล

“ไหนๆใครมันบังอาจมาว่าพี่ตาลของเราขี้เหร่ ห๊ะ!! ใครพูดเดี๋ยวผมจัดการเอง”แอลพูดตั้งท่าจะชก

“ก็นายไง”ตาลพูดก่อนจะจับมือของแอลไปชกที่หน้าของมันเอง

“โอ๊ยย !! พี่ง่ะ เจ็บๆ ผมแค่ว่าว่าพี่สวยน้อยลงเองนะ กล่าวหากันนี่”แอลพูดพลางเอามือไปลูบที่แก้มข้างขวาที่โดนหมัดตัวเองชกเข้าไปเต็มๆ

“ฮ่าๆ อยากมาหาเรื่องฉันก่อนทำไมล่ะ สมน้ำหน้า”ตาลพูดและหัวเราะอย่างสะใจ

“เอ๊ะ!! แต่ผมยังไม่ได้ว่าพี่ขี้เหร่สักคำ แบบนี้พี่ก็ร้อนตัวเองดิ ใช่มะๆ”แอลยังกวนไม่เลิกและทำหน้าตาเยาะเย้ยใส่ตาล

“ไอ้แอล ไอ้น้องบ้า ไอ้…..X X @@%%???”ตาลสรรหาคำต่างๆมาว่าแอลแต่ดูเหมือนแอลจะมีความสุข
“ตาล พอเหอะ จะถึงโรงเรียนแล้ว”ผู้หญิงที่นั่งอยู่บอกตาลก่อนจะดึงตาลให้กลับมานั่งที่เดิม

“นาก็เห็นนะ ฮึ่ย!! ฝากไว้ก่อนเถอะ”ตาลพยายามสงบลงก่อนจะยอมกลับไปนั่งที่

“ไม่เป็นไรพี่ ผมไม่คิดดอกเบี้ย”แอลตอบกลับตาลตั้งท่าจะลุกขึ้นไปว่าแอลแต่นาก็ห้ามไว้ก่อน

“ตาลพอเหอะ เล่นเป็นเด็กๆไปได้ไม่อายคนอื่นเหรอ”

“มีความสุขนักรึไงไอ้แอล”บอยถามหลังจากที่นั่งดูเหตุการณ์เมื่อครู

“ก็นิดหนึ่ง”แอลตอบยิ้มๆ

“เออมีความสุขไปแต่ระวังตัวไว้เหอะ”บอยพูดแซวๆเพราะรู้ว่าแอลแอบชอบตาลอยู่ถึงแอลจะดูคาสโนว่าแต่คนที่รักจริงก็คือตาลคนนี้ต่างหาก(ฮิ้วๆๆๆ)
   
จากนั้นต่างคนต่างก็ทำตัวปกติจะมีก็แต่ตาลที่กระวนกระวายเพราะเอาชนะแอลไม่ได้ และแล้วก็มาถึงโรงเรียน นักเรียนทุกคนก็เข้าแถว เคารพธงชาติ พอเสร็จพิธีทุกคนต่างทยอยแยกย้ายไปพบครูที่ปรึกษา