คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เพื่อนสนิท**
**______________________ณ โ ร ง เ รี ย น น น น น น น น น น น น น
"เอ๋ o_o ทำไมสองคนนั้นมาด้วยกัน ทำงี้ได้ไงงง นั้นมันที่รักของฉันนะ"
"ใครบอกๆๆ นั้นที่รักของฉันต่างหาก เธอมั้วและๆ"
"นายนั้นชื่อไรนะ เด่วนะฉันลืมๆ"
"นายดิกไง เกรด10พึ่งเข้า"
"งั้นก้รุ้นน้องเราสินะ"
////////////////////////////////////////////////////////////////////
"นายๆ นายว่ามีแต่คนมองเราแปลกๆไหม"
"ก้เพราะฉันหล่อล่ะสิ 55+ "
"ผุ้ชายบ้าอะไรก้ไม่รู้ หลงตัวเองซะมัดเลย"
"หืมม เธอไงนะ นี่บังอาจว่าฉันหรอ ยัยปัญญาอ่อนเอ้ยย" เห้ยว่าฉันหรอ
"นี่แน้ๆๆๆๆๆ"ฉันกัดเค้า ขำดีชะมัดเลยย
เ ข้ า ห้ อ ง เ รี ย น น น น น น น น น น น น น
______________________________________..
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> อาจาร์ยเข้าห้อง ตั้งถ้าจะสอน
"ยัยพิงค์เขยิบมานี่หน่อยดิ" มีอะไรของเค้ากันนะ -*-
"มีอะไรก้ว่ามาฉันจะเรียน"
"คือว่า ..."
"อะไรเล่าา บอกมาสิๆๆฉันจะรู้ไหมถ้านายไม่บอกอะ"
"คือว่า ฉันไม่เข้าใจอะ สอนหน่อยน้าาา ^_^"
"เออ!! แค่นี้บอกดีก้ได้ไม่เหนต้องสีล่าเลยยย นายนี่จริงๆๆ"
"ทำไมห่ะ ฉันทำไม"
"อึ๋ยย เป่าจ้าา มะมาจะสอนแล้วว"
9r543--340oiepit3uy8rwor[0p-r04o3-=t54-0y560up5u0-9i5u0-7890i7i07890-u056
pryi9056iuy05iuy05uy0iop7iup57tu05u
50y956uy5oeoiy[5ou[-7ou-07oi-ipu]
,s.f,l;kfepr[kgl;eklle;glmbm,c.xz,'ald'dljfkdngfdhq'lp
wefklejgnegvlfdl'dg'grtkhly,juykljyu'lk
"สอนจยเสจ เรียนจนจบคาบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ นายเข้าใจบ้างไหมม"ทำไมนายนั้นทำหน้าแบบๆๆ แบบอ่านะ
"ฉันต้องอธิบายใหม่ใช่ไหม"
"อื้อๆ ^^"แหะๆ "
เวลาผ่านไป********************************
จ่ อ ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ๆ ๆ ๆ
ฉันหิวข้าวทำไงดีอ่าา ไม่กล้าบอกนายนั้นด้วยยย อายก้อายยย เค้าจะได้ยินเปล่าน้าาา อึ้ยยยยยยยยยยยย จ่ อ ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก!!
อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆมันร้องอีกแล้วอ่าา เจ้าน้องเวนนนนแกจะร้องทำไมห่ะะะ ฉันยังไม่อยากหั้ยแกร้องนะ
อุ้ย** กลิ่นไรหอมมๆอะ
"นาย ไปซื้อของกินทำไมไม่บอกฉันละ ฉันหิวน้าา"
"ทำไมฉันต้องบอกเธอ" เชอะผู้ชายยยยยยยยยยยยยยยยยเปนงี้ทุกคนเลยหรือไงเนี่ยย (พุดในใจเท่านั้นแหละค่ะ)
"ทีนายยังลากๆๆๆ ฉันไปกินข้าวเปนเพื่อยนายเลยนะ"
"ก้เธอไม่บอกฉันเองนิ จะมาโทษฉันได้ไง"
"เออ เชอะ"งอลเว่ยยย
"ไปเลยไป ยัยติ้งต๊องง" คนอะไรบ้าที่สุด ไม่งอลแล้วยังไม่ด่ากันอีก หึ
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>เลิกเรียน
"ไปกลับมาได้ทุกคน"ครุที่สอนวิชาคณิตบอกและก้เดินออกจากห้องไป
ฉันกำลังนั้งเก็บของอย่างสบายใจ คิดว่าคงจะได้กลับอย่างสงบสุขขขขขขขแต่แล้ววว ความสุขของฉันก้หายไปป
"เทอๆ ยัยพิงค์ ฉันไปส่ง"
"ทำไมฉันต้องให้นายไปส่งด้วยละ ไม่จำเป็นย่ะ"
"ก้ฉันจะไปส่งเธอจะทำไม "
"ไม่ให้ไป"ฉันยืนยันคำเดียว - -
"ยังไงฉันก้จะไป"
"ตามใจนายละกัน" แล้วฉันก้เดินออกจากห้องจนกระทั้งหน้าโรงเรียน
ฉันไปรอรถเมย์ที่ป้าย **มีรถเมย์คันนึง อยู่ดีๆนายดิกก้อลากฉันขึ้นไป
"นี่มันไม่ใช่สายที่ฉันจะกลับบ้านนะ"
"เออน่า ฉันรู้"
"แล้วนายจะพาฉันไปไหนอีกเนี่ยย"
"ฉันอยากกินไอติม"
"ไมมาอยากกินไอติมตอนนี้เนี่ย"
"ก้ฉันอยากกินอะ ทำไมฉันน" แล้วเราก้เดินลงจากรถเมย์ มันเป็นสถานที่คุ้นๆๆนะ เด่วนะนึกก่อนน
เมื่อวานที่นายนั้นพามาไง เก้าอี้ใต้ต้นไม้ ไมฉันมันความจำสั้นอย่างนี้นะ งะ
"นั้นไง คนขายไอติม"
"นายรู้ได้ไงว่าในนี้จะมีคนขายไอติมม"
"อย่าพึ่งถามสิ เด่วเล่าให้ฟัง"
"อือ ก้ได้"
"พี่ครับๆ ขอไอติมวลิลาสองครับ"
"ได้ๆๆ อ่าาาเอาไปสองอันนะ " คนขายไอติมผู้
"แปลกนะวันนี้พาใครมาด้วย ปกติมาคนเดียวไม่ใช่หรอ นี่ต้องเป็นแฟนแน่นๆเลย 55+"
"ห้าๆๆๆ"
"เด่วลุงไปก่อนนะ ดึกแล้วพวกเธอกลับบ้านกันละ"
"ครับลุง"
"นายทำไมไม่ปฏิเสธเค้าไปอะ "
"ทำไมอะแกล้งเะอหนุกดีออก"
"นายบ้าๆๆๆ"
"ดุดิ หน้าแดงใหญ่เลย ชอฉันละสิ"
"คนอย่างนายฉันไม่ชอบเธอหรอก"
"ฉันก้ไม่ชอบเธอกัน เพราะฉันชอบไม่ลงหรอก ปัญญาอ่อนอย่างนี้อะ"
แล้วเราก้เดินไปที่ต้นไม้ ที่เราเคยมานั้งกัน มันช่างร่มเย็นดีจัง
ถ้าเราสองคนเป็นคนรักกัน อ๊ากๆๆๆๆ (><")("><)
ฉันคิดอะไรของฉันเนี่ยยยย
เรื่องระหว่างฉํนกับนายนั้นก้เปนเพียงแค่เพื่อนคนหนึ่งเท่านั้นนน
นายนั้นทำลายความเงียบ
"พิงค์เธอว่าโลกนี้จะมีคนที่รักเราจริงๆไหม"
"ฉันว่ามีนะ ถ้าไม่มีโลกเราคงเหี่ยวเฉาน่าดุเลย"
"นั้นสิเนอะ ทำไมฉันคิดไม่ถึง "
(^^)
"แล้วเมื่อไหร่เราจะได้เจอคนที่รักเราจริงๆละ"นายนั้นถามยิกๆ ^^"
"เรื่องอย่างนี้มันต้องขึ้นอยุ่กับโชคชะตา พรมลิขิต" แล้วทุกอย่างก้เงียบอีกครั้งและก้พุดว่า
"พิงค์เป็นสนิทฉันนะจะเกิดอะไร ขึ้นเธอก้ต้องเป็นสนิทของฉัน"
"อือ" ฉันคงเปนได้แค่นี้จริงๆหรอ ทำไมฉันรู้สึกเศร้าๆพิกลๆด้วยนะ
ความคิดเห็น