คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : the third 50%
ณ ร้านกาแฟ SH coffee ซูยองเข้าร้านมาแต่เช้า และลูกค้าคนแรกก็เข้ามา
“ร้านกาแฟ SH coffee ยินดีต้อน… อ้าวยัยเตี้ย” เหอะ! ลูกค้าคนแรกก็เป็นยัยเตี้ยเลยหรอเนี้ย! วันนี้วันซวยอะไรว่ะเนี้ย???
“นี่นาย!!! ไอ้เสาไฟฟ้า นี่ชั้นเป็นลูกค้าของนายนะ พูดอะไรให้มันเข้าหูหน่อย” ให้ตาย!!! แค่คราวที่แล้วสั่งกาแฟยาวไปหน่อย? ยัยนี่นี่นะ แต่เอาเถอะเห็นว่าหน้าหล่อหรอกนะ???
“เอาเถอะๆ คราวนี้เอากาแฟที่ชงกี่นาทีหล่ะคุณ???” ให้ตายเถอะถ้ายัยนี่มาที่ร้านอีกต้องเอานาฬิกามาแขวนตรงที่ทำกาแฟแล้วมั้งเนี้ย!
“แล้วแต่นายเถอะ” ตาบ้านี่ มายอกย้อนนะ เดี๋ยวเถอะ
“ไปนั่งรอก่อนแล้วกัน ไปๆ…” ยัยนี่วันนี้มาแปลกๆนะ เป็นอะไรหรือเปล่านะ
< แล้วซันนี่ก็เดินไปนั่งอย่างว่าง่าย >
***** 30 นาทีต่อมา *****
“อ่ะ! เอาไปเลยคุณ ชงตามที่คุณเคยบอกคราวที่แล้วเปะ!” ซูยองพูดโดยไม่ทันคิด ทำให้ร่างเล็กคิดไปไหนต่อไหนแล้ว
“นี่นาย…จำได้ด้วยหรอ? มันหลายวันผ่านมาแล้วนะ แล้วที่ฉันบอกมันก็ยาว…มากด้วยนะ(-_-)”
“เอ่อ กะ ก็ ลูกค้าทุกคนกินแบบไหน ฉะ ฉันก็ จะ จำได้หมดแหละ” ซวยแล้วไอ้ซู เกือบไปแล้ว(><)
“อ๋อ~ นายนี่ก็เอาใจใส่ทุกคนดีนะ!!!” ฮึ่ม! อุตส่าดีใจ ไอ้บ้าเอ้ย!!!
“….” ซูยองเลือกที่จะไม่พูด เพราะดูจากน้ำเสียงของร่างเล็กเมื้อกี้แล้วคงไม่พอใจน่าดู *คะแนนตกแน่ซู*
“เงียบทำไม? เป็นอะไรหรือเปล่า?” ร่างเล็กเป็นห่วงคนสูง จึงถามไปทำให้ร่างสูงนึกดีใจที่ร่างบางอาจจะคิดเหมือนตนเอง
“คุณ….ถามอะไรหน่อยได้ไหม?” ซูยองตัดสินใจถามออกไป
“ได้สิ…อะไรหล่ะ???” เค้าจะถามอะไรนะ ทำไมต้องทำหน้าหนักใจด้วย…
“เอ่อ…คุรว่าผู้หญิงด้วยกันจะรักกันมันจะผิดไหม?” เค้าถามทำไมนะ? หรือว่าจะมีคนที่ชอบแล้ว
“ไม่ผิดหรอก คนเราจะรักกันมันไม่เกี่ยวกับเพศหรอกนะ หัวใจต่างหากที่ตัดสิน” เฮ่อ~ ยัยซันเอ้ยเค้ามีคนชอบแล้วจริงๆสินะ
“….” เอาว่ะไอ้ซู
“ซันนี่ ฉันรักเธอ! เราเป็นแฟนกันไหม?” ตายแน่! ไอ้ซูแกตายแน่!
“….”
“ถึงฉันปากไม่ดีไปหน่อย แต่ฉันรักเธอจริงๆนะซันนี่” ซันนี่ เธอมีคนชอบแล้วหรอ?
“….”
“ไม่เป็นไร…ถือว่าเรื่องเมื่อกี้ฉันไม่ได้พูดอะไรนะ” ตัดใจซะไอ้ซู!!! เค้ามีคนชอบแล้วจริงๆ
“ฉันพูดอะไรแล้วหรอ?” ที่เงียบไม่ใช่เพราะอะไรหรอกนะ….ดีใจอยู่หน่ะสิ
“เธอ จะตอบตกลงใช่ไหม? ใช่ไหมซันนี่?” ><
“ยัง ไม่ ได้ บอก” ตาบ๊องนี่นะ! ยังไม่ได้ตกลงเลยนะ
“อ้าว…?” งงนะ หมายความว่าไง ยัยนี่ปั่นหัวเค้าเล่นหรอ
“อ้าวอะไร…นายขอคนที่พึ่งเจอกันแค่ 2 ครั้งเป็นแฟนอ่านะ ถ้าฉันตอบตกลงมันจะดูใจง่ายไปป่ะ? แล้วนายรู้แล้วหรอว่าฉันนิสัยเป็นยังไง แล้วที่สำคัญ ‘ฉันเป็นใคร’ นายรู้แล้วหรอ?” ตาบ้านี่นะ!!!
“เอ่อ….” ก็จริงอย่างที่ยัยนี่พูดนะ
“แล้วคุณเป็นใครหล่ะ?”
“แล้วคุณเป็นใครหล่ะ?”
“ฉันชื่อ ซุนคยู แต่นายห้ามเรียกนะ! เรียกซันนี่ดีกว่านะ เป็นเจ้าของ Lee Entertainment” ซูอึ้งค่ะ ซูอึ้ง!!!!
“จะ จะ เจ้าของ Lee Entertainment” ซวยแล้วไอ้ซู ถึงแกจะรวยก็จริง แต่ท่าทางฝ่ายนั้นรวยกว่าแกหลายเท่าตัวแน่ๆ ไม่น้า~~ ความฝันของซูคือการได้เลี้ยงคนที่เรารักไม่ใช่หรอ สงสัยงานนี้เค้าต้องเป็นฝ่ายเลี้ยงเราแล้วแหละมั้ง!
“อืม….ห้ามคิดเปลี่ยนใจ! เรื่องที่จะคบฉันนะ ฉันไม่ชอบคนกลับคำพูด” เฮ่อ…..หวังว่าคนนี้จะไม่มาหลอกแกอีกนะยัยซัน
“เอ่อ….ซันนี่ ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วใช่ไหม?” เริ่มงงกันสถานะปัจจุบัน….(อย่าว่าแต่ป้าเลย เค้าก็งง : ไรท์เตอร์)(ก็เขียนให้มันกระจ่างหน่อยสิ : รีดเดอร์/ซูยอง)
“ยัง!” ยังไง? ยังไง?
“อ้าว! ไหงงั้นอ่ะ????” หยองกี้ งงอ่ะ!
“ก็นายยังไม่ได้แนะนำตัวเองเลยนะ><” cute~~ รอบคอบ สเปคหยองเลย 555+
“อ๋อ~ ฉันชื่อ ซูยอง ชเว ซุยอง ทายาทอันดับหนึ่งของธุรกิจส่งออกเมล็ดกาแฟในประเทศ และก็ต่างประเทศ” ได้ทีอวดใหญ่เลยนะไอ้โย่ง!
“อืม…ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะ><” ซันนี่จับหน้าตัวเองที่กำลังแดง เพราะประโยคของตัวเองที่พูดไปเมื่อกี้
“ว่าแต่…หยองน้อยตอนนี้กี่โมงแล้วหรอ?" (เอิ่ม…ตกลงเป็นแฟนกันยังไม่ถึงหนึ่งนาที พูดเพราะขึ้นเป็นกองเลยนะซันบัน) ซูยองหันไปมองนาฬิกาที่ผนังร้าน
“อืม…8 โมงจะ 9 โมงแล้วจ๊ะที่รัก><” เขินอ่ะ….เอิ่มพูดเองเขินเองเลยหยองกี้
“ตาย ตาย ตาย ตายแล้ว” วันนี้มีประชุมที่บริษัทตอน 9 โมง ตายแล้วยัยซัน น้องซอเอาแกตายแน่
[ประกาศจากไรท์เตอร์ : ไรท์ต้องบอกก่อนนะว่า เวลาที่เขาประชุมกัน ถ้าหากประธานบริษัทมาสายยังไงก็ห้ามออกจากห้อง แต่ต้องเอาคนที่น่าไว้ใจ หรือทายาทของบริษัทนั้นๆเข้าไปประชุมกันคร่าวๆไปก่อน อย่างเช่นตอนนี้ที่บริษัทของซันนี่]
++++ พี่ค่ะ พี่เป็นประธานบริษัท แต่มาผิดเวลาจะให้คนอื่นเค้ามองพี่ยังไงกันค่ะ ++++
ณ ตอนนี้ประโยคเหล่านั้นได้ลอยวนไปวนมาในหัวของซันบันไปแล้ว
“ใคร? ใครตายกันจ๊ะที่รัก?”
“ซูค่ะ ซันไปก่อนนะค่ะ ซันมีประชุม ตอนเย็นเดี๋ยวซันจะมาหานะค่ะ>< จุ๊ฟ! ” ตบท้ายประโยค ด้วยการ…….หอมแก้มใสๆของร่างสูง (แหม่ๆ คิดกันไปถึงไหนแล้ว)
“….”
“บายค่ะ”
“….”
“ขออเมริกาโน่หนึ่งแก้วค่ะ เอ่อ…คุณค่ะ” ลูกค้าสาวพยายามที่จะสั่งกาแฟของตัวเอง แต่ร่างสูงตอนนี้หน่ะสิ…หินเรียกพี่เลย
“อ่อ…ค่ะๆ จะเอาแบบร้อนหรือแบบเย็นค่ะ?”
++++ แล้วซูยองก็ทำงานต่อไป ++++
50% เดี๋ยวไรท์มาต่อนะ เนื้อเรื่องของยุนซอยังงงๆอยู่
...........................................................................................................................................................................
ไรท์ขอโตดนะ ;( ไม่มีข้อเเก้ตัว เอาจริงๆเลย ไรท์คิดต่อไม่ออก เเต่ตอนนี้ไรท์เขียนมาได้เยอะเเล้วนะ 10 ตอนเห็นจะได้ เเต่ไรท์ยังไม่ได้ตรวจเนื้อเรื่องว่าพิมพ์ผิดหรือเปล่า เเล้วไรท์อ่านก็ยังงๆ เเล้วก็เนื่องด้วยช่วงนี้เปิดเทอมกันเเล้ว ไรท์จะไม่ขอคอมเมนท์นะ เเล้วเเต่ใครจะคอมเมนท์เองเเต่ไรท์บอกเลยฟิคเรื่องนี้ไรท์จะไม่ดอง เเต่อาจจะลงช้านิดนึงนะ อ่านให้สนุกกันนะทุกโคนนนนนนนนนนนน~~~
ความคิดเห็น