ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    >>ห้องเก็บของ<<[ไม่จำเป็นห้ามเข้า!]

    ลำดับตอนที่ #10 : :: ส่งงาน - ภารกิจที่ 7 ระดับ A ::

    • อัปเดตล่าสุด 11 ส.ค. 52


    แบบฟอร์มส่งภารกิจ

    ชื่อ: โรเลสตร้า มารอน เดอ อองเซียแซน

    ฉายา: The Princess of Death

    NO: 17

    ภารกิจที่: 7

    ระดับ: A

    รายงานภารกิจ:

    "เฮ้อ~" รับมาจนได้สิน่า... ข้าพึมพำหลังจากเดินไปรับภารกิจ ทำไงได้ ไม่รับเงินไม่มี...

    ยามเย็นใกล้ค่ำ

    คฤหาสน์หลังใหญ่สีขาวสะอาดตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าของข้า นี่คือที่หมายที่หมายของภารกิจที่ข้า
    ต้องรีบจัดการให้เสร็จจะได้...ไปนอนเสียที ว่าแต่ใหญ่ตัวเอาเรื่องแฮะ แล้วข้าจะหาท่านหญิงได้ที่
    ไหนกัน?

    แต แด๊ แด แด๊ แด~♫

    ข้าได้ยินเสียงไวโอลินลอยมาแว่วๆ สวนหย่อมด้านขวามือ... ข้ากระโดดขึ้นกำแพงอย่าเงียบเชียบและวิ่งไปตามแนวเพื่อไปยังที่ที่เสียงไวโอลินลอยแว่วมา ด้วยสายลมของเซเนีย ที่คอยพรางตาข้าไม่ให้ใครเห็นทำให้ข้าสามารถวิ่งตามกำแพงอย่าสบายใจและไปถึงที่หมายเร็วกว่าที่คิด

    ภาพที่เห็นคือท่านหญิงมาเรียกำลังนั่งสีไวโอลินอย่าเป็นสุข ตัวเล็กกว่าที่คิดแฮะ... ข้าไม่ควรเข้าไปฆ่าท่านหญิงโดยตรงไม่อย่างนั้นข้าอาจตายเพราะเสียงไวโอลิน

    "นั่นใครหน่ะ" ซวยละสิ ท่านหญิงละมือจากไวโอลินตัวงามสอดส่องสายตาไปทั่วบริเวณ

    "หากไม่ออก เราจะสีไวโอลินละนะ..."

    ไสวัสดีค่ะท่านหญิง..." ข้ามายืนหน้าท่านหญิงทันใด นางมีท่าทีตกใจเล็กน้อยแต่ก็เพียงเสี้ยววินาที มือข้าสะบัดเรียกของบางสิ่ง มือนางตั้งท่าจะสีไวโอลิน

    3...

    2...

    1...

    เสียงไวโอลินสอดประสานกันอย่างลงตัวแต่มันมีพลังทำลายมหาศาล ใช่...อาวุธของข้าคือเครื่องดนตรี แต่ท่านหญิงใช้ไวโอลิน ข้าก็ต้องเล่นไวโอลินสิจริงไหม? ซาเนียพยายามแฝงตัวเข้าไปโดยไม่ให้นางรู้ตัว ข้ายิ่งสีแรงงขึ้นอีกเพื่อเพิ่มพลังโจมตีนางที่เริ่มจะทนไม่ไหว แต่นางไม่ยอมแพ้สีอย่างเอาเป็นเอาตายเลยทีเดียว

    "สายลม!" ฟึ่บ ร่างท่านหญิงถูกสิ่งที่มองไม่เห็นรัดเอาไว้ ไวโอลินสีสวยตกลงบนพื้นตามแรงโน้มถ่วงของโลก ข้าละมือจากไวโอลินของข้า พร้อมยิ้มให้นางอย่าสุภาพ

    "ลาก่อนท่านหญิง..." และด้วยความที่ข้าไม่ซาดิส ข้าจึงเจาะระบบร่างกายเข้าไปยังการทำงานของหัวใจและ...ทำให้มันหยุดเต้นอย่างช้าๆ และตัดขาดการเชื่อมต่อของร่างกาย

    "จะ...เจ้า...ทำอะไร..." เสียงเริ่มขาดห้วง

    ฟุ่บ ร่างของท่านหญิงล้มไปกับพื้นอย่างสวยงามโดยไม่มีแผลซักนิด... ทีนี้ก็ตายศพสวยนะคะท่านหญิงนี่ข้าใจดีนะเนี่ย~ ข้าคิดในใจก่อนจะกลับสมาพันธ์พร้อมกับเซเนียในที่สุด...


    ++จบ++
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×