คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : -12- มีชู้ (?)
RRrrrr
เสียงริงโทนโทรศัพท์มือถือดังขึ้นในขณะที่ร่างบางอย่างคุณหนูมินฮยอกกำลังสาละวนอยู่กับการทำอาหารให้คุณแฟนสุดที่รักอย่างโฮซอกทาน
ในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ มินฮยอกที่มือเปื้อนอยู่ จึงกดรับสายแบบเปิดลำโพงไปด้วย
“ ฮัลโหล มินฮยอกพูดครับ ”
กรอกเสียงลงไปพลางหั่นมะเขือเทศไปด้วย
( สวัสดีครับ คุณมินฮยอก จำผมได้รึเปล่า )
เสียงปลายสายที่ตอบกลับมานั้น ทำให้มินฮยอกชะงักไปเล็กน้อย
ร่างบางแอบมองเลยไปนอกห้องครัว เห็นโฮซอกกำลังดูทีวีอย่างใจเย็น
ก็แอบลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก
“ คุณแทฮยอง คุณรู้เบอร์โทรศัพท์ผมได้ยังไงครับ ”
ร่างบางกดปิดลำโพงแล้วกลับมาคุยให้เสียงเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้
ไม่ใช่ว่าจะแอบอะไรโฮซอก แต่มินฮยอกแค่ไม่อยากให้ร่างหนารู้
กลัวจะมีเรื่องใหญ่โตอะไร
( มันคงไม่ยากหรอกมั้งครับที่จะหาเบอร์โทรศัพท์ของคุณหนูตระกูลใหญ่โตแบบนี้
)
“ ช่างเถอะครับ แล้วโทรมาหาผมทำไม ”
( ผมถูกใจคุณนะ
ไม่ทราบว่าคุณพอจะมีเวลาไปทานข้าวกับผมรึเปล่า )
“ คือผม….. ” ร่างบางอ้าปากค้างตกตะลึงไปทันทีที่โฮซอกเดินเข้ามาในห้องครัวตอนไหนไม่รู้
แถมยังแย่งมือถือเค้าไปคุยอีกต่างหาก
“ เกรงว่าจะไม่ได้นะครับ คุณแทฮยอง
นี่คุณกล้ามากนะที่มาตีท้ายครัวคนอย่างผม ตั้งแต่วันจันทร์เป็นต้นไป
คุณไม่ต้องมาทำงานอีก ผมไล่คุณออก แค่นี้นะ สวัสดี ! ”
โฮซอกร่ายยาวเหยียดก่อนจะกดตัดสายทันทีโดยไม่ปลายสาย
ร่างหนาหันมาเขย่าแขนร่างบางด้วยความโมโหจนเลือดแทบขึ้นหน้าไปหมด
“ มันโทรมาหานายได้ยังไง ! ”
เอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่ดังพอสมควร
“ ฉะ ฉันก็ไม่รู้ว่า เค้าเอาเบอร์ฉันมาจากไหน ”
ร่างบางตอบกลับอย่างเกร็ง ๆ
เนื่องจากกลัวสายตาของร่างหนาตอนนี้ที่มันแข็งกร้าวสุด ๆ
“ บ้าเอ้ยย น่าจะด่าไปอีกเยอะ ๆ หงุดหงิดชะมัด ”
ร่างหนาหยิบมีดขึ้นมาสับลงไปบนเขียงอย่างแรงด้วยความโมโหจนมินฮยอกสะดุ้งฮึกทันที
“ ไม่เอาน่า ไม่มีอะไรหรอก นายอ่ะคิดมากตลอด ”
มินฮยอกพยายามปลอบร่างหนาที่ตอนนี้เหมือนมีไฟร้อนลุกโชนอยู่ในดวงตา ร่างบางเอามือเล็ก
ของตนลูบไล้ไปที่แขนร่างหนาขึ้นลง ถูเบา ๆ หวังจะให้ร่างหนานั้นอารมณ์เย็นลงบ้าง
“ เย็นนี้ฉันว่าจะไปบ้าน นายไปกับฉันมั้ย ”
โฮซอกที่ดูอารมณ์เย็นลงแล้วเอ่ยถามร่างบางที่ยังคงเอามือลูบแขนเค้าอยู่ ลูบไปลูบมา
มันเพลินดีอ่ะ
ว่าแล้วร่างบางก็ก้มลงกัดเข้าที่กล้ามแขนโฮซอกหนึ่งทีด้วยความหมันเขี้ยวหรือคันเขี้ยว
“ อ๊ะ กัดทำไมเนี่ย ”
ร่างหนาเอ่ยถามพลางยกเขนออกด้วยความตกใจ
“ หมันเขี้ยวเฉย ๆ เมื่อกี้นายว่าไงนะ ”
“ นายนี่มัน นี่แน่ะ ”
โฮซอกเอ่ยก่อนจะจิ้มจึกไปที่หน้าผากใสแรง ๆ หนึ่งที
“ ฉันถามว่าเย็นนี้ฉันจะไปบ้าน ไปกับฉันมั้ย ”
“ นายไปหาพ่อแม่เถอะ ฉันอยู่คนเดียวได้ ”
“ ห้ามนัดหนุ่มที่ไหนมานอนด้วยนะ ”
หรี่ตามองร่างบางอย่างจับผิด ทำให้โดนร่างบางตีแขนอย่างแรงโทษฐานที่พูดจาไม่เข้าหู
ร้านคาราโอเกะชื่อดังย่านคนรวย
ปรากฎภาพชายหนุ่มร่างโปร่งกับชายหนุ่มร่างเล็กสองคนที่กำลังนัวเนียกอดกันอยู่
“ ตกลงคุณจะให้ผมรู้ได้รึยังว่าคุณชื่ออะไร ”
ฮยองวอนเอ่ยถามคนในอ้อมกอดที่ตอนนี้เริ่มจะตาปรือ ๆ เพราะฤทธ์แอลกอฮอลล์แล้ว
“ เดาเอาเองสิ ว่าฉันชื่ออะไร มีคำใบ้แล้วนี่ ”
เด็กหนุ่มเอ่ยตอบก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มอีกครั้งและอีกครั้ง
ฮยองวอนล้วงหยิบเอากระดาษแผ่นเล็ก ๆ
แผ่นนั้นขึ้นมาดูอีกครั้ง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดเสิร์ชหา CHK1998 ? สิ่งที่ปรากฎมาหน้าแรกนั่นคือ
ประวัติของลูกชายคนเล็กของตระกูลนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ชื่อดังอย่าง MOMO
VILLAGE ร่างโปร่งถึงกับอึ้งเมื่อรู้ว่าแท้จริงแล้วคน ๆ
นี้เป็นใครมาจากไหน
“ หึหึ รู้แล้วใช่มั้ยว่า ฉันเป็นใคร
ขอแนะนำตัวอีกครั้ง ฉัน ชิน ชางกยุน ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการ คุณ แช
ฮยองวอน ” กระตุกยิ้มมุมปากยักคิ้วให้ร่างโปร่งด้วยความชนะเลิศ
“ แล้วคุณคิดว่าไงละ
ถ้าผมจะขอสานต่อความสัมพันธ์กับคุณ ” ฮยองวอนหรี่ตามองก่อนจะไล้นิ้วไปตามโครงหน้าของร่างเล็กไปมา
“ พูดตรงดี ฉัน ชอบ ”
ชางกยุนเอ่ยออกไปแค่นั้นก่อนจะลุกเดินหนีออกมาจากห้องคาราโอเกะนั้นเลย
เจ้าตัวมั่นใจว่าฮยองวอนจะต้องลุกเดินตามมา และก็ไม่ผิดหวัง
ทันทีที่ร่างเล็กเดินออกมา ฮยองวอนก็จ้ำอ้าวตามมาและพาตนนั่งรถสปอร์ตคันหรู
ขับออกไปทันที
_________________________________________________________________________________________________________
Talk : อ่านแล้วเม้นด้วยค่ะ ขอบคุณค่าาาา ^^
ความคิดเห็น