ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [KHR Special Fic] What Love!? ทัศนศึกษาอลหม่าน

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter I : หายนะ

    • อัปเดตล่าสุด 21 ส.ค. 54


         GG ..                                                                                                                                               
       
     7.00 AM 
        @ Namimori Town 

          .. ผู้คนพรั่งพรูออกมาจากช่องทางออกผู้โดยสารที่เพิ่งลงจากเครื่องบินที่เชื่อมต่อกับจุดนัดพบ ร้านกิ๊ฟช็อป ร้านหนังสือ จุดแลกเปลี่ยนสกุลเงิน พร้อมด้วยผู้คนที่อยู่ภายนอกที่เยอะไม่แพ้กัน พอจะรู้ไหมว่าที่นี่คือที่ไหน..? 

             ......ใช่แล้ว ..... ที่นี่คือ สนามบินเมืองนามิโมริ!

              ในบรรดาผู้คนที่จุดนัดพบนั้นน่ะ มีนางเอกของเราคนนึงอยู่ละ ลองสังเกตุดูดีๆ.... นั่นไง เห็นมั้ยล่ะ ผู้หญิงที่ผมสีฟ้าๆที่ชูป้าย Green Clover Tour น่ะ!  ถ้าเห็นแล้วก็รู้ซะนะว่า นั่นน่ะ คืออาคาเนะ อาอิ

                    "เอ.. น่าจะลงมาได้แล้วนะเนี่ย.." อาอิพูดขึ้นอย่างเบื่อๆ พลางมองไปที่ช่องทางออกผู้โดยสารที่มีคนจำนวนไม่น้อยออกมาพบปะกับผู้คน

                     "อาอิจาง~!" เสียงใสๆมาจากเด็กสาวอายุ14 ผู้มีใบหน้าที่ดูน่ารักน่าชังและยังมีผมสีเงินที่ดูเด่นอีกด้วย  เธอนั้นนาม มามินาริ โทมิ

                     "โทมิจังมาแล้วเหรอคะ"

                      "ค่ะ! แล้วคนอื่นๆละ?" โทมิพูดอย่างอยากรู้อยากเห็นพร้อมมองไปรอบๆ

                      "ม.. มาแล้วจ้าาา~~ >:O" เสียงนั้นมาจากอาโอยาม่า เนเวีย เจ้าของดวงตาสีครามที่ดูสดใสเอามากๆ และทาคาฮาตะ มาริเนะ เจ้าของดวงตาที่ดูตรงกันข้ามกับเนเวีย กล่าวคือ ดวงตาของมาริเนะเป็นดวงตาสีทับทิมที่ดูไม่ค่อยมีความสุขมากสักเท่าไร

                       "โอ๊ส~ มาแล้วจ้าา ดีใจจังเล้ยย จะได้มาเที่ยวฮอกไกโดแล้วว~~" เสียงนี้คือเสียงของโมโมโระ มิกิ ผู้ดูสดใสน่ารักไม่แพ้กับ ฟุกิเมะ มิโดกิ สาวน้อยหัวเขียวที่มาพร้อมกับงูเผือกชิโรเอะที่พันเป็นหนังยางอยู่กับผมสีเขียวอ่อนของเธอ

                       "นั่นสิเนอะๆๆ" มิโดกิพูดต่อ แต่ทว่า.. มันไม่ช่วยทำให้บรรยากาศดูสดใสขึ้นแม้แต่น้อย รังจะทำให้บรรยากาศดูแย่ลงซะมากกว่า..

                        "ฮอกไกโดบ้านแกดิมิกิ นามิโมริเว้ยย" มาริเนะแย้ง

                        "อ่าว เหรอ นึกว่าทริปฮอกไกโด เห็นมิโดกิบอกอ้ะ" มิกิรีบโยนความผิดไปให้มิโดกิทันที

                        "ทำไมโยนความผิดมาให้เค้าละมิกิ! T^T" มิโดกิเริ่มร้อง

                        "..ไร้สาระ.." เสียงจากหญิงคนนึงที่ดูเคร่งขรึมเอาการ.. เธอคนนั้นมีดวงตาสีน้ำเงินที่เย็นชา พร้อมใบหน้าเรียบๆที่ดูไม่ค่อยเป็นมิตรสักเท่าไร..

                         "ค.. คุณคาซึมิ?" อาอิพูดขึ้นหลังจากเงียบมาสักพัก

                         "นี่มากันครบหรือยัง?" ฮิงาโตะ คาซึมิ ถามต่อ

                         "เหลือแค่ยาริจังคนเดียวค่ะ.." อาอิตอบคาซึมิ

                         "งั้นรึ.." คาซึมิพูดต่อด้วยสีหน้าเรียบเฉยเช่นเคย..

         เวลาผ่านไปประมาณ 5นาที ยังไงคนที่ออกมาจากช่องๆนั้นก็ยังไม่ลดเลย แต่ทางคณะทัวร์ก็เริ่มได้ยินเสียงของผู้หญิงคนนึง

                          "ขอโทษที่มาช้า.." เสียงเรียบๆดังมาจากสาวผมเงินที่ใส่ชุดสีขาวบริสุทธิ์ สีขาวนี่คงเป็นสีหลักของเธอเลยสินะเนี่ย

                           "ที่นี้ก็ครบกันแล้วสินะคะ.." อาอิเริ่มนับจำนวนลูกทัวร์ " งั้นก็..ตามมาเลยค่ะ! ^ ^" อาอิพูดอย่างสดใสพร้อมนำทางออกจากสนามบินเมืองนามิโมริสู่ถนนใหญ่ที่มีรถทัวร์สีขาวขนาดย่อมจอดอยู่

                           "สวัสดีค่ะ! " เสียงผู้หญิงวัยกลางคนดังขึ้น "ฉันคือคนขับรถ ชื่อแมรี่ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"

                           "ค่า~~" ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน ยกเว้นคาซึมิและอาอิ

                            "ส่วนฉัน อาคาเนะ อาอิ เป็นหัวหน้าทัวร์ทริปนะคะ!" อาอิแนะนำตัวเองก่อนพูดต่อ


                            "งั้นตามทริป วันนี้เราจะไปที่ร้านซูชิที่โด่งดังของเมืองนี้กันเลยนะคะ ^ ^"

                            "ว้าวๆ มิโดกิชอบกินซูชิมากๆเลยย >.<"

                            "เค้าก็ชอบๆๆๆๆ >_<" (มิกิ)

                            "-____-" (มาริเนะ)

                            "น่าสนุกเหมือนกันนะเนี่ย.." ยาริพูด แต่เห็นอย่างนี้น่ะ เธอก็เอ็นจอยอีทติ้งเหมือนกันนะ!



       12.00 AM 



       เอี๊ยดดดดด~~~~~

         เสียงรถที่เบรคอย่างกระทันหันเป็นสัญญาณให้รู้ว่า เอาละ เราถึงแล้ว! ไม่ก็ หมาตัดหน้าเรอะ! ทำให้ทุกคนเตรียมพร้อมทันที

                             "ถึงแล้วละค่ะทุกคน~" อาอิพูดพลางลุกขึ้นเดินนำออกจากรถทัวร์ 

           ทุกสายตามองไปยังเบื้องหน้า......

                                       "ว้ายๆนี้มัน!!" โทมิร้องอย่างดีใจสุดๆและวิ่งเข้าร้าน

                              "ว้าว! ร้านซูชิ~~" มิโดกิร่าเริงอย่างแรง

                              "วู้ว! สุดยอดไปเลยฮับ~~" มิกิพูดอย่างตื่นเต้ลลและค่อยๆเดินตามโทมิเข้าร้านไป

                              "ซาชิมิของโปรด~~" มาริเนะพูดขึ้นพลางเช็ดน้ำลายแต่ก็โดนมิกิลากเข้าร้านพร้อมกับมิโดกิ

                              "จะมีพาเฟ่ต์ซูชิบ้างมั้ยน้า..~" ยาริเริ่มคิดและเดินเข้าร้านก่อนเพื่อน

                              "ข้าวเที่ยง? แต่ก็ดี ได้ยินมาว่าร้านนี้ดังมากเลย.. " คาซึมิพูดและเดินเข้าร้าน

                              "ฮ้าว~ นอนหลับแล้วก็กินอิ่ม เอ๊ะ! ผิดหลักแฮะ ต้องกินอิ่มแล้วนอนหลับสิ! เอ๊ย~~ ทำผิดหลักแล้ว แง้~ T_T" เนเวียร้องขึ้นกับเรื่องที่ไม่ค่อยจะเป็นเรื่องสักเท่าไรนัก แต่รู้สึกว่า.. มันจะเป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับเธอนะ ! =_=

              พอทุกคนเข้าไปยังร้านซูชิอย่างไม่สนใจอาอิเพราะความหิว อาอิจึงตัดสินใจเดินเล่นสูดอากาศบริสุทธิ์แถวนี้เสียก่อน

               
         [ Ai Mode ]

            เอาละ เดินสูดอากาศแถวนี้หน่อยละกัน เผื่อจะรู้เรื่องอะไรได้มากกว่านี้บ้าง~  

            ฉันเดินผ่านร้านค้ามากมายแถวนั้น แถมยังเจอบ้านพักคนชราด้วยละ ตอนนี้นี่แหละที่ฉันเดินอยู่หน้าบ้านพักคนชรา -__-

             ปึก!

                    "โอ๊ย!" ฉันล้มลงกับพื้นเพราะไปเดินชนกับคนๆนึงเข้า.. "ข.. ขอโทษค่ะ!" ฉันพูดและเริ่มเงยหน้าขึ้น.. โอ้ก๊อด.. สิ่งที่ฉันกลัวอยู่ตรงหน้าเสียงแล้ว.....

                           เหล่ากรรมการคุมกฎโรงเรียนนามิโมริ!!

                     "นี่! ยัยเบื๊อก! มีตารึเปล่าเนี่ยห๊ะ! กล้ามากนะที่มาเดินชนคุณเคียวน่ะ!" ชายที่ดูท่าทางจะเป็นรองกรรมการคุมกฎพูดขึ้น

                     "นั่นสิ! ถ้ามีตาแล้วไม่ได้ใช้ประโยชน์ เดี๋ยวชั้นช่วยควักลูกตาให้เอามั้ยล่ะ!?" รองกรรมการคุมกฎอีกคนพูดขึ้น เพราะยังงี้ละ ฉันถึงไม่ชอบพวกกรรมการคุมกฎเอาเสียเลย.. T T

                     "..พอได้แล้วน่ะ พวกนาย.." เสียงเย็นๆดังมาจากชายคนนึง.. คงเป็น ฮิบาริ เคียวยะ หัวหน้ากรรมการคุมกฎ บุคคลที่ได้ชื่อว่าโหดที่สุดเลยสินะ.. 

                ฉันหันไปเพื่อมอง.. ฉันไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อนเลยคิดว่าต้องเป็นพวกกล้ามโตอะไรประมาณนี้ -__-;; ปรากฎว่า......

                     "เอ้า.." หัวหน้ากรรมการคุมกฎคนนั้นยื่นผ้าเช็ดหน้าสีขาวผืนหนึ่งให้ฉันก่อนจะพูดต่อ "เอานี่ไปเช็ดก่อนละกัน แล้วก็.. ขอโทษแทนเจ้าพวกนี้ด้วยละ.. ฉันขอตัวก่อน.." 

                      "..!!" ฉันถึงกับอึ้ง.. เขาไม่ใช่พวกนักกล้ามอย่างที่คิด เป็นเพียงแค่ชายหน้าตาดีผู้มีร่างกายสมส่วนเท่านั้นเอง เอ๊ะ..!! นี่ฉัน.. คิดอะไรอยู่เนี่ย!!   ฉันเอามือขึ้นกุมหัวตัวเอง .. เอ๊ะ จริงสิ ต้องกลับไปหาพวกคุณเนเวีย..

        ฉันใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดแผลเป็นบางส่วนก่อนลุกขึ้นยืน แต่ฉันก็ไม่เข้าใจเอาเสียเล้ย... ทำไมเหตุการณ์ต้องมาเกิดตรงหน้าบ้านพักคนชราด้วยเนี่ย.. =_=;; ฉันเริ่มคิดและเดินกลับร้าน

           2.30 PM

           @ ร้านซูชิ      

                      "ว้า กินต่อไม่ได้แล้วอ่ะ อิ่มแปล้จนพุงจะแตกเหมือนชูชกอยู่แล้วเนี่ย~~" มิโดกิพูดพลางลูบท้องของตัวเอง

                      "ถึงจะผิดหลักยังไงก็คุ้มแฮะ อร่อยสุโค่ยย" เนเวียพูดขณะหยิบไม้จิ้มฟัน

                      "ซาชิมิอร่อยมากเลยค่าา" มาริเนะพูดพลางยกนิ้วขึ้นชมเจ้าของร้านซูชิ 

                      "เอ้า นี่ น้ำนะ!" เสียงชายผู้เป็นมิตรคนนึงยื่นน้ำให้มิกิ

                      "อ๊ะ.. ขอบคุณมากเลยนะ ^ ^" มิกิรับแก้วน้ำนั้นแล้วส่งยิ้มให้พร้อมคำขอบคุณ

                       "อร่ิอยจริงๆแฮะ" ยาริพูดขึ้นชมและจิบชา

                       "ทริปต่อไปก็เดินทางเข้าโรงแรมเพื่อพักผ่อนตามอัธยาสัยก่อนงั้นเหรอ? " คาซึมิพูดเบาๆ

                       "ก็ดีนะ! ฉันจะได้ทำตามหลัก กินอิ่มนอนหลับ ไงละ ;P " เนเวียพูดเพื่อสร้างความสดใส

                       "ฉันก็ว่าดีออก!" โทมิพูดเสริม

            หลังจากรออยู่ไม่นาน อาอิก็เดินเข้ามาในร้าน

                        "ทุกคนคะ ขึ้นรถทัวร์ได้เลยค่ะ เราจะเช็คอินเข้าโรงแรมกัน" อาอิพูดพลางพับผ้าเช็ดหน้าสีขาวที่ได้รับมา

                        "จ้าา"

              พอทุกคนขึ้นรถเสร็จสรรพ แต่ละคนก็เริ่มถามไถ่กันทันทีว่า 'ข้าวเที่ยงอร่ิอยจังเลยเนอะ!' อยู่ทุกคน มีแต่อาอิเท่านั้นที่ไม่ถามไถ่ เธอได้แต่คิดว่า.. 'คนๆนั้นตอนนี้จะทำอะไรอยู่นะ..?'

              พอถึงหน้าโรงแรม ทุกๆคนก็เริ่มขนกระเป๋าของตนลงจากรถทัวร์และเดินเข้าลอบบี้ของโรงแรม Grand Tower ทั้งๆที่ทุกอย่างดูจะเรียบร้อยแท้ๆ แต่ก็..

                        "อะไรนะคะ!? ทำไมถึงเป็นอย่างนั้นละ!?" อาอิร้องขึ้นอย่างตกใจ ทำให้ลูกทัวร์ Green Clover ทุกคนต้องมาหาทันที

                        "ขอโทษด้วยค่ะ เราไม่ทราบว่าจะมีทัวร์นี้เข้ามาน่ะค่ะ ต้องขออภัยจริงๆนะคะ ห้องเต็มหมดแล้ว" พนักงานหญิงพูด 

                        "หา!!!!!!??????" ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน ทำไมละเนี่ย.. มันไม่น่าพลาดเลยไม่ใช่เหรอ??

           ทุกคนจำต้องเดินออกจากโรงแรม แล้วปรึกษากันยกใหญ่

                        "ทำไงดีอ่า!! มิโดกิไม่อยากนอนข้างถนนน้าา T[]T!!" มิโดกิร้องอย่างกระวนกระวาย

                        "ทำไงดีละแก" มิกิเริ่มหันหน้าไปถามความเห็นจากมาริเนะ

                        "ถามชั้นแล้วชั้นจะถามใครละยะ -__-" มาริเนะพูดอย่างสิ้นคิด

                        "ทำตามหลักไม่ได้อีกแล้ว!!" เนเวียบ่น

                        "มีทางไหนอีกบ้างมั้ยเนี่ย" โทมิเริ่มใช้ความคิดที่มีอยู่

                        "......" ยารินิ่งเงียบเหมือนกำลังหาหนทางที่เป็นทางตันอยู่นี้

                        "..." คาซึมิปล่ิอยให้เหล่าลูกทัวร์ชุลมุนกันเองแล้วหันมาถามอาอิ

                        "คิดอะไรออกบ้างไหม?" 

                        "ค่ะ.." อาอิพยักหน้าแล้วพูดต่อ "เราจะเข้าโรงเรียนนามิโมริกัน แล้วเข้าเป็นนักเรียนประจำที่นั่น!"

                        "!!!!" ทุกคนหันหน้ามองอาอิ 

                        "นี่เป็นหนทางเดียวที่ดีที่สุดแล้วละค่ะ!" อาอิพูดขึ้นเพื่อปลอบใจ

                        "อืม งั้นก็.. " เหล่าลูกทัวร์ปรึกษาหารือกันสักพักก่อนจะพูดต่อ..


                      ตกลงค่ะ..!!

          สิ้นเสียง อาอิเดินนำทันที ที่ต้องเดินเพราะรถทัวร์ได้กลับไปแล้ว ลูกทัวร์แต่ละคนต่างก็เริ่มคิดว่า 'โรงเรียนนามิโมริจะเป็นยังไงนะ' 'จะมีขนมกินรึป่าว?' 'จะได้หลับซะที'  และความคิดอื่นๆพุ่งอยู่เต็มหัว แต่อาอินั้น คิดว่ามันดีแล้ว.. เพราะเธอจะได้พบกับเขา.. หัวหน้ากรรมการคุมกฎโรงเรียนนามิโมริ.. ดูท่าทางเธอจะมีใจให้เขาซะแล้วสิ..

      


     To be Continued

     ###############################

      ป.ล. Chap I อาจยังแต่งดูรีบร้อนไปหน่อย.. แต่Chap ศึกชิงนางนี่.. มีเฮค่ะ! =w=!!



       

      

     


          


     


           


       


                  


            


     


             

                    


      


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×