คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter5 : คุมประพฤตินายแบดบอย?!
คุมประพฤตินายแบดบอย?!
Irene Part :
นี่ก็เป็นเวลาเย็นแล้วหลังจากที่ฉันวิ่งไล่เจ้าบ้าคีนที่มาหาว่าฉันตัวหนักกว่าช้าง ฮึ่ย! มันน่าโมโหซะจริงๆ ฉันน่ะทั้งไดเอท และแถมยังเล่นโยคะด้วยนะหุ่นฉันออกจะเพรียว สมแล้วล่ะที่นายนั่นต้องนั่งหอบแห่กๆ เหมือนกับได้วิ่งสามร้อยเมตร (เว่อร์ไปป่ะ แค่วิ่งรอบห้องเอง = =) ฉันล่ะแอบสะใจจริงๆ เหอะ ไงละว่าฉันดีนัก ตายซะเถอะย่ะ!!
"นี่เมเปิ้ล วันนี้โชคดีเนอะที่นายเพิร์ธบังเอิญกินยาหมดอายุแล้วลากคอนายนั่นมาช่วยกันทำรายงานน่ะ คิกคิก ^^"
"จ้ะ ฉันก็ว่างั้นแหละ ไหนๆ ก็ทำไปได้เยอะเลยเหมือนกันนี่นา...จริงมั้ย ^^"
"อื้ม ^^..." ไอรีนเว้นวรรคนิดนึงก่อนจะพูดต่อ "...แต่ของฉันคืบหน้าไม่ได้เท่าเธอหรอกนะ นายนั่นน่ะขี้บ่นจะตายไป ไม่รู้ไปอารมณ์เสียอะไรมา เฮ้อ~"
"แต่ว่าเมื่อกี้เขาก็อารมณ์ดีอยู่ไม่ใช่น้อยเลยนี่ คิกคิก ^^"
"นี่ ก็ไอ้บ้านั่นหาว่าฉันตัวหนักเองนี่ ไม่จริงด้วยซ้ำไป ฮึ่ยยย~!"
"จ้ะๆ ไอรีนไม่ใช่แอมป์สักหน่อยเนอะ จะได้เป็นช้างน่ะ"
"คิกคิก ก็ว่างั้นแหละ ^^"
ทั้งสองสาวเดินกลับบ้านด้วยกันไปเรื่อยๆ อย่างอารมณ์ดี ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะรายงานที่คืบหน้าไปขั้นหนึ่งแล้ว
"เจอกันพรุ่งนี้นะ เมเปิ้ล ^^" ไอรีนพูดลาเพื่อนสาวตรงทางแยกซอยบ้านของเธอ
"จ้ะ พรุ่งนี้เธอก็ไปเร็วๆ ล่ะ จะได้นั่งทำรายงานไปเรื่อยๆ แล้วก็คุยกันเนอะ ^^"
"อื้ม กลับดีๆ ล่ะ"
เมเปิ้ลหลังจากที่ลาแยกกับเพื่อนสาวแล้วนั้นก็เดินไปยังซอยบ้านของเธอแต่เธอก็บังเอิญไปเจอใครคนหนึ่งเดินอยู่กับใครอีกคนซึ่งเธอก็รู้จักเป็นอย่างดีว่าเขาคือใคร
...เพิร์ธกับคีน แต่คนที่เธอไม่คุ้นหน้าคุ้นตานักเห็นจะเป็นชายหนุ่มดูท่าทางจะเป็นรุ่นพี่เธอซะด้วย พวกเขาสามคนเดินด้วยท่าทางกร่างๆ เสื้อผ้าก็หลุดลุ่ยไม่อยู่ในกางเกง แต่เมเปิ้ลเธอเป็นคนที่ไม่สนใจคนที่เกเรสักเท่าไรนัก เธอจึงเดินไปตามทางของเธอเช่นเดิม
เช้าวันต่อมา
วันนี้ฉันก็มาโรงเรียนเช้ากว่าเมเปิ้ลอีกแล้วล่ะ ระหว่างที่รอเมเปิ้ลมาฉันก็ไปซื้อน้ำและขึ้นมาเดินเล่นบนอาคารหน้าห้องเรียนสักพักและฉันก็นึกถึงเรื่องอะไรสักอย่างได้ขึ้นมา ซึ่งก็เป็นช่วงที่เมเปิ้ลเพื่อนสนิทฉันมาถึงหน้าห้องเรียนพอดิบพอดีเลย
"ดีจ้ะ เมเปิ้ล"
"จ้าๆ เมื่อวานอุตส่าห์บอกให้เธอมาเร็วแท้ๆ แต่ฉันดันมาช้ากว่าเธอซะได้ ^^" เมเปิ้ลพูดกลั้วหัวเราะ
"ไม่เป็นไร ช่างมันเถอะ" ไอรีนรับคำก่อนจะเดินนำเข้าไปในห้อง "...เออนี่ เมื่อวานเธอรู้ข่าวอะไรบ้างมั้ย"
"หืม? ข่าวอะไรเหรอ เธอก็รู้ดีนี่ว่าฉันน่ะชอบเก็บตัวจะตายไป ฉันจะไปรู้ข่าวอะไรไวกว่าเธอไปได้ยังไง"
"แหม ฉันก็ถามดูเผื่อฟลุคน่ะ"
"ว่าแต่...เรื่องอะไรเหรอ เมื่อวานมีอะไร"
"อืม...คือเมื่อเช้าฉันได้ยินมาจากนักเรียนชายกลุ่มนึงตอนไปซื้อน้ำอ่ะ เห็นว่าเมื่อวานนายเพิร์ธกับไอ้บ้าคีนมันไปมีเรื่องมาอีกแล้วล่ะ แต่ว่าคราวนี้เห็นจะมีรุ่นพี่ของสองคนนั้นด้วย...รู้สึกว่าจะชื่อ 'ซีเคร็ท' ล่ะมั้ง"
"เห...งั้นก็แสดงว่าเมื่อวานที่ฉันเห็นพวกนั้นก็..."
"ก็? ก็อะไรเมเปิ้ล เธอเห็นพวกนั้นที่ไหน"
"แถวหน้าซอยบ้านฉันน่ะ แต่ก็ไม่เห็นจะมีอะไร และอีกอย่างฉันก็ไม่สนใจซะด้วยสิ..."
"พวกเธอเป็นบัดดี้ของนายธีรกรกับนายคีตพัทธ์ใช่มั้ย" ขณะที่สองสาวกำลังคุยกันอยู่อาจารย์ประจำชั้นของพวกเธอก็เดินเขามาถามถึงคนที่พวกเธอกำลังพูดถึงกันอยู่
"อ๋อ ใช่ค่ะ สวัสดีค่ะอาจารย์ฮันน่า"
"คือเมื่อวานนายสองคนนั้นไปก่อเหตุมาครูก็เลยมีอะไรจะให้พวกเธอจัดการเรื่องนึงน่ะจ้ะ"
"เรื่อง?..." เมเปิ้ลและไอรีนทวนเชิงถามอย่างสงสัย
"ครูกะจะให้พวกเธอช่วยดูแลคุมประพฤติของสองคนนี้สักหน่อย ถ้าหากว่ามีความประพฤติอะไรที่ไม่ดีหรือพวกเขาไม่ยอมปฏิบัติตามก็ให้พวกเธอบันทึกไว้และรายงานครูทุกวันตอนเย็นนะ ครูจะเข้ามาดูทุกวัน เพราะจากที่ครูดูก็เห็นจะมีแค่นายสองคนนี้เท่านั้นที่ต้องจับตาดูเป็นพิเศษ"
"คุมประพฤติงั้นเหรอคะ?"
"ใช่จ้ะ ครูจะมีสมุดอยู่เล่มนึง...ขอหาก่อนนะ" แล้วคุณครูก็รื้อหาสมุดเล่มสีดำสนิทเล่มนึงจากชั้นหนังสือที่โต๊ะยื่นมาให้พวกเรา "อ่ะนี่ แล้วถ้ามีปัญหาอะไรก็ไปหาครูที่ห้องพักครูอาคารใกล้ๆ นี่ล่ะกัน ช่วงนี้ครูต้องจัดการอะไรๆ ให้เข้าที่ก่อนสักพักจึงค่อยจะมาอยู่ที่ห้องนี้ได้นานกว่านี้หน่อย...ครูงานล้นมือแล้วช่วยครูหน่อยนะ ^^...อ้อ เดี๋ยวครูต้องไปประชุมก่อนนะ" แล้วคุณครูสุดสวยก็เดินหายลับไป ปล่อยให้พวกเรายืนมึนตึงอยู่ในห้อง
"..."
"เอายังกันล่ะทีนี้" หลังจากที่ต่างฝ่ายต่างเงียบกันไปชั่วครู่ เมเปิ้ลก็ถามขึ้นมาทำลายความเงียบ
"ไม่รู้สินะ คงต้องทำตามครูไปอ่ะแหละ"
"คุมประพฤตินายสองคนนั่นให้อยู่ในความเรียบร้อย...คงจะยากและหนักหนาเอาการไม่ใช่น้อยๆ เลยนะเนี่ย"
"...เอาเถอะนะ ไหนๆ เราก็สามารถจะแกล้งพวกนั้นได้ด้วยสมุดเล่มนี้นะ เหอะ ลองเป็นคำสั่งของครูฮันน่าแล้วพวกนั้นยังไม่ทำตามก็คงจะเห็นครูประจำชั้นเป็นหัวหลักหัวตอเกินไปแล้วล่ะ" ไอรีนพูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ขณะถือสมุดเล่มนั้นเอาไว้ในมือด้วย
"นั่นสินะ ถึงเรื่องของพวกนั้นจะเป็นภาระหนักหนายังไงเราก็ต้องทำงานที่ครูมอบหมายอย่างถึงที่สุดเลยล่ะกัน...ใช่มั้ยไอ ^^"
"อื้ม ^^"
ความคิดเห็น