Uncomplete story

ลำดับตอนที่ #1 : Snow fox.

                        นานแสนนานมาแล้ว ยังมีอาณาจักรที่ไกลแสนไกล ที่อาณาจักรแห่งนั้นมีเจ้าชายรูปงามผู้หนึ่ง เจ้าชายเป็นคนที่เก่งและฉลาดมาก แต่พระองค์เป็นคนที่ไม่รู้จักความรัก และไม่เคยคิดที่จะรักใครเลย เจ้าชายมีชายามากมาย แต่ไม่มีใครที่จะได้อภิเษกกับพระองค์ จนทรงเป็นที่หวั่นเกรงของเหล่าหญิงงามในเมือง แต่แล้วกลางดึกคืนหนึ่ง ขณะที่เจ้าชายกำลังนอนหลับอยู่ พระองค์ก็ทรงฝันว่าพระองค์ได้เจอกับปีศาจ และถูกสาปให้อยู่ในโลกที่ว่างเปล่าไร้ซึ่งผู้คนเป็นเวลานานแสนนาน ทางเดียวที่จะพาพระองค์ออกจากความฝันนี้คือเดินทางไปยัง"สถานที่แห่งการรอคอย"
                        
                        ด้วยคำบอกเล่าของปีศาจ ในความฝันที่ยาวนาน จากเจ้าชายสู่ชายหนุ่มธรรมดาในโลกแห่งนิทรา ณ ที่แห่งนั้นเขาเดินไปอย่างว่างเปล่าเลื่อนลอยไร้จุดหมาย ท้องฟ้ากว้างใหญ่ แผ่นดินไม่มีที่สิ้นสุด ชายหนุ่มเดินทางไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย เขาอยู่กับความเดียวดายที่แสนเหน็บหนาว ไม่มีแสงไฟ ไม่มีเสียงดนตรี ไม่มีผู้คน มีเพียงแต่ความว่างเปล่าและการเดินทางอันไร้ที่สิ้นสุด แต่เจ้าชายก็ยังคงเดินต่อไปๆด้วยหวังว่าสักวันการเดินทางที่แสนเงียบเหงานี้จะสิ้นสุดลง จากวันเป็นสัปดาห์จากสัปดาห์เป็นเดือน จนเวลาผ่านไปหลายปี เจ้าชายยังคงเดินต่อไป ผ่านท้องทะเลสีครามกว้างใหญ่แต่ไม่มีชาวประมงคอยจับปา ไม่มีเหล่าชาวบ้านร้องเพลงรอบกองไฟ ความอ่อนแอเริ่มกัดกร่อนหัวใจของเจ้าชายทีน้อย... ในที่สุดเจ้าชายก็เข้าใจความหมายของความรักที่เป็นเสมือนกองไฟที่ทำให้หัวใจอบอุ่บ ...

                         และแล้ววันนึง เจ้าชายก็ได้เดินทางมาถึงสถานที่แห่งการรอคอยที่ปีศาจพูดถึง ที่นั่นเจ้าชายได้พบกับปีศาจอีกครั้ง แต่แล้วปีศาจก็กลายร่างเป็นนางฟ้าผู้งดงาม ! ที่นั่นนางฟ้าได้เสกบ้านหลังเล็กๆน่ารัก ริมทะเลสาบที่งดงาม และที่สำคัญที่สุด นางฟ้าได้เสกหญิงสาวผู้แสนงดงาม เธอมีนัยตาสีฟ้า ผมสีน้ำตาลยาวสลวย ผิวของเธอสีขาวราวหิมะ ชายหนุ่มตกหลุมรักเธอทันทีตั้งแต่แรกเห็น
ชายหนุ่มกล่าวขอบคุณนางฟ้า แล้วแต่งงาน อาศัยอยู่กับเธอในบ้านหลังที่นางฟ้าเสกให้ จากหัวใจที่เคยเหน็บหนาวมีเพียงแต่ความว่างเปล่า ตอนนี้หัวใจของชายหนุ่มได้กลับมาสู่ความอบอุ่นราวแสงแดดในยามเช้าอีกครั้ง 

                         ทั้งคู่อยู่ด้วยกันนานแสนนาน จากนัยตาสีฟ้าลึกซึ้งที่งดงาม ในตอนนี้ขอบตาเริ่มมีรอยเหี่ยวย่น จากผิวที่เคยขาวเนียน ตอนนี้กลับมีเพียงรอยเหี่ยวย่น แต่อนิจจา ชายหนุ่มกลับยังคงหนุ่มแน่นเท่ากับวันที่เค้าพบเธอ แต่ไม่ว่าทั้งคู่จะเป็นอย่างไรก็ไม่ทำให้ความรักที่พวกเขามีให้กันลดลงเลย...

                          จนวันนึงหญิงสาวได้จากชายหนุ่มไปชั่วนิรันดร์ ชายหนุ่มเดินอย่างเศร้าสร้อยไปที่ข้างทะเลสาบ ทันใดนั้นเองนางฟ้าก็ได้โผล่ออกมาจากทะเลสาบ 

                           แล้วกล่าวกับชายหนุ่มว่า  "ดูเหมือนว่าความฝันนี้จะถึงเวลาสิ้นสุดลงแล้ว นางอันเป็นที่รักของท่านได้จากท่านไป แต่ชีวิตของท่านยังเหลืออยู่ ท่านจงกลับไปสู่ที่ๆท่านจากมาเถิดเจ้าชาย"
                           
                           ชายหนุ่มผู้บัดนี้หลงลืมไปแล้วว่าครั้งหนึ่งเค้าคือเจ้าชาย ได้คิดหวนย้อนไปในอดีตถึงชีวิตในโลกแห่งความเป็นจริงของเขา จะดีเพียงไหนหากเขาได้กลับไปที่นั่น ? แต่ชายหนุ่มยังจำเรื่องราวความรักของเขากับหญิงสาวได้ดี 
   
                          เขากล่าวกับนางฟ้าว่า "ทำไมเรื่องต้องเป็นเช่นนี้? ท่านคืนนางแก่ข้าได้หรือไม่? หากไม่เช่นนั้น ข้าปรารถนาจะตามนางไปยังอีกฝากของแม่น้ำ" ชายหนุ่มพูดด้วยความหนักแน่น

                           "เจ้ามนุษย์ผู้โง่เขลาเอ๋ย ณ ที่นี้คือโลกแห่งความฝันของท่าน ในความจริงแล้วนางเป็นเพียงจินตนาการที่ท่านจินตนาการขึ้นมา แต่เมื่อท่านนึกถึงนางในฐานะมนุษย์ เมื่อเวลาผ่านไปนางย่อมแก่ชรา แต่ท่านล่ะ? ที่นี้คือโลกของท่าน ที่นี่ร่างกายของท่านจะหนุ่มแน่นชั่วนิรันดร์ ไม่ว่าสิ่งใดไม่อาจทำให้ท่านบาดเจ็บได้ แต่คนที่ท่านรักมิเป็นเช่นนั้น ถึงเวลาแล้วเจ้าชาย จงกลับไปสู่ที่ที่ท่านจากมา"

                          ทันใดนั้น ภายในหัวใจของเจ้าชายก็เต็มไปด้วยความสับสน เจ้าชายรู้สึกเหมือน"บางสิ่ง"ที่อยู่ลึกๆภายในกำลังจะแตกสลาย

                                                                                    "ไม่" เจ้าชายตอบ
                     "ข้าเชื่อว่าวันหนึ่ง ข้าจะได้พบนางอีกครั้ง แต่ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นอย่างไรก็ไม่สำคัญ ข้าเพียงแค่เชื่อเช่นนั้น หากความเชื่อที่แสนโง่เขลาเป็นความสุข ข้าก็ยินดีที่จะทำ ลาก่อนนางฟ้า ข้าจะอยู่ที่นี่ ที่ริมทะเลสาบแห่งนี้ รอคอยวันที่จะได้พบนางอีกครั้ง"

                                                                 "ถ้าเช่นนั้น หากนั่นเป็นความปรารถนาของท่าน"พูดแล้วนางฟ้าก็หายตัวไป

                        ที่ริมทะเลสาบแห่งนั้น เจ้าชายได้นำร่างของหญิงคนรักใส่เรือลำเล็กที่เข้าต่อขึ้นมาเอง ก่อนจะลอยนางออกสู่ทะเลสาบที่กว้างใหญ่ เรือลำน้อยค่อยๆห่างไกลออกไปๆ จนลับสายตา ณ ที่แห่งนั้นทุกๆวันชายหนุ่มจะคอยมานั่งที่ทะเลสาบแล้วมองไปที่ขอบฟ้า รอคอยวันที่เรือจะพาชีวิตหญิงสาวกลับมาสู่เขาอีกครั้ง แต่ไม่ว่าจะมีวันนั้นหรือไม่ ชายหนุ่มก็ตัดสินใจที่จะรอเธอ ... ตลอดไป

                         ณ โลกแห่งความเป็นจริง ข่าวต่างร่ำลือไปทั่วทั้งเมือง ทุกคนต่างพูดกันเรื่องที่เจ้าชายหลับไปและไม่ยอมตื่น ร่างของเจ้าชายได้ถูกนำไปเก็บที่โรงแก้วภายในภูเขาน้ำแข็ง และแล้วเวลาก็ผ่านไปนานแสนนาน ณ ที่นั้นร่างกายของเจ้าชายจะยังคงอยู่ในสภาพปกติชั่วนิรันดร์ ...