ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [THE END] High School - rich [chanbaek , kai , do]

    ลำดับตอนที่ #7 : high school - 7

    • อัปเดตล่าสุด 12 พ.ย. 57


                                7
     
     
     
     
    เช้าวันจันทร์ ณ โรงเรียน BLACK PEARL
     
     
     
     
     
    "ฮ้าววววววว.....ทำไมวันนี้ฉันง่วงงงนอนแปลกๆว้ะ เมื่อคืนฉันก็ว่าฉันหลับสบายดีนะ ฮ้าววววว" อะไรกันเนี่ยจงอินได้ข่าวว่านายก็หลับตลอดเวลาไม่ใช่หรือไง .. 
     
     
     
     
     
    "นี่ๆๆ...ได้ข่าวว่านายก็นอนได้ทั้งวันทั้งคืนไม่ใช่หรือไง ไม่แปลกเลยนะที่นายจะง่วงเวลานี้"
     
     
     
     
     
    "โถ่ววว แบคฮยอน ชั้นก็ไม่อยากหลับตลอดเวลาหรอกนะ แต่มันง่วงเองนี่นา ฮ้าววววว" แหนะยังจะพูดมากอีก 
     
     
     
     
     
    "เรื่องของนายเถอะแบร่"
     
     
     
     
     
    "หนอยยย แบร่ ใส่ฉันเหรอแบคฮยอน นี่แหนะ!"อะไรของเค้าอยู่ดีดีก็เอาไม้บรรทัดใสอันจิ๋วลายเบ็นเท็นมาตีผม -.,-
     
     
     
     
     
     
    "ตีชั้นทำมายยย ชั้นไม่ยอมหรอกเจ้าปีศาจจนี่แหนะๆๆๆๆๆๆ" ผมฟาดจงอินกลับ จนหมอนั่นร้องโอ๊ยกลับมา
     
     
     
     
     
     
    "โอ๊ยยยย นี่ชั้นแค่แกล้งนายเล่นๆเองนะ!" เชอะ! ก็ใครบอกให้นายตีชั้นเล่า
     
     
     
     
     
     
    "นี่ๆ ถ้าจะเล่นก็ไปเล่นกันที่อื่นมันรกหูรกตาชั้น" น่านนนนๆ เจ้านายยยบ้าาา ไปทำอะไรให้นายตอนไหน!
     
     
     
     
     
     
    "ครับๆ จงอินเราหยุดเล่นเถอะจะเข้าคาบละเตรียมหนังสือกันดีกว่า 1 2 3!!!" ผมรีบคว้าหนังสือจากใต้โต๊ะขึ้นมาวางบนโต๊ะด้วยความรวดเร็ว
     
     
     
     
     
    "โหยยยยย อะไรเนี่ยแบคฮยอนนายขี้โกงนี่นา ก็นายนับนี่!!" 
     
     
     
     
     
     
    "แบร่ๆ นายไม่ทันชั้นเอง อย่าลืมนะ นายต้องทำตามที่ชั้นขอ 1 อย่างแต่เดี่ยวติดไว้ก่อนละกันครูมาละตั้งใจเรียนกันเถอะ!!!"
     
     
     
     
     
     
    "เอออ ก็ได้ๆ"
     
     
     
     
     
     
     
    ฮึ่ยยยย พักนี้เป็นไรไม่รู้เวลาเห็นไอ้ดำ คุยกับแบคฮยอนนั่นมันคนใช้ชั้นนะ !! อย่ามาแตะต้องถเนื้อถึงตัวเลย หยุดดด!! สต้อปอิทนาว!! น่านๆๆ มีลูบหัวๆๆๆ เดี่ยวพ่อปั้ดต่อยให้หายดำเลย!! เดี่ยวไว้เราได้คุยเรื่องนี้แน่แบคฮยอน
     
     
     
     
     
    เฮ้ยยยๆๆ แบคฮยอนเดินมาคนเดียวแล้วอย่างนี้ต้องเดินเข้าไปคุยเรื่องจงอินสักหน่อย
     
     
     
     
     
     
     
    ว่าแล้วผมก็เดินตามเค้าไปเค้าไปที่สนามหลังโรงเรียนไม่ค่อยมีคนอยู่ด้วย ฮ่าๆ ฟ้าประทานใจให้คนหล่ออย่างผมคุยกับแบคฮยอนสินะ ว่าแล้วก็เรียกเลยละกัน
     
     
     
     
     
     
    "นะ....." เอ้ะ นั่นมันคยองซูนี่นาเค้ามาหาแบคฮยอนทำไม ว่าแล้วเราก็ต้องหาของหลบ ถังขยะใช่ ถังขยะ ! เราไปหลบหลังถังขยะแล้วเผือกก เอ้ย แล้ว ฟังเค้าคุยกันดีกว่าา
     
     
     
     
     
     
    "นี่แบคฮยอน นายยังกล้ามาโรงเรียนอีกเหรอทุกวันนี้นายมีเพื่อนแค่คนเดียวคือจงอินนี่นาคนอื่นเค้าก็มองนายว่าน่ารังเกียจไปหมด เป็นชั้นชั้นไม่อยู่ต่อหรอก" นายรู้ได้ไงว่าชั้นรังเกียจเค้า #แหม่พาร์ทก่อนนี่รักมากสินะ -.,-
     
     
     
     
     
     
     
    "..." ทำไมแบคฮยอนไม่เถียงกลับไปฟระ !!
     
     
     
     
     
     
    "ไหนดูซิวันนี้เอาเงินมาเท่าไหร่..ได้ เศษ 1 ส่วน 4 ของเงินในกระเป๋าชั้นหรือเปล่า ฮ่าๆๆๆ" หึยยยย ทำไมนิสัยต่ำแบบนี้นะ
     
     
     
     
     
     
    ฟึบบบบบบ
     
     
     
     
     
     
    "โอ้ะะะะ มีไม่ถึง 1 ส่วน 4 ของกระเป๋าชั้นด้วยซ้ำ ว้าาาแย่จังงงง น่าาสมเพชช ที่สุดฮ่าาๆ"
     
     
     
     
     
     
     
    "..." น่านนยังเงียบ อีก ถ้าปาร์คชานยอลคนนี้เป็นแบคฮยอนนี่ไม่ทนขนาดนี้หรอกนะ!!
     
     
     
     
     
     
    "อึนนา เธอมีอะไรจะพูดกับแบคฮยอนไม่ใช่เหรอเชิญสิ เดี่ยวชั้นยืนรอตรงนี้เอง" 
     
     
     
     
     
     
    "นี่แบคฮยอน เธอสนิทกับจงอินมากใช่มั้ยละ ?" แล้วมันทำไม ?
     
     
     
     
     
    ".." พยักหน้ากึกๆ
     
     
     
     
     
     
    "หึ !! แกมันคนชั้นต่ำกล้าดียังไง ไปทำตัวสนิทสนมกับจงอินของชั้น!ห้ะ !?!!! "
     
     
     
     
     
     
    เพี๊ยะะะ
     
     
     
     
     
     
    "..." ทำไมเค้าถึงยังยืนนิ่งอยู่ละ ไม่คิดจะตอบโต้อะไรหน่อยเหรอ ?
     
     
     
     
     
     
    "หึ ยังหน้า_้านยืนนิ่งอยู่อีกสินะ แกนี่มันสุดๆจริงๆเลยย ไปตีสนิทจงอิน แกรู้มั้ยว่าเค้ามองแกด้วยสายตาที่ชั้นไม่เคยได้รับจากเค้า!!! แกเป็นคนเดียวที่ปลุกจงอินได้แล้วเค้าไม่โวยวายยย แกเป็นคนเดียวของทั้งโลกกก!!! แกเข้าใจมั้ย!!!"
     
     
     
     
     
     
    เพี๊ยะะะะ!!
     
     
     
     
     
     
    "..." ทำไมเค้ายังยืนนิ่งอยู่ได้ว้ะ!!
     
     
     
     
     
     
    "ทำไม !! ทำไมคนที่ได้รับสายตาแบบนั้นจากจงอินถึงไม่เป็นชั้นบ้างงห้ะ !?! ทำไม ทำม้ายยย!!!"
     
     
     
     
     
     
     
    เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ
     
     
     
     
     
     
    ฟึบบบบบ
     
     
     
     
     
     
    หลังจากที่ผมเห็นเค้าตบแบคฮยอนอีกรอบ ความอดทนทุกอย่างของผมก็หมดลงทันทีผมก้าวออกมาหลังจากที่ซ่อนอยู่หลังถังขยะนั้นนานน ผมก้าวเท้าเดินไปข้างหน้าด้วยความรวดเร็วแต่เพราะเธอยังไม่หยุดตบแบคฮยอนที่เอาแต่ยืนเฉยๆให้เค้าตบเพราะยังมองไม่เห็นผม ผมก้าวไป ก้าวไปเรื่อยจนไปประชิดแบคฮยอน และก้าวไปยืนหน้าแบคฮยอน
     
     
     
     
     
     
    เพี๊ยะะะ!!!
     
     
     
     
     
     
    เป็นจังหวะเดียวกับที่เพื่อนคยองซูที่ชื่ออึนนาตบหน้าลงมาพอดี
     
     
     
     
     
     
    "สนุก จนพอใจกันรึยัง?"
     
     
     
     
     
     
    ทั้งสองคนเบิกตากว้างด้วยความตกใจโดยเฉพาะคยองซูที่แอบชอบชานยอลมานานแต่ฟ้าดันให้ชานยอลมาเห็นเค้าในสภาพที่กำลังทำร้ายแบคฮยอน
     
     
     
     
     
     
    "..." 
     
     
     
     
     
     
     
    "ทำไมไม่เถียง หรือพูดเหมือนตอนที่พูดกับแบคฮยอนละ !?!"
     
     
     
     
     
     
    "..." 
     
     
     
     
     
     
    "พอกันที ถ้าหมดสนุกแล้วกรุณาหลบ แล้วอย่ามายุ่งกับ 'คนของผม' อีก " 
     
     
     
     
     
     
    แบคฮยอนเงยหน้ากับว่าคนของผม พร้อมกับใจเต้นแรง อาจจะเป็นเพราะแดดสนามกลังโรงเรียนมันร้อนมั้ง แต่เอ้ะ !! วันนี้ก็ไม่มีแดดนี่นา
     
     
     
     
     
     
    "ส่วนนายตามชั้นมา เร็วๆด้วย!!!"ผมหงุดหงิดจริงจังนะเนี่ยเค้าโดนตบขนาดนั้นแทนที่จะโต้ตอบกลับไปบ้างกลับยืนเฉยๆให้เค้าตบเนี่ยนะอะไรจะคนดีขนาดนั้นว้ะ!! พูดแล้วหงุดหงิดโว้ยยย!!!
     
     
     
     
     
     
     
    ณ ห้องพยาบาล
     
     
     
     
     
     
     
    "โอ๊ยยยย นี่มันวันอะไรเนี่ยทำไมครูห้องพยาบาลต้องติดธุระแล้วให้ชั้นมาเฝ้านายนี่ด้วยเนี่ย !!!"
     
     
     
     
     
     
     
    "เอ่ออ ถ้าคุณชานยอลลำบากคุณกลับไปเรียนก่อนก็ได้ครับ ผมอยู่คนเดียวได้ฮะ เดี่ยวผมทำแผลเอง" คนดีเหลือเกินพ่อคุณ
     
     
     
     
     
     
    "ไม่ต้อง เจ็บตัวแล้วยังจะซ่าส์ อยู่เองทำแผลเองอีก รอแปป เดี่ยวชั้นเอากล่องปฐมพยาบาลมาทำให้"
     
     
     
     
     
     
    ที่ผมหงุดหงิดแบบนี้ไม่ใช่อะไรหรอกครับ แต่ว่าครั้งที่แล้วที่ผมพาแบคฮยอนมาห้องพยาบาลครูเค้าก็ติดธุระ แต่ผมดันโชคดีเดินหนี ออกมา ก่อนแต่คราวนี้พอครูพูดจบครูก็เดินออกไปเลยไม่ถามผมเลยสักคำ
     
     
     
     
     
     
    "นี่ทำไมนายถึงไม่ตอบโต้เลยอ่ะ !? " ผมถามออกไป
     
     
     
     
     
     
     
    "ก็อึนนาเค้าเป็นผู้หญิงนี่ครับ.." โอ๊ยยย พ่อคนดี พูดแล้วน่าหมั่นไส้จริง!!! นี่!!!
     
     
     
     
     
     
    "ซี้ดดดด คุณชานยอลเบาๆหน่อยสิครับ" อะไรเนี่ยนี่ชั้นเบามือที่สุดแล้วนะ นายร้องซี้ดมาหลายรอบแล้วนะเห้ย!!
     
     
     
     
     
     
    "โว้ยยย ทำไมมมันทำแผลให้คนมันทำยากงี้ว้ะ" โอ๊ยยยปาร์คชานยอลหงุดหงิดครับ!
     
     
     
     
     
     
    "เดี่ยวผมทำเองก็ได้ครับ^^"
     
     
     
     
     
     
    "ไม่ต้อง ชั้นจะทำให้นายอยู่เฉยๆไปเลยนะ!"
     
     
     
     
     
     
     
    "ครับๆ" ย่าาห์ ชั้นไม่ยอมให้นายมาดูถูกหรอกว่าแผลแค่นี้ชั้นยังทานาให้นายไม่ได้ ชั้นไม่ยอมหรอกโว้ยยย!!
     
     
     
     
     
     
    "อ่ะ เสร็จละ!! เห็นมั้ยว่าชั้นทำแผลได้ ชั้นเก่งใช่ปะ?" ฮี่ๆ ผมทำเสร็จละ เก่งมากเลยน้าปาร์คชานยอล
     
     
     
     
     
     
    "ครับๆเก่งครับ...เอ่อ" เค้ามีอะไรจะพูดกับผมเหรอ ?
     
     
     
     
     
     
    "...."
     
     
     
     
     
     
    "..."
     
     
     
     
     
     
     
    "...."
     
     
     
     
     
     
     
    "ขอบคุณนะครับ!! >_< " ในที่สุดเค้าก็ปริปากออกมาแค่พูดขอบคุนนี่มันลำบากอ่อว้ะไหนกูลองพูดดิ้ ขอบคุณๆๆๆๆ กูก็ว่าไม่ยากทำไมมันทำใจนานจังว้ะ
     
     
     
     
     
     
    "เรื่อง ?" ฟอร์มหน่อยละกัน
     
     
     
     
     
     
    "เรื่องที่คุณช่วยผมตอนโดนตบ แล้วก็พาผมมาทำแผลที่ห้องพยาบาลแล้วยังอยู่เป็นเพื่อนผมอีก^^"
     
     
     
     
     
     
     
    "เออๆ ไม่เป็นไรหรอก ชั้นกลัวลูกจ้างชั้นเป็นอะไรขึ้นมา"
     
     
     
     
     
     
     
    กึกก
     
     
     
     
     
     
    ลูกจ้าง คำนี้อีกแล้วสินะ ใช่สินะ ยังไงมันก็เป็นได้แค่ลูกจ้าง
     
     
     
     
     
     
    ผมตัดสินใจนอนหลับตาลงบนเตียงห้องพยาบาลชานยอลเดินเอาหน้ามาชะโงกดู พอเห็นว่าผมหลับเค้าก็เลยเดินออกไป
     
     
     
     
     
     
    แบคฮยอย นายชักจะถลำลึกเกินไปแล้วนะ...
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    #ฟิคฮสคร ติดแท็กด้วยนะคร้าบ
     
     
     
    TWITTER
     
     
     
    HSCR :  ฟิค highschool-rich
     
     
     
    CHANYEOL : P_chANYEol 
     
     
     
    BAEKHYUN : B_baEKHYun
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×