ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : high school - 5
5
ตอนนี้เราเลิกเรียนกันแล้วครับ ผมนั้นกำลังเดินกลับบ้านครับ ส่วนคุณชานยอลไปพบคุณครู ซึ่งถ้าผมรอเค้ามันจะทำให้ผมไปเตรียมข้าวเย็นของคุณชานยอลไม่ทัน ทำให้ผมต้องจำใจเดินกลับบ้านมา ถึงเหนื่อยสักหน่อยแต่ก็ดีกว่าให้คุณชานยอลบ่นผมละกันครับ ตอนกลางวันที่เค้าด่าว่าผมแรด ผมค่อนข้างหน้าเสียเล็กน้อยนะครับ แต่คือว่าผมเป็นแค่คนใช้ ยังไงซะ ผมก็ไม่มีสิทธิ์ ที่จะไปขึ้นเสียงใส่เค้าอยู่ดี เฮ้ออ เกิดเป็นแบคฮยอนนี่ลำบากจัง..
ฟึบบบบบ
"อ้ะ!! อะไรเนี้ย"
ในขณะที่ผมกำลังคิดเรื่องเมื่อตอนกลางวันอยู่ดีดี ก็มือมากระชากผมไปตรงหัวมุมลับ ที่ไม่ค่อยมีคนเดินผ่าน
พลั่กกกกก
"โอ๊ยยยย!!" ปล่อยกันดีดีก็ไม่ได้ทำไมต้องผลักด้วยก้นจะหลุดแล้วนะ!!! ฮึ่ยยยย
"นี่แบคฮยอนแกรู้มั้ยว่าทำไมชั้นถึงลากตัวแกมา ?" ผมจะไปรู้ม้ายยย!!
".." ถึงในใจผมจะตอบไปแบบนั้นแต่ว่าผมก็คงทำได้แค่อยู่เฉย
"หึ แกกล้าดียังไง มาอ่อยจงอินชั้นห้ะ !?!"อะไรนะ ผมนี่นะไปอ่อยจงอินบ้ารึป่าววว!?!
"เอ่อออ...ผมไม่ดะ"
"ชานยอล ของชั้นด้วย!!" น่านนๆๆ ไปกันใหญ่แล้ว โอ๊ยยย อะไรกันเนี่ย!!
"พวกคุณเป็นใคร ผมไม่รู้จักพวกคุณแล้วอีกอย่างมาด่าว่าผมอ่อยคนอื่นแบบนี้ได้ยังไง?" ผมโมโหนะครับ เป็นใครก็ไม่รู้อยู่ดีดีมาด่าผม ผมก็ไม่ไหวนะครับ
"ชั้น ชื่ออึนนา ชั้นเป็นคนที่รักจงอิน!!" แล้วจงอินรักคุณหรือไง
"ส่วนชั้นคยองซู 'คู่หมั้น' ของชานยอล!!! หึเป็นแค่คนใช้ยังสะเออะมาอ่อยเจ้านาย หน้า_้าน ที่สุด" อ่ออ !!! คุณนี้คนที่เคยเอาเงินมาปาใส่เรานี่นา หวาาาาา ทำไงดีๆๆๆ
"เอ่อออ...." เงิบบบบ
"ทำไม!!! พูดไม่ออกละสิมันคือเรื่องจริงใช่มั้ยละ!! คยองซูชั้นขอตบมันสักฉาดสองฉาดได้มั้ยชั้นไม่ไหวแล้ว ชั้นว่าจะไม่จัดการละนะ เห็นหน้ามันแล้วหน้าหมั่นไส้เหลือเกิน!!!"
"หึ ไม่มีใครห้ามนิ แถมมม ยังจะสนับสนุนอีกด้วย เอาเลย!!!"
"อย่าา!!!นะครับบบ!! โอ๊ยๆๆ"
ฟึบๆแปะๆๆ ป้าปปๆๆ
พวกเค้ารุมตบตีผม ผมไม่อยากเอาคืนครับ เพราะยังไงหนึ่งในคนที่เค้าทำร้ายผมเค้าก็ยังเป็นเพศแม่ของผม ผมไม่มีสิทธิ์ไปทำร้ายเค้าอยู่ดีดี ผมจึงได้แต่อยู่เฉยๆ ให้เค้าตบตีผมอยู่แบบนั้น
ตอนนี้หลังจากที่พวกเค้าตบตีผมจนสะใจ เค้าก็ปล่อยผมไว้ตรงนั้นคนเดียว ผมต้องเดินกลับด้วยความทุลักทุเล
ซ่าาาาาา
แถม ฝนยังมาดันตกได้เหมาะเจาะพอดี ผมแสบแผล เหมือนเลือดจะหมดตัวเหมือนโลกจะหยุดหมุน ผมรีบสะบัดหน้าตัวเองเพราะกลัวจะเป็นลมกลางทาง เป็นแบบนั้นไม่ได้ ผมรีบหยิบนาฬิกาขึ้นมาดู โอ้พระเจ้า!!! ให้ตายสิ!!! อีก 5 นาที 6 โมง คุณชานยอลต้องกลับถึงบ้านแล้วแน่ๆเลย ชั้นจะทำยังไงดี มันก็มีทางเลือกเดียวแล้วละแบคฮยอนเพราะตอนนี้เงินติดตัวสักบาทก็ไม่มี เอาละ!!! อดทนกัดฟันวิ่งให้ถึงบ้านนะ !!!!!
ด้านชานยอล
โอ๊ยยยยๆๆๆๆ หมอนั่นหายไปไหน นี่มันหกโมงจะครึ่งแล้วนะ !!! หมอนั่นมัวแต่ไปเถลไถล ที่ไหนเนี่ยห้ะ !! ไม่ใช่ว่าไปช่วยหมาแมวแล้วมาเปิดพิพิธภัณฑ์สัตว์โลกที่บ้านชั้นนะ!!! กลับมาถึงบ้านเมื่อไหร่ พ่อจะใช้งานให้ไม่ได้นอนสามวันเลยคอยดู!!!!
แอ๊ดดดดดดด
อ้ะ !! มีเสียงประตูมาแล้ว แสดงว่าแบคฮยอนต้องมาแล้วแน่ๆ เพราะฉะนั้นต้องรีบวิ่งไปนั่งขรึมม!!!
"นี่...บะ...อ้าววคุณป้าแม่บ้าน มีอะไรเหรอครับ?"
"ป้าจะมาเรียนคุณหนูว่าวันนี้แบคฮยอนเค้าคงมารับใช้คุณหนูไม่ได้นะค่ะ คือแบคฮยอนเค้าไม่สบายนิดหน่อยอ่ะค่ะ"
หึ ไม่สบายงั้นเหรอ ขี้เกียจทำงานจนสำออยละสิไม่ว่า มารยาของเธอใช้ไม่ได้กับชั้นหรอก !!
"ไม่ได้ครับป้าา. ไปตามเค้ามาให้ผมเดี๋ยวนี่!!"
"แต่.."
"ไม่มีแต่ครับป้า!!! ถ้าเค้าไม่มาภายใน 5 นาทีผมตัดเงินเดือนป้าแน่!!!"
"ค่ะคุณหนู..."
หึ อย่ามาสำออยหน่อยเลยแบคฮยอนงานนี้ถ้าแกไม่เป็นลมแกไม่ได้หยุดทำงานแน่!!!
1 นาทีผ่านไป
"มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ คุณชานยอล"
"มาแล้วสินะ ชั้นจะขึ้นห้องนอนนายแบกกระเป๋าตามชั้นขึ้นไปด้วย"
"ได้ครับ"
ในห้องนอน
"โอ๊ะะะะ แบคฮยอนชั้นลืมกล่องดินสอไว้ข้างล่างลงไปเอาให้หน่อยสิ"
"ได้ครับ"
หึ ชั้นลืมของไว้หลายอย่างเลยละแบคฮยอน!
"โอ๊ะะะ ชั้นลืมหนังสือภูมิศาสตร์เอาไว้ไปเอาให้หน่อยสิชั้นล่างนะ!!"
"ครับ"
นี่เป็นของสิ่งที่ 6 แล้วละครับที่ผมใช้เค้า ต่อไปเอาอะไรดีน้าา อ่อ นมอุ่นละกัน!
"นี่ๆ แบคฮยอนชั้นจะนอนแล้วอ่าา ไปเอานมอุ่นมาให้หน่อยสิ"
"ได้ครับ"
หึ ๆ วันนี้แค่นี้ละกัน แค่นี้ก็น่าจะเหนื่อยมากพอแล้ว สะใจจริงๆโว้ยยย
15 นาทีผ่านไป
เห้ยยย ทำไมไปนานจังว้ะ แม่มมม กลับมาพ่อจะเทศน์ให้ไม่ได้นอนเลย!!
20 นาทีผ่านไป
เห้ยยย นานแปลกๆ กูควรจะไปดูใช่มั้ย เอ้ออ เอาว้ะ เป็นไงเป็นกัน
ผมค่อยๆแง้มประตูออกไป แล้วค่อยๆเดินไปตรงบันได
กึกก
ผมชะงักกึก เมื่อภาพที่ผมเห็นคือ แบคฮยอนเป็นลมคาบันได แก้วนมหกหมด หน้าแบคฮยอนแนบกับพื้นหายใจถี่มาก สัญชาตญาณมันบอกให้ผมรีบวิ่งไปหาแบคฮยอน
"นี่!! นายยย อย่ามาตายในบ้านชั้นนะ นี่ๆๆ"
โอ๊ยยยย จะทำไงดีว้ะ !! แม่มม ก็ต้องเหมือนตอนห้องพยาบาลสินะ!!
ฮึบบบบ!!
ผมอุ้มแบคฮยอนท่าเจ้าสาวแล้วพาเค้าเข้าห้องนอนผม ถ้านายตื่นมานะแบคฮยอนชั้นจะให้นายพูดขอบคุณชั้นจนปากเปียกปากแฉะเลยคอยดู
หลังจากผมวางแบคฮยอนลงบนเตียงเสร็จ เตียงนี้ผมไม่เคยให้ใครนอนเลยนะ แม้กระทั่งเซฮุนเพื่อสุดที่รักของผม ผมก็ไม่ให้มันนอน นายเป็นคนแรกเลยนะจะบอกให้!!!!
ผมลองเอามือแตะหน้าผากเขาดู
เฮือกกกกก !!
ตัวร้อนอย่างกับลนไฟ เป็นอย่างนี้แล้วจะมาทำงานทำไมห้ะ #ได้ข่าวว่าคุณปาร์คสั่งให้มา -____-
เฮ้ออ งั้นเอางี้เริ่มจากเช็ดตัวแล้วกัน เมื่อคิดได้ดังนั้น ผมจึงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปไปเอากะละมังกับผ้าสีขาวมานั่งข้างเตียง พร้อมกับแกะกระดุมเสื้อแบคฮยอนทีละเม็ด จากเม็ดแรกจนเม็ดสุดท้าย อกและหน้าท้องขาวของแบคฮยอนประจักษ์แกสายตาผม เอ่ออ ทำไมอากาศมันร้อนแปลกๆ ผมค่อยๆเอาผ้าชุบน้ำแล้วบิดเช็ดไปตามหน้า ตัว และแขน ผมเพิ่งรู้นะว่าแบคฮยอนมีผิวสวยไม่เหมือนกับการเป็นลูกคนไม่มีฐานะเลยอ่ะ ผิวสวยกว่าผู้หญิงที่ผมเคยรู้จักหลายๆคนซะอีก หน้าตาเค้าก็ดูเรียวยาวรูปไข่ ปากนิดจมูกหน่อย ปากแดงสีเชอร์รี่ นี่ถ้าเค้าไม่พูดว่าเค้าเป็นผู้ชายนี่ผมคงคิดว่าเค้าเป็นผู้หญิง
ตอนนี้ผมเช็ดตัวให้แบคฮยอนเสร็จแล้วครับ ผมมานั่งข้างๆ เค้า สำรวจใบหน้าแบคฮยอน ผมน่าจะรู้ตั้งแต่แรกนะครับ ว่าเค้าดูหน้าซีดตั้งแต่เดินเข้ามา เสียงดูอ่อน แรง. แถมหน้าแดงเหมือนกับโดนตบมาเลย อ่ะ แต่คงไม่ใช่หรอกผมว่าเค้าคงเป็นไข้จนตัวร้อนหน้าแดงมากกว่า
"หนาวววว..."
อะไรนะ พึมพำว่าหนาว
"หนาววว...จัง"
พูดงี้หมายความว่าไงห้ะแบคฮยอนจะให้ชั้นทำไง ลงไปกอดนายเหมือนในละครหรือไง -__-
"นะ...หนาวว...มะ..ไม่ไหวแล้ว"
เฮ้ออ จะให้กุทำไงเนี่ยย!!! เอ้ะ!! กุรู้ละว่ากุต้องทำยังไง!!
ฟึบฟับๆๆๆๆ ผึบๆๆ
แค่กุห่มผ้า แค่นี้ก็เรียบร้อย ฮ่าๆ ปาร์คชานยอลฉลาดที่สุด เอ้ะ!! แต่คนเป็นไข้ผืนเดียวพออ่อว่ะ พอละเนอะ
"นะ...หนาววว"
หืมมม กุว่าละว่าต้องไม่พอรอกุแปปเอาผืนสำรองกุไปก่อนละกัน
ฟึบฟับฟึบบๆๆๆ
เห้อออ ทีนี้นายก็หยุดบ่นแล้วสินะ! ดีหยุดบ่นอ่ะดีแล้วแต่ที่ไม่ดี
กูจะนอนส่วนไหนว้ะห้ะ !!! ผ้าห่มก็ไม่มี มีแต่หมอนเนี่ยย!!!
นี่กูต้องไปจิ้กของท่านแม่ใช่มั้ย โชคดีที่เดือนนี้หม่อมแม่ไปดูงานเมกา เข้าออกสะดวกหน่อย
เห้ออ แบคฮยอนถ้านายหายป่วยเมื่อไหร่ ชั้นจะฆ่าาานายย บังอาจมากให้ชั้นมาใช้ผ้าห่มปูพื้นแข็งนอนกับหมอน ถ้าชั้นปวดหลัง หรือหลังเคล็ดนะ ชั้นจะฆ่าานายยยย!!!!!!
#หวาาาาา แบคฮยอนเป็นลมๆๆๆ ทำไงดี!! มานอนบ้านพี่มั้ยจ่ะ แบคฮยอน.ทำตาเจ้าเล่ห์.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น