ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : high school - 8
8
เช้าที่แสนสดใสวันนี้ผมนั่งรถและแบกกระเป๋าให้คุณชานยอลตามปกติ จนตอนนี้เป็นระยะเวลาอาทิตย์กว่าแล้วครับที่ผมทำแบบนี้ ผมชินกับทุกสายตาที่มองผมในทุกๆเช้า แบบนี้ไปแล้ว
"สวัสดีนะจงอิน^^"
"อื้มมม สวัสดีแบคฮยอน ฮ้าวววว~"
หมอนี่หาวได้น่ากลัวมากหาวทีปากเท่าฮิปโปอะไรจะง่วงขนาดนั้น
"นี่ จงอินถ้านายจะหาวขนาดนี้นะนายนอนไปเลยดีกว่าเดี่ยวครูมาแล้วชั้นปลุกเอง- -*"
"อืม ขอบใจนะ ฮ้าววว~"
มันจะรู้ไหมว่าผมประชดมัน - -* จงอินครับผมแบคฮยอนคนนี้ประชดคุณคิม จงอิน ครับ
"ชั้น ประชด"
"อ่าววเหรอ...อืมม zZ"
ทำดีแล้วจงอินทำดีแล้ว เดี่ยวเราจะไม่ปลุกจงอินเลยคอยดู! ชิๆๆๆ
ฟิ้ววววว ฟึบบ!
หือออ จรวดใครปามาเนี่ย ผมจะไม่สนใจเลยถ้ามันไม่ปักกลางหัวผม พอดี หลังจากที่ผมเห็นกระดาษบนโต๊ะของผมแล้วผมก็หยิบขึ้นมาคลี่กระดาษออก เนื่องจากมันมีคำที่บอกว่า 'อ่านดูสิ'
'มาเจอฉันหลังโรงเรียนตอนหลังเลิกเรียนหน่อยสิ มีเรื่องจะคุยด้วย แต่ว่า นายต้องมาคนเดียวนะ ห้ามบอกใครด้วยไม่งั้นฉันจะโกรธนายแน่ -3- '
-คยองซู-
หืมม คุณคยองซูเนี่ยนะ เค้ามีเรื่องอะไรอยากจะคุยกับผมละเนี่ย ? แต่ก็ช่างเถอะเราควรจะไปคุยกับเขา เผื่อเขาอยากจะเป็นมิตรกับเรา...
จึ้กๆๆ
ผมสะกิดหลังคุณชานยอลที่นั่งอยู่ด้านหน้าผม
"มีอะไร ? " เค้าหันมาถามผม
"เอ่ออ คือตอนเย็นนี้ผมมีธุระด่วนนิดหน่อยอ่ะครับ" ผมบอกไปแบบนั้น
"ธุระอะไร สำคัญกว่าการกลับไปทำงานที่บ้านชั้นเหรอ?" เค้าตอบกลับมา
"เอ่ออ พอดีผมต้องกลับไปหาแม่ครับ พอดีท่านไม่ค่อยสบาย" ผมโกหกออกไปแบบนั้น
"อืม ก็ได้ รีบๆกลับบ้านด้วยละกัน มาให้ทันเอานมอุ่นขึ้นไปให้ชั้นกิน"
"ได้ครับพ้ม!!^^" ผมกล่าวพร้อมทำท่าตะเบ้ะ
"อืมๆๆ"
ถึงแม้ว่าเรื่องที่ผมจะคุยกับคุณคยองซูเย็นนี้มันทำให้ผมมีลางสังหรณ์แปลกๆ แต่ผมก็คงต้องไปอย่างที่บอกละครับเผื่อเข้าจะอยากเป็นมิตรกับผม
5 โมง หลังโรงเรียน
ตอนนี้ผมเดินมาหลังโรงเรียนเรียบร้อยแล้วครับ ผมกวาดสายตาไปทั่วเพื่อหาคุณคยอง แต่แล้วผมก็พบกับความว่างเปล่า
ผมรอเข้าจนตอนนี้เป็นเวลา 5 โมงครึ่งแล้วเขาก็ยังไม่มาผมจึงตัดสินใจเก็บกระเป๋าขึ้นสะพานแล้วเตรียมก้าวจากโรงเรียนเนื่องจากว่า อีกเพียงครึ่งชั่วโมงโรงเรียนก็จะปิดแล้ว
ติ้ดๆ
'แบคฮยอนนี่เบอร์ชั้นนะ คยองซูเองนายรอฉันแปปนึงสิชั้นกำลังจะไปหานายหนะ อย่าเพิ่งกลับบ้านนะ!!'
เห้ออ เค้าเล่นส่งข้อความมมาหาผมแบบนี้ ความคิดที่จะกลับบ้านคงต้องถูกพับเก็บลงไป แล้วสุดท้ายก้นผมก็จมปุกอยู่ที่ เก้าม้านั่งยาว ตัวเดิม
5 : 50
ทำไมคุณคยองซูยังไม่มาอีกเนี่ยนี่อีก 10 นาทีโรงเรียนจะปิดแล้วนะ
ห้ะ !!!
อีก 10 นาทีโรงเรียนปิด แย่ละ ไม่นะผมยังไม่อยากค้างคืนที่นี่คนเดียวน้า !!!! คุณคยองซูผมขอโทษผมคงต้องกลับแล้วละครับ ลาก่อนนนน
ผมรีบวิ่งออกจากม้านั่งโดยเร็ววิ่งไปที่ประตูโรงเรียนจากตรงนี้ถ้าเดินไปใช้เวลาประมาณ 15 นาที แต่ถ้าวิ่งก็อาจจะเร็วกว่านั้นโรงเรียนนี้ไม่ต้องมียามคอยปิดประตูเนื่องจากว่าเป็นโรงเรียนผู้ดีประตูจึงหล่นลงมาอัตโนมัติ ย้ำนะครับว่าหล่น !!! อ้ากกก อีก 1 นาทีประตูจะปิดแล้วตอนนี้ ผมก้าวมาอีกนิดเดียวผมจะก้าวออกประตูแล้วอีกนิดเดียวเท่านั้น!!
ปึง!!!!
ประตูเหล็กหล่นลงมาเฉียดหน้าผมเล็กน้อยผมก้าวถอยหลังด้วยความรวดเร็ว
ประตูปิดแล้ว นั้นหมายความว่า ผมต้องติดอยู่ในนี้จนกว่าจะพรุ่งนี้เช้า!! ไม่นะ ผมไม่อยากติดอยู่ในนี้คนเดียว
ตายแล้ว ฟ้ามืดตึ้ดตื๋อเหมือนฝนจะตก อากาศก็หนาวอีก ตึกในโรงเรียนก็ปิดหมด ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่กระเป๋าใส่หนังสือกับเสื้อเชิ้ตสีขาวเสื้อทับสีเทา กางเกงและรองเท้า!!
ผมจะรอดมั้ยเนี่ยคืนนี้!!!
19 : 30
นี่มันทุ่มกว่าแล้วนะ ทำไมบยอนแบคฮยอนยังไม่กลับบ้านมาอีก ห๊า!!!! ชั้นบอกให้รีบกลับมาให้ทัน เอานมอุ่นมาให้ชั้นดื่มอีกครึ่งชั่วโมงมันจะได้เวลานอนชั้นแล้ว นายหายหัวไปไหนห้ะ !!! คอนดูนะกลับมาเมื่อไหร่พ่อจะหักเงินเดือนเลยคอยดู
20 : 00
ฮ้าวววว นี่แบคฮยอนยังไม่กลับมาอีกเหรอเนี่ยเห้อออ ขี้เกียจรอละ เอ้ะๆๆ ที่บอกว่ารอในที่นี้คือรอนมอุ่นนะครับไม่ใช่รอแบคฮยอนอย่าเพิ่งเข้าใจผิดไปเชียวนะครับ ตอนนี้ก็ไม่มีใครสามารถอุ่นนมให้ผมดื่มได้ นอกจากคนเดียวเท่านั้นคือ ....ตัวผมเอง - -* ....
หลังจากที่ผมดื่มนมเสร็จแล้ว ผมก็อ่านหนังสืออีกสักพัก เผื่อแบคฮยอนจะกลับมา ผม ไม่ได้รอเค้านะ ผมแค่จะลงไปว่าเค้าเฉยๆถ้าเค้ากลับมาช้าโดยไม่ส่งข้อความมาบอก แค่นั้นเอง
นี่มันผ่านไป 1 ชั่วโมงแล้ว ผมอ่านหนังสือมาหนึ่งชั่วโมงแล้ว สงสัยแบคฮยอนคงรถติดมั้ง ขี้เกียจรอละ นอนดีกว่า zZ ลาก่อนการ์ตูนโคนัน
5 : 45
"ฮ้าววววว" ผมหยิบนาฬิกาขึ้นมาดูเมื่อเห็นท้องฟ้ายังไม่สว่าง เพิ่งตี 5 : 45 เองอ่ะ นอนต่อดีกว่า....
เห้ยยย!!
เดี่ยวนะ แบคฮยอนมันกลับมารึยังว้ะ ว่าแล้วผมก็คว้าผ้าขนหนูเข้าไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวจะลงไปหักเงินเดือนลูกจ้างตัวดีที่ไม่ยอมส่งข้อความมาบอกว่าจะกลับดึก
ผมใช้เวลาไม่ถึง 10 นาทีในการอาบน้ำ ผมคว้ากระเป๋าสัมภาระต่างๆแล้วเดินลงมาชั้นล่าง แต่วันนี้แปลกหน่อย ผมจำได้ว่าเวลานี้แบคฮยอนต้องมาที่ห้องครัวแล้ว แต่วันนี้ห้องครัวกลับปิดไฟมืดสนิท
แก้กๆ
อ่าาเพิ่งมาสินะ เดี่ยวพ่อจะด่าจัดเต็มเลยคอยดู
"นะ... อ้าวว คุณป้าหัวหน้าแม่บ้านสวัสดีครับ"
ผมเกือบทำเสียมารยาทกับผู้อาวุโสของบ้านแล้วมั้ยละครับ -.,-
"สวัสดีค่ะ คุณหนู คุณหนูตื่นเช้ามีอะไรหรือป่าวค่ะ"
"เอ่อออ..แล้วแบคฮยอนละครับ ?" ผมถามป้าหัวหน้าแม่บ้านออกไป
"อ๋ออ ป้าไม่เห็นตั้งแต่เมื่อคืนแล้วเหมือนกันค่ะ นี่ว่าถ้ากลับมาเมื่อไหร่ป้าจะตีให้ตูดลายเลย!" อูยย โหดสัส
"ครับบป้า งั้นผมไปโรงเรียนแล้วนะครับ สวัสดีครับ"
"อ้าวไม่ทานข้าวเหรอค่ะคุณหนู"
"ไม่ครับผมไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ ไปละนะครับ^^"
"ค้าา"
ทำไมผมรู้สึกว่ามีผมมีลางสังหรณ์แปลกเกี่ยวกับแบคฮยอนลางมันบอกว่าแบคฮยอนกำลังจะเป็นอะไรไป ได้โปรดอย่าเพิ่งให้เป็นอย่างนั้นเลย....
#ความรู้สึกเริ่มก่อตัวในใจ...แอร๊ยยย อย่าลืมเม้นน้า ไม่เม้นไม่เปิดตอนหน้านะว้อยย#ขู่ไว้ก่อน55555555 ล้อเล่นเก๊าไม่โหดดหรอก หาเรื่องอู้เฉยๆ5555 อิอิ หวังว่าฟิคเรื่องนี้จะสนุกนะค้ะ ^^
TWITTER
TAG : #ฟิคฮสคร
HSCR : ฟิค highschool-rich
CHANYEOL : P_chANYEol
BAEKHYUN : B_baEKHYun
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น