ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : high school - 6
6
"อืมมมม" ง่าาาา ทำไมวันนี้เตียงนอนสบายมากเลยอ่ะะะ!! สบายจนไม่อยากลุกไปจากที่นอนเลยอ่ะ ขี้เกียจไปปลุกคุณชานยอล - - แต่เดี่ยว ! เอ้ะ !! วันนี้วันเสาร์นี่นา คุณชานยอลไม่ต้องไปไหนด้วย นอนต่อดีกว่าาา -3-
ฟึบบบบบ
หื้มมมอะไรอ่ะ
แปะๆๆ
"เห้ยยยยยย !!!" ผมเบิกตาโพลงเมื่อผมสัมผัสได้ว่าที่กอดอยู่ไม่ใช่หมอนข้างแต่มันคือคน!!
"นี่ !! นายเป็นใครออกไปจากห้องชั้นเดี่ยวนี้นะ!!"
"คร่อกกกก ฟี้~"
"คร่อกกกก ฟี้~"
แทนที่จะหันหน้ากลับมาแล้วบอกขอโทษ นี่อะไรกรนนนใส่อีก เดี่ยวเหอะ!!
ฮึบบบบ
"นี่นาย! ออกไปจาก ห้องนี้น้าาาาา!!!"
"โว้ยยย !!! "
เฮืออออกกกก อะไรว้ะ อยู่ดีดีก็ตะโกนลั่นบ้าน กลัวคนใช้ไม่ตื่นรึไง!!
"สะกิดอยู่นั่นละ !! รำคาญแล้วอกีอย่างนี่มันห้องชั้น ห้องคุณปาร์ค ชานยอลเจ้านายแกจำไว้ซะ!!!!!"
เค้าหันหน้ามาพูดหร้อทกับจิ้มหน้าผากผมแรงๆ 1 ที
เมื่อเค้าพูดจบผมก็เริ่มกวาดสายตาไปทั่วทั้งห้อง ตู้ใบนั้น ห้องน้ำห้องนี้ แอร์เย็นฉ่ำ เตียงอันแสนสบาย หึๆ ว้ากกกกก!!!! นี่มันไม่ใช่ห้องผมมมมม แล้วผมอยู่ที่ไหนว้ากกกก!!!!!! ผมรีบสปริงตัวแล้ววิ่งทั่วห้องด้วยความรวดเร็วว
"ว้าาากกก นี่ห้องใครเนี่ยย ชั้นอยู่ที่ไหน ชั้นโดนทำอะไรบ้างง!!! อ้ากก" ว่าแล้วผมก็มองเข้าไปในเสื้อตัวเอง แล้วนั่งกระแทกกับ เตียง ก็ไม่เจ็บนี่นา อาาา ยังปลอดภัยอยู่
"เช็คความบริสุทธิ์ ตัวเองเสร็จยัง ถ้าเช็คเสร็จกรุณา ออกไปด้วย อ้อ แล้วชั้นก็เพิ่งบอกอยู่หยกๆ ว่านี่ห้องชั้น ห้องปาร์ค ชานยอล เข้าใจปะ !"
อ่อ คุณชานยอล
ห้ะ!!!
ห้องคุณชานยอล บร้ะเจ้าโจ้กก !! ผมมานอนห้องนี้ได้ไง ก็ว่าทำไมเตียงนี่สบายโครตๆ -.,- ว่าแล้วนอนต่อดีกว่า
"ยังจะนอนต่ออีก ออกไปจากห้องเดี่ยวนี้!!!!!!!!" เฮืออกกกก เค้าลืมนี่นาว่า ห้องคุณปาร์ค เก๊าาาก๋อโต้ดดดเก๊าไปก็ได้..
แต่เดี่ยวทำไมเราถึงมานอนห้องคุณชานยอลได้ละ?
"เอ่อ คุณชานยอลครับ..."ผมทำใจกล้าถามออกไป
"มีอะไร!?!"
"ทำไมผมถึงมานอนห้องคุณชานยอลได้อ่ะครับ ?"
"ก็นาย นะชั้นสั่งให้ไปเอานมอุ่นขึ้นมา พอชั้นเห็นนายไปนาน ชั้นก็เลยออกไปดู เห็นนายเป็นลมคาแก้วนม ชั้นก็ต้องตกใจนะเว่ยย ชั้นก็เลยอุ้มมา ในห้องให้นายนอน เมื่อคืนนะชั้นนอนข้างล่าง แต่ก็ตื่นมากลางดึก ชั้นปวดหลังโครต เลยขึ้สมานอนข้างบนกับนาย นายก็บ่นว่าหนาวๆๆๆๆๆๆ อยู่นั่นละ ชั้นรำคาญ อยู่ดีดี นายก็มากอดชั้น จะให้ชั้นทำไงห้ะ !! ที่ทำไปนี่ชั้นไม่ได้พิสวาทในตัวนายหรอกนะ ออกไปทางรังเกียจด้วยซ้ำ เรื่องมันก็เป็นอย่างนี้เพราะฉะนั้นนายต้องไปอาบน้ำเอายามาทาให้ชั้นเข้าใจปะ !?!"
"ขะ...เข้าใจครับ.."
"ถ้าอีกครึ่งชั่วโมงนายยังไม่มาเคาะประตูละก็เตรียมเก็บกระเป๋าออกจากบ้านชั้นได้เลย!! "
"ครับ" ว่าแล้วผมก็เลยรีบวิ่งออกจากห้องไปอาบน้ำ นี่ถ้าผมมาไม่ทันครึ่งชั่วโมงนี่คงแบบ!! ไม่มีที่ซุกหัวนอนแน่เลยอ้ากกก ไม่นะ ผมต้องรีบเคลียร์ตัวเองให้เสร็จจว้ากกก!!
ด้าน ชานยอล
โว้ยยยยย รบกวนเวลานอนกูเหลือเกิ้นนนน!!! นอนไม่หลับแล้วเนี่ย!! เอาไงดี ไปอาบน้ำรอมันมานวดหลังละกัน เอ้ะ !?! วันนี้วันหยุดนี่นา. พามันไปเที่ยวดีกว่า หาเรื่องให้มันถือของเยอะๆ อ่าา ใช่แล้ว!!! ฮ่าาาๆๆ นายเสร็จชั้นแน่ บยอนแบคฮยอน
30 นาทีผ่านไป
ก้อกๆๆ
"คุณชานยอลฮะ ผมมาแล้วฮะ "
โหยยยย มาเร็วทันใจจริงๆ ตรงเวลาเป้ะ!!
"เอออ !! เข้ามา"
"เอ่อออ คุณชานยอลจะให้ผมนวดหลังให้เลยมั้ยครับ"
"ไม่ต้องละ นวดไหล่ให้ชั้นดีกว่า!!" หึ ผมจะทำแบคฮยอนคนนี้ เกิดอาการตัวสั่นหน้าแดงกับผม แล้วหลังจากนั้นผมก็จะทำร้ายเค้าโดนการ ฉุดขึ้นไปบนฟ้า หลังจากนั้นก็ถีบแล้วปล่อยลงเหว ฮ่าๆๆ ความคิดเยี่ยมเหมือนกันนะ อย่างนี้ชั้นก็คงต้องแกล้งทำตัวดีดีไปนานๆแล้วอ่ะดิ แต่มันก็คุ้มดีกว่าการที่จะให้คนจนแบบนี้มาอยู่กับชั้นทุกวัน
"ครับๆๆ"
ตอนนี้แบคฮยอนกำลังอ้อมไปข้างหลังครับ แต่ผมเร็วกว่าคว้าข้อมือเขาไว้ก่อน
หมับ
"อ้ะ ! คุณชานยอล?"
ฟึบบบบ
"เหวออออ..."
เรียบร้อย ตอนนี้เราอยู่ท่านั่งที่แบคฮยอนนั่งตักแล้วหันหน้ามาทางผม อยู่
"เอ้าาา นวดเร็วเข้าสิ"
"..." น่านๆๆ ยังไม่นวดๆๆ เดี่ยพ่อก็ตีตูดลาย
"นวดสิชั้นเมื่อยนะ!!"
" ครับบบบบๆๆๆๆๆๆๆ" ดูหมอนั่นจะตกใจเกินไปรีบบีบ ยาใส่มือแล้วนวดให้ผมทันที
"โอ๊ยย อะไรจะตกใจขนาดนั้น นวดให้มันเบาๆ หน่อยสิ เข้าใจปะ นวดให้มันเบาๆ เบาๆ อ่ะ เบาๆ"
"ครับ เข้าใจครับ"
อืมมม สบายดีจัง~จะว่าไปหมอนี่ก็นวดเก่งเหมือนกันนะเนี่ย เคลิ้มเชียว
ตอนนี้ผมเอาหน้าไปซุกไหล่แบคฮยอนครับ เค้าดูจะตกใจ นิดหน่อยแต่ก็นวดต่อไป กลิ่นแป้งเด็กอ่อนของแบคฮยอนลอยจางมา จะว่าไปกลิ่นแป้งเด็กก็เข้ากับเค้าเหมือนกันนะครับ
ฟึบฟับๆๆ
ผมสะบัดหัวตัวเองแรงๆ นี่ผมกำลังคิดอะไรอยู่ !!
"พอออๆๆ ลงไปจากตักชั้นได้แล้ว!"
"เอ่อออออ.." นั่นยังอ้ำอึ้งๆๆ
"บอกให้ลงไง!!"
"คือ..." นั่นยังเถียงติดใจชั้นรึไง!!
"ลงสะ..."
"คือผมลงไม่ได้ครับ คุณชานยอล กอดเอวผมอยู่!!!!! >_<" หมอนั่นพูดพร้อมกับหลับตาปี๋
เมื่อหมอนั่นพูดจบผมค่อยก้มมองลงมือตัวเอง เป็นอย่างที่มันพูดจริงด้วย ตอนนี้ผมเกาะเอวแบคฮยอนแน่นมาก ผมเห็นดังนั้น ผมจึงรีบปล่อยทันที!!
ฟึบบบ
ตู้มม
"โอ๊ยยยยย" เห้ยยยยพอผมปล่อยหมอนั่นก็ล้มลงไปเลยอ่ะ ไม่ได้ๆ ผมจะไม่ช่วย ผมตัองเก้กขรึม
"นี่ไม่ต้องมาสำออย ออกจากห้องชั้นไปเลยออกไปเลย จะไปทำอะไรก็ไป ไว้ชั้นเรียกแล้วค่อยมาหา เคปะ?"
"ครับๆ" ว่าแล้วหมอนั่นก็เดินออกจากห้องไป
ตึกตักๆๆ
อะไรคือการที่ผมเสียงหัวใจเต้นแรง ผมว่าผมคงจะแกล้งทำดีกับเค้าไม่ได้แล้วละครับ เพราะว่า ก่อนที่เค้าจะตกหลุม ผมคงตกก่อนเค้าเป็นแน่...... วันนี้ไม่ต้องไปไหนละกันเนอะ.....
ด้านแบคฮยอน
โอ๊ยยยย แบคฮยอน นี่แนะๆๆๆ
ผมทั้งจิกตัวเอง ตีตัวเอง ว่าไปเขินหน้าแดงใส่เค้าได้ยังไง
ตึกตักๆๆ
โอ๊ยยยหัวใจเจ้าบ้านี่อีก จะเต้นทำไมนักหนาห้ะ !! ไม่เอาแล้ว อย่าคิดลึกนะแบคฮยอน เค้าเป็นเจ้านาย นายเป็นคนใช้ เค้าเป็นเจ้านายนายเป็นคนใช้ ใช่ๆ เค้าเป็นเจ้านาย นายเป็นคนใช้ เพราะฉะนั้น
'นายห้ามคิดเกินเลยกับเขา'
#เริ่มรู้หัวตัวเองแล้วว (รู้เร็วไปไหม ???)
ติดแท้กด้วยก็ได้น้าา :3 #ฟิคฮสคร
อย่า ลืมบอทเด้อ
Chanyeol : P_chANYEol
Baekhyun : B_baEKHYun
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น