ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter - 4 [chanbaek]
4
"นี่ชานยอล เป็นไรอ่ะ?" ในที่สุดผมก็ทนความเงียบไม่ไหวตอนนี้ผมอยู่ในห้องนอนกับชานยอลสองคน ทั้งอ้อนก็แล้ว พูดดีดีก็แล้วยังไม่หายงงอนอีกคืองอนไรกูยังไม่รู้เลยครับ
"เฮ้ย ไม่เอาดิ อย่าเงียบ" อีประธานหูกางเงียบมาทั้งวันละครับ
"ป่าว ไม่ได้เป็นไรปวดหัวนิดหน่อย" โถ่วก็นึกว่าเป็นไร
"อืม ไปกินยาละกัน ฉันนอนละง่วงโครตๆนี่พูดเลย" พูดไปก็หาวไป
"อืมนอนไปเถอะ เดี่ยวพรุ่งนี้ปลุก"
"เคๆ" ว่าจบผมก็ทิ้งตัวลงนอนผมนอนห้องเดียวกับชานยอลครับ ความรู้ใหม่ห้องที่เหลืออีกห้องนั้นชานยอลคิดว่าคงไม่ได้ใช้เค้าเลยทำเป็นห้องดนตรีมันก็เลยทำให้ผมต้องนอนห้องเดียวกับเค้าครับ
"ฮ้าววววววว" เสียงหาวผมเองละครับ โรงเรียนก็อยู่ใกล๊ใกล้ ปลุกทำไมตั้งตีห้าครึ่ง? ปลุกเพื่อให้ผมมาดูเขสนั่งเคลียร์งานในห้องอ่ะนะให้ตายเหอะ
"ถ้าง่วงก็นอนนั่นนะหมอน ผ้าห่ม ฉันเอาไว้เวลามีงานโรงเรียนที่จำเป็นต้องค้าง" เขาอธิบาย
"อืม ขอบใจนอนละนะ"
แอ๊ด
"..." แต่ก่อนที่ผมจะหลับมีกลุ่มผู้หญิงสามคนท่าทางเรียบร้อยเดินเข้ามาในห้องเพื่อส่งเอกสารดูแล้วน่าจะเกี่ยวกับหน้าที่ของแต่ละห้องแน่ๆ ช่างมันเถอะนอนต่อดีกว่า
"แจ๊บๆ" ผมตื่นแล้วห้ะ หลังจากนอนไปแค่ครึ่งชั่วโมงอ่ารู้สึกหิวน้ำแล้วอ่ะดิ
"นี่ หูกาง เดี่ยวฉันลงไปซื้อน้ำก่อนนะโครตหิวเลยอ่ะ เอาน้ำไรปะ?" ผมถามตามมารยาท ถึงผมจะจนแต่ก็ไม่ได้ใจดำขนาดไม่เลี้ยงน้ำเพื่อนร่วมโลกหรอกนะครับ
"ไม่อ่ะขอบใจนายไปเถอะ เสร็จแล้วก็เข้าห้องเรียนไปเลยนะไม่ต้องมาแล้วเดี่ยวสาย"
"โอเค เจอกันที่ห้อง" อย่าถามว่าทำไมไม่มีเหตุการทะเลาะวิวาทตอนนี่ผมเพิ่งตื่นคงไม่มีอารมณ์มาทะเลาะกับเขาหรอกครับ
"ป้าครับขอน้ำแดงแก้วนึง" ผมพูดพร้อมยื่นเงินแล้วรับแก้วน้ำแดงมา
"จ๊วบบบๆ เฮ้ยยยยย "
ซ่าาา
"เชี่ยยยยย" ผมดูดน้ำอยู่ดีดีก็มีใครก็ไม่รู้มาแย่งน้ำไปจากมือแล้วสาดน้ำใส่ผม. โอ๊ยย กูไปทำอะไรว้ะครับบบ
"หึ นายคิดว่านายเป็นใคร?" เสียงแหลมชิพ ขอดูหน้าหน่อยเหอะ
"..." อื้อหือ อีแก๊งสามสาวเมื่อกี๊นี่นา โอโห้ววว หาเรื่องกูทำม้ายยย
"หึ อีแค่เด็กทุน บ้านนอกจนๆ กล้าดียังไงมานอนในห้องประธานปาร์คของฉัน!" อื้อหือ แ-ดออกลายเชียวอิหนูที่แท้เรื่องปู้จายนี่เอง
"เอ่อ ขอโทษที เขาไปเป็นของเธอตอนไหนเหรอยัยอ้วน!" จริงๆก็ไม่ได้อ้วนหรอกครับแต่ก็ดูมีพุงนิดๆเท่านั้นผู้หญิงนะจุดอ่อนมันอยู่ที่ขนาดตัวนี่ละครับ
"กรี้ดดดดด!! แก!! แกว่าใครอ้วนห้ะ!! ฉันชื่อทิฟฟานี่!!! ไม่ใช่ยัยอ้วนจำใส่สมองแกไว้!! กรี้ดดดด!!!!"
"เอ้า?" จิ้มหัวผมเสร็จก็เดินออกไปทันที อะไรของเค้าว้ะ แล้วจะเอายังไงกับเสื้อวะเนี่ยแม่ง กลับไปเอาที่หอกว่าจะกลับมาก็สายโดนหักคะแนนแน่
ฟรึบ
"ไปทำไรมาทำไมตัวแดงเป็นมะเขือเทศ?"
"ขอบใจสำหรับสูทหรูที่ให้ยืมคุมตัว ส่วนคำถามไม่ตอบดีกว่า" ก็ต้องขอบคุณจริงๆละครับงานนี้ที่ประธานหูกางให้ผมยืมสูทคุมตัว เอ้า แล้วประธานใส่ไร?
"แล้วนายจะใส่ไรอ่ะ เอาคืนไปเหอะ " ผมว่าพร้อมโยนคืนให้ ความจริงก็ไม่ได้ห่วงอะไรนักหรอกแต่สูทแม่งแพงเกินกว่าจะอยู่บนตัวผม
"ประธานนักเรียนอนุญาตไม่ให้ใส่สูทได้เพราะวันนึงต้องวิ่งหลายรอบแล้วเหนื่อยเขาก็เลยให้ถอดสูทได้" อ่อ อย่างนี้นี่เอง มิน่าถึงให้ง่ายจัง
"อ่อเข้าใจละ ไปขึ้นห้องเรียนดีกว่าเนอะ" ผมว่าพร้อมเดินนำเขาไปตรงลิฟท์
ผมเดินเข้ามาในห้อง เอ่อ ทำไมมันแปลกๆ คือทุกคนมองมาที่ผมบางคนก็ดูอึ้งๆ บางคนก็แบบว่าจิกตาใส่โดยเฉพาะผู้หญิงและคนที่ชื่อทิฟฟานี วอท แฮพเพน? เกิดอันหยัง?
"เอ่ออ" ผมนั่งด้วยความลำบากใจ ทำไมทุกคนถึงมองผมแบบนั้น?
"นี่ๆ หูกาง ทำไมเค้ามองเราแบบนั้นว่ะ ?" ผมถามออกไป
"ไม่รู้ดิ เพราะนายตัวแดงมั้ง" แหม่ จ้า อีหยิ่งพูดจบก็หยิบหนังสือมานั่งอ่านไม่สนใจกูเล้ยยย
"คงงั้นมั้ง" พูดจบผมก็หยิบหนังสือขึ้นมาบ้างหวังว่ามันคงไม่แปลกหรอกนะครับ
ชิ้ง
"..." ผมรู้สึกว่ามีสายตาแปลกๆมองมาทางผมความรู้สึกมันบอก
ขวับ
"..." อื้อหือ ยัยแก๊งค์ชะนีสามตัวนี่เอง บังอาจจิกตาใส่เจ้แบค เดี่ยวคอยดู จะทำให้ตายัยอ้วนไหลออกมาเลยละ!
"..." ว่าแล้วก็กระชับเสื้อชานยอลสักเล็กน้อยเป็นการเริ่มต้นและการเรียกขวัญกำลังใจ
"ชานยอล แอร์หนาวอ่ะ น๊าวววหนาว" แผนแรกเริ่มปฏิบัติการ
"อืม..แล้ว?"
เพล้ง
"คิกๆๆ" ได้ยินเสียงอะไรมั้ยครับ เสียงหน้ากูเอง แตกดังเชียว ยังไม่พออีแก๊งค์ชะนีสามตัวนี่ยังไม่เลิกขำนะค่ะแกรรร
"อะแฮ่มๆ หูกางสอนเลขข้อนี้หน่อยดิไม่เข้าใจ" ว่าแล้วก็หันไปทำหน้าอ้อนตาปริบๆสักเล็กน้อยพอเป็นขวัญและกำลังใจ
"ไหน ถามจริงปะ ? แม่งง่ายมากเลยนะ นี่โง่หรือโง่?"
เพล้ง
"คิกๆๆ" ดอกที่สองมาแล้วครับเมิง หน้ากูไปอีกแล้ว อีแก๊งค์ชะนีก็ยังคงหัวเราะ มิสชั่นวันแอนด์ทรู น็อต คอมพลีท!
มิสชั่น ทรี สตาร์ท!
"หูกางเอาเสื้อนายคืนไปเหอะไม่เป็นไรหรอกไม่เอาแล้วก็ได้" ผมว่าพลางทำหน้าน่าสงสารแล้วส่งเสื้อสูทคืนให้ชานยอล
"อืมๆ เอามา" โหวอีนี่ก็เอาคืนง่ายจ๊างงง
"คิกๆๆ" หึๆ ใครบอกละครับว่าการแสดงจะจบเพียงเท่านี้
กึกกๆๆ
"..." เงียบ นี่กูหนาวจนปากสั่นละนะเห้ย!
กึกกๆ
"นะ..." เงียบหุบปากทันทีเมื่อกำลังจะเรียกชานยอลแล้วอยู่ดีดีเขาก็หันมาเอาเสื้อสูทมาคลุมให้ผมทันที
"อ่ะ หนาวแล้วยังทำซ่าเอามาคืน ใส่ไปนั่นละ กลับหอแล้วค่อยคืน อย่าเถียงด้วย ครูมาแล้ว" ชานยอลพูดรัวๆ ใส่ผมแล้วก็หันหน้าเข้าหน้าห้องทันที
มิสชั่นทรี คอมพลีท!!!!
"..." เป็นไงจ๋อยละสิเมิง สมน้ำหน้า รู้จักแบคน้อยไปซะแล้วอีแก๊งค์ชะนี!! ครั้งหน้านี่มีหนักกว่านี้น้ะจ้ะ ถ้ายังไม่เลิกยุ่งกับแบค บอกเลย โฮะๆ
Chapter 4
ติดแท็ก #ชบปธป ด้วยนะคร้าาา ><
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น