คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : high school - 3
3
ฮึบบบบ
อีกนิดเดียวเท่านั้นชานยอลเมิงอีกนิดเดียวเมิงก็จะถึงห้องพยาบาลแล้ว
แอ๊ดดดดดด
“เอ่ออ คุณครูครับ คือผมพาเพื่อมาห้องพยาบาลอ่ะครับพอดีเค้าเป็นลมตอนเรียนวิชาพละอ่ะครับ” ผมบอกคุณครูประจำห้องพยาบาลระหว่างที่ผมกำลังวางตัวแบคฮยอนลงบนเตียง
“อ่อ ได้สิมาเซ็นชื่อตรงนี้ว่าเพื่อนเป็นอะไร”
“ครับผม”
“แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ”
“อ่อผมชื่อชานยอลครับ”
“ไหนๆ นี่ก็คาบสุดท้ายแล้ว ครูมีธุระนิดหน่อยจะเป็นอะไรมั้ยถ้าครูจะฝากแบคฮยอนไว้กับเธอ” เงิบบละสิ เงิบเลยกรู แค่กรูพามันมาห้องพยาบาลคนก็บอกกูแบบว่า มันไม่ใช่สเปคกรูถึงแม้ว่ามันจะตัวเล็กหน้าหวานก็เถอะแต่แบบ คือแม่งเหมือนมีชนชั้นคนจนกับคนรวยอ่ะ เชี่ยมากก
“เอ่ออ ไม่ดีกว่าครับ เนี่ย ผมหายหน้ามานานแล้วเดี่ยวครูประจำวิชาผมจะดุอะครับ ผมขอตัวนะครับ สวัสดีครับ”
“เธอนี่จริงๆเล้ยย สุดท้ายชั้นก็คงต้องเลทธุระอีกแล้วสินะ”
ตอนนี้ผมเดินออกมาจากห้องพยาบาลละครับ ผมไม่รอให้คุณครูเค้าพูดต่อผมรีบเดินออกมาทันทีเลยเพราะผมกลัวว่าครูจะให้ผมอยู่เฝ้าหมอนั่น ซึ่งผมไม่เอาด้วยหรอก ใครจะอยากอยู่เฝ้าคนจนๆแบบนั้น
“อ้าวว ว่าไงครับ คุณปาร์ค ไปส่งแบคอยอนหน้าหวานมาเป็นไงบ้างเมิง”
“ก็ไม่เป็นไงก็แค่ยังไม่ตาย”
“นี่กูถามเมิงดีๆแล้วนะ”
“เก็บความหวังดีของเมิงไปเถอะ ไปๆ เปลี่ยนชุดกลับบ้าน”
“เออแล้วสรุปเมิงจะไปหาน้องคยองซูปะวะ”
“เห้อออ กูมีเหตุผลที่กูต้องไปแล้วว้ะ เพราะแม่กูโทรมาบอกว่าให้กูหมั้นกับคยองซู แต่แบบคือกูไม่ได้ชอบเค้าอ่ะเมิงกูจะทำไงดีกูไม่ได้อยากหมั้นกับเค้าะนะเว่ยย กูกลัวแบบหมั้นไปแล้วเพิ่งรู้ว่ากูไม่ได้ชอบเค้าแม่งเสียความรู้สึกว้ะ”
“เออ น่าเมิงก็ลองไปคุยๆกับเค้าดูก่อนถ้าโอเคแล้วเมิงก็หมั้นไป แต่ถ้าไม่ เมิงก็ลองถ่วงเวลาให้เมิงหาคนรู้ใจเมิงให้ได้ก่อนแล้วกัน เชื่อกูเถอะ”
“เออ ขอบใจมากเว่ยย”
“อืมม ค่าพูดปลอบใจ ขอตังค์หน่อย”
“เอาไปทำเชี่ยไร ได้ข่าวว่าบ้านเมิงรวยพอๆกับกูหนิ”
“ก็กูอยากรวยกว่าเมิงเพราะฉะนั้นกูก็ต้องเริ่มจากการไถตังค์ลูกคุณปาร์คก่อน”
“เดี่ยวเมิงเตรียมหน้าไถเท้ากูได้เลยไอเซฮุน”
“เห้ยยย อย่าพ่อบ้านกูมารับละบายยย”
หืมอีห่านี่มาเร็วไปแล้วเมื่อไหร่พ่อบ้านกูจะมารับบ้างเนี่ยรอเป็นชาติละไม่มาสักที
“แฮกกก ขอโทษครับคุณหนูที่ปล่อยให้รอนาน รีบกลับกันเถอะครับฝนเริ่มตั้งเค้าแล้ว อ้อ คุณหญิงท่านฝากมาบอกว่าวันนี้ยกเลิกนัดไปก่อนนะครับเพราะว่าทางฝั่งนู้นเค้าไม่ว่างอ่ะครับ”
“โอเคครับๆ ทีหลังพ่อบ้านมาให้เร็วกกว่านี้หน่อยนะครับเพื่อนผมจะกลับกันหมดโรงเรียนแล้ว”
“ครับไปกันเถอะครับ เชิญครับ”
เฮ้อออ ตอนนี้ผมกำลังมองทางกลับบ้านซ้ำๆของผม ผมไม่อะไรทำเลยตอนนี้ฝนก็ตกแล้วอากาศข้างนอกต้องชื้นมากแน่ๆ เห้ออออ เห้ยยยเดี่ยวนั่นมันไอเด็กใหม่นี่นา ชื่อไรน้า อ่ออ แบคฮยอน มันไปทำไรตรงรนั้นว่ะ ผมค่อยๆเพิ่งสายไปประจวบเหมาะกับตอนนที่รถติดไฟแดงพอดี ฝนตกแล้วไอเด็กนั่นมันมานั่งตากฝนทำไม เห้ยย เดี่ยว ตัวอะไรขาววๆว่ะนั่น ไม่สิ อีตัวนั้นมันดำแล้ว อ่ออ ที่แท้ก็ทำเป็นคนดีช่วยลูกหมาเอาไว้นี่เอง ได้ข่าวว่าบ้านไม่มีจะกินแล้วยังมาช่วยลูกหมาอีก เหอะ เดี่ยวก็อดกินข้าวแน่
ณ คฤหาสน์ ตระกูลปาร์ค
“สวัสดีคร้าบบคุณแม่สุดสวยย”
“หืมมม วันนี้ชมแม่มีอะไรรึป่าวว
"คือผมหิววข้าวมากอ่ะครับแม่ แม่บ้านทำกับข้าวไว้หรือยัง”
“แหม่ลูกคนนี้หิวแล้วชอบอ้อน เอ้าทำไว้แล้วไปกินกันเถอะ เดี่ยวกินเสร็จแล้วแม่มีเรื่องจะคุยด้วย”
หลังจากทานข้าวเสร็จ ณ ห้องโถง
“แม่คิดว่าลูกคงรู้เรื่องที่ลูกจะต้องหมั้นกับหนูคยองซูแล้วใช่มั้ยลูก” เฮ้อออ ว่าแล้วว่าต้องหนีไม่พ้นเรื่องนี้
“ครับ” ผมตอบเสียงสลด
“แม่กับพ่อตกลงกันแล้วว่าจะถามความเห็นจากลูกก่อน ถ้าลูกอยากแต่งก็ดี แต่ถ้าไม่อยากแม่จะคุยกับฝั่งนู้นให้” ผมว่าแล้วว่าแม่ต้องบังคับ ห้ะ !!! เดี่ยวนะเมื่อกี้แม่พูดว่าจะถามความเห็นเราก่อน เห้ยยยย เชดด อย่างนี้ต้อง
“ผมไม่ค่อยอยากหมั้นอ่ะครับแม่ คืว่าผมคิดว่าผมควรจะหาคนที่ผมเลือกด้วยตัวเองคนที่ผมจะดูแลเค้าไปตลอดชีวิตอ่ะครับ”
“อืมม ได้สิลูก ถ้างั้นเดี่ยวแม่คุยกับทางฝั่งนู้นให้นะลูก”
“คร้าบบ” เยสสส ในที่สุดงานหมั้นบ้าบอก็จะไม่มีอะไรเกิดทั้งสิ้น
“มีอีกเรื่อง วันนี้จะมีคนใช้ใหม่มาทำงานเป็นคนใช้ส่วนตัวลูกนะ แม่เห็นหนูบ่นว่าอยากได้คนใช้ส่วนตัว”
“จริงเหรอครับแม่” โอ๊ยยย นี่มันเป็นวันของผมจริงครับท่านผู้ชม
“เอ่ออ คุณหญิงค่ะ คนใช้มาแล้วค่ะ” ห้ะ มาแล้วว จริงดิ อย่างนี้อยากเห็นหน้าจริงๆเลยยย
“อื้มม บอกให้เค้าเข้ามา”
“ค่ะ หนูเข้ามาเลยจ่ะ”
ตึกๆๆ
เหมือนดลกทั้งใบหยุดหมุนเมื่อคนที่ก้าวเข้ามาใหม่ใช่ใครที่ไหร เค้าคือคนที่เป็นเด็กใหม่ของโรงเรียนผม เค้าคือคนที่ผมอุ้มไปห้องพยาบาลเค้าคือคนที่ผมเจอระหว่างทางกลับบ้าน
“สวัสดีครับ ผม บยอนแบคฮยอนครับ”
“ปะ ป้า พาแบคฮยอนไปอาบน้ำหน่อย เอ้ะ แล้วนั่นอะไรในมือนะ”
“อ่อ มันเป็นลูกหมาครับคือผมเห็นมันเดินตากฝนก็เลยช่วยมันนะครับ ผมขออนุญาตเลี้ยงมันนะครับ ผมสัญญาครับว่าจะไม่ให้มันขึ้นบ้านใหญ่เป็นอันขาด”
“ได้สิ ไม่มีใครห้ามเธอ หรอก รีบไปอาบน้ำ ส่วนชานยอลถ้าแบคฮยอนเค้าอาบน้ำเสร็จแล้วพาเค้าไปแนะนำบ้านด้วยเค้าอายุเท่าลูกนะแค่นี้นะ แม่ไปมาร์กหน้าละ”
“ครับแม่ จุ้ป” ผมจุ้ปแก้มแม่ไป หนึ่งที อย่างนี้ก็มีอะไรสนุกๆให้ผมทำเยอะแยะแล้วละสิ หึแบคฮยอนทั้งอยู่โรงเรียนเดี่ยวกันบ้านเดียวกัน จะได้รู้ซะบ้างว่าคนจนนะมันต่างจากคนรวยยังไง..
“นี่คือห้องนอนชั้นเธอต้องเข้ามาทำความสะอาดวันเว้นวันห้ามให้ห้องนอนชั้นมีฝุ่นแม้แต่นิดเดียว ก็ห้ามเข้าใจมั้ย!!”
“ครับ”
“ตอนนเช้าเธอก็ต้องตื่นมาทาหารเช้าให้ชั้นกิน ต้องเป็นอาหารที่มีประโยชน์ ส่วนตอนกลางคืนก่อนอน ให้เอานมอุ่นมาให้ชั้นดื่ม แต่เธอต้องเคาะประตูก่อนนะ ถ้าไม่เคาะอย่าหาว่าชั้นไม่เตือน”
“ครับ แค่นี้ละไปพักได้ อ้อ นายเรียนโรงเรียนเดียวกับชั้นหนิ เพราะฉะนั้นเวลานายไปโรงเรียนนายขึ้นรถไปโรงเรียนกับชั้นนะ แล้วก็ถือกระเป๋าวางที่โต๊ะในห้องเรียนชั้นด้วย เวลาอยู่ในโรงเรียนถ้าชั้นสั่งให้นายทำอะไรนายก็ต้องทำโดยไม่มีสิทธิ์ขัดคำสั่งเจ้านายอย่างฉันเข้าใจมั้ย!!!”
“ครับบๆ เข้าใจแล้ว”
หึแบคฮยอนชั้นจะทำให้นายลาออกจากบ้านลาออกจากโรงเรียนให้ได้เลยคอยดูเถอะ ไม่เกิน 3 เดือน นายจะต้องออกจากโรงเรียนนี้ไปอยู่โรงเรียนที่สลัมแน่นอน !!
# ชานแบคออกดรงแล้วว ตอนหน้าก็....แบคฮยอนคงต้องรับชะตากรรมที่พี่ปาร์คคของเราทำกับแบคฮยอนด้วยความโหดเหี้ยม เอาใจช่วยแบคอยอนอย่าลืมติดตามฟิคน้า
ความคิดเห็น