ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : high school - 10
10
ในที่สุดผมก็ได้ออกมาจากโรงพยาบาลสักทีหบีงจากที่ทนอยู่ในนั้นมานาน ( ได้ข่าวว่าคืนเดียว- -) ตอนนี้ผมไม่ต้องแบกกระเป๋าให้คุณชานยอลแล้วละครับไม่รู้ว่าเค้าไปนึกคึกอะไรมาถึงได้เดินมาสั่งบอกว่าผมไม่ต้องถือกระเป๋าให้เค้าแล้ว
"นี่ชั้นไม่ให้นายถือกระเป๋าไม่ได้หมายความว่าชั้นให้นานเดินเที่ยวเตร็ดเตร่โดยไม่รอชั้นได้นะ!" แต่ยังไงคุณชานยอล ก็คือคุณชานยอลอยู่วันยังค่ำ
"ครับ" เมื่อรับคำจบผมถึงหยุดเดินแล้วหมุนตัวกลับไปเดินข้างหลังคุณชานยอล
"นี่ๆ ชั้นบอกตอนไหนว่าให้นายไปเดินข้างหลังมาเดินข้างชั้นนี้" หืม คุณชานยอลกินยาไม่เขย่าขวดหรือเปล่าทำไมอยู่ดีดีถึงเป็นแบบนี้กันได้นะ
"ครับ" ว่าแล้วผมก็เดินไปอยู่ข้างๆคุณชานยอล
"นี่ คือชั้นมีเรื่องอยากจะบอกนายนิดหน่อยนะ..."
"..."
"คือ...."
"..." อะไรครับคุณชานยอล แบคฮยอนรอฟังอยู่
"คือ ชั้นขอโทษสำหรับเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมานะ ชั้นขอโทษนายจากใจจริง ชั้นไม่หวังอะไรแล้ว นอกจากคำว่าให้อภัยจากปากนาย ชั้นขอโทษจริงนะ"
"..."
"นายจะไม่ให้อภัยชั้นจริงๆเหรอ?"
"..." ที่ผมเงียบเพราะผมกำลังประมวลผลอยู่ผมไม่คิดว่าคุณชานยอลจะมาขอโทษลูกจ้างแบบผม
"นี่ๆ อย่าโกรธชั้นเลยนะ"
"ครับๆ ผมให้อภัยคุณชานยอลครับ" เฮ้ออ สุดท้ายผมก็ใจอ่อนไปละครับ ทำยังไงได้ละ
Kyungsoo's part
วันนี้ผมมาโรงเรียนในเวลาปกติ ผมก้าวลงจากรถหลังจากกล่าวลาพ่อของผมซึ่งวันนี้ท่านมีธุระแถวนี้พอดี จึงแวะมาส่งผมด้วย
เอ้ะ! นั่นมันแบคฮยอนกับชานยอลนิ ทำไมมาอยู่ด้วยกันได้ละ! ไม่ได้การคยองซูคนนี้ต้องรีบไปทำคะแนนมาซะแล้ว!!
"เอ่อ...สวัสดีนะแบคฮยอนอาาา" โอ๊ยย ถ้าไม่ติดว่าต้องทำคะแนนคงไม่ต้องมาพูดเสียงอ่อยขนาดนี้หรอก
"สวัสดีเหมือนกันนะ" แหม่ นี่ไม่โกรธชั้นเพราะว่าอยู่ต่อหน้าชานยอลใช่มั้ยละ!
"เอ่อ..คือเราอยากขอโทษเรื่องที่ทิ้งนายเอาไว้จนต้องทำให้นายเข้าโรงพยาบาลหนะ" กระดากปากชะมัด
"ไม่เป็นไรหรอก นายคงมีธุระสำคัญนะ" นางเอกชะมัด
"นี่! อย่าบอกนะว่านายที่ทำให้แบคฮยอนต้องเข้าโรงพยาบาลนะ!" ซวยแล้วมั้ยละคยองซู
"เอ่อ...ชะ...ใช่" ฮือๆๆๆ
"นี่ เรื่องที่พวกนายแกล้งแบคฮยอนคราวก่อนชั้นยังไม่ได้เคลียร์เลยนะ นี่สร้างปัญหาใหม่อีกแล้วเหรอฮะ!" นี่ผมมาเพิ่มคะแนนหรือมาลดคะแนนให้ตัวเองกันเนี่ย
"คุณชานยอลฮะ ใจเย็นๆดีกว่าฮะนี่ผมก็ไม่เป็นอะไรแล้ว ช่างมันเถอะฮะ" นางเอกอีกแล้วๆๆ
"ก็ได้ แต่อย่าให้มีครั้งหน้าอีกนะไม่งั้นชั้นไม่ปล่อยเธอไว้แน่" เฮ้ออ
"ฮะ.."
Chanyeol's part
เฮ้อออ เสาร์นี้ก็วันหยุดยาวแล้วนี่นา อยากไปเที่ยวจังเลย เฮ้ออ ไปเที่ยวที่ไหนดีนะ อ้ะ! ชวนแบคฮยอนไปด้วยดีกว่า แต่ว่า จะชวนยังไงดีละ กลัวเสียฟอร์มว้ะ
"นี่ๆ แบคฮยอน นายอยากไปเที่ยวไหนหรือป่าวช่วงนี้"
"ก็ มีนะฮะ ว่าแต่คุณชานยอลถามทำไมเหรอฮะ"
"ก็ถามเฉยๆเผื่อพาไปไง ทำไม ไม่อยากไปเหรอ" อ่าา เสียฟอร์มชะมัดนี่ถ้าไม่ใช่นายชั้นไม่ทำขนาดนี้หรอกนะ
"ไปสิฮะๆๆๆ ผมอยากไปเที่ยวทะเลมากๆเลยละฮะ" ทะเล ดีๆๆ โรแมนติกโครต
"อืมเอา สิ ไปเสาร์นี้เลยนะสามวันสองคืน เกาะเซจู "
"โอเคครับ แต่ผมขอชวนจงอินไปด้วยได้มั้ยฮะ" ผ่างแผนโรแมนติกที่กูเตรียมไว้ต้องมาพังเพราะอีดำเนี่ยนะ ไม่อยากให้แม่งไปเลยว้ะ แค่มีลางว่าถ้าไม่ให้อีดำไปแบคฮยอนต้องไม่ไปแน่ๆ
"อืมๆ ไปก็ได้ๆ"
"เย่ คุณชานยอลใจดีที่สุดในโลกเล้ย!!" เฮ้ออ อ้อนแบบนี้ใครจะทนไหวกันเล่า!
เช้าวันเสาร์
ตอนนี้ผมกำลังเลือกชุดไปอยู่ครับ วันนี้ผมเลือกแต่งชุดสบายๆ เสื้อกล้ามสีขาว ทับด้วยเสื้อเชิ้ตสีฟ้าไม่ติดกระดุมกับกางเกงยีนส์เหนือเข่าเล็กน้อยไป
ปิ้ปๆ
ตอนนี้ผมบีบแตรหน้าบ้านพักแบคฮยอนอยู่พร้อมกับเปิดกระจกเตรียมเรียกแบคฮยอน
"แบคฮ.......ยอ....น" อย่าเพิ่งตกใจไปครับว่าทำไมผมถึงพูดติดขัดขนาดนี้วันนี้แบคฮยอนแต่งตัวน่ารักมากครับ ใส่เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีฟ้า มันดูเป็นชุดธรรมดานะครับแต่พอมันอนู่บนตัวแบคฮยอนแล้ว มันน่ารักมากเลยครับ
"คุณชานยอลฮะ คุณชานยอล!" แบคฮยอนตะโกนเรียกผม
"ฮะๆๆๆ มีอะไร ?" ผมถามออกไป
"ผมเอาของขึ้นรถเสร็จแล้วครับ จะไปกันหรือยังครับ?" โอ๊ยยเอียงคอทำตาแบ๊ว อะไรจะน่ารักมุ้งมิ้งขนาดนี้
"อะ...เอ่อ..ไปสิไปกันเลย"
"คุณชานยอลฮะ จงอินบอกว่าให้เราไปกันเลยไม่ต้องรอนะฮะ เดี่ยวเค้าตามไปอีกที" ตามไปมันก็ดีแต่ถ้าไม่ไปเลยมันจะดีมาก
"อ่อโอเค"
I'm just a little bit caught in the
middle life is a maze and love is a
riddle I don't know where to go..
เสียงเพลง the show ที่ออกมาจากเครื่องเล่นเสียงบนรถผม ทำให้คนที่นั่งเป็นตุ้กตาหน้ารถให้ผมเคลิ้มจนหลับไปแล้วตอนนี้ ท่าหลับดูแล้วขัดหูขัดตามาก ผมเลยแวะปั๊มแล้วจอดรถ เอี้ยวตัวเพื่อที่จะไปถอดเบลท์ แล้วจัดท่านอนให้ใหม่
"อืม...." แบคฮยอนร้องออกมาด้วยน้ำเสียงติดรำคาญเล็กน้อยเมื่อมีใครมารบกวนเวลาหลับของเค้า
เพราะกลัวว่าเค้าจะตื่นเลยทำให้การจัดท่านอนใหม่ให้แบคฮยอนเป็นไปได้ยากในระดับหนึ่ง
"เฮ้อกว่าจะเสร็จ"
ที่ผมถอนหายใจไมใช่อะไรหรอกครับ ผมต้องคอยอดใจไม่ให้หันไปฟัดแบคฮยอน กลิ่นแป้งเด็กลอยหอมหวลซะขนาดนั้น ใครจะไปอดใจไหว ต้องคอยยั้งหน้าตัวเองตลอดเวลา
หลังจากที่ผมนั่งทำใจไม่ให้หอมแก้มแบคฮยอนอยู่นานสองนานผมก็หันกลับมาเข้าเกียร์แล้วตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไป จนตอนนี้เราอยู่กันที่ทะเลเกาะเซจูแล้วละครับ
"นี่ๆ แบคฮยอนถึงเกาะเซจูแล้ว" ผมสะกิดเรียกแบคฮยอนเมื่อเห็นว่าเขายังหลับเป็นตายอยู่ที่เดิม
"ฮ้าววว ถึงแล้วเหรอครับเนี่ย ว้าวว!! ทะเลๆๆ สวยจังงงงงงง" แหม่ทำตัวเป็นเด็กไปได้ อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ยห้ะ
"อยากเล่นมั้ยละ?" ผมถามออกไป
"อยากสิครับอยากมากๆเลย!" แบคฮยอนพูดพร้อมกับทำตาเป็นประกาย แหม่เรื่องอย่างนี้ตาเป็นประกายเชียวนะ
"ถ้าอยากเล่นต้องมาช่วยชั้นเก็บของก่อนโอเคมั้ยเดี่ยวชั้นพาลงไปเล่น"
"โอเคครับ หนักเอาเบาสู้ ครับ เพื่อน้ำทะเล!" แหม่อยากเล่นจริงจังนะเนี่ย
"ปะๆ ไปเก็บของกัน"
"สวัสดีค่ะคุณชานยอล ห้องพักอยู่เบอร์ 601 กับ 602 นะค่ะ"
"ขอบคุณครับคุณจอง^^"
"ไม่เป็นไรค่ะ เชิญพักตามสบายเลยนะคะ"
"ครับ"
แกร๊กๆ ติ้ดๆ
หลังจากที่ผมเปิดประตูเข้ามาผทก็เสียบคีย์การ์ดพร้อมกับไฟทั้วห้องที่ส่องสว่างออกขึ้นมา เมื่อไฟติดทั้งห้องแล้วพวกเราจึงเริ่มเก็บของเข้าตู้ ไม่ต้องแปลกใจนะครับทำไมใช้คำว่าพวกเรา ตอนแรกแบคฮยอนยืนยังจะนอนกับจงอินครับ แต่สุดท้ายผมก็บังคับให้เค้ามานอนกับผมได้อยู่ดีละครับ เพราะฉะนั้นจงอินก็ต้องนอนคนเดียวละครับ วะฮาฮ่า #จิตใจด้านชั่วเข้าครอบงำ
ตื้ดๆๆๆ
เสียงโทรศัพท์สั่นแต่เหมือนจะไม่ใช่ของผมนะครับ เพราะโทรศัพท์ของผมอยู่ในกางเกงตัวที่ผมใส่อยู่ ถ้าไม่ใช่ของผมงั้นแสดงว่าเป็นของแบคฮยอนละครับ ว่าแต่ใครโทรหาเค้ากัน
"อ่า ได้โอเคจ้า"
หลังจากแบคฮยอนวางสายไปผมก็หันไปถามเค้าทันที
"ใครโทรมาหนะ แบคฮยอน ?"
"อ่อ จงอินนะ บอกว่าถึงแล้วให้ผมลงไปรับ เดี๋ยวผมลงไปรับจงอินก่อนนะครับ"
"เดี๋ยวๆ เดี๋ยวชั้นไปด้วย ไปด้วยกันนี่ละปะ"
ขวับ
อยู่ดีดีไม่รู้อารมณ์ไหนของผมถึงได้คว้าข้อมือแบคฮยอนมากุมแล้วเดินลงไปด้วยกัน
ตึกตักๆ
หัวใจเจ้ากรรมมันกำลังจะสื่อว่าอะไรกันนะ ผมชอบแบคฮยอนใช่มั้ย
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ผมไม่มีทางปล่อยเค้าไปแน่นอน!
อย่าลืมติดแท็กฟิคเค้าน้า ขอโทษที่กลับมาต่อช้านะค้ะ พอดีติดซ้อมงานโรงเรียนค้าาาา
#ฟิคฮสคร
TWITTER
HSCR : ฟิค highschool-rich
บอท
CHANYEOL : P_chANYEol
BAEKHYUN : B_baEKHYun
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น