[SF SJ] SIHAN Happy Birthday My love

ข้อมูลเบื้องต้น

แบนเนอร์

Free Skinhi5

เนื้อเรื่อง

[SF ] SIHAN Happy Birthday My Love

หวัดดีครับผมฮันเกิงครับพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของซีวอนครับเราเป็นคนรักกันครับเราคบกันมาได้ 3 เดือนแล้วครับ ที่จริงแล้วเรารู้จักกันมานานแล้วละครับ แอ๊ะว่าแต่ผมจะให้อะไรเขาดีนะ ซีวอนเนี่ยชอบอะไรกันนะ เขาเป็นคนขี้เล่นแต่บางทีผมก็ดูเขาไม่ออกเหมือนกันว่าเขาเป็นคนยังไง เขาเป็นคนที่อบอุ่น บางทีเขาก็แอบหื่นนะ ตอนนี้ผมยังไม่ได้คุยกับเขาเลย เพราะว่าผมมัวแต่เตรียมจัดงานวันเกิดให้เขาอยู่นะสิ งานทุกอย่างก็เป็นไปได้ด้วยดี งานใกล้จะเสร็จแล้ว พรุ่งนี้จะถึงแล้วตื่นเต้นจังเลย แล้วของขวัญละของขวัญอะไรดีอะ เฮ้อเดี๋ยวค่อยหาพรุ่งนี้แล้วกัน ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วผมชักจะง่วงแล้วสิ

ฮ้าว ในที่สุดฮันเกิงก็หลับอย่างสนิท เรียกได้ว่าหลับเป็นตายเลยดีกว่า

เช้าวันรุ่งขึ้น

ร่างบางตื่นขึ้นมาบนเตียงของตัวเอง

“ ฮ้าวววว นี่เรามาอยู่บนเตียงได้ไงอะว่าแต่นี่กี่โมงแล้วนะ” ว่าแล้วก็เหลือบมองนาฬิกา

“ โอ๊ยเจ็ดโมงแล้วเหรอเนี่ย ตายๆๆๆ ไปโรงเรียนสายแน่เลย ”

ว่าแล้วก็กระโจนจากเตียงวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็วภายในเวลาไม่นานฮันเกิงก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จวิ่งด้วยความเร็วลงมาจากชั้นแล้ววิ่งออกไปรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์หน้าปากซอย

ขณะที่กำลังรอรถเมล์อยู่นั้นอยู่ๆก็มีมือหนักๆที่หัวทำเอาฮันเกิงหัวแทบทิ่ม

“ โอ๊ยใครฟะ ตบมาได้เจ็บนะเฟ้ย ”พูดพลางลูบหัวตัวเองป้อยๆ ขอดูหน้าไอ้คนที่มันตบหัวหน่อยเถอะ พ่อจะด่าให้

“ อ้าวลีทึกเองเหรอ แล้วนายมาตบหัวฉันทำไมอะมันเจ็บนะ ”

“ ฮันไอ้เพื่อนบ้า ฉันบอกให้นายไปปลุกฉันที่บ้านทำไมนายไม่ไปหา ” ถามอย่างโกรธๆ

“ ก็ฉันลืมอะ นายก็รู้นี่นาว่าวันนี้วันเกิดซีวอน ”

“ ก็เมื่อวานใช่ไหมหละ ฉันมัวแต่ยุ่งเตรียมงานวันเกิดให้ซีวอนซะดึกเลยอะ ฉันเลยตื่นสายนี่ไง ”

“ เอาเหอะๆ เห็นว่าเตรียมเซอร์ไพส์วันเกิดให้ซีวอนหรอกนะเนี่ยฉันถึงอภัยให้อะ ”

“ นี่ว่าแต่นายจะให้อะไรเป็นของขวัญซีวอนอะ ”

“ ทึกอ้าฉันก็ว่าจะมาปรึกษานายเนี่ยแหละฉันยังคิดไม่ออกเลยว่าจะให้อะไรซีวอนดีอะ ช่วยฉันคิดหน่อยน้าเพื่อนรัก ” พูดพลางส่งสายตาออดอ้อนไปลาลีทึก ซึ่งทำให้ผู้ประหลาดเปลื่องอย่างลีทึกคิดออกในทันทีทันใด

“ นายก็ให้ ก็ให้ ก็ให้ ”

“ ให้อะไรเล่าบอกมาเร็วๆสิ ”

“ ก็ให้ ............. ตัวนายเป็นของขวัญสิ ” ลีทึกแกล้งพูดแหย่

“ บ้าเหรอ”เสียงตีดังป้าบ ก็คนมันอายนี่นา

“ โอ๊ยฮัน ไอ้เพื่อนบ้าตีมาได้อะ เจ็บนะเฟ้ย ”    

หลังจากที่ทะเลาะกันก็ได้ฤกษ์ไปโรงเรียนซักที

ในที่สุดก็ถึงโรงเรียนซักที

“อรุณสวัสดิ์ทุกคน ” ร่างบางทั้งสองทักเพื่อนร่วมห้อง

“ อ้าวแล้ว .......” ฮันเกิงกำลังจะเอ่ยถามเพื่อนในห้อง

“ อ๋อซีวอนเหรอ เขาไปห้องพยาบาลมั้ง เห็นบ่นว่าไม่ค่อยสบาย”

“ ลีทึกฝากนายบอกอาจารย์ด้วยนะว่าฉัน.... ”

“ นายไปเถอะเดี๋ยวฉันบอกอาจารย์ให้ ”

“ ขอบใจนะ ”

ฮันเกิงรีบวิ่งไปที่ห้องพยาบาลทันที

ทันทีที่ถึงห้องพยาบาลฮันเกิงรีบเปิดประตูอย่างเร็ว

“ ซีวอน” ฮันเกิงพูดเสียงเบาเพราะกลัวร่างที่นอนอยู่บนเตียงข้างหน้าจะตื่น

ร่างสูงที่ไม่ได้หลับ แต่ฮันเห็นว่าหลับ ( มันแอบหลับไง )

ฮันเกิงที่ตอนนี้เอาแต่นั่งจ้องหน้าคนป่วย ( ที่แกล้งหลับ )

อยู่ๆ มือร่างบางก็ถูกดึงโดยร่างสูงที่อยู่บนเตียง ฮันเกิงถึงกับตกใจ

“ ฮันครับ จะลักหลับผมเหรอครับคนดี ” คว้าคนตัวเล็กมาหอมซักฟอดหนึ่ง

“ ซีวอนมาหอมทำไมอะ ” ถามพลางทำตาแป๋ว

ฮันครับก็ฮันน่ารักอย่างนี้ผมจะอดใจได้ไงละครับ

“ ก็ฮันน่ารักนี่ครับ ”

“ แล้วมันเกี่ยวอะไรอ้า ”

ยังครับยัง ยังจะทำหน้าน่ารักอีกนะครับ

“ ก็เพราะ ฮันน่ารักนี่แหละครับ ผมเลยต้องหอม ที่จริงผมอยากจะทำมากกว่านี้อีก จะได้ให้คนเขารู้ไปเลย ว่าฮันเนี่ยเป็นของซีวอนคนเดียวไงครับ ”

“ พอเลย วอนอะเค้าก็อายเป็นนะ ” แหนะยังมิวายซบอกร่างสูง อ๊ากกกซีวอนจะคลั่งแล้วครับพี่น้อง

“ ซีวอนวันนี้ไปหาฮันที่บ้านหน่อยนะ ”

“ ได้ครับแต่ก่อนอื่นขอรางวัลหน่อยนะ ” ฟอดดดดด อ้าชื่นใจครับ ชื่นใจ

และแล้วไอ้คู่นี้มันก็สวีทกันจนเลิกเรียน ( สรุปไอ้คู่นี้มันไม่ได้เรียน )

ตอนเย็นจ้า เร็วเหมือนโกหกเลยเนอะ

ที่บ้านฮันเกิง

“ เอเมื่อไหร่ ซีวอนจะมานะนี่ก็นานแล้วนะ ”

“ เดี๋ยวเค้าก็มาแหละ”

พอรอนานๆเข้าฮันเกิงชักเบื่อ ออกไปเดินเล่นที่สวนหน้าบ้าน อยู่ๆก็มีแรงที่มากอดจากทางด้านหลัง ฮันเกิงรู้สึกถึงความอบอุ่นที่ส่งผ่านมา ร่างบางจำสัมผัสที่อบอุ่นและคุ้นเคย ซีวอนนั่นเอง

“ ซีวอน ฮึก นึกว่าจะไม่มาซะอีก”

“ อย่าร้องไห้นะคนดี ” ซีวอนเช็ดน้ำตาให้ร่างบางตรงหน้า

“ ว่าแต่ฮันมีอะไรเหรอครับ ถึงให้ผมมาหา หืม คนดี ”

“ ก็วันนี้วันเกิดวอนไง ฮันก็เลยเซอร์ไพส์งานวันเกิด ”

“ ที่จริงไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ ว่าแต่ ของขวัญหละครับ ” ( ไม่ค่อยจะเลยนะคะคุณชาย : ไรเตอร์ )

“ อ่า ยังไงดีหละ ก็มัวแต่เตรียมงาน เลยไม่ได้เตรียมอะ ”

“ ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมมีของขวัญที่อยากได้อยู่แล้ว และคิดว่าฮันให้ผมได้ ”

“ อะไรหละ แล้วฮันจะรู้ไหมเนี่ย ”

และแล้วงานวันเกิดก็ผ่านพ้นไปด้วยดี

ทุกคนในงานกลับไปหมดแล้ว เหลือกันอยู่สองคน

“ ฮันครับ ”

“ หืม อะไร”

“ ของขวัญวันเกิดผมละครับ ”

“ แล้ววอน อยากได้อะไรหละ ”

“ ก็ตัวฮันไงครับ ” พูดเสร็จก็จัดการช้อนคนตัวบางขึ้นแล้วพาเดินไปในบ้าน

“ ซีวอนอ้า ”

“ ฮันครับรู้ไหมครับ ผมชอบของขวัญจากฮันที่สุดเลยครับ ”

ตอนนี้ปล่อยให้เค้าไปให้ของขวัญกันเถอะนะ

                                    จบแล้ว

ไรเตอร์ทอล์ค

ในที่สุดก็แต่งเสร็จถ้าไม่สนุกก็ขอโทษด้วยนะคะ

คือเราเพิ่งจะแต่งเป็นเรื่องแรก ยังไงก็ขอบคุณที่มาอ่านมาเม้นเด้อ ไปแล้วฟิ้ววววววววววววววววววววววว