Time of illumination.

ลำดับตอนที่ #2 : โก้โก้ร้อนของผม

                                                                                 2

                                                                        โก้โก้ร้อนของผม

...............ผมนั้ง ณ ที่ร้านเเห้ง ที่กรุงลอนดอล เป็นร้านที่ผมมานั้งดื่ม กาแฟทุกวัน บางครั้งผมก็มากับเพื่อนๆของผม ผมชอบนั้งทำการบ้านงั้นก็นั้ง

ทำงานอื่น ผมมาที่นี่ทุกวัน  และผมก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ชอบมานั้งเขียนอะไรสักอย่างในสมุดโน้ต เธอชอบสั้งโก้โก้ร้อนมาทานตลอดเลย ผมเจอเธอ

ทุกวันที่มาร้านนี้ ผมยังมีเรื่องสงสัยว่าเธอ กำลังคิดอะไรกันแน่ เธอชอบนั้งจิตนาการโลกกว่าง หรือเธอจะจิตนาการถึง ดาวพูโตที่ถูกเนรเทศออกจาก

ระบบสุริยะ หรือเธอกำลังคิด วันเวลาที่ไม่เคยหมุนกลับ  ผมนั้งมองเธอเขียนสมุดโน้ต เธอเงยน่ามาสบตาผมแล้วทำหน้าสงสัย ผมแปลกแปลก ผม

หลบสายตาคู้นั้น เธอถอดเเว้นขยี้ตาตัวเองแล้วแล้วก้มลงเขียนต่อ แต้ตอนเธอถอดดวงตาคู้นั้งกลมโต และเป้นดวงตาที่สวยงาม นัยตาสีดำสนิท

เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง  ผมคิดว่าเธอคงจิตนาการอะไรแน่แน่ เธอสั้งเค้กมาชิ้น1มานั้่งทาน แล้วดื่มโก้โก้ร้อน แล้วยิบสมุดบันทึกขึ้นมาอีกและ

และปากกาเธอเริ่มเขียนอ่ะไรสักอย่าง จดลงกระดาษขาวอันว่างปล่าว เป็นัวอักษรขยุกขยิกอ่านไม่ค่อยจะออก แต่ดูมีชีวิตชีวาถ้อยคำเริงระบำ

                                                                                                                                               และนี้คือสิ่งที่เธอเขียน

                                                                                                                                 และ  คุณกำลังอ่าน  To FA fome

 เมื่อยามอุลาที่แสนเศร้ามันก็เริ่มขึ้น