อลวน รักองกรลับ

เนื้อเรื่อง

อลวน รักองกรลับ

เช้าวันหนึ่งในวันที่แสนสุขสบายของนายAเขาลุกขึ้นจากเตียงของเขา Aเป็นคนรักสงบ สุภาพ เรียบร้อยถึงจะเป็นคนที่เรียนไม่ดีแต่ก็เอาความขยันมาทดแทนได้ วันนี้ก็เหมือนทุกวันเขาทำธุระส่วนตัวและออกไปมหาวิทยาลัยตามปกติแต่วันน้กับมีอุบัติเหตุทำให้เขาไม่สามารถเดินไปได้ตามปกติ

“พี่ครับเกิดอะไรขึ้นหลอครับ”นายAถามพี่กู้ภัยคนหนึ่งที่เดินอยู่

“ออแก๊สระเบิดนะน้อง เดินอ้อมไปทางนั้นนะจะไปออกอีกทางหนึ่งได้”Aก้มหัวขอบคุณก่อนจะเดินไปทางซ้ายตามที่เขาบอกจนAกำลังจะออกจากทางแยกนั้นเองก็หันไปเห็นร่างของผู้หญิงคนหนึ่งนั่งพิงกำแพงอยู่ และที่นายAขาดไม่ได้คือชอบช่วยเหลือคนไปทั่วนั่งจึงเป็นสาเหตุให้เขาต้องเดินเข้าไปดูอาการของเธอคนนั้น

“คุณครับเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”เธอเพียงมองไปที่Aแล้วหยิบอะไรบางอย่างจากกระเป๋ายื่นให้ Aเปิดดูเห็นเป็นแผนที่จิ้วพร้อมกับที่เธอชี้ไปที่บ้านหลังหนึ่งในนั้น

“ต้องการให้ผมไปส่งหลอครับ”Aถาม เธอพยักหน้า Aจึงพยุงร่างของเธอขึ้นเผยให้เห็นเหล็กบางอย่างปักอยู่ที่ท้องน้อยของเธอแต่เธอกดแผลไว้จึงไม่มีเลือดไหลออกมา

เดินมาได้10-15นาที ก็มาถึงบ้านหลังหนึ่งที่เป็นสีดำทั้งหลังนายAกดกริ่งเรียกและบอกว่าพาคนมาส่งเธอบาดเจ็บประตูบ้านก็เป็ดออกเผยให้เห็นเจ้าของบ้านที่เป็นผู้ชายหน้าตาหมดจด

“นี่Bเป็นอะไรไหม! พาเธอเข้ามาก่อน”เขาพูดก่อนจะนำทางเข้าไปในบ้านจนมาหยุดอยู่ที่เตียงเหมือนห้องผ่าตัดและบอกให้วางร่างของBลง Aที่ช่วยอะไรไม่ได้แล้วจึงเดินออกมานั่งรอที่โซฟาข้างนอกผ่านไปไม่นานเจ้าของบ้านก็เดินออกมานั่งตรงหน้าA

“ขอบคุณนะฉันชื่อC”Cแน่ะนำตัว

“ผมชื่อAยินดีที่ได้รู้จักครับแล้วเธอเป็นอย่างไรบ้างครับ”Aยื่นมือไปจับมือCและถามอาการของหญิงสาวชื่อB

“ออ Bเธอปรอดภัยแล้ว ฝากขอบคุณๆด้วย...ว่าแต่จะกลับเลยไหมครับ”CถามA

“ครับกลับเลย”ทั้งสองรุกขึ้นนายCเปิดประตูส่งนายAแต่เมื่อเปิดออกไป กับพบคน4คนยืนอยู่พร้อมอาวุธ นายCเห็นดังนั้นก็รีบปิดประตูและกระโดดทับร่างของAจนเขาล้มลง

“B ก้มมม!”Cตะโกนทั้งสองได้ยินเสียงตุบจากข้างในหลังจากนั้นก็มีห่ากระสุนปืน ทรูตัวบ้านเข้ามาเป็นเวลานานหลายนาที เมื่อหยุดลงCดึงAตามเข้าไปในห้องBอยู่ เธอยังปรอดภัยดี

“Cทางลับ”Cพยักหน้ารับพร้อมกับหยิบรีโหมดรถยนต์ขึ้นมากดเกิดเสียง กริก! แล้วพื้นก็เปิดออกทั้งสามคลานลงไป Aที่ไม่เข้าใจแต่ไม่อยากตายจึงตามลงไปเมื่อลงไปสุดทางเดินมีประตูอยู่เปิดไปเป็นห้องโล่งมีสองฝั่งเป็นมุมรักษากับมุมอาวุธที่มีปืนมากมาย CพาB ไปนั่งทำแผลให้ใหม่

“เธอไปทำอะไรมาBพวกนั้นถึงตามมา”Cถามขึ้นและเริ่มทำแผล

“....ฉันขัดคำสั่งJ เขาจึงสั่งเก็บฉัน…..”เสียงหวานของBหยุดลงและเปลี่ยนเป็นกัดฟันเมื่อCโดนแผลและทำเสร็จในเวลาไม่นานนัก

“แล้วจะเอาอย่างไงกับAดีละ”CถามBมองไปทางAและหันกลับมามองC

“นายยังไม่ให้เข้ากลับไปอีกหลอรู้ไหมถ้าพวกนั้นเห็นหน้าเขานะเขาจะ....”ยังไม่ทันที่BจะพูดจบCก็ชิงพูดขึ้นก่อนว่า

“พวกมันเห็นเขาแล้ว”Bที่ได้ยินนิ่งอึ่งทำได้เพียงถอนหายใจแล้วเดินมาทางA

“ฉันต้องขอโทษด้วยที่รากคุณเข้ามาคุณ.....Aสินะตามฉันมา”เธอพูดพร้อมกับนำAไปที่ส่วนอาวุธซึ่งCยืนอยู่ก่อนแล้ว

“นายใช้ปืนเป็นใช่ไหม”BถามA

“เออ....เคยเล่นในเกมส์”Aพูดแต่ก็รับปืนที่B ยื่นให้มาเป็นปืน 1911

“ปลดร็อกและขึ้นลำมันก็ยิงได้แล้วเธอบอกพร้อมทำให้ดูCยื่นแมกมาให้เขาสี่แม็กกาซีน

“ต้องใช้จริงหลอ”Aพูดอย่างไม่แน่ใจแต่ก็หยิบเข็มขัดขึ้นมาใส่ปืนกับแม็กกาซีน

“ข้อโทษทีนะมันช่วยไม่ได้จริงๆงั้นไปกันเถอะ.....ไปจัดการJกัน”Cพูดพร้อมกับขึ้นลำปืนของตนก่อนจะเดินไปที่ประตูที่ลงมากำลังมีเสียงคนเดินลงมาพวกเขาจึงไปยืนอยู่หลังบานประตู

“Dลงไปดูสิ”มีเสียงผู้หญิงพูดพร้อมกับประตูที่เปิดออกปรากฏร่างผู้ชายที่ชื่อDแต่ยังไม่ทันที่เข้าจะได้รู้การมีตัวตนอยู่ของทั้งสาม ก็โดนBเอาปืนจ่อหัวและ

ปัง!

ร่างของDลงไปนอนกับพื้น C รีบเอาปืนของตนกระหน่ำยิงขึ้นไปทางบนได

“Gหลบมา”เสียงชายอีกคนเรียกหญิงสาวทำให้รอดจากการโดนยิงอย่าง หวุดหวิด

“Eกระหน่ำยิงมันเลย”ชายคนที่เรียกGโผล่ออกมาพร้อมปืนของตน ยิงลงมาแต่เกิดขอผิดพราด เป็นโอกาสของBเมื่อกระสุนหายไปเธอจึงยิงขึ้นไปเข้าที่กลางหัวของE

“ว้าย E”เสียงผู้หญิงอีกเสียงดังขึ้น

“กลับก่อนFเราสู้ไม่ไหว”สิ้นเสียงก็มีคนวิ่งออกไป ทั้งสามถอนหายใจ

“รอดแล้ว”Aพูดขึ้น

“ยังหรอกตราบใดที่Jยังไม่ตายองกรก็ยังมีต่อไป”CบอกBพยักหน้า

“งั้นผมก็ต้องตามไปนะสิ”Aพูดอย่างคอตก ทั้งสามเดินออกมาจากทางลับโดยCตีไหล่ให้กำลังใจAก่อนจะเดินตามBไปเตรียมรถที่จะไปสำนักงานใหญ่

“คนนี้ใช่ไหมคนที่เธอเคยแอบชอบนะ B”Cถามเธอแต่Bหันหลังให้ทำให้ไม่เห็นการกระตุกของเธอ

“ เป็นไปได้ฉันก็ไม่อยากให้เขาจำฉันได้ เพราะชีวิตฉันมัน…..”Cพูดขึ้นก่อนที่Bจะพูดทำให้ตัวเองเจ็บขึ้น

“ความรักนะขอเพียงเธอรักเขาและเขารักเธอขอแค่เธออธิบายให้เขาฟังเขาต้องเข้าใจแน่นอน”Cพูดให้กำลังใจBและตอกย้ำตัวเองในเรื่องที่ฝังใจทำให้เขาออกจากการเป็นนักฆ่าขององกร Bยิ้มและพยักหน้า

         หลังจากทั้งสามเตรียมของเสร็จก็ขึ้นรถไปที่สำนักงานใหญ่ถึงจะมีหนึ่งคนไม่เต็มใจแต่ก็ยอมไป  รถมาหยุดอยู่ที่ห้างแห่งหนึ่งทั้งสามเดินไปที่ข้างของห้างBเดินเอามือคลำซักพักจนมาหยุดอยู่ตรงกำแพงส่วนหนึ่งเธอกระแทกตรงนั้นจนมันยุบเข้าไปในกำแพง ทั้งสามถอยออกมาปรากฏเป็นทางเดินลงไปBและCชักอาวุธออกมาAที่ยืนอึ่งอยู่จึงทำตามทั้งสามเดินลงไปจนหยุดอยู่ที่ทางแยกสองทาง

“ฉันไปทางขวานะ”Cพูดก่อนจะเดินไปโดยไม่รอคำพูดของอีกฝ่าย ทิ้งBและAไว้จึงต้องไปด้วยกัน

“อือนี่Bเราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่า”Aถามเพราะเขาเริ่มรู้สึกคุ้นหน้าB ชะงักมือที่ถือปืนเล็กน้อยและพยายามหาคำพูดกรบเกลื่อนแต่คำพูดของCก็รอยเข้ามาในหัว ‘ถ้าเธออธิบายต้องเข้าใจแน่นอน’Bที่คิดถึงคำพูดนี้จึงตัดสินใจ

“เออAคือว่านะ…..”แต่ก่อนที่Bจะได้พูดถึงสิ่งที่คิดก็เกิดเสียงปืนที่ทางมืดข้างหน้าและด้วยประสาทที่ไว จึงพุงตัวไปขวางทางกระสุนไว้

“โอ๊ย!”กระสุนพุงเข้าไปในหัวไหล่แต่ที่หน้าแปลกคือมีน้ำสีเขียวไหลปนออกมากับเลือดด้วย ‘หรือว่า’

“J”Bที่ล้มลงในออมกอดของAและสรบไปเขาเห็นดังนั้นก็คว้าปืนจ่อชายที่ชื่อJแต่แล้วปืนอีกกระบอกก็มาจ่อหัวA

“หยุดก่อนF Gไม่ต้องฆ่าสองคนนั้นแค่นำตัวไปขังก่อนเดียวฉันมีอะไรต้องคุยกับB”Jสั่งทั้งสองจึงนำตัวA ที่อุ้ม Bและริบปืนของทั้งสองไป ทั้งสองอยู่ที่ห้องขังโดยJยังใจดีส่งกล่องพยาบาลมาให้Aจึงทำการรักษาเบื้องต้นให้เธอจนเสร็จเป็นเวลาเดียวกับที่Bตื่นพอดี Bที่ลืมตาขึ้นก็ทำท่าเขินอายที่ตนนอนอยู่บนตักของAทำให้Aจำอะไรบางอย่างได้จึงพูดออกมา

“4ปีแล้วสินะ”Bสะดุ้งน้อยๆเรียกรอยยิ้มได้จากA

“คือขอโทษวันนั้น…..”

“ไม่เป็นไรวันนั้นเธอทั้งช่วยฉันจากพวกนักเลงสอนฉันต่อสู้....และขโมยหัวใจของฉันไป”ประโยคหลังAพูดอย่างแผ่วเบาแต่Bยังได้ยิน

“แล้ว....เธอยังรักฉันใช่ไหม”Bถาม

แอ๊ด!

เสียงกรงเหล็กเปิดออกพร้อมร่างของGและFเดินเข้ามา

“Jต้องการพบพวกเธอ”Gพูดก่อนจะคุมตัวทั้งสองไปห้องโล่งกว้างที่Jนั้งอยู่บนเก้าอี้ตัวหนึ่ง

“คนๆนี้สินะที่เธอคอยไปสังเกตการณ์และแอบดู”Bไม่ตอบแต่ทำเพียงจ่องไปที่J

“เธอนี่ยังเหมือนเดิม...ใจแข็ง ก็ได้ฉันจะให้โอกาสสุดท้ายที่เธอขอไว้แต่เธอคงสู่ไม่ไหวสินะ....”Jทำท่ามองซ้ายมองขวาแล้วมาหยุดที่A Bยืนกุมแผลขบกรามขับความโกรธไว้ ‘มันวางแผนไว้’Bคิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้

“Aออกมาสู้กับฉันสิถ้านายชนะนายจะรอด”Jยื่นขอเสนอ

“พวกเราจะรอด”Aพูดขึ้นJยิ้ม

“ได้....พวกนายสั่งเสียกันก่อนสิหึๆๆๆ”AหันไปหาBที่มองหน้าเขาอยู่

“ลูกผู้ชายพูดคำไหนคำนั้น”Aพูดจุมพิตที่มือของBเธอไม่ขัดขืน

“พร้อมรึยัง”Jขัดจังหวะทำให้Aต้องผละไปเผชิญหน้ากับJ

“เข้ามาเลย”ทั้งสองตั่งท่าต่อสู้และเป็นAที่พุ่งเข้าไปก่อนแต่Jหลบไปทางซ้ายและเตะเข้าที่ท้องของAจนตัวรอยและกระแทกลงกับพื้นเสียงดังตุบ! Jมองร่างA

“จะยอมแพ้ไหม”JถามAไม่ตอบเพียงรุกขึ้นตั่งกาดJเห็นดังนั้นก็พุ่งใส่ต่อยหมัดซ้ายหมัดขวาใส่แต่Aหลบได้จนหมัดที่สามเฉียวหน้าAก็นึกถึงท่าที่Aเคยสอนเขาจับข้อมือของJพาดบ่าและทุ่มตัวJลงกับพื้นแต่ยังไม่ปล่อยแขนJเขาเอาตัวJนอนคว่ำใช้เข่ายันหลังและบิดแขนJ

“กึก!!โอ๊ย!!”Jร้องรั่นเมื่อไหล่ของเขาหลุดGกับFเห็นท่าไม่ดีจึงหยิบปืนจ่อไปที่Aแล้ว

ปัง!ปัง!

ปืนของGกับFรอยหลุดออกจากมือเมือทั้งสองมองขึ้นไปหาที่มาของกระสุนก็เห็นร่างสองร่างตกลงมา

“H / I”Fเรียกทั้งสองแต่ทั้งสองไม่สอบกลับมา

“ฉันจะให้โอกาสพวกเธอไปซะ”Cพูดจากข้างบนพร้อมปืนไรเฟิลที่จ่อลงมา จึงทำให้ทั้งสองทำได้เพียงวิ่งออกไปเท่านั้น

“Aรับ!”Cตะโกนลงมาพร้อมโยนปืนสั้นลงมาให้Aรับได้และจ่อลงที่หัวJ

“หึ...ถึงฆ่าฉันได้องกรก็ยังอยู่ต่อไป ตัดหัวเราหนึ่งจะงอกมาอีกสอง”Aได้ยินก็ยิ้มและพูดตอบ

“ถ้างั้นผมจะจัดการด้วยแสงแห่งธรรมมะที่สามารถเอาชนะอธรรมได้เอง”

ปัง!

พูดเสร็จAลั่นไกรปืนกระสุนเจาะ ทรุหัวJตายทันที

“จบแล้ว......”Bพูดพร้อมทำท่าจะลุกขึ้นทำให้Aต้องเข้าไปพยุง

“ใช่จบแล้ว”Aพูด

“เฮอกลับอยากอยู่อย่างสงบแล้ว.....ว่าแต่ที่พูดเมือกี้เอามาจากการ์ตูนละสิ”Cพูดแล้วทั้งสามก็กลับออกไปพร้อมเสียงหัวเราะ

   สองวันจากนั้น

   มีคนสวมชุดคลุมและฮูดเดินเดินเข้ามาและมาหยุดอยู่ตรงร่างของJ เขานั่งยองๆพร้อมถอดฮูดออกเผยให้เห็นผมยาวสวย และดวงหน้าหวานดูเศร้าเธอเอามือปิดตาJที่ลืมอยู่

“Jเธอจะไม่ตายเปล่า”เธอพูดพร้อมกับยืนขึ้นดวงตามีแต่เพลิงแค้น

“ต่อไปนี้จะมีแต่การแก้แค้ฉันขอสาบานฉันจะฆ่าแก....A”เธอประกาศกร้าว.......เรื่องต่อจากนี้จะดุเดือดและเต็มไปด้วยความแค้นหรือรักหักมุมกันนะ......อยากรู้จริงๆเลย

พูดพร้อมกับจรกปากกาลงบนกระดาษเพื่อเขียนต่อ