รักหมดใจยัยน้องสาว ffk

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

ณ โรงเรียนอนุบาล

ในเวลาเย็นเกือบมืดของวัน เด็กมากมายต่างมีผู้ปกครองมารักลับบ้านกันหมดแต่ยังคงเหลือเด็กน้อยตากลมโต


หน้าตาหน้ารักหน้าเอนดูนั่งเล่นอยู่ในสนามเด็กเล่นกลับเด็กผู้หญิงที่ดูโตกว่าน่าตาออกแนวเท่และหวานในเวลาตาเดียวกัน

"  พี่แก้วคะเมื่อไรแม่จะมารักคะ "ผู้เป็นน้องเอยถามพี่ของตนด้วยเสียงสั่นเครือ


" เดียวแม่ก็มารับนะฟาง " ผู้เป็นพี่เอยก่อนจะขเยิบเข้าไปใกล้น้องสาวกว่าเดิม


"แต่นี่มันจะมืดแล้วนะคะเมื่อไหรแม่จะมาคะพี่แก้ว.......ฮือ ฟางอยากกลับบ้าน " ผู้เป็นน้องร้องไหงอแงแล้วกอดพี่สาวไวแน่น


" โอฟางอย่าร้องนะเดียวแม่ก็มา " ผู้เป็นพี่หยิงผ้าเช็ดหน้าก่อนจะเช็ดให้น้องสาวจอมขี่แงของเธอ


" จริงนะคะ " ถามพี่ของตนเพื่อเรียกความแน่ใจ


"จริงคะ .....  ไหนดูสิร้องไหจนหน้าตามอมแมมหมดแล้วเดียวไม่สวยนะ " ผู้เป็นพี่ตอบน้องก่อนจะพูดเพื่อเรียกเสียงหัวเราะจากน้อง


" พี่แก้วอะ "  น้องสาวบอกก่อนจะรีบเช็ดคาบน้ำตา


"ไม่ร้องแล้วเหรอคะ" ถามแล้วยื้มให้กับน้องสาว



" เชะพี่แก้วว่าฟางไม่สวยอะ "น้องสาวว่าก่อนจะทำเป็นงอนแก้มป่องใส่พี่


" โอๆ อย่างอนนะคะพี่ไม่ได้ว่าสักน่อย "


" เชะ "


" โอ อย่างอนนะถ้าไม่หายเดียวพี่ไม่รักนะ" ผู้เป็นพี่แกลงบอกจะทำถ่าเป็นเดินหนีน้องสาว


" อะหายก็ได้ " น้องสาวเอยก่อนจะวิ่งมากอดพี่ของตัวเอง


" ปลอยได้แล้วคะฟาง "


"ก็ถ้าปลอยเดียวพี่แก้วก็เดินหนีฟางไปอีกอะ "


"พี่ไม่ไปไหนหรอกฟาง"


"จริงนะคะ "


" คะ "


"สัญญานะ " น้องสาวบอกก่อนจะคลายกอดแล้วชูนิ้วก่อยเป็นเชิง


"คะพี่สัญญา  " ผู้เป็นพี่บอกก่อนจจะเกียวก่อยกับน้องสาว " พี่จะไม่มีวันทิ้งให้ฟางอยู่คนเดียวโดยไม่มีพี่อยู่ข้างๆเด็จขาด "


บอกก่อนจะยิ้มอย่างจริงใจให้ผู้เป็นน้อง


" แก้ว ฟางลูก............ แม่มารับแล้วนะ " เสียงๆดังออกมาจากประตูโรงเรีน


" คะแม่ " จากนั้นทั้งหมดก็อเดินทางกลับบ้าน


วันเวลาผ่านไปเด็กทั้งสองก็ยังคงรักและดูแลกันเหมือดเดิมจากเด็กน้อยใสซื่อก็กลายเป็ยเด็กวัยรุ่น


เหมือนเด็กคนอื่นทั่วๆไปและเรื่องที่ไม่เข้าใครออกใครก็คงจะหนีไม่พ้นเรื่องควารัก


สำหรับทุกคนพี่น้องรักกันก็ดูน่ารักไปอีแบแต่ถ้าจนเกินขอบเขตละจะเป็นทำยังไง