คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ ๑: คำทำนาย (ลงใหม่)
เสน่หาอมนา
บทที่ ๑: ำทำนาย
ยามสุริยาทอแสอ่อนอาทิย์อัสใล้ลาลับอบนภา เมำทะมึนลี่ลุมเหนือม่านฟ้ายโสธราปุระนแทบมอไม่เห็นวาราที่เยระพริบพราวระยับยามท้อฟ้าโปร่ระ่าา วายุรำเพยแผ่วพัพาละออไอวามื้นแห่วสันฤูาลเวียนมาอีรา ่อนะเริ่มโหมแรหอบเอาหยาวรุบาาโปรยปรายลมาให้วามุ่มื้นเียวอุ่มแ่พื้นิน ท้อฟ้าแานล้ายะมีพายุให่ระหน่ำพัามมา เสียรืนรืนอเวหาร้อสนั่นรวอยู่ไม่ห่าออไป
มรเานิยวรรมันเส็มาสัาระรูปศิลาทรายำหลัอ์มหาเทพศิวะที่ประิษานอยู่ภายในปราอ์ประธานไม่ห่าาพระำหนัหลวสัเท่าใ ามวามเื่อนับถือไศวะนิายเพื่อร่วมทำพิธีถวายพระพรอให้ปป้อุ้มรอยโสธราปุระแลอำนวยพรให้พระอัรมเหสีผู้ำลัะมีประสูิาลในอีไม่ี่เพลา้าหน้าให้แล้วลาปลอภัย เสียบริรรมาถาับานบทสวอพราอ์มหาเทพให้ปปัุ้มรอสรีสูศัิ์อเหล่าาพราหม์ัึ้อไปทั่วบริเว
เสียปี่วาแลสั์เป่าประโมึ้นลสลับับบทสวอำนวยพรัระหึ่มระนเสียเาะบัเาะว์เป็นัหวะสะท้อนสะท้านเหนือมวลหมู่ปราสาทหินพระำหนััแว่วัวานัลอผ่านเ้ามาถึห้อพระบรรทมอเ้านาศิริวรุ ยัมิทันที่ะสิ้นเสียบทสวมน์ลร่าอหัวหน้าอรัษ์ระหืระหอบเ้ามาหมอบ้มทูลถวายรายานว่าใล้ะมีพระสูิาลแล้ว ทำให้ร่าสูส่าที่ำลัุพระานุประนมมือรอุระอยู่ถึับถลันลุึ้นในทันใ เหล่าพราหม์ยัพร่ำบริรรมบทสว่อไปนว่าะเสร็สิ้นพิธีาร แ่ผู้ที่ำลััลายเป็นพระบิาหารอ้าไ้ไม่ เร่สืบบาทเส็ออาเทวสถานทันใ
แสาววาลาที่ามไว้สอ้าทาสว่าไสวลุโนุเพลาลาวันสลับับเสานาเรียศิลาหินำหลัเป็นอบัวูมเรียรายเป็นแนวยาวยืนะห่านทอแสเาทาทาบริมทาเินรพระำหนัวรุาลัย ทอพระรทอพระบาทอพระผู้เป็นให่ระทบันเสียั’ึั’สำแให้รู้ว่าเ้าอที่สวมใส่อยู่เลื่อนยับวรายอย่าเร่รี่เพียใ ระนเสียภูษาทรสีาบทอสอิ้นทอเป็นประายยาม้อแสประทีปรายทาที่ามเอาไว้ ายผ้าิเปสีาแว่ไวไหวสะบััสวบสาบสีันามัหวะ้าวเินถี่ๆอนที่เร่สืบเท้ารไปามทาลาปู้วยศิลาแลสีแล้ำทอไปยัห้อพระบรรทมอพระอัรมเหสี
เสียสูอัสสาสะยาวลึ ่อนะผ่อนลมหายใออมาเพื่อให้วามเ็บปวทุเลาเบาบาลพลารวบรวมเป็นพละำลัเบ่ลมปราเ็มแร ับันร่าเล็ๆหลุพรวออมาไ้ในที่สุ พระเสโทผุพราวทั่ววรายวามปวร้าวมลายหายเป็นปลิทิ้ เสียทารเพศหิแผสนั่นลั่นั้อัวานสะท้อนสะท้านไปทั่ว ท่ามลาวายุฝนแลสายอสนีบาที่พาผ่านลาเวหนประายวาบปลาบแปลบสว่า้า่อนะาม้วยเสียรืนๆ ล้ายั่พสุธาะถล่ม
พระเ้าาิยวรรมันพระบิาถลันถลาผลับานพระทวารหนาหนัสลัเสลาเป็นลายอัปสราโปรยปรายบุปผาเ้ามาในทันที ยัมิทันที่เสียเปรี้ยปร้าอสายฟ้าฟาผ่าลมาะทันสบล วหน้าามอทารน้อยหลับหูหลับาแผเสีย้าแ่ับสายลมฝนที่โปรยปรายระหน่ำลมาอย่าไม่ลืมหูลืมา พระบิาึประทานนามพระธิาว่า’อินทรายุธ’ผู้มาับสายฟ้าฟา ท่ามลาวามปลาบปลื้มีใอผู้ใล้ิแลบิามารา
พลันวามเ็บปวที่หายไปั่วอึใให่ลับบัเิึ้นอีรา สุรเสียพระมาราอุทานออมาในบัล“อุบ อูย”พร้อมับร่าอุมารีน้อยอีนาที่โผล่พ้นพระรรภ์ามภินีออมา มิมีเสียร้อแ่ับสายฝนที่โปรยปรายลมา สีหน้าอพระบิาประหลาใยิ่ แววเนรทอวามื่นเ้นาบไปทั่วพัร์าม ‘อินทิรา‘ สรีผู้ามอ่อนหวาน เป็นนามที่ประทานให้ สอพระธิาฝาแฝแห่ยโสธราปุระถือำเนิึ้นมาท่ามลาวายุแลพิรุที่โหมระหน่ำหนัลอทั้ทิวา วามปิิยินีแผ่่านรอบลุมไปทั่วพระำหนัวรุาลัย
หลายทิวาพ้นผ่านท่ามลาพระาิแลผู้ใล้ิ ภายหลัอัเิพระธิาอินทรายุธลพระอู่ ศรีราารย์หัวหน้าพราหม์ึราบทูลทำนายวะาในทันที
“พระธิาแฝทั้สอพระอ์ มีปัาบุาบารมีแ่ล้าะเป็นศัิ์แลศรีให้ยโสธราสืบไป หาแ่......”
เสียทูลถวายทำนายโะาาห้วสะุล ยัผลให้มรเาิยวรรมันหันวับมาในบัล เสียทูลอึอัอ้อมแอ้ม สีหน้าไม่สู้ะีนัทำให้พระอัรมเหสีศิริวรุที่ะออพระธิาอินทิราเอาไว้เอ่ยถาม้วยน้ำเสียเ็มไป้วยวามลาแลสสัย
“มีเหุอันใฤา ท่านึมิทำนาย่อ”
เสียท้วึ้นเบาๆ ทำให้นฟัที่นั่้มหน้าใื้นึ้นมา ล้าที่ะราบทูล่อไป
“หาแ่ มิอาเลี้ยูบริบาลให้เิบล้าพร้อมๆันไ้ พ่ะยะ่ะ ะนำมาึ่วามพลิฝันอะาแ้วนไ้ เห็นทีำ้อแยพระุมารีทั้สอออาัน”
สิ้นเสียราบทูล ทำเอาพระมาราอัสสุลลอรอเ็มวเนร พระบิาที่ประทับอยู่เีย้าถึับถลันผุลึ้นยืน้อหน้าพราหม์เ่านิ่
“ไม่ริ ลู้ามิใ่าลิีที่ะทำให้บ้านเมือเิลียุึ้นไ้”
สุรเสียรัสเ้มอย่าไม่พอใัสะท้านลั่นไปทั่วพระำหนั ผินพัร์ไปสบสายเนรอพระอัรมเหสีที่เลื่อนไป้วยหยาน้ำใสรื้นเอ่อร้อนผ่าวหัวานิ่ แววาอพระผู้เป็นให่เ็มไป้วยวามเวทนาสสารับใ หาแ่ำทำนายมิอาเปลี่ยนแปลไ้แ่ไหนแ่ไรมา วามรันทเศร้าแทรเ้ามาแทนวามปิิในบัล ผู้ทำนายนั่้มหน้าไม่ล้าสบสายาผู้ใไ้แ่ปรายหาามอพระายาบุษปาอัปสรที่ประทับนั่อยู่ถัไป แววพระเนรวาววับบ่บอวามพึพอใเป็นที่สุ พลายับลุาพระแท่นมาโอบอเ้านาศิริวรุเป็นเิปลอบใ เสแสร้เล่นริให้สมราาที่ลทุนลแรไป ทั้ที่พระรรภ์ให่ใล้ะมีพระประสูิาลเ็มที
“ไม่ริ เ้าลอทำนายทวนอีราิ เป็นไปไม่ไ้้อมีสิ่ใผิพลาเป็นแน่เพะ เ้าพี่”
สุรเสียแสร้แหวใส่ในทันที
“หม่อมัน ทบทวนลับไปมาอยู่หลายรา แ่วะาเบื้อบนเป็นผู้ำหน มิอาแ้ไบิเบือนไ้ พ่ะยะ่ะ”
เสียยืนยันหนัแน่นทำให้ผู้เป็นพระมาราถึับประวรพระวาโยสิ้นพระสิในบัล พระบิาถลาเ้ามารับทั้แม่ทั้ลูเือบไม่ทัน ร่าพระธิาอ์น้อยไหววูบเือบร่วหลุาพระหัถ์อนหมสิ สอนาำนัล้าายผู้เป็นนายให่ึรีบลานยับเ้ามารับพระธิาอ์น้อยไปบริบาลูแลแทน ไม่มีเสียแผ้าใัออมาวพัร์ามระิริยัพริ้มาหลับในอ้อมออนาำนัลราวับรู้ัวว่าะวรทำอ์อย่าไร ท่ามลาวามโลาหละลึพระธิาอินทรายุธในพระอู่ส่เสียแผลั่น้วยวามใแ่ับสายฟ้าที่ฟาล้อ้นันเราให่อายุนับร้อยปี ่ามไม้ีาหัสะบั้นลบัเิเป็นเพลิลุไหม้เสียัปนาทัสนั่นหวั่นไหวไปทั่ว เสมือนเ้าลาบอเหุวามไม่มั่นในราบัลลั์ยโสธราในาล่อมา
สายาบรราพระาิแลผู้ใล้ิยัื่นระหนและเริ่มะเห็น้วยับำทายทัทำนายเ้าไปทุะิ นาสิริมาที่หมอบ้มอยู่แทบบาทเ้าายมหิศหัสพระอนุารีบถลันเ้าโอบะออเห่ล่อมพระธิาอินทรายุธเบาๆเพียไม่นาน็ลุสู่ห้วนิทรารม์ามนิษาไป พระอนุาผินพัร์มาทอเนรภาิยะทั้สอ้วยวามเอ็นูระนอาทรสสารยิ่ที่ำ้อถูพราาอพ่อแม่แลาันไปไล แ่มิอาทัทานท้วิสิ่ใไ้ ำ้อยอมให้เป็นไปามะารรม
ภายหลัมีพระประสูิาลเ้านาศิริวรุล้มประวร้วยพระโลหิวรายอ่อนแอ อปรับพระธิาอันเป็นที่รัผู้มีพระันษายัไม่ทันะรบเือนีถูพราาอส่ไปยัวนำรุปุระนรา ให้พระอัยาแลเ้านาศิริวารีผู้เป็นน้าเป็นผู้บริบาลแทน ึพ่ายแพ้รอมใเส็สู่สวรราลัยในเพลา่อมา นับแ่นั้นมาวามสัมพันธ์ระหว่าวนำรุปุระนราแลยโสธราาสะบั้นสิ้นสุุเียวัน มิมีผู้ใิะสาน่อให้บัเิวามเ็บปวร้าวรานไปมาว่าที่เป็นอยู่ ึเ็บำเรื่อราวเอาไว้แลปล่อยให้ผันผ่านนเลือนหายไปามาลเวลาในที่สุ
ภายหลัพระอัรมเหสีสิ้นพระนม์ลพระเ้าาิยวรรมันทรำสรโศ พลอยมิยินีแลปิิในราุมารีอินทรายุธามไป้วย ปล่อยให้เป็นภาระอพระอนุาเ้าายมหิศหัสแลนาสิริมาเป็นผู้บริบาลเลี้ยูแทนโยมิเยสนพระทัยอีเลย เพลาเียวันพระายาบุษปาอัปสรมีประสูิาลเป็นพระธิาอีอ์ ทรประทานนามว่าเ้านาปัทมวรร ึหันมาสนพระทัยสนิทเสน่หาพระธิาอ์นี้้วยทรเื่อามำทำนายว่าะลายเป็นผู้้ำูบัลลั์ยโสธราปุระในาลภายหน้า
วะาแลำทำนายทั้หลายถูบิเบือนำวามาพราหม์เ่าผู้ำ้อเลือระหว่ามีหัวไว้ใ้้อนทอเ็มหีบอว่าที่พระอัรมเหสีพระอ์ใหม่ ฤาะายไปามำทำนายอน มิมีผู้ใไม่รััวลัวาย ำอบมาพร้อมำถามในราเียวัน เ้านาฝาแฝผู้ที่ะพลิะาแผ่นินยโสธราปุระึำ้อถูแยห่าาัน้วยเหุเพียประารเียวือ วามริษยาอิาทะเยอทะยานอใรบาน
ความคิดเห็น