ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บตัวละครss

    ลำดับตอนที่ #12 : The Guardian Heaven

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ค. 59


     ใบสมัคร


    "น่าเบื่อแย่เลยนะครับ ถ้าให้วางมือจากอะไรสนุกๆแบบนี้"

     

    ++++++++++++++++++++++

     

    บทที่สมัคร : รัชทายาทแดนมนุษย์ 

    ชื่อ : ลูเซียน แอสเทียร์ ( Lucien Asstia)

    ความหมาย : บุรุษแห่งแสง 

    ชื่อเล่น : ลูเซียน (Lucien)

    อายุ : 25

    เพศ. : ชาย

    เผ่าพันธุ์ : มนุษย์ 

    สายพลังเวทย์ : ลม 

    รูปร่างหน้าตา : ชายหนุ่มรูปร่างสูงสง่า ผิวพรรณดูดีแม้จะคล้ำไปบ้างตามประสาคนออกรบบ่อย แต่ท่าทางและการวางตัวบ่งบอกถึงฐานะและการอบรม นัยน์ตาเรียวสีเขียวทอประกาย รับกับเรือนผมสีน้ำตาลอมเทาเข้ากับรูปหน้า ส่วนสูง 184 นน. 70 

    การแต่งกาย : ถ้าเป็นเวลาปกติมักจะใส่เสื้อข้างในไว้เป็นแขนกุดและใส่เสื้อคลุมสั้นทับ กางเกงขายาวและรองเท้าบูตยาวและสะพายดาบไว้ข้างหลังเป็นปกติ แต่ถ้าออกงานสำคัญจะใส่ชุดทางการสีขาว ส่วนดาบจะเหน็บไว้ที่เอว รองเท้าสีขาว 

    นิสัย : ชายหนุ่มเจ้าของฉายาเจ้าวายุ ท่าทางที่องอาจ สง่างามและวางตัวดี แทบจะไม่มีใครเคยเห็นลูเซียนแหกกฎที่มีในบ้านเมืองเลยด้วยซ้ำ รวมถึงท่าทางสง่างามองอาจสมกับตำแหน่งรัชทายาททำให้เขาดูเป็นคนเข้าถึงยากและจริงจังกับทุกอย่างจนบางทีอาจจะดูแข็งไปสำหรับคนที่ไม่ชิน แต่จริงๆแล้วภายใต้ท่าทางสมบูรณ์แบบนั้น ตัวตนของลูเซียนคือรัชทายาทที่เอาแต่ใจและดื้อดึงเป็นอย่างที่สุด! ด้วยความที่ถูกเลี้ยงมาอย่างสมบูรณ์แบบ การทำตามกฎที่บางทีเจ้าตัวก็ไม่รู้จะมีกฎทั้งหลายไว้ทำไม แต่ก็ยอมทำตามเป็นอย่างดีจนถึงตอนนี้ แต่มันก็แค่นั้นแหละที่เขาจะทำตามที่คนอื่นสั่ง สิ่งที่ลูเซียนทำอยู่ในตอนนี้เกือบทุกอย่างมีเหตุและผลในตัวของมันเอง แม้จะเป็นสิ่งที่เขาโดนสั่งให้ทำ แต่ใครจะไปรู้ว่าสิ่งที่เขาทำนั้นเขาก็หวังผลน่ะซิ.. ทำให้ดูเหมือนเป็นคนที่จริงจังและรักษาภาพลักษณ์ กฎต่างๆได้เป็นอย่างดี ส่วนเหตุผลจริงๆน่ะหรอ มีแค่เจ้าตัวเท่านั้นที่รู้ ลูเซียนเป็นคนตีสองหน้าเก่งจัด จากการออกงานราชการ การพบปะผู้คน ทำให้เขามีหน้ากากอยู่เสมอ รอยยิ้มอ่อนโยนและนัยน์ตาที่มองทุกอย่างเป็นมิตรทำให้ไม่สามารถรับรู้ถึงสิ่งที่เขาคิดจริงๆได้ ใช้คำพูดเก่ง ด้วยความที่ต้องใช้คำพูดเป็นตัวตัดสินชี้ชะตาบ้านเมืองในหลายที ทำให้ลูเซียนเป็นคนรู้จักพูด พูดเก่งและพูดให้คนอื่นเห็นด้วยได้ง่ายๆ รวมถึงใช้คำพูดในการหลอกใช้คนได้ด้วย อะไรที่เขาคิดว่าไม่ต้องลงมือเอง เขาสามารถใช้คนอื่นให้ไปทำตามที่เขาต้องการได้ ไม่ว่าจะด้วยอำนาจ เงินทอง หรือแม้แต่แค่ใช้คำพูดชักจูงคนอย่างดี ฉลาดและวางแผนเก่ง ลูเซียนเป็นคนมองคนออกและสามารถกรองคนได้ เก่งทั้งในด้านบูู๊และบุ๋น จัดได้ว่าเป็นคนที่สมบูรณ์แบบ ชอบความท้าทายและไม่เกรงกลัวอันตรายใดๆ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ร้ายหรือศัตรูก็ตาม เขาพร้อมที่จะรับความท้าทายนั้นอย่างเต็มที่ มีการเตรียมตัวที่ดี และน้อยครั้งที่จะผิดพลาด แต่ยังไงเขาเองก็ยังเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งทำให้ต้องมีคนช่วยอุดความผิดพลาดนั้นด้วย

    ความอดทนสูงและรอบคอบ อะไรก็ตามที่เขาอยากจะได้ เขาจะอดทนและรอ รอจนกว่าเขาจะได้สิ่งนั้นมาครอบครอง ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม ลูเซียนมีความพยายามและความอดทนที่สูงจนหลายครั้งที่คนอื่นถอดใจไปเสียก่อน 

    คำว่าเพื่อนสำหรับลูเซียนมีความหมายมาก เนื่องจากตำแหน่งของเขาไม่ใช่ตำแหน่งที่จะมีเพื่อนได้ง่ายๆ เขาเลยให้ความสำคัญกับเพื่อนเป็นอย่างมาก เมื่อใดที่เพื่อนของเขาลำบาก วางใจได้เลยว่าลูเซียนจะหาทางช่วยเพื่อนของเขาแน่นอนแม้ว่าจะลำบากแค่ไหน แต่ไม่ยอมตายแทนกันหรอกนะ เพราะเขาจะไม่ยอมให้เพื่อนตายต่างหาก 

    โกรธยาก แต่ถ้าใครทำให้เขาโกรธก็เตรียมตัวหาที่อยู่ใหม่ในอีกโลกได้เลย เขาจะไม่ปล่อยคนๆนั้นให้มีชีวิตรอดเด็ดขาด

    แข็งนอกแต่อ่อนใน จริงๆแล้วเขาเองก็เป็นเพียงแค่คนๆหนึ่ง มีด้านที่อ่อนแอแต่แสดงให้ใครรู้ไม่ได้ เพราะเมื่อไหร่ที่เขาล้ม มีคนพร้อมที่จะเหยียบเขาซ้ำ ทำให้เขาล้มต่อหน้าคนอื่นไม่ได้เด็ดขาด หรือต่อให้ดูว่าเขาเสียเปรียบ ยังไงก็ต้องหาทางที่จะแก้ไขสถานการณ์ให้พลิกให้ได้ ลูเซียนจะแสดงความอ่อนโยนหรืออ่อนแอจริงๆให้กับคนสำคัญเท่านั้น เป็นคนขี้เหงาลึกๆ เพราะเหตุนี้ถึงจะทำตัวแข็งแกร่งยังไง สุดท้ายแล้วก็ยอมอ่อนให้กับคนสำคัญอยู่ดี 


    ประวัติ: เจ้าชายรัชทายาทเมืองมนุษย์ ลูเซียนถูกเลี้ยงและอบรมมาอย่างราชวงศ์ชั้นสูงและถูกปลูกฝังให้ขึ้นปกครองอาณาจักรในอนาคต ทำให้เขาโดนฝึกฝนอย่างเข้มงวด ไม่ว่าจะเป็นเวทย์มนต์หรือการใช้อาวุธอื่นๆ เขาก็สามารถใช้ได้ดีจนหาตัวเทียบได้ยาก  นอกจากนี้ยังมีความสามารถในด้านการปกครอง การฑูตและอื่นๆที่รัชทายาทควรมี ถึงอย่างนั้นเขาก็ได้รับความรักอย่างมากจากองค์ราชินีหรือแม่ของเขา ส่วนองค์ราชานั้นถึงจะเป็นบิดาแท้ๆ แต่กลับไม่สนิทเท่าที่ควรจะเป็น เหมือนมีกำแพงหนาๆขั้นระหว่างพ่อลูกคู่นี้ 

    ตำหนิ : แผลเป็นที่ไหล่ซ้าย จากการโดนธนูผสมเวทย์เฉี่ยวเข้า

    ลักษณะเด่น : ท่าทาง ลักษณะกิริยามารยาทที่ดูสง่า และดวงตาที่มีเสน่ห์

    ชอบ เกลียด แพ้ กลัว : ชอบชาดีๆ, การขี่ม้า (ลูเซียนชอบที่จะขี่ม้าและฝึกม้ามาก จนกลายเป็นคนที่เก่งที่สุดในตอนนี้) 

    เกลียด กลัว การที่ถูกทิ้งอยู่คนเดียว เนื่องจากตอนเด็กเขาถูกทิ้งให้อยู่กลางป่าคนเดียว แม้เป็นแค่บททดสอบและในป่านั้นไม่มีอันตรายอะไร แต่เขาก็ฝังใจแล้วกับการถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว ถ้าถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวจะมีสภาพไม่ต่างจากลูกนก ตัวสั่น ใจเต้นแรงและอาจจะเสียสติแบบไม่รู้สึกตัวไปพักใหญ่ แพ

    แพ้ พิษเกือบทุกชนิด ทำให้ต้องมียาแก้พิษเอาไว้ตลอด 

    อาวุธ : ดาบประจำราชวงศ์ เป็นดาบพิเศษที่จะตีขึ้นตอนเจ้าของเกิด และจำมีอานุภาพรุนแรงตามความสามารถของผู้ใช้ ซึ่งในกรณีของลูเซียน จะเป็นดาบที่สนับสนุนธาตุลมเป็นพิเศษ มีน้ำหนักเบาและมีความสวยงาม แต่มีความรุนแรงและอานุภาพทำลายล้างสูงมาก ลักษณะดาบ ตรงด้ามจับจะมีอัญมณีประดับอยู่ และตัวดาบจะทำจากเหล็กสีดำ มีมนต์ของของชนเผ่าโบราณลมอยู่ 

    ลักษณะการพูด : น้ำเสียงนุ่มนวล สุภาพ ใช้แทนตัวเองว่าข้า แทนคนอื่นว่าท่าน เจ้า คุณหนู(กับผู้หญิงทุกคน) 

    "ข้าขออภัยด้วยที่ต้องขอตัวก่อน แต่ทางเราจะอำนวยความสะดวกให้ท่าน เชิญครับ" 

    "ถ้าอย่างนั้นรบกวนด้วยนะครับ" 

    "หึ เจ้านี่มันตลกจริงๆล่ะน่า ทำตัวแบบนั้นมันโง่ชัดๆ" กรณีพูดกับคนสนิทแบบหยอกๆ(นางเป็นคนหยอกแบบแรง หยอกชนิดดูจริงจัง)

    ของที่พกติดตัว : ดาบประจำตัว,ยาแก้พิษ,ตราประจำราชวงศ์

    เพิ่มเติม : ลูเซียนเวลาเจอคนที่ถูกใจ จะซึนใส่ แล้วเขินเองซะอย่างนั้น เป็นมุมน่ารักๆของลูเซียนที่หาได้ไม่บ่อย 

     

    +++++++คำถามผู้ปกครอง+++++++

    สวัสดีค่ะ ช่วยแนะนำตัวสักหน่อยนะคะ *จ่อไมค์

    - เรียกเรนนี่ก็ได้เนอะ

    ทำไมถึงมาสมัครเหรอคะ?

    - พล็อตน่าสนใจ และเจอบทถูกใจเลยดิ่งมาเลยค่ะ

    ลบวงเล็บและแฮชแท็กรึยังเอ่ยอ่านกฏครบไหมคะ?

    - ครบจ้า 

    ถ้าลูกโดนทำร้ายหนักๆ จะรับได้ไหมคะสนใจอยากเป็นตัวร้ายไหมคะ-----#โดนกระทืบ

    -ได้เลย ไม่มีปัญหา

    ถ้าไม่ติดบทที่ต้องการสามารถยัดได้รึเปล่าคะ?

    -รบกวนยัดลูกหน่อยนะคะ 

    บางทีถ้าติดอาจต้องแก้บางจุดนะคะ

    -ได้เลย

    อยากได้คู่มาให้ลูกตัวเองสักคนไหมคะถ้าอยาก อยากได้แนวไหนเอ่ย? ~ *ยิ้มหวานนน

    -แน่นอนค่ะ เล็งไว้แล้วด้วย!! แต่ถ้าไม่ติดรบกวนหาคู่ให้เด็กขี้เหงาลึกๆหน่อยนะคะ

    สุดท้ายแล้วก็ขอบคุณที่มาร่วมลั้ลลา (?) ด้วยกันนะคะ หากพบจุดผิดพลาดสามารถแจ้งได้ทุกอย่าง พร้อมแก้ไขค่ะ

    -ขอบคุณค่ะ

    แล้วมาร่วมลุ้นกันนะคะ ว่าลูกของคุณจะเป็นผู้โชคดีที่ได้รับบทบาทอันทรงเกลียด (?) นี้หรือไม่ :)


                                                                          ++++++++++++++++++++

    Appcation 



    "ผมโกหกไม่เป็นหรอกนะ"

     

    ++++++++++++++++++++

     

    บทที่สมัคร : เพื่อนพระเอก คนที่2 

    ชื่อ : โซ อดิเทียร์ (Zo Aditia)

    ความหมาย : จิตวิญญาณแห่งผู้นำทาง

    ชื่อเล่น : โซวี่ (Zovy) 

    อายุ : 250ปี

    เพศ. : ชาย 

    เผ่าพันธุ์ : ผู้พิทักษ์

    สายพลังเวทย์ : น้ำ

    รูปร่างหน้าตา : ส่วนสูง 176 น้ำหนัก 63 ชายหนุ่มรูปร่างโปร่ง ติดบอบบางเล็กน้อยถ้าเทียบกับผู้พิทักษ์คนอื่น ใบหน้าหวาน ผิวขาวเนียนจนผู้หญิงยังอิจฉา นัยน์ตาคู่สวยสีอมม่วงรับกับเรือนผมยาวถึงเอวสีเดียวกัน จัดได้ว่าเป็นผู้ชายหน้าตาดีและออกจะติดหน้าหวานไปหน่อย 

    การแต่งกาย : เสื้อแขนยาวแหวกอกเล็กน้อย มีเสื้อกั๊กยาวทับไว้ กางเกงขายาวสีเข้ม รองเท้าบูทสั้น และมักจะใส่คาเทียร์อยู่ที่ข้อมือด้านซ้าย

    นิสัย : โซ ชายหนุ่มสองบุคคลิก และไม่มีใครรู้ว่าวันนี้หรือเมื่อไหร่จะเปลี่ยนไปเป็นอีกคนนึงแม้แต่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้ว่าอะไรจะเป็นสิ่งกระตุ้นให้เปลี่ยนบุคคลิกเป็นอีกคน ในเวลาปกติแล้วโซเป็นคนที่อ่อนโยน สุภาพ ฉลาดแต่ไม่อวดเก่ง มีรอยยิ้มให้คนอื่นเกือบตลอดเวลา แต่ถึงอย่างนั้นแล้ว เขาก็เป็นเพียงคนที่ชอบความสนุกสนานคนหนึ่ง อะไรที่น่าสนุกเขาจะรีบไปหาแนวร่วมในการร่วมสนุกทันที เพราะถึงเวลาที่ต้องรับผิดชอบเขาจะได้ไม่ต้องรับผิดชอบคนเดียว ซึ่งคนส่วนใหญ่จะปฎิเสธเขาไม่ค่อยได้เพราะจะโดนทำหน้าตาน่าสงสารใส่ ติดนิสัยซนและดื้อบ้าง เวลาที่อยากจะทำอะไรแล้วทำไม่ได้จะออกอาการดื้อเล็กน้อย แต่ก็ยอมทำตามคนที่เคารพอยู่ดี แต่ถ้าเป็นคนที่ไม่รู้จักเขาน่ะหรอ อย่าหวังเลยว่าโซจะทำตามคำสั่ง ความอดทนมีไม่มากและไม่น้อย อยู่ในระดับปกติ อะไรที่ควรจะรอ เขาสามารถรอได้ แต่ถ้าถึงขีดจำกัดแล้ว เขาก็ไม่แคร์หรอกนะ ถ้าสิ่งที่ทำไม่สร้างความเดือนร้อนให้ตัวเอง โซเป็นคนที่รักเพื่อน แต่รักตัวเองมากกว่า แต่ถ้าเพื่อนมีปัญหา เขาก็จะหาทางช่วยแน่นอน แต่ต้องไม่ลำบากตัวเองหรือเป็นสิ่งที่ตัวเองทำได้เท่านั้น โซเป็นคนพูดเก่ง พูดมาก และพูดให้คนอื่นหลับได้เวลาที่ตัวเองอยากจะพูด หรือเวลาที่เจอเรื่องอะไรน่าสนุกหรือตื่นเต้น โซพูดโกหกไม่ได้ เป็นคำสาปที่ติดตัวจากภูติทางฝั่งมารดา ทำให้เขาพูดโกหกไม่ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะหาทางพูดเลี่ยงไม่ได้ 

    บุคคลิกที่สอง โซในอีกแบบคือ ชายหนุ่มเจ้าเล่ห์ จอมวางแผนและก่อกวน แทบจะทุกคนที่เจอโซบุคคลิกนี้แล้วไม่ค่อยมีคนคุมเขาได้ เมื่อไหร่ที่เขาเปลี่ยนบุคคลิก จะยิ่งชอบความตื่นเต้น ความสนุกสนานมากขึ้น เพราะฉะนั้นแล้วอย่าปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวเลยล่ะ ไม่อย่างนั้นคุณจะพบสภาพที่เละเทะและต้องตามเก็บเรื่องวุ่นที่เจ้าตัวแสบเป็นคนก่อ ถึงอย่างนั้นแล้ว ในบุคคลิกนี้โซออกจะเข้ากับเนสได้ดีกว่าอีกบุคคลิก เพราะชอบที่จะไปหาเรื่องป่วนด้วยกันมากกว่าปกติ แหกกฎเป็นว่าเล่น และแน่นอนว่าในบุคคลิกนี้ความอดทนที่มีเท่าคนปกติก็จะต่ำลง ใครที่ขัดใจเขา ไม่ค่อยได้อยู่อย่างเป็นสุขนักหรอก เพราะถ้าไม่จัดการก็จะเก็บไว้เล่นด้วยในคราวต่อไป ฉลาดในการวางแผนและลงมือได้รวดเร็วกว่าปกติ ในบุคคลิกนี้จะเป็นประโยชน์ในการต่อสู้หรือปกป้องสวรรค์มากกว่า แต่ก็ต้องยอมรับผลที่ตามมาคือความเละเทะ เพราะเขาจะลงมือได้อย่างไม่ต้องคิดอะไร ไม่มีจิตสำนึกในการฆ่า เรียกได้ว่าลงมือได้อย่างเลือดเย็น และไม่สนวิธีการ ขอแค่ผลออกมาตามที่เขาพอใจก็พอ

    ประวัติ: ชายหนุ่มลูกครึ่งภูติมนุษย์ ทำให้มีความงดงามจากมารดาที่เป็นภูติ บิดาเป็นขุนนางชั้นสูงของอาณาจักรและบิดาของเขาก็ไม่ใช่คนดีนัก เป็นถึงขุนนางชั้นสูง แต่กลับคิดทรยศบ้านเมือง ทั้งๆที่โซและแม่ไม่เห็นด้วยแต่ก็ห้ามอะไรไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นแล้วถ้าในฐานะพ่อ โซกลับเห็นว่าบิดาเป็นพ่อที่ดีที่สุดคนหนึ่งสำหรับเขา พยายามทำทุกอย่างให้พวกเขาอยู่อย่างสบายที่สุด จนกระทั่งวันหนึ่งทุกอย่างต้องจบลง พ่อของเขาถูกสั่งประหาร จากเหตุการณ์ลอบสังหารกษัตริย์ มารดาของเขาถูกพาตัวกลับแดนภูติโดยที่เขาตามไปไม่ได้ เพราะเป็นเพียงลูกครึ่ง ทำให้เขาต้องหาทางหนีจนกระทั่งตกน้ำ

    สาเหตุการตาย : ตายเพราะจมน้ำและหมดแรงจนเสียชีวิต

    ตำหนิ : (ไม่มีเว้น)

    ลักษณะเด่น : ใบหน้าที่ดูหวานเด่น เรือนผมนุ่มและกลิ่นหอมอ่อนๆที่มาจากตัวโซ

    ชอบ เกลียด แพ้ กลัว : ชอบเนส(?ในแบบเพื่อน) , ดอกไม้หอมๆ 

    เกลียด กลัว : โซกลัวมนุษย์อยู่บ้าง แม้อาการจะไม่รุนแรงมาก แต่ถ้าเป็นไปได้เขาก็ไม่อยากจะอยู่กับมนุษย์นานๆ 

    อาวุธ : ธนูพิเศษ ยิ่งผสมผสานกับเวทย์แล้ว ยิ่งมีอานุภาพรุนแรงและลูกธนูไม่มีวันหมด มีน้ำหนักเบา แต่ปกติแล้วเขาก็ไม่ค่อยใช้นักหรอก เพราะต้องแบกอยู่ดี ถึงแม้จะมีน้ำหนักเบา


    ลักษณะการพูด : เสียงนุ่มนวล อ่อนโยนในเวลาปกติ 

    "เห็นใจผมหน่อยนะ ผมไม่ได้ก่อเรื่องคนเดียวซะหน่อย มีคนอื่นชวนผมต่างหาก" เวลาทำผิดและพยายามขอลดโทษ

    "เรื่องนี้ไม่น่าสนใจหรอ? ออกจะน่าสนุกนะ" เวลาชวนคนก่อเรื่อง

    จุดด่างพร้อย : เป็นคนสองบุคคลิก เอาแน่เอานอนไม่ได้เลย 

    ของที่พกติดตัว : คาเทียร์ที่ข้อมือซ้าย และจี้ภูติที่ได้จากมารดา

    เพิ่มเติม : เมื่อไหร่ที่เปลี่ยนบุคคลิก โซจะยังจำเรื่องของอีกบุคคลิกได้ แต่นิสัยก็จะต่างกันไปอย่างสิ้นเชิง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×