[SHORT FIC] TAO * KACHA เบา เบา ...

ลำดับตอนที่ #6 : MY SHORT FIC : MY BABY_1

MY BABY_1

“เต๋า ตื่นได้แล้วลูก อาบน้ำแล้วลงมาหาแม่ด้วย!”เสียงตะโกนโหวกเหวกจากด้านล่างทำให้ผมรู้สึกตัวตื่น พลางหันไปมองนาฬิกาบนหัวเตียงและพบว่าเวลานี้เป็นเวลา...

7.30!!!!! บร๊ะเจ้า!!!

แม่ครับ วันนี้เป็นวันหยุดแท้ๆ จะให้ผมตื่นเช้ามาช่วยไก่มันขันหรืองายยยยยย?????ขอให้สุดหล่อคนนี้นอนถึงเที่ยงได้ม้ายยย T^T

“เร็วๆลูก!!!นี่ตื่นหรือยัง???”

“คร้าบบๆๆ”เตียงลูกพ่อ เราคงต้องจากกันเพราะมีคนมาขว้างกั้น แต่ไม่ต้องห่วง พ่อจะกลับมาหาเร็วๆนี้ ฮือ...

ผมเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวพลางเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำทันที

1 นาทีผ่านไป

ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ อะไร...?มีคนบอกว่าผมอาบน้ำเร็วไปงั้นเหรอ -.,- ผมเปล่าซกมกนะ แค่สะอาดน้อยเท่านั้นเอง หุหุ

ผมแต่งตัวอย่างรวดเร็ว(พอๆกับการอาบน้ำแหละครับ ฮา...)แล้วเดินลงมาข้างล่าง ก็เห็นแม่นั่งฝอยอยู่กับใครบางคนอยู่

“อ้าว เต๋า มาแล้วเหรอ มาๆ...นั่งนี่”แม่เรียกผมพลางตบเบาะข้างๆไปด้วย ประมาณว่าอยากให้ผมไปนั่งตรงนั้น

“อ่ะ นี่เพื่อนแม่ แล้วก็นั่น น้องคชา เค้าเป็นน้องเต๋าปีหนึ่งนะ”

“สวัสดีครับ”

“ไหว้พระเถอะจ้า เอ้า คชา สวัสดีพี่เค้าสิลูก”เพื่อนแม่หันไปบอกคชาที่นั่งตัวลีบเกาะแขนอยู่ข้างๆ ผมเพิ่งได้มองคชาชัดๆ    ตาโต ปากแดงๆ แก้มชมพู ตัวเล็กๆ น่าทนุถนอม บอกได้คำเดียวว่า...

คนหล่อหวั่นไหว  -.,- (หวั่นไหวหรือเลือดกำเดาจะไหลกันแน่เต๋า =w=?: monster_13)

“ส..สวัสดีฮ่ะ...”คชาเอ่ยอย่างกล้าๆกลัวๆ โอย...น่าร้ากกกกกก ><

คชา ฮุกขวา 1-0!!!

“เอ่อ...ผม... ชื่อคชาฮ่ะ”

คชา ศอกซ้าย 2-0!!!!

“..ยินดีที่...ได้รู้จักฮ่ะ”พร้อมกับยิ้ม 1 ที..

น้องคชาครับ....

ชนะน็อคก์แล้วเอาหัวใจพี่ไปเลยดีกว่าครับ!!!!!!!

“แม่ เดี๋ยวๆๆ เฮ้ย อย่าเพิ่งไป~!”

“อยู่กันดีๆน้า ม้วฟ >3< แม่ไปละ”

ปัง!~ รถแท็กซี่พุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็วโดยที่ผมได้แต่มองตาค้างปริบๆ...

นี่มันอะไรกันวะเนี่ย T[]T

--- 15 นาทีก่อนหน้านี้---

“เอาละ เข้าเรื่องเลยนะลูก คืออย่างนี้ แม่กะแม่คชาเนี่ยได้บัตรท่องเที่ยวยุโรปมา แล้วที่นี้แม่คชาเนี่ย เห็นว่าน้องอยู่คนเดียวอาจจะเหงา ดูแลตัวเองไม่ค่อยได้ ก็เลยอยากจะให้น้องเนี่ย มาอยู่ที่นี่กับเต๋า น้องเค้าอยู่มหาลัยเดียวกับเต๋านั่นแหละ เวลาไปก็จะได้ไปด้วยกัน แม่จะไปซักสองสามเดือนนะจ๊ะ อ้อ! ใช้บัตรเอทีเอ็มได้ตามสบายเลยนะจ๊ะ อยู่บ้านกันดีๆละ แม่ๆไปก่อนน้า จุ๊บุๆ แล้วจะโทรหาน้า >3<” แม่พูดเองเออเองเสร็จ แม่ก็หยิบกระเป๋าใบโตๆสองใบ(เอามาตอนไหนว่ะ???) แล้วหิ้วออกไปจากบ้านพร้อมกับแม่คชาที่เดินออกไปด้วยเช่นกัน ซึ่งมีแท็กซี่คันสีชมพูแปร๋นจอดรออยู่(นี่แม่วางแผนเอาไว้แล้วเรอะ????!!!!)

“บ๊ายบายยยย”

“แม่ เดี๋ยวๆๆ เฮ้ย อย่าเพิ่งไป~!”

“อยู่กันดีๆน้า ม้วฟ >3< แม่ไปละ”

ปัง!~ รถแท็กซี่พุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็วโดยที่ผมได้แต่มองตาค้างปริบๆ...

 

นั่นแหละครับ...

จบการย้อนอดีตของคนหล่อแต่เพียงเท่านี้ Y___Y

ไอ้ลำพังตัวผมยังดูแลไม่ค่อยจะได้เลย จะให้ดูแลเพิ่มอีกคน ผมจะไหวมั้ยวะเนี่ย~!!

“เฮ้อ....”ผมอดถอนหายใจออกมาไม่ได้ ทำให้เด็กน้อยที่นั่งตรงโซฟาหันมามองผมตาแป๋ว

“ช ...ชาทำอะไรให้พี่เต๋า ไม่พอใจหรือเปล่าครับ?”

อย่าทำหน้าน่ารักสิครับ เดี๋ยวพี่อดใจไม่ไหว =.,=

“เปล่าๆๆ ไม่มีอะไร คชาเอาของขึ้นไปเก็บสิ ขึเนบันไดไปแล้วเลี้ยวขวา”

“ฮะ (_//_)” คชาขานรับพร้อมกับเดินดุ๊กดิ๊กขึ้นบันไดไป ...

ผมทึ้งหัวตัวเอง....

แล้วตรูจะอดทนไม่ไปจับน้องเค้าปล้ำได้หรือเปล่าวะเนี่ย !!!!!

โอย...เศรษฐพงษ์คนหล่อ เครียดส์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

TBC.

 TALK WITH MONSTER_13 : อ้ากกกก อยากกรีดร้องเป็นภาษาปาปัวนิวกินี!! ฮือ...ขออภัยในความล่าฮับ T^T ขอเท้าความเล็กน้อย...ความจริงแล้ว มอนส์แต่งจบตั้งแต่เมื่อวานแล้ว จะเอาลงแล้ว แต่คอมพ์จู่ๆก็เกิดอาการงอแงขึ้นมา!! เมาส์ขยับไม่ได้และไม่สามารถพิมพ์ได้ เปลี่ยเมาส์ก็แล้ว เปลี่ยนแป้นก็แล้ว รีเครื่องก็แล้ว T^T เป็นอันว่า เจ๊งสิครับ....ฮือ..แล้วพอไปที่ร้าน ตอนบอกให้เซฟข้อมูล ดันเจือกลืมบอกให้เซฟในดอก์คิวเมนต์ แม่มเอ้ย!! ทั้งเครื่องมือโฟโต้ช็อป(ที่อุตส่าห์หามาทั้งชีวิต อ้ากก!) อมิตตาพุทธ..

อยากจิตอบเม้นเหลือเกิน >< ขอขอบพระคุณทุกๆท่านที่คอมเมนต์มานะที่นี่เน้อ ^^ม้วฟ *กระโดดจุ๊บปากคนเมนต์*

SEE U SOON HUP ^_____^

MONSTER_13 : มอนสเตอร์ที่โง่จนกู่ไม่กลับ Y^Y ฮือ...

PS.มีแต่คนเรียกร้องสเปเชี่ยวตอนที่แล้ว 55555 เค้ารู้นะ คิดอะไรกันอยู่!!!(คิดอะไรกันหว่า - -?)

cinnamon