ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SHORT FIC] TAO * KACHA เบา เบา ...

    ลำดับตอนที่ #10 : MY SHORT FIC : GUARDIAN_2

    • อัปเดตล่าสุด 28 ธ.ค. 54


      





    M U S I C CAFE : LUN LA



     I'll PROTECT YOU : KIM JAE JOONG
     แนะนำ : ควรปิดเพลงกน้าหลักและฟังเพลงนี้เพื่อบิวต์
    อารมณ์ มิฉะนั้นท่าอาจจะจิตเตลิดเมื่อกับอีมอนส์ก็เป็นได้ = =

    YOURS GUARDIAN

     

     

     

    “พี่ต๋าวววววว”เสียงใสร้องเรียกหาบอดี้การ์ดของตนเอง ที่บัดนี้หายไปไหนไม่รู้ ฮึ่ย...วันนี้นมมาปลุกเค้า ทั้งๆที่ทุกเช้าพี่เต๋าต้องมาเป็นคนปลุกเค้าต่างหาก ฮึ่ย หงุดหงิดจริงๆเลย

     

     

     



    “อะไรเนี่ย...ร้องงอแงหาเต๋าใหญ่เลยนะ ไอ้ตัวเล็ก”

     



     

    “ป๊ะป๊า!!!!!”คชาเบิ่งตากว้าง ก่อนที่จะรีบวิ่งกระโจนไปกอดป๊ะป๊า ของตนทันทีที่สิ้นเสียง ชายวัยกลางคนท่าทางภูมิฐานคนหนึ่งที่มีลูกน้องรายล้อมทั้งหน้าและหลังที่คุ้มกันแน่นหนา เนื่องจากการทำธุรกิจของเค้า...

     




     

    เขาถึงกับถูกขนานนามว่าเป็นปีศาจแห่งวงการธุรกิจ  การที่เค้าใช้เวลาเพียงไม่ถึง 5 ปีเพื่อไต่เต้ามาถึงจุดสูงสุด จากบริษัทเล็กๆ กลายมาเป็นบริษัทขนาดยักษ์ใหญ่ที่มีสาขาอยู่ทั่วโลก แน่นอน...โลกของธุรกิจก็เปรียบเสมือนเหรียญ ที่มันจำเป็นต้องมีทั้งสองด้าน

     

     




    ด้านหน้าอาจจะเป็นเพียงการทำธุรกิจธรรมดาเท่านั้น แต่อีกด้าน...

     

     




    พวกเค้าคือศูนย์รวมด้านมืดของสังคม...

     

     




    และสิ่งที่ขาดไปไม่ได้เลยก็คือ...

     

     

     




     

    ศัตรู...

     

     

     

     

     



    นั่นคือเหตุผลว่าทำไมจึงจำเป็นที่จะต้องมีบอดี้การ์ดมากมาย เพราะเมื่อก้าวเดินมาในเส้นทางนี้ ชีวิตก็เหมือนกับแขวนอยู่บนเส้นด้ายอยู่ตลอดเวลา  มือของเค้าที่จำเป็นจะต้องเปื้อนเลือด และไม่วันได้หันหลังกลับ...





    “ว่าไงฮึ...ได้ข่าวว่าดื้อกับนมนี่...ใช่มั้ยเจ้าตัวเล็ก?”ชายผู้มีศักดิ์เป็นพ่อของคุณหนูคชาเอ่ยอย่างหมั่นเขี้ยว พร้อมกับบีบจมูกรั้นเบาๆ

     

     



    “เปล่าสักหน่อย...ป๊ามั่วแล้วเหอะ”เจ้าตัวเล็กปฏิเสธพร้อมกับย่นจมูก

     

     




    “ก็เห็นพี่เต๋าเค้าบอกมานี่”

     



     

    “พี่เต๋าฟ้องป๊าเหรอ~!!!พี่เต๋าแกล้งชาอ้ะ!”เจ้าตัวเล็กผละออกจากอ้อมกอดของผู้เป็นพ่อก่อนจะไปง้องแง้งกับร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลัง

     

     




    “พี่เปล่าฟ้องสักหน่อย คุณท่านถาม พี่ก็แค่ตอบความจริงเท่านั้น”ร่างสูงเอ่ยยิ้มๆพลางมองหน้าของคุณหนูคชาที่ตอนนี้กำลังงอง้ำได้ที่เลยละ

     

     



    “ฮึ่ย!งอนพี่เต๋าอ่ะ ไม่คุยด้วยแล้ว แบร่!”พร้อมกับแลบลิ้นใส่อย่างที่ชอบทำประจำ ทำให้คนตัวโตด้านหลังอดอมยิ้มไม่ได้

     



    “เอาล่ะ เดี๋ยวพ่อจะขอคุยกะพี่เต๋าของหนูหน่อยนะ”ชายวัยกลางคนเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เป็นการเป็นงานขึ้นมานิดหนึ่ง พร้อมกับหันไปมองร่างสูงที่อยู่อยู่กับคุณหนูของบ้าน

     



     

    “เดี๋ยวตามชั้นมาที่ห้องทำงานด้วย”

     

     



     

    “ครับ”

     

    ...

     

     

    ................

     

     




    ร่างสูงเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าประตูซึ่งเป็นห้องทำงานของคุณท่านแห่งบ้าน

     



    ก๊อก ก๊อก ก๊อก

     



    “ขออนุญาตครับ”

     



    “เข้ามา”ร่างสูงเปิดประตูเข้าไป พบกับชายวัยกลางคนซึ่งนั่งอยู่ที่เก้าอี้ซึ่งกำลังมองเอกสารบนโต๊ะทำงานอย่างคร่ำเคร่ง

     




    “นายรู้ใช่มั้ยว่าตอนนี้มีหนอนบ่อนไส้อยู่ในบริษัทของเรา”ชายวัยกลางคนพูดขึ้นหลังจากที่ก้มอ่านแฟ้มรายงานงบประมาณประจำเดือน

     

     



    “ครับ”ชายหนุ่มตอบ นอกจากเค้านั้นจะทำหน้าที่ดูแลคชาแล้ว เค้ายังช่วยพ่อของคชาบริหารธุรกิจและคอยสอดส่องเรื่องต่างๆในบริษัทอีกด้วย

     



    “มันคือใคร”

     



     

    “วัฒนา ผู้ที่ถือหุ้นส่วนหนึ่งของบริษัทเราครับ แต่จริงๆแล้วแอบติดต่อกับบริษัทของเสี่ยวัณชัยครับ

     



    “ไอ้วัฒนา...เสี่ยวัณชัย   หึ.." เสี่ยวัณชัย เจ้าของบริษัทที่เป็นไม้เนื่อไม้เมานาน เห็นทีตอนนี้เค้าคงจะต้องลงมือจริงจังเสียทีละมั้ง เพื่อกำจขวากหนามที่มันคอยทิ่มแทงเขาให้ได้รับความบาดเจ็บ ถึงแม้จะไม่มาก แต่มันก็้ให้เค้าไม่สามารถเดินได้สะดวก อีกทั้งมันยังน่ารำคาญอีกต่างหาก.....




    "ถึงแม้ตอนนี้เราไม่รู้ว่ามันกำลังวางแผนอะไรอยู่ แต่ที่ชั้นเรียกนายมา ก็เพราะอยากให้นายมาวางแผนกับชั้นเพื่อกำจัดมันทิ้งซะ ก่อนที่มันจะลงมือทำอะไรลงไป”

     





    “คุณท่านหมายถึง...”

     




    ปัง!





    เสียงเปิดประตูที่ดังพรวดพราดเข้ามาอย่างไม่มีมารยาททำให้ชายทั้งสองที่อยู่ในห้องหันไปมองทันที

     




    “แฮ่กๆ ขอประทานโทษครับ” หนึ่งในบอดี้การ์ดของคชาเอ่ยออกมาในขณะที่ยังหอบเหนื่อยอยู่ราวกับวิ่งมาไม่คิดชีวิต

     



    “มีอะไร ถึงได้เหนื่อยมาขนาดนี้”เป็นคุณท่านของบ้านที่เอ่ยถาม เมื่อเห็นสีะท่าทางร้อนรนของลูกน้อง

     










    “ค..คุณหนูคชา โดนลักพาตัวไปครับ!!

     

     

    ………….

     

    ……

     

     

    ..

    LOADING  40 %

     

     TALK WITH MONSTER_13 : เค้าขอโต๊ด Y____Y เนื่องจากไม่สามารถบิ้วต์อารมณ์ได้เต็มที่(เพราะพึ่งไปอ่านฟิคคนอื่นมา หุ ไม่ใช่!!!!)ฟิลมันไม่มาอ่ะ อีกทั้งยังต้องมานั่งตบตีกับเมาส์ที่ไม่รู้ว่ามันจะดับเมื่อไหร่ T____T(เปรียบเสมือนแม่มเป็นเคอร์ฟิวส์ เล่นเกินสามชั่วโมงจะดับ เจี้ย!)เปิดเทอมแล้วจะได้ต่อมั้ยว่ะเนี่ย!แค่เห็นเวลาเรียนก็แทบอ้วกแล้วนา...- - แต่ไม่ว่ายังไงก็จะพยายามมาอัพให้น้า ขอบคุณทุกคอมเมนต์เช่นเคยยย มีคนมาบอกรักอีมอนส์ด้วยละ TwT ซาบซึ้ง ...มอนส์ก็รักรีดเดอร์ฮับ มามะ มาให้จุ๊บปากที่ดิ ม้วฟ >3<*กระโดดเกาะรีดเดอร์* เวิ่นอีกแล้วเว้ยเฮ้ย ...ไปดีก่า เจอกันอีกก60 เปอร์เซ็นต์ฮับ(ที่ไม่รู้จะมาเมื่อไหร่)

     

    NOW : 5 DEC 2011


     

     

     

     

     

    cinnamoncinnamon
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×