ศาสตรามหาเวท

ลำดับตอนที่ #2 : ผู้พิทักษ์และหน้าที่

������� ผู้พิทักษ์ ขึ้นชื่อว่าผู้พิทักษ์แล้ว อย่าหวังเลยว่าจะสบายเกินสามนาที งานของผู้พิทักษ์หนักเสมอ และทำให้

เจ็บปวดได้ทุกครั้งที่ปฎิบิติงาน เป็นผู้พิทักษ์ต้องเสียสละได้ ต้องละทิ้งทุกอย่างโดยไม่หันกลับไปมอง ต้องทนต่อ

ความเจ็บปวดแต่ก็ใช่ว่าผู้พิทักษ์จะไร้หัวใจ ความรักและมิตรภาพ แต่เมื่อสิ่งเหล่านี้ทำให้งานในการปกป้องของ

พวกเขาติดขัด เขาก็ต้องยอมเสียสละเพื่อปกป้อง การเป็นผู้พิทักษ์ไม่ใช่สิ่งที่ดีเลย แต่เป็นหน้าที่ที่สำคัญ....


�������� มีหลายอย่างที่ต้องพิทักษ์หนึ่งในนั้นคือ ศาสตารวุธทั้งสาม คือ ศาสตราแห่งเทพเจ้า ศาสตราสลายธาตุ

และศาสตรามหาเวท แต่ตอนนี้ศาสตราอันที่สามหายไปหน้าที่ผู้พิทักษ์จึงเริ่มขึ้น
���������

��������� กฎคือสิ่งที่ต้องปฎิบัติ��� การทำงานย่อมมีกฎ�� และกฎของผู้พิทักษ์ศาสตราวุธมีอยู่ว่า.......

1)�� ต้องอดทน ไม่ว่างานจะยายเย็นเพียงไหน

2)���ต้องสละ แม้แต่สิ่งที่ตนรักที่สุด เพื่อหน้าที่

3)�� ต้องไม่นำศาสตราที่ปกป้องไปทำร้ายหรือไปกระทำสิ่งไม่ดี และห้ามนำไปจนกว่าจะได้รับอนุญาต

4)�� หน้าที่ที่ได้รับ ต้องทำอย่าพยายามถึงที่สุด

5)�� อยู่ในระเบียบและข้อกำหนดที่ได้

���������
��������ยากที่สุดคงเป็นการสละ เพราะ ความรัก มิตรภาพ สวนทางกับงาน เพราะ หัวใจขัดต่อการปกป้อง ทำให้

ต้องสูญเสีย ไม่มีใครไม่เจ็บในการปกป้อง เจ็บเพราะความรัก เหตุนั้น ผู้ทดสอบขั้นสุดท้ายสองคนจึงต้องทำ

ภารกิจก่อนจะไปเป็นผู้พิทักษ์เต็มตัว งานครั้งนี้คือ ตามหา ตามปกป้อง ศาสตรามหาเวท จะเจ็บจะปวด จะสูญเสีย

หรือไม่คงล้วนแล้วแต่โชคชะตาที่เขาและเธอร่วมทางด้วยกัน


���������� แน่นอนว่าผู้พิทักษ์ไม่ได้มีแค่พิทักษ์ศาสตรา ที่โด่งดัง แต่ผู้พิทักษ์สัตว์ในเทพนิยายก็มีชื่อเสียงไม่แพ้ ไม่

ว่าจะเป็นสัตว์วิเศษแค่ไหนก็ย่อมมีด้านมืด และด้านมืดของสิ่งที่ดีที่สุดอาจจะเลวร้ายเกินจะต้านไหว� สิ่งที่ดำมืด

เริ่มก่อตัว แสงสว่างจะเริ่มริบรี่หรือไม่คงแล้วแต่จิตใจของคนเรา

����������� งานผู้พิทักษ์ครั้งนี้ อาจทำให้เขาและเธอรับไม่ไหว หัวใจอาจสลาย การสูญเสียอาจบังเกิด แต่เขาและ

เธอก็จะต้องแบกรับ ฝ่าฝัน ช่วยเหลือ จนผ่านไปด้วยดีให้ถึงที่สุด การสูญเสียอาจไม่เท่าการทรยศหักหลัง หัวใจ

สลายคงดีกว่าเธอคนนั้นหันกลับมาแทงข้างหลัง