คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ++อะไรกันผู้หญิงพวกนี้++
|
ความใฝ่ฝันที่จะได้พบกับ Superstarของทุกเด็กผู้หญิงทุกคน ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งใจกลางเมือง ซึ่งก็มีชื่อเสียงพอสมควร ความใฝ่ฝันนั้นก็กำลังจะเป็นจริงแล้ว เมื่อ อ.หัวหน้าฝ่ายกิจกรรมนักเรียนขึ้นประกาศหน้าเสาธงในเช้านี้ |
|
“ในวันพรุ่งนี้ทางโรงเรียนของเราจะมีการแสดงคอนเสริ์ตของ 2พี่น้อง Golf-Mike” หลังอ.ประกาศ ชั่ววินาที เสียงกรี๊ดก้อกระหึ่มขึ้นมาทันที เด็กๆผู้หญิงต่างพากัน สนทนาในเรื่องนี้เป็นประเด็นหลักของวันนี้ เช่นเดียวกันกับ แก็งค์ของ น.ร หญิงชั้นม.ปลาย แก็งค์นี้ที่กำลังตื่นเต้นกันใหญ่ ในแก็งค์นี้มีสมาชิกทั้งหมด 6 คน + + คือ + + ฝน - แป้ง - หวาน - ปอ - โศ - ฝ้าย - พชิ - และ แพนเค้ก * *(แต่เพื่อนๆมักเรียกเธอว่าแพน) - - บนห้องเรียน ตึก 7 ชั้น6 ห้อง 765 เป็นห้องประจำของนักเรียนชั้น ม.4/5 แผนวิทย์-คณิต- - “นี่พวกแก Golf – Mike เชียวนะแก อ.ความสามารถมากๆเลยหว่ะ ติดต่อมาได้ด้วย” ฝนดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ “ใครก็ติดต่อไอ้ 2 พี่น้องนั่นได้ ถ้ามีเงินมากพอ จริงมั้ย...” นี่เป็นเสียงที่ขัดแย้งกับความคิดของคนอื่นเป็นอย่างมาก ซึ่งนั่นก็คือเสียงของ *แพนเค้ก* เด็กผู้หญิงที่มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก พูดขึ้น “ยัยแพน.น.นจะมากเกินไปแล้วนะย่ะ อย่ามาว่า ศิลปินในดวงใจของพวกเรานะ” แป้งเริ่มโวย เพราะเธอเป็นคนหนึ่งที่ชอบ Golf - Mikeเป็นอย่างมาก “จ้า..ขอโทษนะจ๊ะ คุณสาวก 2พี่น้องหน้าลิง” แพนรู้สึกสนุกที่ได้แกล้งเพื่อนๆ “ยัย แพน.น.น.น” หวานทำเสียงเข้มใส่แพนเค้ก - -ทุกคนมองแพนเค้กเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ- - “พรุ่งนี้คอนเสริ์ต เริ่มกี่โมงอ่ะ ใครรู้บ้าง” ฝ้ายถามขึ้นหลังจากทุกคนแย่งกันพูดเสดเรียบร้อยแล้ว “ช้าน.น.น รู้ ประมาณ บ่าย 3 โมงอ่ะ ม.ต้นเลิกพอดี แต่ม.ปลายนี่สิแก 4 โมงเลยนะเว้ย” โศตอบ “แล้ว คาบ สุดท้ายเรียนไรอ่ะ” ปอถามขึ้นเผื่อจะมีหวังบ้าง ที่จะเลิกเร็วแล้วก็ลงมาดู “วันนี้ คาบสุดท้าย คาบกิจกรรมนี่หว่า ห้องเราต้องไปหา อ.วา ที่ห้องกิจกรรม” “เออๆ ใช่ๆ งั้นก็ได้ดูคอนเสริ์ตเร็วอ่ะดิ เพราะว่าอ.เค้าต้องอยู่คุมงานอาจจะปล่อยให้ไปดูเลยก็ได้นะ” แป้งพูดให้เพื่อนๆมีความหวัง แต่แพนเค้กกลับรู้สึกว่าไม่น่าจะเป็นอย่างนั้น - - แล้วพวกเธอพร้อมกับเพื่อนๆ อีก40คน ก็เริ่มเรียนวิชาแรก เมื่อ อ.เข้ามา - - วิชาแรกเป็นวิชาขับร้อง โดย อ.บู “หวัดดีนะครับ น.ร ทุกคน แหม..ตื่นเต้นกันใหญ่เลยหล่ะสิ ที่Golf – Mikeจะมา ร.ร” “ค๊า..”เสียงโทนสูงของนักเรียนหญิงเกือบทุกคนตอบพร้อมกัน ส่วนเสียงโทนเบส ไม่มีหลุดออกมาเลย(ผู้ชาย) “ครูขออาสาสมัคร คนนึงได้ป่ะ ขอเป็นคนที่ร้องเพลงเก่งๆนะ เสียงเพราะด้วย มีมั้ย!!” “เอาไปทำไมหรอค่ะอ.บู” ฝนที่เป็นคนช่างถามอยู่แล้วก็เอ่ยขึ้น “ไม่มีอะไรหรอก แล้วจะมีใครอาสามั้ย..” “มีสิค่ะ อ.” แล้วเจ้าของเสียงก็ลุกขึ้น เธอคือ มีมี่ ดาวเด่นประจำห้อง - -น.รชาย ทุกคนหัวเราะกันอย่างดัง เมื่อเห็นมีมี่ยืนขึ้น หลังจากที่นั่งเงียบมานาน - - “หัวเราะอะไรกัน ไอ้พวกบ้า เสียงช้านออกจะดี” “ให้เค้า show หน่อยสิคับอ.” - - อ.บู เสียบไมค์ เข้ากับ ลำโพงหน้าห้อง ซึ่งห้องเรียนทุกห้องจะมีลำโพงสำหรับให้อ.เสียบไมค์สอน แล้วอ.บู ก็ส่งไมค์ให้กับมีมี่ - - “เต็มที่เลยนะ ให้เพื่อนๆเห็นถึงพลังเสียงของเรา” อ.บู พูดตอนส่งมอบไมค์ “เอาเพลงไรค่ะ..เพื่อนๆ” “ครูขอเพลงอย่าเล่นแบบนี้ได้มั้ย จะได้ตามกระแส ” “ค่ะ ..ฟังนะจ๊ะ เพื่อนๆ” แล้วเธอก็เริ่มเปล่งเสียงอันทรงพลังของเธอออกมา * * ถ้าหากคิดว่าเธอชอบกัน ฝันว่าเป็นเพื่อนใจ แล้วรู้ว่าเธอไม่คิดอะไร ฉันจะทำยังดี * * แค่จบไปเพียงท่อนเดียวเพื่อนๆ ก็เริ่มย้ายที่มือมาอยู่ที่หูแล้ว คนที่ตั้งสติได้ก็รีบตบมือให้ (ตบมือไล่) สีหน้าอ.บูตอนนี้ น่าสงสารมาก แกคงคิดว่า - -จะเอายังไงต่อดีเนี้ย- - “ขอบใจมากนะ มีมี่ เธอร้องดีมาก” “กัดฟันพูดเจ็บมั้ยครับอ.” พวกผู้ชายข้างหลังห้อง ตะโกนขึ้น ทุกคนในห้องหัวเราะตามกันเป็นแถวๆ - - หวานยืนขึ้น หลังจากที่นั่งทนฟัง ยัยมีมี่ร้องมานานแล้ว- - “อ.ค่ะ หนู ขอเสนอ ณพชรภัส ค่ะ (ชื่อจริง:แพนเค้ก) เธอเสียงเพราะมาก” เพื่อนเงียบฟัง กันหมด แล้วก็ตบมือให้แพนเค้กออกไปร้องให้ฟัง “ไม่เอาอะ ร้องเพลงไม่เป็นจริงๆ” แพนเค้กรีบปฏิเสธก่อนที่ความโชคร้ายจะมาถึงตัว “แพนเค้ก ออกมาร้องให้เพื่อนฟังหน่อยเร็ว” อ.บูพูดแนวขอร้อง “นะแพนนะ”เพื่อนๆในแก็งค์หันมาทำหน้าอ้อนวอน - -แพนเค้กเดินออกไปด้วยท่าทีที่กลัวมากๆ- - * * ถ้าหากคิดว่าเธอชอบกัน ฝันว่าเป็นเพื่อนใจ แล้วรู้ว่าเธอไม่คิดอะไร ฉันจะทำยังดี อย่ามาแกล้งให้ใจวุ่นวาย เล่นอะไรแบบนี้ อย่าให้ฉัน หลงเพ้อว่าเธอมีใจให้เลย* * เธอร้องจบ พร้อมกับเสียงตบมือเกรียวกราว ตามมา “ครูเจอนักร้องมืออาชีพแล้ว เสียไม่มีตกเลยนะยัยแพนเค้ก แล้วบอกว่าร้องไม่เป็นไง” “ก็มัยไม่ได้ร้องนานแล้วนิค่ะ” แพนเค้กเดินเข้าที่ “งั้นครูขอสรุป ที่ครูมาขออาสาสมัครในวันนี้ ก็เพราะว่า ครูจะมาหาคนที่จะได้ร้องเพลงร่วมกับ Golf – Mike หลานของครูในวันนี้ ก็คือ ณพชรภัส หรือ แพนเค้ก นั่นเอง แล้วเดี๋ยวเย็นนี้แพนเค้กไปหาครูที่ห้องดนตรีด้วยนะ” - -อ.บู เดินออกไปพร้อมกับทิ้งความงงไว้ให้แพนเค้ก และเพื่อน- - “Golf – Mike เป็นหลานอ.บู หรอเนี้ย ถึงว่าหน้าหล่อคล้ายกัน” “ยัยแพน... ยัยแพน... เป็นอะไรป่าว เห็นนิ่งไปนาน ตื่นเต้นหล่ะสิที่จะได้ร้องเพลงกับGolf – Mike” “อย่ามาบ้า ช้าน..ไม่ชอบพวกนั้นซะหน่อย” เพื่อนๆเดินเข้ามาแสดงความยินดีกับแพนเค้ก กันใหญ่ ยกเว้น พวกยัยมีมี่ ที่ยังคงไม่เห็นด้วยกับอ.บู และยังคิดว่า ตัวเองร้องเพลงดีกว่าอยู่ดี - - เรียนมาจนหมดคาบ 4 แล้ว ก็เป็นเวลากินข้าวสำหรับ น.ร.ชั้นม.ปลายแล้ว- - แพนเค้กกับเพื่อนก็เดินลงมากินเข้ากันตามปกติ เพราะเธอลืมเรื่องที่ต้องร้องเพลงกับ Golf – Mikeได้แล้ว พวกเธอกินข้าวกันอย่างสนุกสนาน แกล้งกันไปมา
ระหว่างที่นั่งกินข้าวกันอยู่นั้นมีรุ่นที่ม.5 คนนึงเดินเข้ามา “น้องแพนเค้กคับ ..เพื่อนที่ชอบ ขอเบอร์ หน่อยได้ปะ” แล้วพี่คนนั้นก็ชี้ไปทางโต๊ะที่เค้านั่งกันอยู่ พวกเพื่อนๆก็หันไปมอง พวกพี่ๆพวกนั้นเค้าก็ยิ้มให้ “ขอโทษนะ แพนเค้กไปคนคนที่แก่ว่า ขอตัวก่อนนะค่ะ” เธอหยิบจานข้าวแล้วก็ลุกขึ้นเป็นคนแรก + + พวกเธอเดินออกมานอกโรงอาหารกัน เพื่อที่จะขึ้นตึก และแล้ว!!+ + ...พลั่ก... นั่นคือเสียงร่างกายของแพนเค้กที่กระทบพื้นแถวหน้าตึก 7 “ขอโทษคับ..เป็นอะไรหรือป่าวคับ” “เป็นดิ ..นายเนี้ยนะ เดินไม่ดูอะไรบ้างเลย ไม่คิดถึงคนอื่น ทางมีก็แบ่งๆกันเดินก็ได้” แพนเค้กเธอใส่เป็นชุด ไม่เปิดโอกาสให้ ผู้ชายคนนั้นโต้ตอบได้ เค้าจึงเลิกเดินจากไปดีกว่า เค้าใส่แว่นกันแดดหนาๆ สวมชุดนักเรียน โรงเรียน RIS เรียนนานาชาติชื่อดัง รูปร่างสูงพอประมาณ แต่ที่สะดุดตาคือ ผมสีทอง “เฮ้ย...ฉันว่าเค้าดูคุ้นๆนะ ว่าปะ”ฝนสังเกตเห็นคนแรก “ฉันก็ว่าอย่างนั้นนะ ดูแล้วมันคุ้นมากๆ ยิ่งผมสีทองแล้วด้วย ถ้าให้นึกตอนนี้ ฉันนึกอยู่2คนGolf – Mike” “เออๆๆ หรือว่าเมื่อกี่ อาจจะเป็นใครคนใดคนนึง ใน 2 พี่น้องGolf – Mike” “แล้วเค้าจะมาที่นี่ทำไม” “ก็มาเช็คงานในวันพรุ่งนี้ไงหล่ะ” - -แพนเค้กเห็นว่าไร้สาระมาก เมื่อ หัวข้อการสนทนาช่วงบ่ายนี้กลับมาเป็นGolf – Mikeอีกแล้ว เธอจึงรีบเดินหนีขึ้นตึกมาก่อน อย่างรวดเร็ว- - พวกเธอต้องเรียนอีก 3 วิชา ถึงจะได้กลับบ้าน แล้วฟ้าก็ชั่งเป็นใจนักแล การเรียนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ติ้ง... ต๋อง..ต่อง..ต่อย... “ประกาศจากทางโรงเรียนค่ะ ขอให้ น.ส.ณพชรภัส กุลอุดมเลิศสกุล น.ร ชั้นม.4/5 พบอ.บูรพัฒน์ ที่ห้องดนตรีในเวลานี้ด้วยค่ะ” เสียงประกาศดังขึ้น
“รีบๆไปหาอ.บูสิแก ยัยแพน” “เออๆๆ พวกแกกลับบ้านกันไปก่อนก็ได้นะ” “อือๆ โชคดีนะจ๊ะเพื่อนรัก” - -แพนเค้ก เดินมาที่ห้องดนตรีอย่างโดดเดี่ยว เธอเห็นว่าเก้าอี้มันหมุนไปข้างหลัง คิดว่าอ.บูคงนั่งรออยู่ (หลับอยู่) เธอจึงเดินเข้าไปช้า แล้วก้มหน้าตะโกนใส่ พื้นลื่น ปากของแพนเลยโดนแก้มเค้าไปเต็มๆ- - “ณพชรภัส มารายงานตัวแล้วค่ะ จุ๊บ.บ.บ” “เฮ้ยเธอเป็นใคร” “แล้วนายหล่ะเป็น มานั่งที่โต๊ะทำงานของอ.บูทำไมฮะ” แพนเค้กยังคงก้มหน้าต่อว่าเค้าอยู่อย่างนั่น จนเค้ายื่นหน้าขึ้นมาบ้าง เธอแทบหลบไม่ทัน “นาย..คนเมื่อกลางวันนี่ เจอก็ดีแล้ว ช้าน.น.น ยังไม่ได้เคลียร์กับนายเลย นายก็เดินหนีมาก่อน” “ก็พูดตรงนี้สิ พูดเลย!!” เค้าลุกขึ้นมา ถอดแว่นออก อย่างช้าๆ
|
ความคิดเห็น