รักวุ่นๆของเจ้าอาร์ท

ลำดับตอนที่ #7 : สายลมที่พัดผ่าน

ตอนที่ 7

          ปิดเทอมฤดูร้อนสิ้นสุดสักที แต่อย่าพึ่งไปไหน. ความวุ่นวายรักวุ่นๆของผมยังไม่จบเลย

ปีนี้ผมขึ้นไปอยู่ ม. 4 แล้ว คงต้องขยันสักหน่อยแต่ขยันหารักไม่เอาหรอกนะ ไม่อยากเป็นเหมือนเดิมอีก คิดแล้วมานเศร้า  T_T

                ไม่เป็นไรเรื่องมานผ่านไปแล้วให้มานผ่านไป จิงมะ  ^^

ทว่า เปิดเทอมวันแรกโรงเรียนอย่างไงก้อเหมือนเดิม วันแรกน่ะเหรอ เหอๆ ^^ ผมมาสายครับท่านหน้าอายจิงๆเลย เป็นครั้งแรกของผมซะด้วย เปิดเทอมวันแรกไมอากาศร้อนอย่างนี้เนี้ยที่สำคัญต้องมายืนรอเพื่อนอยู่ซุ้มการเวกอีก  ฝูงมดมาแล้ว โอ้โห ! เยอะเหลือเกินพวกนักเรียนใหม่และเก่า สายตาเราก้อมองหาเพื่อน ไหนว่ะเพื่อนเรา อยู่ไหนหนอ อึดใจเดียวสายตาผมก้อไปสะดุดไปเจอผู้หญิงคนหนึ่ง สูง ขาว (ไม่แน่ใจสักเท่าไร)  มานขุ้นๆ แฮะ เหมือนเคยเจอกานที่ไหนหว่า

โอ้แม่เจ้า !!!! ด้วยความตกใจหันหลังให้ทันที เหงื่อยตก --!!  นึกว่าคัย ตุ้ยนุ้ยนี่หว่า

โตเป็นสาวขึ้นเยอะเลยแฮะ เวลาผ่านไปนานก้ออย่างนี้หละ คนเราก้อต้องพัฒนากันบ้าง

                จะทักทายเขาจาดีหรือป่าวหนอ  ไม่ดีกว่า ปล่อยให้เขาคุยกับเพื่อนเขาจาดีกว่า  เรามานไม่ใช่คนสำคัญสำหรับเขาสักเท่าไร ไปดีกว่า …..

                จากนั้นผมก้อไปดูแผ่นรายชื่อห้องเรียนในภาคเรียนที่ 1  เรียน เรียน  เรียน แล้วก้อเรียน  จนวันหนึ่งผมได้คบกับผู้หญิงคนหนึ่ง เขาเป็นรุ่นน้อง อยู่ ม. 3 ผมไม่ได้คิดจะคบจิงจังอาไรนะหรอก แค่มีคนมาติดต่อให้  รูปร่าง OK ใช้ได้นะ แต่นิสัยยังไม่รู้มากนัก เขามีชื่อว่า มุก คบกันได้อยู่ได้สักพัก ก้อมีเสียงซุบซิบกัน ว่านิสัยเขาไม่ดีผมก้อเชื่อหูไว้หู สุดท้ายมานก้อถูกอย่างที่คนอื่นเขาว่าจิงๆๆหละ

และอีกอย่างเขามีเจ้าของแล้ว มานเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วที่คนเราไม่อยากจะเป็นมือที่ 3 ที่ไปแย่งแฟนคนอื่น แล้วก้อจากกานไปด้วยดี  เซโน กู๊ดบาย

                ครั้งที่ 2 แล้ว ที่มีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตผม แล้วก้อผ่านไป  เหมือนสายลมที่พัดมาให้เย็นสักพักแล้วก้อหายไปไม่กลับมาให้เย็นดังเช่นเคย

 *** ภาคเรียนที่ 1 ก้อไม่มีอาไรมากนักหรอกครับส่วนมากก้อวุ่นเรื่องโรงเรียนในฝัน มากกว่า ถ้าจะให้ดี ติดตามตอนต่อไปนะครับ