รักวุ่นๆของเจ้าอาร์ท

ลำดับตอนที่ #5 : คำตอบ

ตอนที่ 5

                และแล้ววันที่ผมรอคอยก็มาถึง ซึ่งวันนั้นเปน วันพฤหัสบดี เวลา15.30 น. ความจิงก้อปรากฎขึ้นในทันทีทันใด เมื่อตุ้ยและเพื่อนๆตั้งหน้าตั้งตาเดิน ในขณะที่ผมกำลังเล่นอยู่กับเพื่อน และทันใดนั้นผมก้อได้เจอตุ้ย เราทั้งสองก้อมองหน้าหน้ากัน ยิ้มเพียงเล็กน้อยเท่านั้น  (คงจะเป็นยิ้มสุดท้ายสำหรับวันนี้และวันต่อๆไป)และเขาส่งกระดาษมาให้ผมโดยที่เขาจากไปอย่างเศร้าๆ เหงาๆ ไม่พูดอะไรเลย

            สำหรับผมในตอนนั้นไม่ได้รุ้สึกสงสัยกับใบหน้าของตุ้ยเลย กลับรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก ที่พร้อมจะรับความเป็นจิงในกระดาษแผ่นนี้

ช่วงเวลาที่พร้อมจะเปิดอ่าน

            “สำหรับเราสองคน เราคงคบกันในฐานะคำว่า เพื่อน จะดีกว่า คงจะมากกว่านี้ไม่ได้ ขอเพียงเราสองคน เข้าใจกันก้อพอกับความรู้สึกที่มีให้กัน”………… (รุ้สึกดีอย่างที่คิดจิงๆวะ แงๆ)

            จบกันกันแล้วสินะ สำหรับความรู้สึกที่มีให้ คงจะเป็นเวลาที่เร็วเกินไปจิงๆ ที่เขียนบรรยายออกไป เราคงไม่ใช่คนที่เหมาะสม ไม่ดีพร้อมอย่างในแบบ อุดมคติที่เขาต้องการ และคงไม่มีสิ่งอื่นใด ที่จะมาแทนกันได้ นอกจากคำว่า “ เพื่อน”