Blue Crystal

Blue Crystal

ประถมบท   

                เมื่อนานมาแล้ว เทพองค์หนึ่งได้ลงมายังโลกและได้พบรักกับองค์หญิงเมืองหนึ่งทั้งคู่ได้ครองรักกันจนกระทั้งเทพผู้นั้นมิอาจขาดนางได้  ด้วยความรักท่านจึงทรงกลับสู่สวรรค์เพื่อค้นหาสิ่งที่จะทำให้นางอยู่คู่กับเขาตลอดกาล  สิบปีผ่านไป เทพองค์นั้นได้กลับมาหานางอีกครั้ง  และได้มอบผลึกแห่งความเป็นอมตะให้กับนาง แต่ความรักของเทพองนั้นก็ได้พังทลายลงเมื่อได้รู้ว่านางมีสามีใหม่แล้วเทพจึงกลับสู่สวรรค์ด้วยหัวใจที่แตกสลาย  องค์หญิงได้ทรงแต่งงานกับกษัตริย์แห่งออสทีสเพราะเกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่ประชาชนทุกข์ยากขาดแคลนอาหารเดือดร้อนทุกหย่อมย่าน นางจึงยอมแต่งงานกับกษัตริย์แห่งออสทีสเพื่อขอให้พระองค์ชช่วยราษฎรของนาง แม้ภายในใจยังทรงรักเทพองค์นั้นมิเสื่อมคลายแต่นางมิอาจอธิบายแก่เทพองค์นั้นได้  ผลึกอมตะที่นางมีแต่นางก็มิได้สนใจ  นางยังคงตรอมใจจนล้มป่วยพร้ำเพล้อถึงเทพที่นางทรงรักจวบจนสิ้นใจ ก่อนตายนางรู้สึกผิดต่อกษัตริย์ออสทีสจึงได้มอบผลึกอมตะแก่กษัตริย์แห่งออสทิส  ภายหลังกษัตริย์ทรงตั้งชื่อผลึกอมตะตามสีของผลึกสีฟ้าอันสวยงามให้ชื่อว่า Blue Crystal

                เมื่อกาลเวลาพ้นผ่านบรรดาผู้คนเริ่มแพร่สะพัดถึงข่าวของ Blue Crystal  และพระราชาซึ่งเป็นอมตะที่ปกครองเมืองอย่างร่มเย็นจนประชาชนต่างยกย่องให้เป็นมหาราชา  ผู้เปี่ยมไปด้วยเมตตาพร้อมไปด้วยทศพิธราชธรรมพระองค์ทรงปกครองเมืองมายาวนานกว่าร้อยปี แต่ด้วยความละโมบของบรรดากษัตริย์เมืองต่างๆที่หวังจะครอบครอง Blue Crystal  จึงรวบรวมกำลังพลและบุกเข้ายึดเมือง  กษัตริย์แห่งออสทีส กลัวชาวเมืองจะศูนย์เสียเลือดเนื้อเนื่องด้วยกำลังฝ่ายฆ่าศึกมีมากมายมหาศาลจึงประกาศยอมแพ้แก่ผู้รุกราน แต่ประชาชนและทหารชาวเมืองออสทีสไม่ยอมแพ้พวกเขาลุกขึ้นสู่เพื่อเมืองอันแสนสุขและกษัตริย์อันเป็นที่รักของพวกเข้า ชาวเมืองลูกขึ้นสู่ยอมตายแต่ไม่ยอมแพ้ แต่น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟท้ายที่สุดเมืองออสทีสก็ล้มสลาย กษัตริย์แห่งออสทีสได้ทิ้งผลึกอมตะไว้ และได้หายตัวไป ผู้บุกยึดก็ได้ครอบครองผลึกแต่ทะว่ากษัตริย์แต่ละเมืองก็ยากครอบครองผลึกไว้เป็นของตนจึงเกิดความขัดแย้งแย่งชิงจนเกิดสงครามระหว่างเมืองไปทั่วทุกหัวระแหง