ตำรับรักฉบับวิชาการ

ลำดับตอนที่ #3 : เลือกหัวหน้าชั้น

"ได้สิครับ ยังไงผมก็ไม่มีสิทธิ์จะห้ามได้ แม้จะอยากก็ตาม" เด็กชายรับคำพร้อมกับใส่คำกวนอารมณ์เพื่อปรารถนาให้หญิงเบื้องหน้าเขาคนนี้ไม่พอใจและเดินจากไปแต่โดยดี

"คิก ๆ นั่นสินะคะ ดิฉันไม่น่าถามอะไรไร้สาระแบบนั้นเลย แม้จะตามมารยาทก็เถอะ" หญิงสาวรับคำกับมาอย่างพลิกโผที่สุด แล้วลงนั่งข้าง ๆ เขา ทำเอากวินถึงกับหน้าถอดสีด้วยความเหนื่อยอ่อนใจ

'นี่เธอไม่รู้สึกอะไรเลยหรือนี่'

บรรยากาศตอนนี้ช่างน่าอึดอัดในความคิดของกวินชายผู้ปรารถนาจะไม่ยุ่งเกี่ยวข้องแวะกับใครโดยเฉพาะผู้หญิง แต่นี่ ณ ตอนนี้ เขาต้องมานั่งอยู่กับสาวสวยคนหนึ่งที่เกิดมายังไม่เคยจะเห็นหน้ากันแม้แต่ครั้งเดียว แต่สิ่งที่เธอทำเหมือนรู้จักกับเขามาก่อนอย่างนั้นแหละ

"เอ่อ..." เด็กชายกำลังจะเอ่ยปากถามถึงที่ไปที่มา และชื่อของเด็กหญิงคนนี้ แต่ยังไม่ทันได้ถาม เด็กหญิงคนนี้ก็หันมายิ้มให้และชิงแนะนำตัวก่อน

"ดิฉันชื่อศศินภาค่ะ และคาดว่าน่าจะอยู่ห้องเดียวกับคุณ เราเคยเจอกันหลายครั้งแล้วนะคะ เพียงแต่คุณคงไม่ใส่ใจที่จะจำ ฉะนั้นอย่าได้สงสัยเลยนะคะว่าทำไมดิฉันถึงทำเหมือนรู้จักกับคุณมาก่อน และที่สำคัญที่สุดดิฉันอยากเป็นเพื่อนกับคุณค่ะ ยิ่งได้ยินสิ่งที่คุณพูดในหอประชุมแล้ว ดิฉันยิ่งคิดว่า จำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องเป็นเพื่อนกันค่ะ" เธอพูดจบก็ยิ้มอีกครั้งหนึ่ง รอยยิ้มนี้ทำให้เด็กชายย้อนระลึกถึงความหลัง แต่ก็ย้อนได้ไม่นานนัก เขาก็เรียกสติตัวเองกลับมาอีกครั้งหนึ่ง

"คุณคิดดีแล้วเหรอครับ ผมในตอนนี้มีคนไม่ชอบหน้ามากกว่าครึ่งโรงเรียน ถ้าคุณมายุ่งกับผมมาก ๆจะพาลมีเรื่องเดือดร้อนเกิดขึ้นในชีวิตของคุณนะครับ ขอบคุณในความหวังดีนะครับ ผมต้องขอตัวก่อน" กวินเดินออกตัวไปทันทีโดยไม่รอฟังคำตอบรับของหญิงสาวว่าจะเห็นด้วยหรือไม่อย่างไร ฝ่ายศศินภาเองนั้นแม้ใบหน้าจะยังเรียบเฉยอยู่เช่นเดิม แต่ในใจของเธอนั้นแอบยิ้มอยู่เนื่องด้วยการกระทำของเด็กชายที่เธอปรารถนาจะทำความรู้จักด้วย

ประกาศรายชื่อนักเรียนใหม่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

"ว้าว ๆ ๆ ปีนี้ห้อง4/1 รวมดาวเลยอ่ะ นี่รู้มั๊ยว่าพวงชมพูก็อยู่ห้องนี้นะ คนอะไรอ่ะทั้งสวยทั้งเก่ง" 

"ใช่ ๆ ชั้นอยากเป็นแบบเธอบ้างจัง น่าอิจฉาเนอะ"

"..."

แทบไม่ต่างจากกวินเด็กหญิงนามพวงชมพูนี้มีความพร้อมสรรพทุกประการ ฐานะที่มั่นคง การเรียนที่ดีเยี่ยมและที่สำคัญที่สุด...ความงามที่ยากเกินกว่าจะบรรยายได้ แต่จะมีใครหารู้ได้ว่าหากเลือกได้เธอคงไม่อยากจะเกิดมาสมบูรณ์แบบถึงเพียงนี้ ตั้งแต่เด็กเธอก็มีชายมากหน้าหลายตาตามจีบมาอย่างไม่ขาดสาย คุณครูทุกคนต่างชื่นชมในความสามารถของเธอที่โดดเด่นหาใครเทียบได้ เพื่อน ๆ ทุกคนที่รายล้อมต่างชื่นชม แต่จะมีใครที่รู้ถึงความรู้สึกของเธอจริง ๆ

"โอ้ย" หญิงสาวอุทานขึ้นเมื่ออยู่ดีๆก็ล้มลงเพราะแรงชนจากชายตรงหน้า

'อีกแล้วสินะ มาไม้ไหนอีกล่ะผู้ชายพวกนี้ ยื่นมือมาให้จับอีกเหรอ น่าเบื่อจริง ๆ' หญิงสาวคาดเดาในใจขณะมองชายตรงหน้า

"เป็นอะไรมากรึเปล่าครับ ขอโทษด้วยจริง ๆ พอดีผมคิดอะไรเพลินไปหน่อย" เด็กชายยื่นมือพร้อมผ้าเช็ดหน้ามาตรงหน้าหมายช่วยพยุงให้เธอลุกขึ้นมาโดยไม่ถูกเนื้อต้องตัว

'อะไรเนี่ย' หญิงสาวตกตะลึงกับเหตุการณ์ตรงหน้า ถือว่าเป็นครั้งแรกที่มีคนปฏิบัติกับเธอเช่นนี้

''ขอโทษนะครับ ลุกไม่ไหวหรือครับ" คำถามของเด็กชายเรียกสติของเธอคืนมาอีกครั้งหนึ่ง เด็กหญิงจึงเอื้อมมือไปจับมือภายใต้ผ้าเช็ดหน้าของเขา

"ทีหลังหัดมองทางบ้างก็ดีนะ ดูสิ กระโปรงเปื้อนหมดเลย" พวงชมพูพูดพลางก็ปัดฝุ่นที่กระโปรงไปพลาง

"ขอโทษอีกครั้งนะครับ" เด็กชายไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับประโยคบ่นนั้น แล้วเดินผ่านพวงชมพูไปอย่างไม่มีทีท่าว่าจะสนใจ ชั่ววินาทีหนึ่งพวงชมพูถึงกับหน้าแดงโดยไม่รู้ตัว

"ว้าย นั่นกวินนี่นา กวินจริง ๆ ด้วย เจ้าชายของชั้น" กลุ่มเด็กหญิงที่เดินผ่านแอบซุบซิบถึงชายเมื่อครู่ ทำให้เด็กหญิงรู้ชื่อของเขาแล้ว

"กวิน...อย่างนั้นเหรอ" 


ห้อง 4/1

"นักเรียนทุกคน ครูชื่อว่าไอริณนะจ๊ะ รับหน้าที่เป็นครูประจำชั้นของพวกเราตลอดปีการศึกษานี้" เสียงใสของครูสาวดังขึ้นแยกวงสนทนาน้อยใหญ่ในห้องที่พึ่งจับกลุ่มกันได้ไม่นานอย่างง่ายดายทำให้นักเรียนหันมาสนใจคุณครูกันอย่างถ้วนหน้า

"เอาล่ะมาถึงเรื่องสำคัญในวันนี้ นั่นก็คือการคัดเลือกหัวหน้าห้อง แม้จะพึ่งรู้จักกันแต่เห็นว่าใครเหมาะสมก็เสนอมาได้นะจ๊ะ หรือใครอยากจะเสนอตัวเองก็ได้นะเพราะโรงเรียนของเราส่งเสริมให้เด็กเป็นผู้นำและกล้าแสดงออก "

"หนูขอเสนอตัวเองค่ะ" เสียงใสดังมาจากกลางห้องเรียกสายตาทุกคู่ยกเว้นหนุ่มจอมเฉื่อยต้องหันไปมองกันเป็นจุดเดียว...ขัตติยานั่นเอง

"อืม ดีจ้ะ จากใบรายชื่อนี่หนูขัตติยาใช่มั๊ยจ๊ะ" เด็กสาวพยักหน้ารับทันที

"เอาล่ะจ้ะ มีใครจะเสนอเพิ่มบ้าง"

"หนูขอเสนอ กวิน แจ้งสกุลเกียรติค่ะ" เสียงที่ทำให้ทุกคนต้องมองกันเป็นตาเดียวดังขึ้นมาอีกครั้งแต่ครั้งนี้รวมสายตาของคุณชายจอมเฉื่อยไปด้วย และที่ทำให้ทุก ๆ คนตกใจนั้นก็เพราะว่าเธอคือหญิงที่เรียบร้อยเกือบจะที่สุดเท่าที่เห็นในตอนนี้และไม่ได้มาสุงสิงกับกลุ่มชื่นชอบกวินทำให้ทุกคนต่างคาดไม่ถึงว่า ศศินภาจะเป็นคนเสนอชื่อกวิน

"กวินนะจ้ะ" คุณครูสาวรับคำ แต่แล้ว

"คุณครูครับ" เสียงหนักแน่นของชายผู้ถูกเสนอชื่อดังขึ้นมาทำให้บรรยากาศของห้องเปลี่ยนไปทันที

"ผมไม่ขอรับการเสนอชื่อครับ เพราะผมไม่มีความสามารถและความรับผิดชอบพอที่จะทำหน้าที่หัวหน้าห้อง..." เด็กชายจำเป็นต้องหยุดพูดเพราะครูสาวยกมือขึ้นห้ามไว้

"เธอจะมีหรือไม่มีคุณสมบัตินั้น เพื่อน ๆจะเป็นคนตัดสินใจเองแหละนะจ้ะ"

"มีใครจะเสนอชื่อเพิ่มอีกมั๊ยจ้ะ" 

"งั้นสรุปว่าเราได้ตัวแทนมาสองคนหนึ่งคือขัตติยา สองคือกวินนะจ้ะ ต่อไปเราจะมาทำการโหวตกัน"  

และผลสรุปก็เป็นที่น่ายินดีแก่ทั้งสองฝ่าย เมื่อฝ่ายหนึ่งอยากที่จะเป็นหัวหน้าเพื่อให้เพื่อน ๆ ยอมรับ อีกฝ่ายไม่อยากเป็นและไม่อยากให้ใครสนใจ ผลสรุปก็คือขัตติยาชนะด้วยคะแนนเสียงอย่างท้วมท้น เพราะคนที่เหม็นขี้หน้ากวินมีมากกว่าคนที่ชอบกวินมากนัก

"เอาล่ะจ้ะ ผลสรุปก็คือขัตติยาเป็นหัวหน้าห้องและกวินเป็นรองหัวหน้านะจ้ะ" แทบจะในทันทีเด็กชายผู้ถูกอ้างชื่อก็หันขวับไปหาต้นเสียงและขณะที่เขาจะพูดขัดขวางคุณครูก็ชิงบอกเลิกชั้นก่อน

ขัตติยา  วัฒนสมสกุล  หัวหน้าชั้น 4/1
กวิน  แจ้งสกุลเกียรติ รองหัวหน้าชั้น 4/1