คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : -INTRODUCTION-
INTRODUCTION
ภายในห้องรับแขกกว้างของบ้านหลังหนึ่งในย่านโซลของเกาหลีใต้ มีหนึ่งสิ่งมีชีวิตที่นั่งเส็งเคร็งอยู่บนโซฟาอย่างคนไร้จิตวิญญาณ บอกไม่ถูกว่าตอนนี้เขารู้สึกยังไงบ้างจากการที่ถูกบอกแฟนเลิก..
ร้องไห้หนักมาก..
แบคฮยอนยังจำได้ดีว่าวันนั้นเขาได้คิดว่าตัวเองพบรักแรกและรักแท้ ไม่น่าเชื่อว่าการเดินผ่านครั้งแรกครั้งนั้นจะทำให้หัวใจน้อยๆดวงนี้ต้องการ ‘มินอา’ หนึ่งในแก๊งประธานนักเรียนที่ขึ้นชื่อสวยที่สุดในโรงเรียนแห่งนี้เหลือเกิน รวบรวมความกล้า 1 อาทิตย์ใช้เวลาจีบไปเกือบเดือน มินอาหยิ่ง ใจร้าย บางครั้งก็ด่าแบคฮยอนบ้างแต่สำหรับเขา เธอกลับมีเสน่ห์...ไม่น่าเชื่อเนอะว่าภายในเวลาไม่กี่เดือนแบคฮยอนก็ได้คบกับมินอาอย่างสมใจฝันจริงๆ
ดูเหมือนว่าความรักของแบคฮยอนกับมินอาจะหวานชื่นมาตลอดแต่จู่ๆความรักที่กำลังเบ่งบานดังดอกซากุระมันก็แตกสลายลงไป... แบคฮยอนยังจำภาพนั้นติดตาได้เลยว่าหลังวินาทีที่เขาเปิดประตูห้องนอนของมินอาพร้อมยื่นดอกกุหลาบช่อใหญ่ให้.. ภาพของมินอากับผู้ชายคนอื่นที่อยู่บนเตียงในสภาพที่เสื้อผ้าเปลือยทั้งคู่ตอนนั้นแบคฮยอนแทบจะใจสลาย รอยยิ้มที่อยู่บนหน้าเลือนหายไปทันทีเหลือแต่ความรู้สึกหน่วงๆที่หน้าอก ทั้งสองคนที่กำลังทำกิจกรรมเมื่อเห็นว่าบุคคลที่สามอยู่ในห้องรีบดีดตัวออกจากเตียงก่อนที่มินอาจะใช้ผ้าห่มคลุมตัวเธอนิดนึงก่อนจะหันมาหาแบคฮยอนด้วยสีหน้าที่ดูหงุดหงิด
‘เมื่อกี้..มันไม่ใช่อย่างที่ฉันเห็นใช่มั้ย?
’
‘จะมาทำไมไม่บอกแบคฮยอน!?’
‘เธอพูดความจริงเถอะมินอา อย่าพึ่งเบี่ยงประเด็น’
‘เราเลิกกันเถอะแบคฮยอน ฉันมีคนใหม่แล้ว...’ คำพูดพร้อมแววตาที่เฉยชาทำให้แบคฮยอนถึงกับทิ้งช่อดอกไม้ใหญ่ลงพื้นเพราะช็อกกับเหตุการณ์ของหญิงสาวที่เกิดขึ้น ก่อนที่มือนั้นจะจับแขนของมินอาแล้วสั่นเบาๆเหมือนต้องการคำตอบที่ไพเราะกว่านี้.. ไม่ฟังแล้วความจริง ตอนนี้เขาอยากฟังคำนั้นมากกว่า..
‘ธะ..เธอโกหกใช่มั้ยมินอา บอกฉันทีสิว่าเธอกำลังโกหกอยู่!!’
‘เลิกบ้าเถอะแบคฮยอน!! กลับไปซะ!! ก่อนที่ฉันจะเกลียดนาย..’ สะบัดแขนออกก่อนชี้ไปที่หน้าประตู จียงยิ้มเยาะเย้ยใส่แบคฮยอนก่อนจะผลักไหล่แบคฮยอนให้ออกจากห้องแล้วจัดการปิดประตูใส่หน้าแบคฮยอนทันที ยืนนิ่งรับความเจ็บปวดที่แปลบแล่นเข้าหัวใจน้อยๆจากการถูกย่ำยี น้ำใสๆเริ่มไหลช้าออกจากดวงตาที่แดงก่ำ แบคฮยอนแค่ไม่รู้ว่าเขาผิดอะไร ผิดตรงไหน ทั้งที่ไม่กี่นาทีก่อนหน้านั้นเขายังมีรอยยิ้มผุดเต็มใบหน้าแต่ตอนนี้กลับมีน้ำตาเข้ามาแทนที่ไหลไม่หยุด ก่อนจะตั้งสติได้สองข้างสั้นๆกับความรู้สึกที่โหวงเหวงเดินไปที่รถของตัวเองก่อนจะขับรถออกไปจากบ้านแห่งความช้ำใจที่นั่น...
ตั้งแต่วันนั้นแทบไม่มีใครเชื่อว่ามินอาจะทำให้แบคฮยอนเปลี่ยนไปมากขนาดนี้...ซูบลงอย่างเห็นได้ชัด รวมทั้งใบหน้าหม่นหมองไร้รอยยิ้มของแบคฮยอน เกือบสัปดาห์แล้วที่แบคฮยอนเลือกที่จะไม่ไปโรงเรียนเพียงเพราะไม่อยากเจอหน้าผู้หญิงใจร้ายคนนั้น คนเป็นแม่ก็อดเป็นห่วงลูกชายคนเดียวไม่ได้ เธอปล่อยให้แบคฮยอนนั่งโง่จมปลักอยู่กับความรักมาตั้งนานหลายวันแล้ว ได้เวลาที่แม่คนนี้จะต้องปลอบใจลูกแล้วล่ะ!
“เลิกนั่งซึมแบบนี้เถอะอีบี๋ เห็นใจแม่มึงบ้าง กูประคบประหงมมึงมาตลอดเพื่อให้มึงเสียน้ำตาและตัวตนให้ชะนีคนเดียวแบบเนี่ยเหรอ สมงสมองน่ะคิดบ้างมั้ย!” เป็นการปลอบลูกที่ฮาร์ดคอร์มาก.. มือขาวๆของคุณนายจิ้มลงไปที่หัวแบคฮยอนแรงนิดนึงจนลูกหัวเหวี่ยง แบคฮยอนเช็ดคราบน้ำตานิดนึงก่อนจะจับมือแม่ของเขามาวางไว้บนตักตัวเองแล้วกุมมือไว้
“..คิดสิ..คิดว่าทำไมมินอาเขาถึงเลือกที่จะทิ้งผมแล้วไปหาจียงแทน..คิดว่าผมดีไม่พอ คิดว่ายังรักมินอาไม่พอ..”
“เฮ้อ..แกนี่นะ..” ถอนหายใจเฮือกใหญ่จนแบคฮยอนต้องเงยขึ้นมองผู้เป็นแม่ด้วยแววตาละห้อย หวังว่าแม่ของเขาตอนนี้คงจะมีคำปลอบใจเต็มไปหมดใช่มั้ย..??
“อ้วนแล้วเตี้ยม่อต้อแบบนี้ยังคิดจะไปเป็นผัวคนอื่นอีกรึไง!” เพล้ง...
“ย่าส์! อย่างน้อยผมก็สูงกว่าคยองซูก็แล้วกัน!”
“สูงกว่าหนึ่งเซนเนี่ยนะ! แกเสริมส้นไปกี่นิ้ว ถามใจตัวเองดู เพราะไอ้ร่างก้อนที่สั้นและลำตัวที่เตี้ยนี่แหละ ที่ทำให้ถูกชะนีบอกเลิก เสียใจด้วยค่ะที่คุณไม่ได้ไปต่อ...” แบคฮยอนหน้ายู่ใส่แม่ตัวเองทันที ทำไมกันนะคนเป็นแม่ถึงไม่เห็นความมาดแมนที่ออกมาจากภายใน แม่เขาไม่เคยเห็นรัศมีของคนที่หล่ออันดับ 38 ของโลกรึไงกันฮะ!?
“สักวันเถอะแม่..สักวันเถอะที่บยอนจะเจอรักแท้” พูดประชดประชันใส่แม่ด้วยความต้อยเนื้อต่ำใจ ตั้งแต่จำความได้แม่ของเขาสบประมาทมาตลอดว่ายังไงก็หาแฟนผู้หญิงไม่ได้ทั้งที่ลูกคนนี้มันชายทั้งแท่ง! คุณนายฮีชอลบอกเขาตลอดว่าแบคฮยอนหน่ะ สวย น่ารัก ดูดีจนบางทีไม่น่ามีภรรยาในอนาคตด้วยซ้ำ...( เอาจริงๆพ่อของเขาเคยบอกแหละว่าคุณนายบยอนนางเป็นสาววายชอบให้ผู้ชายได้กัน ยิ่งตอนอัลตราซาวด์แล้วรู้ว่าแบคฮยอนเป็นเด็กผู้ชายนะ โหยนางกริ๊ดลั่นคลีนิค ไม่ใช่ดีใจอะไรขนาดนั้นหรอกนะ แต่นางดีใจที่จะได้ลูกเขยในอนาคตเพื่อสนองนี๊ดของตัวเองนั่นแหละ...ไม่แปลกหรอกที่ลูกคนนี้มันจะได้ยินศัพท์แปลกๆจากแม่บ้าง เช่นหนังสือการ์ตูนโดจินช-ชเป็นเรื่องธรรมดา แต่บางทีมันก็รับไม่ค่อยได้หรอกนะสำหรับผู้ชายแมนๆแบบนี้ ) จนในที่สุดวันที่แบคฮยอนลบคำสบประมาทนั้นได้ ชายหนุ่มจูงมือหญิงสาวของเขาเข้ามาในบ้านพร้อมจะแนะนำว่านี่แหละคือลูกสะใภ้ในอนาคตนะ แต่แม่ของเขากลับตอบเสียงเรียบๆว่า
‘ขอโทษนะจ๊ะ ที่ลูกชายฉันได้เชื้อแม่มันมาเยอะ สวยกว่าเธอตั้งหลายเท่า นี่ไม่ละอายบ้างเหรอที่มีผัวสวยกว่าน่ะ.. แล้วอีกอย่างฉันก็อยากได้ลูกเขยมากกว่าลูกสะใภ้ เพราะฉะนั้น GET OUT!!’
แบคฮยอนยังจำภาพเหล่านั้นได้ดีเลยว่าแม่เขาชี้นิ้วไล่ให้มินอาออกจากบ้าน แน่นอนว่าต่อให้มินอาด้านแค่ไหนก็ต้องแพ้ความอำมหิตของคุณนายฮีชอลอยู่ดีนั่นแหละ เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เขาโกรธแม่ไปตั้งหลายวันแต่ก็ต้องตกม้าตายในวันที่ 5 ... แม่ครับ ปัจจัยลูกหมดแล้ว ลูกขอเสบียงเพิ่มด้วย หลังจากวันนั้นเลยทำให้แบคฮยอนต้องเข้าสู่โหมดเก่าๆคือการฟังผู้เป็นแม่พล่ามบอกถึงการหาคู่ ...
‘เลี้ยงชะนีน่าเบื่อ น่ารำคาญ สู้หาผัวรวยดีกว่า นอกจะสบายไปทั้งชาติ ยังได้มันมาเป็นทาสอีกต่างหาก’
บอกเลยว่านี่เป็นสโลแกนครั้งสุดท้ายที่แบคฮยอนได้ยินจากปากแม่.. บอกเลย! เบื่อ! แบคเบื่อ!!
“แกจะไม่ไปโรงเรียนแบบนี้อีกกี่วันเหรออีบี๋ ฉันไม่รู้จะทำยังไงกับแกแล้วนะ เล่นหยุดมาเกือบอาทิตย์แบบนี้ รู้มั้ยว่าคยองซูกับจงแดโทร.หาฉันหลายครั้งแล้ว สองคนนั้นบอกว่าแกไม่รับสายสักคน.. ขอร้องล่ะ อย่ามานั่งหงอยแบบนี้ ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาของแกอีกแล้วนะ..” แบคฮยอนที่เมื่อกี้ยังหงุดหงิดกับชื่อบี๋ที่แม่เรียก แต่ก็ต้องรีบเปลี่ยนสีหน้าเพราะน้ำเสียงของแม่ที่ดูแผ่วลงจนน่าแปลกใจ หันหน้าไปหาแม่ของเขาเผยให้ดวงตาแดงก่ำของผู้เป็นแม่..
“มะ..แม่ร้องไห้ทำไมอ่ะ” ถามเสียงสั่นๆก่อนที่แม่ของเขาจะค่อยๆเอามือโอบกอดแบคฮยอนจนแน่นประมาณนึง
“เพราะแกนั่นแหละอีบี๋..ฮึก...เลิกเป็นแบบนี้เถอะนะ แม่ไม่อยากเห็นแกซึมอีกแล้ว กลับมาเป็นหมาเหมือนเดิมนะ อกแม่จะสลายอยู่แล้ว”
“มะ..ไม่ร้องดิ แม่ก็รู้ว่าผมแพ้น้ำตาแม่..”
“แกก็เลิกร้องไห้กับผู้หญิงคนนั้นบ้างสิ” แบคฮยอนปากเบ้กับสิ่งที่แม่พูดก่อนจะคิดตาม นั่นสินะ..บางที เขาก็ควรหยุดพร่ำเพ้อถึงผู้หญิงที่สำคัญน้อยกว่าแม่ของเขาได้แล้วในตอนนี้.. มือหนารีบเช็ดแม่ของเขาอย่างอ่อนโยนก่อนจะยิ้มออกมา
“ถ้าไม่ได้แฟนใหม่..อย่าเรียกว่าบยอน แบคฮยอนนะแม่...”
-TBC-
บอกแล้วว่าเป็นฟิคสาระเลว 555
สกรีมแท็ก #ฟิคคืนนี้อยากได้กี่ครั้ง เรารอเธอที่แท็กเสมอ ด้วยรักนะงิ
ความคิดเห็น