คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : (ไม่)มีความสุข ?
"ด๊องจ๋าาาาาาาา~!!" เสียงอ้อน ๆ ของคิบอมที่กำลังมองคนรักที่กินไอติมไป 5 ถ้วย !!!!
"มีไร ! คนกำลังกิน อย่ามาขัดขวาง" ดงแฮที่กำลังกินไอติมอยู่ มองคิบอม ตาขวางและก็ลงมือกินต่อ
"ที่รัก ไม่กลัวอ้วนหรอ ?? นี่ล่อไป 5 ถ้วยละนะ !!!" คิบอมดุคนรักเบาๆ
"หรอ ? ชั้นไม่กัว ทำไม !!! เอ่อพี่คับ !!! ขอ ช๊อกโกแลคพาเฟ่ อีกถ้วยครับบบบ~!!"
"ด๊องงง T___________T!!!"
"ขอเพิ่มวิปครีมกับราดนมข้มและคาราเมล แล้วต่อด้วยน้ำแดงข้น ๆนะคับบ !!!" เท่านั้นแหละ ผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงข้าม ชื่อ 'คิม คิบอม' แทบจะเป็นลม ต้องเอายาดมขึ้นมาดม
"ด๊องจ๋าาา จากนี้ไป บอมจะไม่ให้ด๊องมาร้านไอติมอีกนานเรยล่ะ T^T!!!!" คิบอมได้เตือนตัวเองเบา ๆ
"เอาล่ะเรียวจัง ! จากนี้ไป เด็กห้อง 2C คนนั้นจะมากินข้าวตรงโต๊ะนี้นะ ตั้งใจดี ๆ!!! สังเกตุคนที่หน้าคล้ายซาลาเปา เราบอกแค่นี้แหละ ! เราต้องไปอ่อยรุ่นน้องคนนั้นแล้วว !!!!"
ซองมินได้แนะนำคนที่เรียวอุคกำลังจะทำภารกิจ
"อื้ม ขอบใจนะ ว่าแต่ทำไมต้องเป็นคนนี้ล่ะ ??" เรียวอุคถามซองมินอย่างสงสัย
"ทำไมน่ะหรอ ?? ก็เพราะเค้าเคยช่วยชั้นตอนที่ชั้นโดนหนังสือทับที่ห้องสมุดนั่นสิ นิสัยดี สืบไปสืบมารวยเหมือนกัน คนนี้แหละเรียวจัง"
"แค่เนี้ย O.O!!!"
"ใช่ - - ชั้นไปก่อนละ !!! เจอกัน คาบต่อไปชั้นไม่เข้าเรียนนะเจอกันดาดฟ้า"
"ซองมิน....!! อ้าวไปซะละ ว้าแย่จัง พาเราโดดอีกจนได้ T______________T ซองมินบ้าา !!"
"ฮัดชิ่ว !!!" กระต่ายน้อยนาม ซองมินได้จามอย่างไม่มีเหตุ แต่ก็ยังสงสัยว่าใครนินทาเราก็ได้
"ใครนินทาเราหว่าาาน้ำมูกออกเลอะเรย ผ้าเช็ดหน้าๆ ว๊าก !! ลืมหยิบ" กระต่ายน้อยได้บ่นกับตัวเองเบา ๆ แต่แล้วก็เห็นผ้าเช้ดหน้าอยู่ตรงหน้า
"พี่คับ ใช้ของผมก็ได้ ^______________^,,!!" เด็กหนุ่มหน้าตาดี ยื่มผ้าเช็ดหน้าให้ พร้อมกับรอยยิ้มกระชากใจ
"อื้ม ๆ ขอบใจมากนะ" มือของซองมินไวกว่าคำพูด รีบหยิบผ้าเช็ดหน้านั้นมาเช็ดอย่างว่องไว
"แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะคับ ^______________^,,!!" O.O!! เท่านั้นแหละ ลี ซองมิน
"งั้นนายเอาคืนไป" ซองมินนายจะคืนไปทั้งน้ำมูกนายเต็มผ้าเช็ดหน้าเลยหรอ - __________-!!
"พี่ล้อผมเล่นแน่ ๆ ผมไม่เอาหรอก"
"นี่ ไอเด็กน้อย !!! ข้อแลกเปลี่ยนอะไรว่ามา ส่วนผ้าเช็ดหน้านี่ เดี๋ยวไปซักให้" ไม่วายลีซองมินก็เอามาเช็ดต่อ
"เด็กน้อยหรอ?? ผมสูงกว่าพี่นะ ผ้าเช็ดหน้าพี่ต้องเอาไปซักให้ผมอยุ่แล้ว ส่วนข้อแลกเปลี่ยนน่ะหรอ ? พี่ต้องมาเป็นแฟนผม 3 เดือน !!!!"
"หาาาา !!!! O_O!!" นี่ผมกำลังทำภารกิจ ตามล่าหา Soul Mate ไม่ถึง ชั่วโมง!!!
"พี่ว่าไงล่ะ ??" รุ่นน้องคนนั้นเอามือล้วงไปในกระเป๋ากางเกง แล้วทำหน้ากวน ๆ ใส่
"เอ่อ พี่ว่านะ......................"
"ฮีซอลนายว่างมั๊ย ?" ฮันคยองถามแฟนที่กำลังนั่งเครียดอยู่ที่ห้องพยาบาล
"นายจะทำอะไร ?" ฮีซอลเงยหน้าขึ้นมาถามอย่างสงสัย
"ไปที่ ๆ นึงกับฉันหน่อย" ไม่รอฮีซอลพูด ฮันคยองก็จับมือลากฮีซอล ไปที่ ๆ หนึ่ง
"นายจะมาชั้นไปไหนนนนนนนน"
"เงียบ ๆ เหอะน่ะ"
"อ่ะถึงแล้ว !" ฮันคยองพูดกับฮีซอลที่กำลัง ตื่นเต้นกับสถานที่ ๆ แฟนตัวเองนั้นพามา คือ 'สวนไม้หลังโรงเรียน'
มีดอกไม้นานาพันธุ์ กลิ่นของดอกไม้ตลบ อบอวนอยู่
"โห ! ฮันคยอง ที่นี่ที่ไหนน่ะ !!! ทำไมชั้นไม่เคยเห็นที่นี่เลยล่ะ "
"นายชอบมันหรอ ??" ฮันคยองถามฮีซอลอย่างเจ้าเล่ห์
"แหม ไอโอ่งลายมังกร !! ชั้นพูดซะขนาดนี้คงขยะแขยงนะ"
"แหม ! ที่รัก......." สิ้นเสียงของฮันคยอง มือนุ่ม ๆ ก็ได้จับคางคนสวยเชิดขึ้น พร้อมที่จะบรรจงจูบอย่างนุ่มนวล
"แหม มังกรเจ้าเล่ห์..."
ที่โรงอาหาร
"เพล้ง !!!" เสียงจานข้าวที่หล่นลงกับพื้น พร้อมกับอาหารที่หล่นตามไปด้วย สร้างความสนใจให้กับคนเกือบทั่วโรงอาหาร
"ขอโทษนะคับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ><!!!" คนตัวเล็กได้ขอโทษซ้ำไปซ้ำมากับอาหารที่เลอะ เสื้อของ 'เยซอง' ชายที่เรียวอุคต้องการ
"ไม่เป็นไรคับ ^_______^"" " เยซองตอบเรียวอุคอย่างไม่มีไรเกิดขึ้น
"ผมขอโทษนะคับบบ T _________ T!!!" เรียวอุคทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ แต่จริง ๆ แล้วมันเป็นหน้ากาก ที่พร้อมจะเล่นละครได้ทุกเมื่อ
"ไม่เป็นไรจริงคับ ^^ สบายใจได้เดี๋ยวผมไปล้างก่อนนะคับ" เยซองทำท่าเหมือนจะกำลังเดินไป แต่หากมีมือคู่หนึ่งจับเอาไว้ พร้อมกับบอกว่า
"งั้นเดี๋ยวผมช่วยล้างนะครับ ><!!! ไปกันเถอะ" เรียวอุคได้ลากเยซองไปโดยไม่รอคำตอบ จะว่าไปนะ นายก็เป็นคนดีผ่านมาตราฐานชายเกาหลีเรยล่ะ หึหึ!!!
กลับมาทางด้านของ ลีทึก
"นี่พวกเธอน่ะ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"หาา ?? มีอะไรหรอซิวอน" ลีทึกได้ละจากอ้อมกอดของคังอิน
"นายจะตะโกนทำไม ชั้นกำลังล่ำลาเพื่อนรักอยู่" คังอินได้มองซิวอนอย่างเคือง ๆ
"เพื่อนรัก แน่อย่างที่พูดรึเปล่าเหอะ !!!" ซิวอนได้กระแทกเสียงใส่คังอิน พร้อมกับบอกลีทึกว่ะ "กลับห้อง !!!!"
"ซิวอนคือชั้นยังไม่ทันคุยอะไรกับคังอินเลย ขอเวลาซักแป๊ปนึงได้มั๊ย แล้วนายอย่ามาขึ้นเสียงกับเพื่อนชั้นอย่างงี้นะ !!!" ลีทึกด่ากลับ
"อ๋อ !!! รักกันนักใช่มั๊ย รักมากนักใช่มั๊ย !! ได้คังอินได้" ซิวอนหยิบมือถือของตนจากกระเป๋ากางเกง ......
ลีทึกเห็นท่าจะไม่ดีซะแล้ว เลยบอกไปว่า
"คังอินงั้นชั้นไปก่อนนะ ไปกันเหอะซิวอน" ลีทึกได้ลากซิวอนไปโดยไม่ฟังพูดของคังอินที่ตามท้ายมา
"เดี๋ยวก่อนพวกนาย........................"
ที่ห้องซิวอน
"ทำไม !? ลากชั้นกลับมาทำไม ไม่ล่ำลากันต่อล่ะ จากนั้นจะได้ดูคลิปอันแสนจะสุดยอด !!!" ซิวอนได้ขึ้นเสียงกับลีทึก
"นายมันทุเรดที่สุด !!! เพี้ยะ !!!!" เสียงมือที่ตบหน้าของซิวอนอย่างรุนแรงถึงกับทำให้ซิวอนนั้นหน้าหันไปทีเดียว
"ใช่ชั้นมันเลว ! ทุเรด ! สถุน ! ต้อยต่ำ ! หยาบคาย ! ป่าเถื่อน ! แต่นายก็เสร็จชั้นแล้วนิ หึ..."
"นาย .......!!!!"
"นายอะไรอีก หือ ?? ไม่ว่านายจะด่าชั้นยังไง ชั้นก็ไม่สะทกสะท้านหรอก แค่ที่รู้ ๆ ลีทึก ห้อง 2B ได้กับ นายซิวอน ประธานนักเรียนไปเรียนร้อยแล้ว !!!"
"นาย...... นายมีความสุขมากเลยหรอ กับการที่เห็นคนอื่นเค้าทุกข์ใจ ฮือ ! ไม่ว่าจะยังไง นายมันเลวที่สุด !!!!" น้ำตาของร่างบางได้ไหลอย่างไม่หยุด
"ชั้นไม่มีความสุขหรอกที่เห็นคนอื่นเค้าทุกข์ใจ ...................." สิ้นเสียง ซิวอนก็ได้กระซิบข้างหูลีทึก
" แต่สำหรับ นายคนเดียว ลีทึกชั้นมีความสุขมาก !"
_________________________________________________________________
เฮ่อ !!! เราก็นะ เปิดเทอมแล้วเซงมาก ๆ !!!!
ก็อย่างว่าละน่ะ เซง !!!
ละก็ ช่วงนี้เคียดมาก ๆ ๆ T T!!
ขอบคุนสำหรับคอมเม้นนะคะ ^^
เรื่องเปงไง ติชมมั่งจิ -______-!!
ว่าแต่มีคนบอกไห้แต่ง 'วอนทึกฮัน' เง้ออ มันเปงยังไงอ่า -0-
http://www.clipmass.com/movie/20440957133693/mr/14
คลิป ทึกกี้เต้นได้สะใจมากค่ะ !!!! ดูกานซะนะ >3<!
ความคิดเห็น