คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การหักหลัง
คุณเคยมั๊ยกับการที่ถูกคนหักหลัง ? และคุณเคยมั๊ยกับการอกหัก ? มันอาจจะเป็นเรื่องธรรมดาไป
แต่ของผมคือ 'โดนเพื่อนสนิทและแฟนหักหลัง' มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามาก มากกว่า 2 ข้อที่กล่าวมาข้างต้น
และผมยังต้องเจออะไรอีกหลายอย่าง นี่ผมสมควรเกิดมาเป็นของเล่น และ ที่รองรับอารมณ์หรอ ?
ผมนี่มันช่างโชคร้ายจริง ๆเลย เหมือนคนโง่ที่กำลังโดนสวมเขาอยู่ตอนนี้ก็ไม่ปาน.................
"เหมือนเดิมนะ คืนนี้มาหาที่ห้องด้วยล่ะ" เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจาก หนุ่มร่างสูง มาดเจ้าชาย ที่กำลังใส่เสื้อผ้าอยู่
และที่เสื้อนั้นมีคำว่า 'ประธานนักเรียน' ติดอยู่บนอกด้านขวา และมีร่างบางที่กำลังนอนอยู่บนโซฟาที่ห้องประธานนักเรียน
ใบหน้าราวกับหินที่ถูกสาป และน้ำตาที่แห้งเหือด หลังจากที่ 2 คนนี้มีอะไรกัน โดยที่ร่างบางไม่เต็มใจเลยซักนิด
".............." ร่างบางไม่ได้ตอบอะไร จนร่างสูงหยิบเสื้อของร่างบางที่ตกอยู่บนพื้น โยนใส่หน้า พร้อมกันตะโกนด่าว่า...
"อย่ามัวลีลา รีบ ๆ ใส่!!!" หลังจากที่ร่างสูงตะโกนด่าไปแล้ว ร่างบางรีบใส่เสื้อผ้าโดยเร็ว นี่ผมยังต้องทนอีกนานแค่ไหน ?
นี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ ผมเป็นอย่างนี้มา หลายครั้ง ยังต้องทนอีกนานแค่ไหน ผมเจ็บทั้งกาย และ .........ใจ
"..................โอ๊ย!!!!" ร่างบางยังเงียบอยู่เหมือนเดิม จนลุกพร้อมกับร้องโอ๊ย เจ็บบ..... เจ็บมาก ตรงบริเวณนั้น
แทบจะทำให้น้ำตาเล็ดได้ เสียงร้องของร่างบางทำให้ร่างสูงรีบหันมามอง พร้อมกันถามขึ้นมาอย่างอ่อนโยน
"เป็นอะไร !! เจ็บตรงไหน ? ไปห้องพยาบาลก่อนมั๊ย ??" ร่างสูงพูดอย่างเร็ว และช้อนตัวร่างบางหวังจะวิ่งไปที่ห้องพยาบาล
ท่าทาง บางทีของร่างสูง เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ทำให้ร่างบางที่ถูกอุ้ม รักและเกลียดไปได้ในเวลาเดียวกัน
ร่างบางทำอะไรไม่ถูก เจ็บก็เจ็บ แต่ไม่อยาก จะสัมผัสหรือถูกตัวของร่างสูงที่กำลังอุ้มอยู่ตอนนี้ แต่มันก็ต้องไปตามเวรตามกรรม
เรื่องมันเกิดขึ้นยังไงหรอ ?? ผมเป็นใคร ?? และเค้าเป็นใคร ?? ทำไมถึงต้องมาเป็นอย่างงี้
หลายวันที่แล้ว
"นี่ฮัน กินสิวันนี้ทึกกี้ทำมาให้ด้วยล่ะ เอ้าอ้ามมม~" เสียงของร่างบาง ซึ่งเป็นเจ้าของ หรือแฟนของฮันคยองที่กำลังอ้าปาก
และมีกุ้งทอดชิ้นโตเข้าปากไป ร่างบางนั่นก็คือ 'ลีทึก' รูปร่างบางเหมือนผู้หญิง ผมสีน้ำตาล ซอยไล่จนถึงคอ ปากที่สีแดงราวกับ
ทาลิปสติก และมีดวงตาที่สวยงาม มองใครเป็นต้องมนต์ และคนนี้ที่เป็นแฟนของร่างบางนั่นก็คือ 'ฮันคยอง'
ชายหนุ่มที่มาจากจีน หน้าตาไม่หล่อมาก แต่... ลีทึกรักฮันคยองมาก มากเสียจน.................ถึงตายทั้งเป็นก็ยอม
และทันใดนั้นมีเสียงเปิดประตูจากห้อง 2B และมีคู่ ๆ หนึ่งเดินเข้ามาทักอย่างสนิทสนม
"แหม ทึกกี้ สวีทกันอีกแล้วนะ" นี่คือเสียงของ 'ฮีซอล' หรือเจ้าหญิงของโรงเรียนหอชายล้วน เธอไม่ใช่ผู้หญิงหรอก แต่รุปร่างที่
อ้อนแอ้น และ มีใบหน้าราวกับผู้หญิง ทุกคนในโรงเรียนเลยแต่งตั้งให้เป็นเจ้าหญิงของโรงเรียน เค้าคือเพื่อนสนิทของผม
ไม่ว่าจะทำอะไร เค้าจะทำให้ตลอด เหมือนกับคอยดูแลมากเสียกว่า แต่เดี๋ยวนี้ไม่ได้ดูแลแล้ว เพราะเธอบอกว่า
ผมมีฮันคยองคอยดูแลอยู่แล้ว...................
"อิจฉาคนเค้าก็บอกมาเหอะ" และเสียงนั้นก็คือ 'ซิวอน' ที่ดังข้าง ๆ ฮีซอล 2 คนนี้เป็นแฟนกัน และซิวอนได้ฉายาว่า 'เจ้าชาย'
เพราะ ถานะที่ร่ำรวย รูปร่างที่สูงโปร่ง ใบหน้าที่หล่อ และรอยยิ้มบาดใจนั้น เป็นประธานนักเรียน และใช่ ฮีซอลเป็นรองประธาน ทั้ง 2 เป็นคู่ที่
เพอร์เฟคมาก ๆ จนผมอดอิจฉาไม่ได้ อ๊ะ!! ผมลืมบอกไป ฮันคยองก็เป็นเลขา ส่วนผม ลีทึกไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้เลย
"ซิวอน ฮีซอลเรามีเรื่องต้องคุยกัน....ทึกกี้เดี๋ยวผมมากินต่อนะ" สิ้นเสียงของฮันคยอง ซินวอนและฮีซอล หุบยิ้มทักทีและมีท่าทางเย็นชา
ทั้ง 3 เดินออกจากห้องพร้อมกัน และทันใดนั้น ก็มีเสียงของชายคนนึงดังขึ้น
"โย่ววว~ ลีทึก เป็นไงมั่ง" เสียงของรุ่นพี่คนหนึ่งนาม 'ยุนโฮ' รูปร่างสูงหล่อ ผมตั้งและซอย และถูกขนานนามให้เป็นราชาของโรงเรียน
ถึงไม่ใช่พี่ชายแท้ ๆ แต่ผมก็รักเค้าเหมือนพี่ชายแท้ ๆ เวลาผมมีเรื่องอะไรไม่สบายใจ พี่เค้าจะช่วยผมทุกครั้ง
"สบายดีมั๊ย อ้าวแล้วฮันคยองไปไหนแล้วล่ะ" และนี่คือเสียงของ 'แจจุง' ซึ่งเป็นแฟนของ พี่ยุนโฮ รุปร่างหน้าตาเหมือนผู้หญิงมาก
หรือไม่ก็ ผู้หญิงบางคนยังอายเลย และถุกขนานนามเหมือนกัน ราชินีของโรงเรียน ทั้งสองเป็นคู่ที่สวีทกันมาก
"อ๋อ ฮันคยอง ฮีซอล และ ซิวอน พวกเค้าไปคุยกันที่ไหนก็ไม่รู้ฮะ" หลังจากที่ผมพูดออกไป พี่ยุนโฮพูดกลับมา พร้อมกับพี่แจจุงที่
กำลังจะปิดปาก เหมือนมีท่าทีมีพิรุจ
"อ๋อ 3 คนนั้นเค้าอยู่ดาดฟ้าน่ะ ขึ้นไปสิ" หลังจากที่พี่ยุนโฮพูดไป เหมือนกับพี่แจจุงกำลังจะยื้อผม ผมไม่สนใจและผมกำลังเดินไปที่ดาดฟ้า
ก่อนออกจากห้องผมได้ยินพี่แจจุงพูดกับพี่ยุนโฮเบา ๆว่า 'นายบอกไปทำไม ก็รู้ว่า3คนนั้น........' สิ้นเสียงของพี่แจจุง ผมรุ้สึกใจหาย
เหมือนมีอะไรมาบอก ว่าตอนนี้ต้องขึ้นไปที่ดาดฟ้าอย่างเร็ว ต้องเกิดอะไรขึ้นกับทั้ง 3 คนนั้นแน่เลย
หลังจากที่ผมกำลังจะเปิดประตูที่ดาดฟ้า ผมได้ยินเสียงของทั้ง 3 คนคุยกัน และผมก็แง้ม ๆ ประตูดู
"แล้วเรื่องนี้นายจะทำยังไง" นี่คือเสียงของซิวอนที่เรียบ ๆ และเย็นชา จนน่ากลัวได้
"ฉันไม่รู้......แต่ฉันชอบไปแล้วนิ และมีอะไรกันโดยปิดบังลีทึก" หมายความว่ายังไง ฮันคยอง นายมีอะไรกับใครนอกจากชั้น ?
"ซิวอนนายก็รู้ ว่าชั้นกับฮันคยองชอบกันอยู่ และนายก็......." สิ้นเสียงของฮีซอลเหมือนกันอะไรภายในใจแตกเป็นเสี่ยง ๆ
แอ๊ดดด.........
ผมผลักประตูออกไปโดยไม่ได้ตั้งใจ และหน้าตาทั้ง 3 คนนั้นเหมือนเด็กที่กำลังทำผิดแล้วโดนจับได้
"ลีทึก!!!" ทั้ง 3 คนพูดออกมาพร้อม ๆ กันโดยไม่ได้นัดหมาย ฮีซอลกับฮันคยอง ที่หน้าตาซีดเผือกมาก
"เรื่องนี้.......หมายความว่ายังไง......" ผมพูดเสียงเรียบออกไป และพยายามอั้นเสียงร้องไห้ไว้ ทำไม......เพื่อนสนิทและแฟนต้องมาหักหลังผม
ทั้งที่ผมเชื่อใจเค้าแท้ ๆ แต่ทำไป ผลที่ได้รับคือการหักหลัง ?
"ทึกกี้ฟังก่อนนะ คือว่า......." ฮันคยองพูดไม่ทันจบประโยค
"พอ......พอ ชั้นรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว ไม่ต้องมาแก้ตัวอะไร" ผมพยายามกลั้นเสียงสะอึ้น และน้ำตาไว้ให้ได้มากที่สุด
และต้องการที่จะออกจากที่แห่งนี้
"ลีทึก!!" ฮันคยองเข้ามาจับข้อมือผม ขอโทษนะฮันคยองที่ชั้นทำกับเธออย่างนี้ เพราะชั้นไม่มีทางเลือกจริง ๆ
"เพียะ!!!!!" ผลที่ได้กลับคืนมา คือผมตบหน้าฮันคยองไปเต็มแรง ทำให้ฮันคยองหน้าหันได้ และผมต้องวิ่ง ๆ
ผมไม่รู้ว่าจะต้องวิ่งไปทางไหน ที่รู้ ๆ ขอให้ได้ไปพ้น ๆ จากพวกนี้ เพราะผมไม่สามารถมองหน้า และ พูดคุย
เหมือนเมื่อก่อนได้แล้ว และ ความสัมพันที่เหมือนเมื่อก่อนมันไม่สามารถกลับมาได้อีกแล้ว..............
แล้วตอนนี้ผมอยู่ที่ไหนเนี่ย ?? อ๋อใช่ หลังโรงเรียน มันช่างเป็นบรรยากาศที่เงียบสงบมาก
เมื่อก่อนเรา 2 คน เคยมานั่งเล่นกันอยู่เลย แล้วทำไม วันนี้เราถึงได้มานั่งร้องไห้อยู่คนเดียวล่ะ ??
ผมตัดสินใจแล้ว จะไม่มีรักอีกแล้ว รักแล้วเจ็บ...... เจ็บ มาก ๆ ที่ถูกเหมือนหักหลัง เจ็บมาก
จนแทบจะฆ่าตัวตายให้รุ้แล้วรู้รอด....................................
"ลีทึก!!!!!" เสียงของซิวอนดังขึ้น ทำให้ผมจากที่นั่งขดตัวอยู่ สะดุ้ง
".............." ผมได้แต่มองซิวอนแบบฝืนยิ้ม ทั้งที่จริง ๆ แล้วอยากจะตะโกนร้องไห้และโผเข้าไปกอด
"นายอยากจะร้องไห้ก็มาสิ" ซิวอน อ้าแขนและ ผมก็ไม่สามารถหยุดการกระทำของผมได้ ผมโผกอดซิวอนและร้องไห้ออกมาดังๆ
นายคือเพื่อนที่ดีที่สุดเรยล่ะซิวอน เพื่อนที่ดีที่สุด...................................................
______________________________________________~
สวัสดีค่ะ ^^~
นี่คือเรื่องแรกนะคะอย่างที่บอก ><!!
อยากได้คู่ไหนบอกนะคะ จะได้ สเปเชี่ยลให้ ^^
ถ้าแนวเรท ๆ ไม่รู้น่ะค่ะ เพราะยังไม่เก่ง T^T!!
สนุกไม่สนุกยังไง โปรดติชมให้หน่อยนะคะ บะบาย ฝันดีค่ะ
ความคิดเห็น