คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ☆ คุณแม่ VS ลูกสาว ☆ ::: round 8
อะแฮ่มๆแชปนี้อยู่กับน้องจุนฮรงคลหล่อลูกพ่อบังเหงือกบาน นี่เหมือนกลายเป็นก้อนหินในฟิคไปแล้วครับสำหรับบทบาทอันน้อยนิดแต่ว่าพอมองจงออบแล้วก็รู้สึกชื้นใจมากระติ๊ดนึงเพราะไรอะหรอ
แม่งบทน้อยกว่าผมอีกครับคุณคนอ่าน กลายเป็นคนหายประจำฟิคไปแล้ว 5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
5555555555555555555555555555555555555555555555555
หลังจากพวกเรามาถึงเกาะสวาทหาดสยิว ถุ้ย สวรรค์ อันเลื่องชื่อของเกาหลีเรียบร้อยผมก็ก็รีบโยนกระเป๋าไว้ข้างในห้องแล้วฝากกุญแจไว้กับคุณป๊าก่อนจะรีบคว้าแขนคุณแฟนสุดที่รักวิ่งลงสระก่อนอันดับแรกเลย
คือร้อนครับ
จุนฮงจะไม่ทน อากาศมันชักจะเกินทน นี่ไม่เข้าใจว่าเกาหลีตั้งอยู่ระหว่างดวงอาทิตย์กับโลกหรือกระไรทำไมร้อนเยี่ยงนี้ 18 องศาไม่ใช่เรื่องตลกไม่รู้คนไทยทนอยู่กันได้ยังไง วันก่อนดูข่าวปาเข้าไปแล้ว 40 องศา แล้วสู้นะ
เห็นอยู่ลิบๆตาว่าคุณแม่นอนโบกพักรัวๆเหมือนโบกแท่งไฟใส่อปป้าที่ใต้ร่มไม้อยู่คนเดียว ไม่รู้พ่อไปไหน ไอ้ผมก็ไม่ได้สนใจด้วยว่าสมาชิกกรุ๊ปทัวร์ที่เหลือหายไปไหนกันบ้างแลดูทุกคนกระจัดกระจาย แต่ช่างแม่ง ใครสนนี่มาถึงต้องขอโดดน้ำก่อนเลย ร้อนวุ้ย
ผมว่ายน้ำลอยคอไปมาๆวนอยู่สามสี่รอบก็เกิดอาการเซ็ง ว่ายในสระไม่เห็นหนุกเลย หันซ้ายหันขวาไม่เจอคุณแฟนก็ต้องรีบขึ้นสระ
หายไปไหนวะ
พอลองเดินหาไปสักพักนี่แทบปรี๊ดแตกเลยขรั่บ
“เฮ้ย”ผมเดินอาดๆไปหาไอ้เตี้ยสักคนแถวนั้นที่กำลังยืนเต๊าะแอบจับมือยองแจอยู่ จัดการโอบเอวบางอย่างแสดงความเป็นเจ้าของเพื่อให้มันได้รู้ว่านี่ของใคร ฮึ่มๆ
“เอ่อ งั้นผมไปก่อนนะ”มันพูดรัวๆใส่ยองแจก่อนจะเดินหายแวบไปกับฝูงชนโดยไม่แม่แต่จะหันมามองหน้าผม เหอะไอ้งั่งนี่มันเป็นใครถ้าหล่อกว่าจุนฮงจะไม่ว่าสักคำ
“ใครน่ะ”
“ไม่รู้ดิเมื่อกี้เราเดินไปซื้อน้ำมะพร้าวแล้วอยู่ๆเขาก็เดินมาชนเลยหกเลอะมือแล้วจะเช็ดให้”
“มันจะหลอกจับมือแจอะดิ ไปๆไปล้างมือกัน”
ผมจูงมือคุณแฟนไปล้างมือที่ห้องน้ำใกล้ๆสระ ต้องจูงครับปล่อยเดินคนเดียวไม่ได้ตัวเล็กแบบนี้ยิ่งแล้วใหญ่เดี๋ยวมีหมาข้างถนนมาอุ้มไปแล้วซวย
“หิวอ่ะ”ในระหว่างที่กำลังล้างมือให้นั่นยองแจก็บ่นขึ้นมาเบาๆ เออเนอะ นี่มาถึงยังไม่มีไรตกถึงท้องเลยเห็นสมควรว่าต้องออกไปตลาดสักกะหน่อย ตะกี้ตอนนั่งรถเข้ามาเห็นถนนคนเดินอยู่แวบๆแต่อีกสักพักก็จะได้เวลาอาหารเย็นแล้วนี่ดิเอาไงดี
“แจหิวมากมั้ย เดี๋ยว5โมงเห็นป๊าว่าจะไปกินข้าว”
“มากอ่ะ”คนตัวเล็กทำหน้าบ้องแบ๊วก่อนจะเอามือเล็กๆนั้นลูบหน้าท้องตัวเองป้อยๆ โอยยยย
ทรุดเลยขรั่บ
ไอ้จุนฮงต้องยอม ต้องพาคุณแฟนไปหาอะไรมาเลี้ยงลูกในท้องของเรา
“งั้นไปถนนคนเดินกันมั้ย หาอะไรรองท้องก่อนเมื่อกี้ตอนขับรถเข้ามาเราเห็นแวบๆ”
“ไปๆ ไปกัน”
ผมมองไปทางที่คุณแม่นอนอยู่ก็เห็นว่าป้าแกนอนหลับตาท้าแดดอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล ไม่รู้ว่าหลับรึว่าไงส่วนที่ข้างๆก็ว่างเปล่าเอ๊ะคุณป๋าหายไปไหน
แต่ช่างเหอะ เหลือเวลาอีกตั้งชั่วโมงกว่าๆถึงจะได้เวลากินข้าวไปแป๊บเดียวเอง
มั้ง
เดี๋ยวก็กลับมาทันน่า
*************
สวัสดีครับ นี่แดฮยอนคนหน้าตาดี ถึงผิวจะเข้มแต่ก็เร้าใจ
จากที่เกริ่นมาคงรู้แล้วใช่มั้ยครับว่าเรามากันที่ไหน ลุงพามาทะเลครับ
ละที่สำคัญ ถ้าน้องมุนชอนซาไม่มานี่ผมก็คงไม่มาหรอกครับ ร้อน แดดมันแรง เดี๋ยวผิวจะดำแบบจงอิน นี่ไม่อยากจะพูด
พอลงมาจากห้องพักปั้บ น้องมุนก็หายไปเลยครับ หายไปไหนไม่รู้ น้องมุนเป็นคนน่ารวั้กครับ เป็นคนรักสัตว์ไม่รู้ป่านนี้จะไปส่องปูหาหอยดำน้ำดูปะการังอยู่รึเปล่า หายใจเข้าก็เห้อเธอ
อู้ยนั่นพูดถึงก็มาเลย
หัวใจของจองแดฮยอนนี่นา♥
อิอิน้องมุน
น้องมุนถ้าไม่ติดว่าผมจะเมะ น้องมุนก็คงเหมือนพระเอกนิยาย xxxใส ที่ใส่หูฟังเดินเลียบชายหาด สายตาเรียวรีมองไปยังทางข้างหน้าอย่างมีมาด และ..
ปั้ก!!
สะดุดขาตัวเอง.......
ไม่นะโฉมงาม เจ้าจะเป็นอะไรรึเปล่า!!!!!!
ผมรีบวิ่งเข้าไป(ชาร์ต?)พยุงน้องจงออบขึ้นปัดเศษทรายที่กางเกงน้อง ปัดจนคิดว่าแบคทีเรียกับสัตว์เซลล์เดียวคงหลุดจากกางเกงไปหมดแล้ว
กรี๊ด โดนตูดน้องด้วยอ่ะ คืนนี้ไม่ล้างมือละกัน555555555555555555555555555
“ขอบคุณครับ”
พูดอย่างเดียวไม่ว่า น้องยังยิ้มให้ด้วย กระอักเลือดแป๊บ เฮื๊อก ฝากลูกกับ(อนาคต)เมียข้าด้วย
“โอ้ย ไม่เป็นไรหรอกครับ เรามาด้วยกันทั้งที”
“พี่มากับผมเหรอครับ?”
บ่มีหยังดอกคนนอกสายตา TT TTขอเพียงได้เห็นหน้าเวลาที่ใจคิดถึง เฮือกกกกกกก TT TT
แค่สายตาน้องยังไม่แล นั่งข้างกันมาตลอดทางน้องนางยังไม่เห็น ต้องไปขอคำปรึกษาเมียลุง ว่ากินอะไรถึงขาว ถ้าแดฮยอนกินหลอดไฟเข้าไปมันจะมีออร่าให้นางเค้าแลหรือไม่ อะฮึก
“ครับ... พี่ว่าไปกินขนมกันเถอะ น้องจงออบหิวรึยัง”
“ก็ดีครับ”
เราเดินลัดเลาะจนข้ามถนนมายังตลาด แถวถนนคนเดิน นี่ก็สี่โมงกว่าแล้ว จึงเริ่มมีร้านค้ามาจัดแจงเตรียมเปิดจำนวนหนึ่ง
เดี๋ยว นั่นใคร ลูกลุงป่ะ หน้าคุ้นๆเออดี เหมือนพบเพื่อนร่วมทาง
“จุนฮงอยากกินตับอะแจ”
โห มึงโหดมั่กคั้บน้องจุนฮง ขอกันงี้เลยเหรอ ช๊อคแป๊บ แดยอนจะฟ้องลุง
“เอาสิ อยากกินแบบไหนล่ะ”
FFFFFFFFFFFFFFUUUUU ดยอนไม่เข้าใจ โลกหมุนเร็วดยอนตามไม่ทันแล้วพี่บัวลอย
ลุงผิวเข้มกว่าผม หน้าตาเถื่อนๆหน่อยหยิบอะไรบ้างอย่างใส่ถุงให้จุนฮง
อ๋อ แม่งสั่งตับย่าง........... ใจจะวาย นึงว่าจะตับกัน
เหมือนจุนฮงกับยองแจเหมือนจะเห็นผม(หรือจงออบ) จึงยกไม้ยกมือเย้วๆและเรียกเข้าไปหา
สองคนนี้บอกว่าจะซื้อขนมอีกหน่อยแล้วค่อยเดินกลับไป
จะบอกว่าฟินมากกกกก
น้องมุนชวนผมคุยตลอดทาง ไม่ว่าจะเรื่อง ทำไมหมึกต้องสีดำ ทำไมพระจันทร์ไม่มีแสงในตัวเอง หรือทำไมปลาต้องอยู่ในน้ำ
และแดฮยอนจะตอบกลับไปแบบพระเอกๆว่า
เพราะคนข้างบนกำหนดให้มันเป็นแบบนั้น -/-
เขินปะล่า พระเอกฝุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
รอบข้างมีร้านขนมร้านกับข้าวเต็มไปหมด แต่น้องออบเหมือนจะสนใจอะไรบางอย่างจนวิ่งนำหน้าผมไป...
ร้านแผ่นก๊อป... คริสบราวน์
“พี่ครับ... ผมอยากได้อ่า”
เหมือนน้องจะรู้ว่าผมพกเงินมา... สามร้อย
ก็หันมาทำตาวิ้งๆใส่ คือตาก็มีอยู่แค่นั้น.........
จ้า แต่ในที่สุดกระเป๋าตังค์ก็แพ้รักแท้... ผมจ่ายเงินร้อยห้าสิบให้พ่อค้า แลกกับแผ่นก๊อปคริสบราวน์ขยิบตาบนซองซีดี...
คือ ถ้าอยู่บ้านจะโหลดให้เลย ไรท์แผ่นแบบไฮโซ ปั้มลายน้ำให้ด้วย YY_YY
กระซิก
เหมือนเราสี่คนจะเดินเพลินไปหน่อย เลยกลับมาที่โรงแรมหกโมงเกือบหนึ่งทุ่ม....
กลับมาก็เจอ... ที่ถาดกุ้งเผาตัวใหญ่อยู่ประมาณสิบกว่าตัว ไม่ต้องเดาว่ากุ้งมันตายมานานแล้วเท่าไหร่ สังเกตุได้จากมันเย็นชืดและลุงกับป้านั่งเป็นยักษ์อยู่ที่ล๊อบบี้..
อาห์ โดนเล่นแล้วมั้ยล่าแดยอนไม่ผิด...
แค่ความรักทำให้คนตาบอด นิดโหน่ย..
กว่าจะปรับความเข้าใจกันได้ก็ยาวววว เลยเถิดไปจนเกือบสองทุ่ม
ลุงกับเมียแร๊พด่าจนเหนื่อย หอบสังขารขึ้นไปนอน ปล่อยสี่หน่อนั่งอยู่ที่ล๊อบบี้
ทุกคนหมดอารมณ์ทานข้าว แต่ไม่ใช่กับแดฮยอน กินอิ่มแล้วก็ง่วง นี่มันวัฏจักรความอุดมสมบูรณ์ของมนุษย์ที่พึงมีชัดๆ
แต่ไม่ได้!!!!!!!!!
น้องออบยังไม่ได้กินข้าว
เหมือนผมจะระแวง(หรือตั้งใจกิน)มากเกินไปจนไม่ได้สนใจคนรอบข้าง...
น้องหลับไปแล้ว... กรีดร้องแปบ
... ที่สำคัญและฟินสุด
น้องกอดแผ่นที่ผมซื้อให้ด้วยอ่ะ-/////////- อยากสครีมเป็นภาษาสเปน
ฟหกดกเห้เรดำพนดพำนดสำพ่แพ้เอพ!_#*@!#*0=
เจอะคนเนี่ยะฟินเลอะ... หิหิหิ
**
ช่วงโบนัสพิเศษByพี่มนต์&นุ้งจอมที่รัก
- ชอตนี้มอบแด่น้องมุนจงออบคนหายประจำฟิคไทม์ yeah ~ -
จากใจเลยนะเกิล ป้าลืมจงออบอ่ะลูก
ลืมจริงๆ นี่พึ่งนึกได้ตอนมีคนพูดในแท็กว่าออบหานไปไหน เอ่อะ หายไปไหนวะ อ่าวลืม กำ..
ตึ่งโป๊ะ!
สวีดัสมิตรชาวแฟนฟิคเล่นน้ำสงกรานต์สนุกกันไหมเอ่ย ร้อนจุง แฮ่กๆๆๆ
ทอร์คไรดีอะ มุขหมดล่ะค่ะ คิดไม่ออก คิดที่ไรก็เห็นเป็นหน้าเธอ 5555555 หวังว่าคราวหน้า รีดผู้น่าลั๊ค จะมาใช้บริการฟิคแม่ผัว 55555555 เราจะเป็นบ้าไปด้วยกัน ด้วยรักและห่วงใยด้วยน้ำใจจากไรท์เตอร์ค่ะ 555555555555555555 555555555555555555555
โอ๊ะเรามีแบนเนอร์แล้วนะหลังจากใช้อันกากๆมานานร่วมเดือนใครอยากแลก call me มาเร้ยย
ส่องหน้าฟิคโล้ด
โอ้เยียร์ coming soon ที่นี่เร็วๆนี้นอกจากจะขำจนบ้าแล้วคนแต่งก็จะเครียดจนบ้าเหมือนกันกับการลองเขียนฟิคฆาตกรรมครั้งแรก see you soon
ความคิดเห็น