สาวบ้าระหั่มกับนายหน้าสวย

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 8 ข้อตกลงระหว่างเรา

ช่าย..........แฮคเตอร์เปนฆ่าตกรจิงๆด้วย  หลักฐานคาตาเลย  ช้านยืนจ้องที่หน้าผากของแฮคเตอร์  จนแฮคเตอร์ถามขึ้นว่า

“ หวาน   มีอะไรเหรอ จ้องหน้าผม  มีอะไรหรือป่าวครับ “

“ เหอะๆ  เลิกทำหน้าใสซื่อได้มั้ย  แฮคเตอร์  ช้านรู้แล้วว่านายอ่ะเปนฆ่าตกร  ยอมรับมาได้แล้วหล่ะ “

“ พูดอะไรน่ะ  หวาน ผมไม่ได้เปนฆ่าตกรนะครับ “ แฮคเตอร์ทำหน้างงเหมือนไม่รู้เรื่องอะไรเลย

“ เลิกไขสือได้แล้ว  แฮคเตอร์  ยอมรับได้แล้ว “ ไมค์พูดขึ้น

“ ไมค์  หวาน  ผมไม่ได้เปนฆ่าตกรอะไรของพวกคุณจิงๆนะครับ “ แฮคเตอร์ทำหน้าซื่อๆ ใส่ช้านกับไมค์

“ ก้อนั่นไงหลักฐาน  แผลบนหน้าผากนายไงแฮคเตอร์  เมื่อวานมีเรื่อง  พวกเราเปนคนตีหัวนายเองไง  นายเลิกทำเปนไม่รุ้เรื่องได้แล้ว “  ช้านพยายามพูดเพื่อให้แฮคเตอร์ยอมรับ

“ ไม่ใช่นะครับ  แผลนี้อ่ะ  เมื่อวานผมโดนลูกหลงครับ  พอดีเด็กเค้าเล่นโยนก้อนหินกันแล้วมันโดนผมอ่ะครับ  ผมป่าวทำจิงๆนะครับ “ แฮคเตอร์ปฏิเสธอย่างเดียวเลย

“ ไม่จิง  เมื่อวานนายเพิ่งจะ............เอ๊ะ ไมค์ “ ช้านเรียกไมค์

“ ไรเหรอ  หวาน “ ไมค์ตอบ

“ เมื่อวานนายตีหัว  ไอ้ฆ่าตกร  จากด้านหลังช่ายป่ะ  งั้นแฮคเตอร์ก้อไม่ใช่แล้วหล่ะสิ  ช่ายป่ะ “ ช้านสันนิษฐาน

“ ช่าย  เมื่อวานช้านตีไอ้ฆ่าตกรจากข้างหลัง  ถ้าหัวแตกก้อคงจะแตกด้านหลังไม่ใช่ข้างหน้า  งั้นแฮคเตอร์ก้อไม่ใช่ “ ไมค์ช่วยวิเคราะห์

“ แล้วไคกันหล่ะ “ ช้านพูดขึ้น

“ แฮคเตอร์  งั้นช้านกับหวานก้อขอโทดนายด้วยนะ “ ไมค์บอกแฮคเตอร์

“ ไม่เปนไรหรอก  ผมไม่ว่าหรอกครับ  แต่ผมไม่ได้ทำจิงๆนะ ครับ “ แฮคเตอร์ยืนยันอีกที

“ ช้านขอโทดนะ  แฮคเตอร์  ช้านคิดว่าเปนนาย “  ช้านรู้สึกผิดมากที่ไปกล่าวหาแฮคเตอร์อย่างนั้น

“ ไม่เปนไรหรอก  ผมเข้าใจครับ  งั้นผมไปก่อนนะครับ “ แฮคเตอร์ขอตัวไปเรียน

“ อื้มม์  เอ๊ะ.............แฮคเตอร์  อย่าไปพูดเรื่องเมื่อกี้กับไคนะ “ ช้านบอกแฮคเตอร์เพราะกลัวจะมีคนรู้เรื่องเยอะ

“ ได้  แต่............” แฮคเตอร์เริ่มทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่

“ แต่อะไรเหรอ  แฮคเตอร์ “ ช้านถาม

“ แต่หวานต้องมาเปนแฟนกับผมไง “ แฮคเตอร์ยิ้ม

“ ไม่ได้นะ  หวานเปนแฟนช้าน “ ไมค์สวนขึ้นทันที

“ งั้นผมก้อไม่รับรองนะว่า  เรื่องนี้จะเปนความลับหรือป่าว “ แฮคเตอร์ทำหน้ากวนโอ๊ยสุดๆ

ช้านมองหน้าไมค์  ไมค์ทำหน้าไม่อยากให้ช้านไปเปนแฟนกับนายแฮคเตอร์สุดๆ   แต่ทำไงได้  ถ้าไม่งั้นไอ้ฆ่าตกรอาจจะรู้ตัวก้อได้

“ ตกลง  ช้านจะเปนแฟนกับนาย “ ช้านตอบออกไปเหนไมค์ทำหน้าเศร้ามาก

“ งั้นเรื่องนี้ก้อเปนความลับ “ แฮคเตอร์ยิ้ม

“ แต่......... ช้านมีข้อเสนออีก "

“ แต่ไรครับหวาน “ แฮคเตอร์ถาม

“ แต่ช้านจะเปนแฟนกับนายเพียงแค่  1  อาทิตย์เท่านั้น  โอเคมั้ย “

“ 1 อาทิตย์  มันเร็วไปหน่อยมั้งหวาน “

“ จะเอามั้ย  ถ้าไม่ช้านก้อไม่ว่าอะไร “

“ เอาสิ  ได้ 1 อาทิตย์ "
" เริ่มตั้งแต่วันนี้ “ ช้านพูดขึ้น

" วันนี้เหรอ ได้ๆ " แฮคเตอร์ยิ้ม
แล้วแฮคเตอร์ก้อเดินมาโอบหลังช้านพาช้านเข้าห้องเรียน  ช้านหันไปมองที่ไมค์  น้ำตาช้านแทบจะไหลออกมา  ไมค์ก้อคงเช่นเดียวกัน  แต่นายคงเข้าใจช้านนะไมค์   ช้านขอโทดนะ  ขอโทดจิงๆ

พอมาถึงที่ห้องเรียนเพื่อนๆในห้องก้อมองมาที่ช้านกับแฮคเตอร์  แล้วก้องงกันมากมายว่าทำไม  แฮคเตอร์ถึงเดินมาส่งพร้อมกับโอบช้าน

“ หวาน “ เสียงไคเรียกช้านนะ  เอ๊ะ  นั่นมัน  ตั๊ก  เพื่อนห้องเดียวกับเรา เรียกเราทำไมหว่า

“ มีอะไรเหรอ  ตั๊ก “

“ ทำไมหวานไปอยู่กับแฮคเตอร์หล่ะ  แล้วไมค์แฟนเทอหล่ะ “ ตั๊กถามด้วยความสงสัย

“ คือ.........ว่าตอนนี้ช้านคบกับแฮคเตอร์หน่ะ  แต่เพียง 1อาทิตย์เท่านั้น “

“ ทำไมเหรอ “  ( O_O )

“ ไม่มีอะไรหรอก  แค่ลองคบกันดูเท่านั้น “

“ งั้นเราไปก่อนนะ  หวานมีอะไรก้อบอกได้นะ  เราเพื่อนกันนะ “ ตั๊กยิ้ม

“ อื้มม์  ขอบใจนะ “ ช้านยิ้มตอบกลับไป  ตั๊กจึงเดินกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง

วันนี้มีเพื่อนในห้องหยุดเรียนถึง 2 คน  คนแรกนั่นก้อคือ ปุ๋ยเพื่อนรักช้านเอง  ส่วนอีกคนก้อ  เจ้าแว่น

และแล้วช้านต้องนั่งอยู่คนเดียวน่าเบื่อที่สุดเลย...........TT-TT

ออด...................

“ พักกลางวันซักทีนะ  วันนี้น่าเบื่อสุดๆเลย “ ช้านบ่นกับตัวเอง

ช้านกำลังจะลุกขึ้นไปกินข้าว  แต่ช้านเหนแฮคเตอร์กำลังเดินเข้ามาในห้อง

“ เอ๊ะ.................แฮคเตอร์มีอะไรเหรอ “ ช้านถามไป

“ ก้อจะพาที่รักไปกินข้าวไง “ แฮคเตอร์ยิ้มหวานใส่ช้าน  ถ้าเปนกับสาวๆคนอื่นก้อคงจะชอบแฮคเตอร์กันเพราะแฮคเตอร์ถือว่าเปนหนุ่มฮอตของ  รร. เลยก้อว่าได้  นอกจากตระกลูหน้าตาดีแล้ว  ( ตระกลุหน้าตาดี ก้อคือ ครอบครัวของไมค์นั่นเอง )

“ อื้มม์  ได้  แต่ไม่ต้องเรียกช้านว่า ที่รักหรอก ช้านไม่ชอบ  จะอ้วกอ่ะ “ ช้านบอกนายแฮคเตอร์

“ ทำไมหล่ะ  เทอเปนแฟนช้านหนิ หรือว่า  เทอต้องการให้ช้านเปิดเผยเรื่องนั้น “ แฮคเตอร์ขู่

“ ก้อได้ “

คงจะไม่มีไคเชื่อเลยว่าช้านรู้สึกฝืนทนกล้ำกลืนอยู่กับนายแฮคเตอร์มากมาย  คงจะคิดว่าช้านมีความสุขที่ได้อยู่กับคนหล่อและเพอร์เฟคอย่างเค้า -*-

ช้านพยายามรีบยัดข้าวใส่ปากอย่างรวดเร็วแทบที่จะไม่เคี้ยวเลย
เย้ๆ เย้ๆ  ในที่สุด ก้อกินข้าวกับนายแฮคเตอร์เสดซักที

“ ช้านไปเรียนก่อนนะ แฮคเตอร์ “

“ หวานจะรีบไปไหนเหรอ “ แฮคเตอร์ทำตาอ้อน

“ จะไปเรียนไง  ไปนะ  บาย “ ช้านรีบวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว  แต่ไม่ได้ไปเรียนหรอกนะ ช้านแอบวิ่งไปหาไมค์ที่ห้องเรียนของไมค์ต่างหาก  555+  ช้านกวาดตามองไปรอบห้องแต่ไม่มีเค้า  ช้านเลยเดินเข้าไปถามผู้ชายคนนึงในห้องของไมค์

“ ขอโทดนะคะ  ไมค์อยู่ไหนเหรอค่ะ “ ช้านถามขึ้น

“ อ๋อ  ไมค์น่ะเหรอ  อยู่บนดาดฟ้าอ่ะ “ เค้าตอบช้านมาพร้อมกับทำหน้างงๆ แต่ช้านไม่สนหรอกเพราะตอนนี้รีบสุดๆ จึงบอกเค้าว่า

“ ขอบคุณมากค่ะ ไปก่อนนะคะ “ ช้านรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็ว  จุดมุ่งหมายของช้านก้อคือ  ดาดฟ้านั่นเอง  อิอิ  (">.<")

พอขึ้นมาถึงช้านก้อเหนไมค์นอนหลับอยู่บนพื้น ช้านเดินเข้าไปใกล้ๆ  ไมค์หลับสนิทเลย เค้าคงจะเหนื่อยและเพลียมาก  เพราะเค้าต้องดูแลช้านทั้งคืน ช้านนั่งมองดูไมค์  ในหัวสมองช้านคิดว่า  ถ้าช้านไม่ได้อยู่ใกล้ๆเค้าแล้ว  ช้านจะทำยังไง  ช้าน
ขาดเค้าไม่ได้จิงๆ ช้านกลัว  กลัวว่าจะไม่ได้อยู่ใกล้ๆ  ไมค์อีก  กลัว  กลัวจิงๆ  แล้วอยู่ๆ  น้ำตาของช้านก้อไหลออกมาเต็มไปหมด  น้ำตาไหลอาบแก้มของช้านเต็มไปหมด   ช้านเอามือลูบที่ใบหน้าของไมค์  แล้วก้อร้องไห้  ช้านเปนบ้าอะไรเนี่ยไม่เข้าใจตัวเองเลย  แต่  เอ๊ะ ......  ไมค์จะตื่น  ช้านจึงเตรียมตัววิ่งเต็มที่เลย  แต่มือของไมค์คว้าเอวช้านเอาไว้  แล้วเค้าก้อกอดช้านไว้แน่นมาก 

“ หวาน  นึกว่าจะไม่ได้อยู่ใกล้ๆหวานอีกแล้ว “ ไมค์กระซิบข้างๆหูช้าน  เสียงไมค์สั่นมากแล้วเค้าก้อกอดช้านไว้แน่นมากอีกเช่นกัน

“ ช้านจะกลับมาหานายนะ  เมื่อข้อตกลงของช้านกับแฮคเตอร์จบลง  รอช้านนะไมค์  รอได้มั้ย “ ช้านหันหน้าไปหาไมค์

“ ได้  ช้านจะรอเทอ  หวาน “ ไมค์ทำเสียงสั่น

ออด........................

“ ช้านต้องไปแล้วนะ  “  ช้านแกะมือของไมค์ออกจากเอวของช้าน  แล้วช้านก้อลุกขึ้น

“ บั๊ยบาย  ไมค์ “ ช้านเดินตรงไปข้างหน้าโดยที่ไม่กล้าหันไปหาไมค์เลยเพราะกลัวว่าจะห้ามใจไม่อยู่

ช้านรีบวิ่งเข้ามาที่ห้องเรียนทันที  ช้านเหนนายแฮคเตอร์นั่งรอช้านอยู่ที่ห้อง

“ ไปไหนมา “ แฮคเตอร์ทำเสียงดุ

“ จะไปไหนก้อเรื่องของช้านหนิ “

“ แต่เทอเปนแฟนช้านนะ  หวาน “

“ แต่การที่ช้านจะไปไหนมันก้อเปนสิทธิของช้านเหมือนกันนะ  แฮคเตอร์ “ ช้านพูดด้วยน้ำเสียงโมโหสุดขีดเลย

“ โอเค  ได้ๆ  หวานงั้นเย็นนี้เราไปกินข้าวกันนะ “ แฮคเตอร์ยิ้ม

“ ไม่ได้หรอก  ช้านจะไปเยี่ยมแม่  แม่ช้านอยู่ รพ.  นายคงเข้าใจนะ “

“ งั้นเด๋วผมไปด้วย “

“ ตามใจ “

ช้านเดินทางไปที่ รพ. เพื่อไปหาแม่ โดยที่มีนายแฮคเตอร์เดินตามไม่เว้นว่างเลย น่ารำคานชะมัด  ถึงซักที ช้านรีบเดินเข้าไปที่ห้องอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเข้าไปนั่งข้างๆเตียงของแม่  แม่นอนหลับอยู่  สกพักแม่ก้อลืมตาขึ้นมามองช้าน

“ แม่ขา.............เปนไงบ้างค่ะ “ 

“ ค่อยยังชั่วแล้วหล่ะ  หวาน “ แม่พูด

แม่กวาดสายตาไปทั่วห้องและมองไปทางนายแฮคเตอร์  ช้านจึงจำเปนต้องแนะนำ

“ นั่นแฮคเตอร์ค่ะแม่  เพื่อนของหนูเอง “ ช้านพูดออกไป  แฮคเตอร์ทำหน้าไม่พอใจอย่างมากที่ช้านพูดแบบนั้น  แต่ช้านก้อไม่สนใจ

“ แม่ค่ะ  งั้นเด๋วหนูกลับก่อนนะคะ  แต่หนูสัญญาว่าจะมาหาแม่ทุกวันนะคะ “  ช้านยิ้มให้แม่แล้วเดินออกไปจากห้อง

“ หวาน  ทำไมหวานพูดแบบนั้น  ผมกับหวาน  เราเปนแฟนกันนะ “ แฮคเตอร์พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจมาก

“ ก้อช้านไม่อยากให้แม่ไม่สบายมากไปกว่านี้  ถ้าเค้ารุ้ว่าช้านมีแฟน  เข้าใจยัง “

ช้านพยายามควบคุมอารมณ์ไม่ให้ต่อยหน้าไอ้แฮคเตอร์

“ นายกลับไปได้แล้ว  ช้านจะกลับบ้านเอง “ ช้านพูดใส่แฮคเตอร์  แฮคเตอร์จึงค่อยๆ เอื้อมมือของเค้ามาจับมือช้านไว้

“ หวาน  เด๋วช้านจะไป “

“ ไม่ต้อง  ช้านจะกลับเอง “ ช้านทำหน้าโมโหแบบสุดฤทธิ์ แล้วสะบัดมือออกจากแฮคเตอร์ทันที  ช้านจึงรีบเดินไปอย่างรวดเร็ว

ช้านเดินมาเรื่อยๆ เริ่มมีความรู้สึกเหมือนมีคนเดินตาม  แต่ช้านก้อพยายามทำเฉยๆไม่ให้มันสงสัย  เดินต่อไปเรื่อยๆจนถึงที่บ้าน  บ้านของช้านนะไม่ใช่ของนายไมค์  ช้านคงไม่กล้าไปนอนบ้านเค้าหรอก  เพราะช้านคบกับแฮคเตอร์แล้ว  ช้านจึงใช้แผนเดิม  เดินเร็วๆ  แล้วหลบเข้าข้างๆ ทาง  

“ อ๊ากกกกกกกกก................ หวาน ” ช้านเองนะ

“ เอ๊ะ   ไมค์ “ ตายแล้วอีตาไมค์เองเหรอเนี่ย

“ เปนอะไรหรือป่าว  ช้านขอโทดนะ “

“ ไม่เปนไรหรอก  คือ ช้านแค่เปนห่วงเทอเลยเดินตามกะว่าจะมาส่งให้ถึงบ้านอ่ะ “ ไมค์พูดพร้อมกับก้มหน้าลง  ช้านก้อถึงกับเขินเลยอ่ะ  ช้านพยุงไมค์ขึ้น 

“ ขอบใจนะ “ ไมค์พูดพร้อมกับยิ้ม

“ ช้านสิ  ต้องขอโทดไมค์ “

“ เออ..........ไมค์เข้าบ้านช้านก่อนมั้ย “ ช้านชวนไมค์

“ มะ..........ไม่เอาอ่ะ  ช้านไม่เข้า ช้านเปลี่ยนใจแล้ว ตอนแรกช้านกะจะแค่มาส่งเทอให้ถึงบ้าน  แต่ช้านว่าช้านจะพาเทอกลับไปนอนที่บ้านของช้าน เออ  คือ ช้านเปนห่วงเทอ เพราะยังจับฆ่าตกรไม่ได้ไง  เลยอยากให้เทอไปนอนที่บ้านก้อเท่านั้นไม่มีไรมาก “ ช้านเหนไมค์พูดแล้วก้มๆหน้า  หน้าของเค้าแดงก่ำเลย 

“ แล้วทำไมต้องทำหน้าแดงด้วยหล่ะ “ ช้านเลยพูดแหย่

“ ปะ  ป่าว  ซักหน่อย “

“ เมื่อกี้ที่นายพูดอ่ะเรื่องจิงเหรอ  หรือว่าข้ออ้าง  คิดถึงช้านก้อพูดมาเลย ฮ่าๆ “

“ จะบ้าเหรอ   แต่...เฮ้อ.............เออ  ช้านคิดถึงเทอ  ช้านยอมรับก้อได้ “ ไมค์ทำหน้าหงอยๆ

“ ฮ่าๆ  เหนป่าว  นายคิดถึงช้าน “ ช้านหัวเราะชอบใจใหญ่เลย

“ ไปกันยังหล่ะ “ ไมค์ถามช้าน

“ อื้มม์  ไปดิ  แต่เด๋วปลอมตัวก่อนนะค๊าฟฟฟฟฟ “ ช้านวิ่งเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างเร็ว

“ เสดแล้ว  ไปกัน  Let’ S gO “ ช้านบอกไมค์

พอไปถึงบ้านของไมค์ก้อเหมือนเดิมทุกอย่างเลย  ช้านจึงเข้าไปอาบน้ำแล้วก้อนอน  ส่วนไมค์อ่ะ  นอนอยู่ข้างๆ  แต่มีหมอนข้างกั้นด้วย  อิอิ 

ช้านง่วงมากแต่ช้านกลับนอนไม่หลับเลย  ช้านนั่งคิดว่า  แค่วันนี้วันเดียวที่ช้านคบกับแฮคเตอร์มันยังวุ่นวายแล้วน่าเบื่อขนาดนี้เลย  แล้วอีก  6  วันที่เหลือ  ช้านจะรอดมั้ยเนี่ย  พระเจ้าขาโปรดช่วยลูกด้วยเถอะค่ะ   พระเจ้า...............................................