สาวบ้าระหั่มกับนายหน้าสวย

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6 คนที่รัก

“ โอ๊ย...................ปวดหัว  เปนเพราะอีตาไมค์อ่ะ โทรมาคุยกับช้านซะดึกเชียว เลยนอนไม่พอเลย ตาบ้าเอ้ยยยยยยยยยยยย...................” ช้านบ่นกับตัวเอง

“ ว่าไคตาบ้า  ช้านเปนแฟนเทอนะ “ เสียงนายไมค์นี่นา

“ นี่นายมาแอบอะไรตรงนี้ “

“ มารับเทอไป รร. “

“ ไม่ต้อง  ช้านมีขาไปเองได้ “ ช้านตอบแบบกวนๆ

“ ไม่ได้หรอก “

“ ว้าย..........................”

ยังไม่ทันได้ตอบอะไรเลย  ช้านก้อขึ้นมาอยู่บนบ่าของนายไมค์โดยไม่รู้ตัว

“ ปล่อยช้านนะ.............ปล่อย...................ปล่อยยยยยยยยย..............”

“ ฮ่า ๆ “

นายไมค์หัวเราะเสียงดังมากพร้อมกับแบกช้านวิ่งไปที่ รร.  ส่วนช้านก้อแหกปากกรี๊ดไปตลอดทางจนถึงหน้า รร.  เค้าก้อปล่อยช้านลง

โชคดีมากที่เราเข้ามาทัน รร.ปิดประตูพอดี  เปนเพราะว่าอีตาไมค์ขายาวกว่าช้าน  ถ้าเปนช้านเดินมา รร.ก้อคงมาไม่ทันแล้วก้อต้องปีนกำแพงเหมือนเดิม  แต่ช้านมีความรู้สึกว่า จะมีสายตาของสาวๆ แฟนคลับอีตานั่น มองช้านด้วยสายตาไม่ประสงค์ดีสักเท่าไหร่  ช้านจึงเดินห่างไมค์ให้มากขึ้น  ไม่อยากมีปัญหา

“ นี่  หวาน  ทำไมไปยืนซะไกลเลยอ่ะ “ นายไมค์ทำหน้าไม่พอใจ

“ ก้อช้านไม่อยาก.................โดนแฟนคลับนายกระตืบหนิ “

“ มานี่ “ ไมค์ดึงช้านเข้ามาใกล้ๆ  แต่ช้านไม่ทันตั้งตัวเลยเซเข้าไปซบที่อกเค้า  มันยิ่งทำให้แฟนคลับเค้าตาร้อนผ่าวๆ เลย

“ ปล่อยได้แล้ว “ ช้านบอกไมค์

“ แต่เทอต้องสัญญา “

“ สัญญาอะไร “ ช้านถามด้วยความสงสัย

“ ก้อสัญญาว่าเทอจะอยู่เคียงข้างช้านไง  จะไม่ไปไหน “ นายไมค์ทำหน้าจิงจัง

“ อื้มม์............. ช้านสัญญา  ว่าแต่...ปล่อยได้ยังย่ะ  ช้านอายคนอื่นเค้า “

นายไมค์ปล่อยมือช้านออกแล้วเดินไปส่งช้านที่ห้อง

“ ตั้งใจเรียนนะ “ นายไมค์สั่ง

” นายอยากเปนพ่อช้านรึไง “ ช้านถามอีตาบ้า

“ อยากเปนดิ  พ่อทูนหัวนะ ฮ่าๆ “

“ นายก้อเปนอยู่แล้วหนิ “ ช้านตอบไปพร้อมกับวิ่งเข้าเรียนไปด้วยความเขินสุดๆ เลย

โฮ๊ะๆๆๆ ช้านพูดเรื่องน่าอายแบบนั้นไปได้ไงเนี่ย  เขินจัง  อิอิ

“ หวาน  หน้าบานมาเชียวนะ “ ปุ๋ยแซว

“ ไค..........ไคหน้าบาน “ ช้านทำเสียงแข็ง

“ แหมๆ อิจฉาโว้ย  คนมีแฟน “ ยัยปุ๋ยแซวไม่เลิก

“ เลิกแซวได้แล้วนะ “

-*-

“ โอเคๆ ได้  แต่อย่าทำหน้าแบบนั้นดิ “ ปุ๋ยบอก

“ ได้ *-* “

ออดดดดดดดดดด.........................

“ พักกลางวันแล้วอ่ะ ไปกินข้าวกันปุ๋ย “ ช้านรีบพูด

“ อื้ม  ได้  แต่หวานยังไม่อิ่มอีกเหรอ “

“ อิ่มไร  ยังไม่ได้กินไรเลย “ ช้านทำหน้างง

“ ก้ออิ่มอกอิ่มใจไง ฮ่า ฮ่า ฮ่า “ ปุ๋ยหัวเราะชอบใจ

“ เล่นไม่เลิกนะ ยัยปุ๋ย อย่างงี้ต้องโดน จักจี้ อิอิ “ ช้านวิ่งไปจี้ที่เอวปุ๋ยทันที

ฮ่า ๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า   เราเล่นกันจนเพื่อนๆ ในห้องมองพวกเราเปนตาเดียว

“ เลิกเล่นเหอะ ไปกินข้าวกัน “ ปุ๋ยชวน

“ จ้า “

เรากำลังลงบันไดเพื่อไปซื้อของมากิน  ปุ๋ยก้อชวนคุยไปเรื่อยเปื่อย

“ หวาน  เด๋วเราไปซื้อขนมปังกินกันนะ “

“ แต่เด๋วตอนเย็น  เราไปกินไอติมกันมั้ย “

“ แล้ววันเสาร์เราก้อไปกินสเต็กกัน  มีอยู่ร้านนึงอร่อยมากมายเลย ฮ่าๆ “

-*-

ปุ๋ยคงหิวมาก ชวนไปกินโน่นนี่   ช้านไม่อยากขัดใจเพื่อน  ที่จิงก้ออยากกินด้วยแหละเลยตอบไปว่า  “ อ่ะจ้าๆ ได้ “

ช้านเดินลงบันไดมาก่อนแต่ปุ๋ยเดินตามมาข้างหลัง  แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก้อเกิดขึ้นพลั๊ก......................ตึงๆ ตึงๆ ตึงๆ

“ กรี๊ด...................หวาน  ช่วยปุ๋ยด้วย “ ปุ๋ยกำลังกลิ้งไปตามทางของบันได.................

“ ปุ๋ย “   ช้านวิ่งตามไป  แต่ปุ๋ยก้อกลิ้งไปอยู่ที่บันไดขั้นสุดท้ายแล้ว   ปุ๋ยนอนสลบจมกองเลือดอยู่   นร.ต่างตื่นตระหนกตกใจกันเต็มไปหมด  ช้านวิ่งไปช้อนร่างปุ๋ยเอาไว้

“ ปุ๋ย  แกเปนอะไรมากมั้ย “ ช้านพยายามพูดเพื่อให้ปุ๋ยตื่น

“ ปุ๋ย  อย่าเปนอะไรนะ ตื่นซิ ตื่น ตื่นเร็วดิ “

ช้านพยายามแบกปุ๋ย ไปที่  รพ. เลือดของปุ๋ยเลอะเต็มเสื้อช้าน  ช้านไม่รู้จะทำยังไงต่อไปได้แต่ร้องไห้  ไม่หยุด  เปนเพราะช้าน  ช้านเข้าไปยุ่งเรื่องนี้  ถ้าไม่งั้นปุ๋ยคงไม่โดนแบบนี้หรอก  ไอ้สารเลว   แกทำเพื่อนช้าน  ช้านจะฆ่าแก  ช้านจะฆ่าแก  ช้านได้แต่นั่งร้องไห้อยู่หน้าห้องไอซียู   ช้านคิดอยู่อย่างเดียวคือ  จะต้องฆ่าไอ้โรคจิตให้ได้  ช้านจะฆ่าแกให้ตา  ไอ้สารเลว

“ หวาน............หวาน เปนไงบ้าง ” นั่นมันเสียงไมค์หนิ  ช้านหันหน้าไปหาไมค์ พร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา

“ ไมค์  ฮือ.................เปนเพราะช้าน  เพราะช้านคนเดียว  ถ้าไม่งั้นปุ๋ยก้อไม่เปนอย่างงี้หรอก  ฮือ..................................” ช้านร้องไห้  สะอึก  สะอื้น  แล้วก้อวิ่งเข้าไปซบที่อกของนายไมค์  ช้านกอดเค้าแน่นมาก  เค้าคงจะหายใจไม่ออกแน่เลยแล้วเค้าก้อต้องว่าช้านเหมือนทุกที  แต่เค้ากลับไม่พูดอะไรเลย  แล้วกอดช้านไว้อย่างนั้น  เค้าเงียบเฉยฟังช้านพูดแล้วเค้าก้อเอามือลูบที่หัวของช้านเบาๆ พร้อมกับพูดว่า  

“ ไม่เปนไรนะ  ไม่เปนไร  ปุ๋ยไม่เปนไรแล้วนะ ไม่เปนไรนะ “ เค้าปลอบช้าน  คำพูดของเค้ามันช่างอ่อนโยนมาก  ช้านมีความรู้สึกอุ่นใจมากที่มีเค้าอยู่ใกล้ๆ  ช้านร้องไห้อยู่ตรงนั้นนานมาก  จนกระทั่งหมอออกมาจากห้องไอซียู  ช้านรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็ว

“ หมอค่ะ  เพื่อนหนู  เออ........คือ  คนไข้อ่ะค่ะ เปนไงบ้างค่ะ “  ช้านรีบพุดมาก

“ อ๋อ........ปลอดภัยแล้วครับ  แค่ศีรษะกระแทกพื้น แล้วก้อมีรอยฟกช้ำตามร่างกาย แล้วก้อแขนหักอ่ะครับ “ หมอบอกรายละเอียด

“ เหรอค่ะ  ขอบคุณคุณหมอมากๆนะคะ  ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ “ ช้านดีใจมากมายเลยอ่ะ

“ ไม่เปนไรครับ  มันเปนหน้าที่ของหมอ  ผมขอตัวนะครับ “ คุณหมอเดินไปหาคนไข้รายอื่น

“ ไมค์  เหนมั้ย  ปุ๋ยไม่เปนอะไรแล้ว  ปลอดภัยแล้ว “ ช้านพูดพร้อมกับกระโดดเข้าไปกอดนายไมค์เต็มๆเลย

“ อุ๊ย................ขอโทดนะ  ช้านลืมตัว “ ก้อช้านลืมตัวจิงๆอ่ะ

“ ไม่เปนไร  ลืมบ่อยๆก้อได้นะ “ ไมค์ยิ้ม

“ อีตาบ้า “ ช้านเอามือทุบไปที่ไหล่ไมค์แล้วยิ้มให้อีตานั่น  เลยหันไปเหนเสื้อไมค์ว่ามันเปียกชุ่มเลยเปื้อนเต็มไปหมด

“ เออ...........เสื้อนายเปียกหมดเลยอ่ะ ขอโทดนะ เด๋วช้านเอาไปซักให้ “ ช้านบอกนายไมค์อย่างเขินๆ

“ ไม่เปนไร  ไม่ต้องซักช้านจะเก็บไว้เปนที่ระลึก  อิอิ “ นายไมค์ยิ้มทำหน้าทะเล้นใส่

“ นายนี่มันบ้าจิงๆ “ ช้านยิ้มไม่หุบเลย 

“ เราเข้าไปเยี่ยมยัยปุ๋ยกันนะ “ ช้านชวนไมค์

“ อื้มม์  ไปสิ “ นายไมค์จูงมือช้านเข้าห้องไป  ช้านไม่ได้ขัดขืนอะไร  พร้อมกับดีใจด้วยซ้ำ  พอเข้าไปในห้องก้อเหนร่างของปุ๋ยนอนอยู่   ปุ๋ยนอนหลับไม่ได้สติอยู่เลย  ช้านนั่งเฝ้าปุ๋ย  จนปุ๋ยรู้สึกตัว

“ หวะ.............หวาน “ ปุ๋ยพยายามพูด

“ รู้สึกตัวแล้วเหรอ “ ช้านดีจายมาก

“ อื้มม์  ค่อยยังชั่วแล้ว  ไม่เปนไรมากมายอ่ะ “ ปุ๋ยยิ้มให้ช้าน

“ แต่...........ก้อต้องนอนที่นี่นะ “ ช้านบอกปุ๋ย

“ ไม่เอา..............ช้านจะกลับบ้าน ช้านกลัวผีอ่ะ  อยู่ รพ. “  ปุ๋ยคงจะกลัวมาก

“ ไม่ได้  ช้านโทรไปบอกแม่เทอแล้ว “ ช้านพยายามดุ

“ เหรอ   งั้นก้อได้ “ ปุ๋ยจึงยอมโดยดี

พอเราคุยกันเสด  ก้อมีเสียงเคาะประตู  ช้านจึงเดินไปเปิด  อ้าวแม่ปุ๋ย

“ สวัสดีค่ะ แม่ “ ช้านยกมือไหว้แม่ปุ๋ย

“ จ้า  ปุ๋ยหล่ะหวาน “ แม่ปุ๋ยรีบถามทันที

“ นั่นค่ะ “ ช้านบอกพร้อมชี้นิ้วไปที่เตียง  แม่ปุ๋ยรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็ว ไปยืนข้างเตียง

“ ปุ๋ย  ลูกเปนไงบ้าง “  พอเหนปุ๋ยอยู่ในสภาพนี้  แม่ปุ๋ยก้อน้ำตาคลอจะร้องไห้เลย

“ ไม่เปนไรค่ะแม่  ค่อยยังชั่วแล้ว “ ปุ๋ยบอกแม่

“ เด๋วแม่เฝ้าปุ๋ยเองนะ  หวาน “ แม่ปุ๋ยหันมาพูดกับช้าน

“ ค่ะแม่ “

“ หนุกลับบ้านได้แล้ว  เด๋วแม่เปนห่วงนะ “ แม่ปุ๋ยรีบเตือน

“ ค่ะ  งั้นหนูกลับก่อนนะคะแม่ สวัสดีค่ะ “ ช้านยกมือไหว้แม่ปุ๋ยแล้วเดินออกมาพร้อมกับนายไมค์

“ กลับบ้านกันเหอะ “ ช้านบอกไมค์

“ อื้มม์  กลับบ้านกัน “ ไมค์ตอบกลับมา

“ จ้า “

ไมค์เดินมาส่งช้านที่บ้าน  ตลอดทางที่เดินมาด้วยกัน  เค้าจูงมือช้านไว้ตลอด   เค้าคงพยายามทำให้ช้านอุ่นใจมั้ง  ว่ายังมีเค้าอยู่กับช้านอีก 1 คน อิอิ  ดีใจชะมัด

“ ถึงบ้านช้านแล้ว แต่..............เอ๊ะ  ทำไม แม่ถึงปิดไฟในบ้านมืดขนาดนี้หล่ะ  ปกติ  แม่ไม่ปิดไฟนะ “ ช้านสงสัยมาก

“ หรือว่า............... “ ช้านรีบวิ่งไปอย่างสุดชีวิต ประตูไม่ได้ล็อค

“ แม่  แม่................อยู่ไหน “  ไม่มีเสียงไคตอบกลับมาเลย ช้านเปิดไฟ  แล้ววิ่งหาแม่

“ ไมค์  ไปหาข้างบนนะ “ ช้านสั่งนายไมค์  ไมค์ก้อวิ่งไปหาข้างบน

“ ไม่มี  หวาน “ ไมค์ตะโกนพร้อมกับวิ่งลงมาข้างล่าง

ช้านจึงเดินไปหาในห้องครัว  ภาพที่ช้านเหนคือ  แม่ของช้าน  นอนจมกองเลือดอยู่  มีมีดเล่มนึงปักอยู่กลางท้อง

“ แม่.............แม่ “ ช้านวิ่งไปอุ้มแม่ขึ้นมา  ช้านพยายามปลุกแม่ให้ตื่น  ไมค์วิ่เข้ามาตามเสียงของช้าน

“ หวานเปนอะไร...........หวาน แม่ ” ไมค์ยืนอึ้งอยู่แปปนึง  ส่วนช้านกลับช็อคอยู่อย่างนั้น ไมค์เลยอุ้มแม่ช้านไปเรียกแท็กซี่  แต่มันมืดมากเลย  แท็กซี่ก้อไม่มีซักคัน 

“ ไมค์  พาแม่ไปหาหมอนะ  พาแม่ช้านไปนะ “ ช้านเหมือนคนบ้า  พูดอะไรบ้าๆ ไป  ช้านสติแตกไปเลย

“ ได้ “ ไมค์ยิ้มพร้อมกับอุ้มแม่ช้านวิ่งจากที่บ้านไป รพ.

“ หวาน  แม่ไม่เปนอะไรหรอกนะ ถึง  รพ.แล้ว  แม่หวานต้องปลอดภัย  เชื่อเราดิ “ ไมค์พยายามปลอบใจช้าน

ช้านไม่ได้ตอบอะไรกลับไป  ช้านเหมือนคนสติแตก  นั่งร้องไห้อยู่อย่างนั้น  ช้านได้แต่ร้อง  ร้อง  แล้วก้อร้อง ร้องอยู่อย่างนั้น  ความอดทนของคนมีขีดสุด  ช้านวิ่งออกไปจาก  รพ.ไปที่  รร.  ไมค์วิ่งตามช้านมาไม่ขาด  ไมค์ถามช้านตลอดทางว่า ช้านจะไปไหนช้านไม่ได้ตอบ  ช้านเดินไปข้างหน้า  พอถึง รร. ช้านก้อเดินเข้าไปทันที ไปหามันทุกชั้น  ทุกห้อง  ทุกที่  แต่ไม่มี  ไม่มีมัน  ช้านหยุดยืนอยุ่ที่สนามฟุตบอลของ รร.

“ ไอ้สารเลว “ ช้านตะโกนเสียงดังมากเท่าที่จะทำได้

“ ช้านรู้ว่าแกอยู่ที่นี่   ออกมาซิ  ไอ้หน้าตัวเมีย  แกไม่กล้ากับช้านเหรอ  แกกลัวช้านใช่มั้ย  ไอ้สารเลว  ออกมาซิ  ไอ้หนาตัวเมีย “

ไม่มีเสียงตอบรับ  มันเงียบสนิท  ทุกอย่างเงียบไม่มีการเคลื่อนไหว 

“ หวาน   ใจเย็นดิ  มันไม่อยู่ที่นี่หรอก  ไปกันเหอะ “ ไมค์ดึงมือช้านไป  ช้านสะบัดมือออก

“ ไม่....ไมค์  เรารู้ว่ามันอยู่ที่นี่  เชื่อเรานะ เรารู้ “ ช้านยืนกลางเสียงแข็ง

“ อื้มม์  ได้ เราเชื่อหวาน “ ไมค์หันหน้ามาพร้อมกับยิ้ม

“ หึหึ  พวกปัญญาอ่อน  ฉันก้อบอกแกแล้วไง  ว่าอย่ายุ่งกับเรื่องนี้  แกก้อไม่เชื่อฉันเอง  นี่ก้อแค่ การสั่งสอน แค่เตือนเท่านั้น  แต่ถ้าแก ยังจะมาขุดคุ้ยเรื่องนี้อีก  ทั้งแกแล้วก้อแฟนแกก้อจะโดนไปด้วย  ยัยโง่  หึหึ “

“ ช้านไม่กลัวแกหรอก  ออกมาดิ  ตัวต่อตัว มาเลย  มาดิ  ไอ้สารเลว “ ช้านโมโหมาก ถ้ามันออกมาจิงๆ ช้านคงจะต้องฆ่ามันแน่ๆ ชัวร์ป๊าป 

ช้านตะโกนต่อ “ แกกลัวช้านหล่ะสิ  แกกลัวใช่มั้ย  ช้านรู้ว่าแกอยู่ตรงไหน  ช้านรู้ว่าแกเปนไค  ช้านรู้  ไอ้สารเลวถึงแกจะปิดหน้าแต่ช้านก้อรู้  ไอ้สารเลว “

เอ๊ะ...............นั่นไงเงาตะคุ่มๆ  ช้านสวมวิณญาณนักวิ่งทีมชาติเลย  วิ่งไปจนลืมไมค์ไปเลย  แต่ไมค์ก้อวิ่งตามช้านมา  แต่ไม่รู้ว่าไมค์ไปไหน  ช้านเหนไอ้ฆ่าตกรกำลังวิ่งหาที่หลบอยู่  ช้านหยุดยืนอยู่เพื่อที่จะฟังเสียงเดินของมัน  แต่ทุกอย่างมันช่างเงียบสงบ ไม่มีเสียงอะไรเลย  ที่ช้านได้ยินก้อมีเพียงแต่เสียงลมหายใจของตัวเอง  ซวบ............  นั่นไง  ช้านวิ่งไป  ดักหน้ามัน  แล้วใช้ขวาเตะสูง  เล็งไปที่ลำคอของเจ้าฆ่าตกร  แล้วเตะที่หน้าท้องของมัน 

“ อ๊าก..................อุ๊ก “ เสียงไอ้ฆ่าตกร

ช้านได้ใช้วิชาความรู้ที่ได้ร่ำเรียนมาอย่างเต็มที่  ช้านมีแรงมากเกินกว่าที่คนอื่นคิด  ช้านสามารถจับไอ้ฆ่าตกรทุ่มได้

“ แอ๊ก...............” มันนอนนิ่งเหมือนกำลังสลบ  แต่มันกลับลุกขึ้นมาได้ มองหน้าช้าน 

“ มาเซ่................ตัวต่อตัวไง “ ช้านท้ามัน

“ หึหึ  นังโง่ “ มันหยิบมีดขึ้นมา  ชูขึ้นแล้วก้อพุ่งตรงมาที่ช้าน  ช้านก้อจับข้อมือของมันเอาไว้  พยายามเกร็งไม่ให้มีดมาโดนตัว  แต่.................

” โอ๊ย.....................” มีดของไอ้ฆ่าตกร  แทงโดนหัวไหล่ข้างซ้าย  แล้วในจังหละนั้น  ไอ้ฆ่าตกร  ก้มลงสกัดขาของช้าน  ทำให้ช้านเสียการทรงตัว  และลุ้มลงพื้นทันที  ตุ๊บ...................ไอ้ฆ่าตกรขึ้นมาคร่อมที่ตัวของช้าน  พร้อมกับหยิบมีดขึ้นจะแทง  ช้านจึงหันหน้าหลบ “ หึหึ  แกคิดว่าแกจะรอดเหรอ  นังโง่  อยากมาจุ้นเรื่องนี้เองทำไม “  มันชูมีดขึ้นแล้วในจังหวะนั้นเอง  “ อ๊ากกกกกกกกก.......................” อยู่ๆ  ไอ้ฆ่าตกรก้อล้มลงมาทับช้าน 

“ ไมค์ “  ไมค์หยิบไม้มาตีที่หัวของไอ้ฆ่าตกรนั่นเอง

“ หวานไม่เปนไรใช่มั้ย “ ไมค์ถามด้วยความเปนห่วง

“ มะ.........ไม่  แต่ช่วยเอาไอ้นี่ออกไปจากตัวช้านที “ ช้านบอกไมค์พร้อมกับพยายามผลักไอ้ฆ่าตกรออก

“ ได้ๆ “  ไมค์ลากไอ้ฆ่าตกรออกไปจากตัวช้าน

ไอ้ฆ่าตกรมันคงจะโดนตีหัวจนสลบไป  ช้านจึงค่อยๆ  เอื้อมมือจะไปเปิดโม่งที่ปิดหน้ามันอยู่ 

“ หวาน...................รีบหนีไปกันเหอะ  เด๋วมันฟื้น “ ไมค์ตะโกนบอก

“ เด๋วสิไมค์  ขอดูหน้าก่อน “  ช้านจึงเปิดหน้าขึ้น แต่เอ๊ะ.................มันเอาสีดำทาหน้าด้วยทำให้ช้านเหนหน้าไม่ชัดเลย แต่หน้าของมันคุ้นมาก  คุ้นมาก  คุ้นจิงๆ

“ หวานไปได้แล้วนะ  เด๋วมันจะฟื้นขึ้นมา “ ไมค์เตือน

“ โอเค  ไปกันไมค์ “ ช้านจึงบอกไมค์  ไมค์จึงดึงมือช้านขึ้นแล้วจูงช้านเดินไป

“ ไมค์  หน้าไอ้ฆ่าตกรอ่ะ “

“ เหนแล้วนี่  มันเปนไค “ ไมค์ถาม

“ ไม่ชัด “ ช้านบอกไป

“ หมายความว่าไงไม่ชัด “ ไมค์ทำหน้างง

“ ก้อมันเอาสีดำๆ ทาที่หน้า  แต่หน้ามันคุ้นมากเลยอ่ะ “ ช้านบอกไมค์

“ อื้มม์  หรือว่าเราจะกลับไปดูอีกที “ ไมค์ถามอีกที

“ ไม่ต้องหรอก  เราค่อยดูพรุ่งนี้ก้อได้ “ ช้านมั่นใจว่าพรุ่งนี้ต้องเจอตัวแน่นอน

“ ไปหาแม่เหอะ “ ไมค์บอกช้าน

“ ช่าย.............แม่ “ ช้านลืมไปสนิทเลย  มัวแต่โมโห  บ้า  อย่างเดียว

พอถึง รพ.ช้านก้อวิ่งไปหาแม่ที่หน้าห้องไอซียู 

“ คุณหมอค่ะ  คนไข้ห้องไอซียูเปนไงบ้างค่ะ “ ช้านเดินไปถามคุณหมอ

“ อ๋อ............ไม่เปนไรมากครับ   โดนแทงที่ท้อง  แต่ว่า.....แผลไม่ลึกมากเท่าไหร่  ปลอดภัยแล้วครับ “ คุณหมอบอกรายละเอียด

“ เหรอค่ะ  ขอบคุณมากค่ะ .’ ช้านโค้งขอบคุณคุณหมอ

ช้านวิ่งเข้าไปหาแม่ที่ห้องไอซียู  นั่งดูแล้วเฝ้าแม่ 

“ หวานจะเฝ้าแม่ที่นี่เหรอ “  ไมค์ถาม

“ อื้มม์  ช้านจะเฝ้าแม่ “

“ งั้นเด๋วไปเก็บของที่บ้านมากันนะ “ นายไมค์ยิ้ม

อะไรน่ะ !!!  คุณตำรวจ  มาทำไมกัน  เอ๊ะ  นั่นพี่...............หนุ่ม  เค้าเปนลูกของป้าช้านเอง  ช้านเคยไปสืบคดีให้เค้าด้วยก่อนที่จะย้ายมาที่นี่

“ พี่หนุ่ม  มาได้ยังไง “ ช้านตกใจมาก

“ ยัยหวาน  ไปสืบอะไรอีกเนี่ย แม่ถึงได้โดนลูกหลงแบบนี้ “ พี่หนุ่มทำหน้านิ่วคิ้วขมวด

“ ก้อที่ รร.มันมีฆ่าตกรโรคจิต  อยู่ที่ รร. คอยฆ่าเด็กหรือทำร้ายเด็กที่เรียนดี  เรียนเก่งอ่ะ  แต่ทาง รร.เค้าให้ปิดไว้ไม่อยากให้ รร.เสื่อมเสีย “ ช้านบอกให้พี่หนุ่มฟัง

“ แกนะแก  ยุ่งจนได้เรื่อง  ตอนนี้แกกลับบ้านไปได้แล้ว “ พี่หนุ่มสั่ง

“ จะบ้าเหรอ  หวานจะเฝ้าแม่ ‘ ช้านตอบกลับไป

“ แกต้องไปสืบคดี  ที่นี่อ่ะ  พี่จะให้แฟนพี่มาเฝ้า  กับจัดเวรยามให้ตำรวจมาเฝ้า  เพื่อความปลอดภัย แกกลับไปที่บ้าน  แล้วเตรียมตัว “ พี่หนุ่มพูดอทิบายให้ฟัง

“ แต่.................ที่บ้านอ่ะ  มันอาจจะอยู่ก้อได้นะ “ ช้านพูด

“ งั้นแกก้อ............” พี่หนุ่มกำลังคิด  แล้วหันไปมองที่ไมค์

“ แกก้อไปนอนบ้านแฟนแกดิ “ พี่หนุ่มพูด

“ จะบ้าเหรอ หวานเปนผู้หญิงนะ เค้าเปนผู้ชาย  พี่หนุ่มจะบ้าเหรอ “ ช้านว่าพี่หนุ่ม

“ ได้ครับ ให้หวานไปนอนบ้านผม “ นายไมค์สวนทันควัน

“ แต่............ช้านไม่ไป “ ช้านตอบเสียงแข็ง

“ หวาน  เทอต้องไป  เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง “ พี่หนุ่มบอกพร้อมกับทำหน้าจิงจัง

“ ก้อได้ค่ะ “ ช้านยอมโดยดีเพราะพี่หนุ่มสั่ง  พี่หนุ่มเหมือนพี่ชายแท้ๆของช้านเลยก้อว่าได้  พี่หนุ่มคอยสอน  คอยดูแลช้าน  ตอนเด็กๆมาโดยตลอด  เหมือนเปนพ่อเลย 555+

“ ไปได้แล้วหวาน “ พี่หนุ่มบอก

“ ค่ะ “ ช้านตอบแบบไม่เต็มใจ

ช้านเดินไปตามทางเรื่อยๆ กับไมค์  ช้านจะไงหล่ะทีนี้  ไปนอนบ้านนายไมค์จะเกิดอะไรขึ้นก้อไม่รู้  เรื่องปุ๋ย  เรื่องแม่  เรื่องฆ่าตกร  ยังไม่จบ  ช้านต้องมานอนบ้านอีตานี่อีก  อยากจะบ้าตาย  -*- จะเกิดอะไรขึ้นถ้าช้านไปนอนบ้านตาไมค์..................................