สาวบ้าระหั่มกับนายหน้าสวย

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 เกิดความรัก – ฆ่าตกร

หวานเทอเปนอะไร เปนอะไรมากหรือป่าว  พรึ่ด...................

“ ที่นี่ที่ไหน “ ช้านพูดขึ้น

“ ห้องพยาบาลจ้า “ อาจารย์ห้องพยาบาลบอก

“ หนูเปนอะไรเหรอค่ะ “

“ เทอก้อเปนลมไงจ๊ะ  ดีนะ ที่ไมค์น่ะ  เค้าช่วยอุ้มเทอมาส่งที่ห้องพยาบาล แล้วเค้าก้อนั่งเฝ้าเทออ่ะ นอนอยู่ข้างนอกโน้นหน่ะ “ อาจารย์ห้องพยาบาลยิ้ม

“ เหรอค่ะ “  ทำไมช้านถึงรู้สึกใจสั่นไงไม่รู้ สงสัยช้านจะบ้า  ช้านพยายามเดิน กระดึ๊บๆไปตรงที่อีตานั่นนอนอยู่ นั่นไง........นี่เค้าจิงๆเหรอ  มานอนเฝ้าช้านเลยเหรอ ตาบ้าเอ้ย ทำแบบนี้ทำไม  ช้านนั่งดูเค้าอยู่สักพัก หน้าเค้าสวยมาก เหมือนตอนแรกที่ช้านเจอเค้า ช้านยังยืนยันคำเดิมเลย  พอช้านจะลุกขึ้น  แต่.เอ๊ะ!  มีมือกำลังดึงช้านลงไป  ตุ๊บ !!!

“ โอ้ย...........ตาบ้านี่ทำไรเนี่ย ปล่อยช้านนะ “ ช้านพยายามพูด

“ ไม่ปล่อย ก้อกอดเทอแล้วมันอุ่นดีอ่ะ “ นายไมค์พูด

ทำไงดีหน้าช้านต้องแดงแน่เลย ช้านเลยพยายามก้มหน้าไม่หันมามอง

“ ปล่อยช้านได้แล้ว เด๋วคนอื่นมาเหนมันจะไม่ดีนะ “ ช้านพยายามหาเหตุผล

“ ก้อเรื่องของคนอื่นดิ 555 “ นายไมค์นี่กวนชะมัด

“ นี่นายหาเรื่องแกล้งช้านใช่มั้ย ปล่อยนะ “

“ โอเค  ช้านจะปล่อยเทอ “

.......แผละ……….

“ โอ้ย.................ปล่อยดีๆหน่อยดิ ช้านไม่มีแรงจะสู้กับนายนะ “ ช้านพูด

“ โอเคๆ ไม่แกล้งแล้ว อ่ะ.............”

“ อะไรของน่ะ.........นาย “

เค้ายื่นมือมาให้ช้าน เขินไงไม่รู้ช่างเหอะ ช้านก้อเลยส่งมือให้เค้า 

“ อ่ะ..........อย่าปล่อยช้านแล้วกันนะ “ ช้านพูดเชิงแหย่

เค้าจึงพยุงช้านไปที่ห้อง  พอไปถึงห้อง  ทุกคนมองช้านด้วยสายตาแปลกๆ

“ เอ้า..............ถึงแล้ว ยัยบ้า “ นายไมค์พูดพลางยิ้มไปด้วย

อย่ายิ้มได้มั้ยอีตาบ้า ใจช้านจะละลาย *-* โอ้ยเลิกเพ้อเจ้อได้แล้วยัยหวาน

“ เออ....................ไปได้แล้ว นายอ่ะ “ ช้านพยายามพูดแบบไล่สุดฤทธิ์

“ อื้มม์  ง้าน..........ช้านไปก่อนนะ ที่รัก “ นายไมค์พูดแกล้งช้าน

“ นายไมค์นายต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ “

“ ฮ่าๆ ไปแล้วนะ “ นายไมค์บอกอีกครั้ง

“ ไปไกลๆเลย แบร่ “ ช้านหล่ะรีบไล่เค้าไปเลย

ช้านพยายามกระดึ๊บเข้าห้องก้อมีเสียงหึ่งตะโกนเรียกช้าน..........จะเสียงไคที่ไหนหล่ะ ก้อเพื่อนรักช้านเอง ยัยปุ๋ยไง อิอิ

“ หวาน  เปนไงบ้าง “ ปุ๋ยคงเปนห่วงช้านมาก

“ ไม่เปนไรแล้ว ก้อดีขึ้นแล้ว “ ช้านบอกปุ๋ย

“ ดีแล้ว  แต่..............เด๋ว  หวานไปเปนแฟนกับคุณชายไมค์ตั้งแต่เมื่อไหร่ย่ะ  ไหนบอกว่าไม่ได้เปนไรกันหนิ “ ปุ๋ยถามอย่างสงสัยมาก

“ ป่ะ  ป่าวนะ ไม่ได้เปน อ่า........ไม่รู้ดิ  ก้ออยู่ๆอีตานั่น ก้อดึงช้านเข้าไป...............” ช้านไม่กล้าบอกปุ๋ยเลย อายมาก

“ kiss น่ะเหรอ “ ปุ๋ยยิ้มใหญ่เลย

“ อื้มม์  อยากจะบ้าตาย “ ช้านบ่นกับตัวเอง

“ ฮ่าๆ อย่าคิดมาก ไม่เปนไรหรอก ก้อดีนะ สะใจดี ยัยหน้าขาวคงจะบ้าตายไปแล้ว 555 สะใจ สะใจที่ซู้ดดดดดดดดดดดด...............” ปุ๋ยคงจะแค้นมากเลยนะเนี่ย

-*-

“ เฮ้อ.............เออ.....แต่ไหน   ปุ๋ยบอกว่าเค้าเคยฆ่าคนตายไง ”  ช้านถามปุ๋ย

“ ช่าย  แต่มันนานมาแล้วนะ  แล้วก้อไม่รู้ว่าจิงรึป่าวอ่ะ “ ปุ๋ยบอก

“ หวานกับคุณชายก้อเหมาะกันดีนะ น่ารักดี ฮ่าๆ “

-*-

“ ปุ๋ย เทอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ช้านเนี่ยนะ เหมาะกับนายนั่น ไม่มีทาง “ ช้านพูดเสียงแข็ง

“ หวาน เราว่านะ คุณชายไมค์อ่ะ  เค้าคงมีเรื่องไรแน่เลย ถึงได้ให้เทอแกล้งเปนแฟนเค้าอ่ะ เราว่า เค้าน่าจะมีเหตุผลนะ “ ปุ๋ยนั่งวิเคราะห์

“ อื้มม์ ก้อคงงั้นแหละ  เพราะว่าเค้าคงไม่มาพิสวาสเราหรอก “ ช้านพยายามพูดให้ตัวเองไม่ชอบอีตานั่น

“ แต่มันก้อไม่แน่หรอก เค้าอาจจะชอบหวานก้อได้  เหนมีคนบอกว่า  คุณชายไมค์อ่ะชอบของแปลก ฮ่า ฮ่า ฮ่า “ ปุ๋ยหัวเราะเสียงดังมาก

-*-

“ อย่าทำหน้าอย่างงั้นสิ เราล้อเล่นนะ หวานน่ารักดีออก “ ปุ๋ยปลอบใจ

“ อย่าเลยเรารู้ดีอ่ะ แล้วอีกอย่างเราก้อไม่ได้ชอบอีตานั่นซักหน่อยนี่นา  แค่โมโหที่อีตานั่นมันเอา first kiSS  ช้านไปอ่า.................แงๆๆๆ “

“ อย่าคิดมาก  แค่ kiSS เอง  เราก้อเคย “ ปุ๋ยพูด

“ ปุ๋ย แต่ช้านจะเก็บ first kiSS  ไว้ให้คนที่ช้านร๊ากกกกกกกก...........น้า “ ช้านพูดออกมาด้วยเสียงที่เซรงสุดๆ

“ ก้อเอางี้ดิ “ ปุ๋ยพูดเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้ในหัว

“ ไรอ่ะ “

*-*

“ อะไร............มัวแต่ยิ้ม “ ช้านเริ่มอยากรู้

“ เทอก้อร๊ากกกกกกก............คุณชายไมค์ดิ 555 เหนป่าวไม่เหนยากเลย “ ปุ๋ยยิ้มเยาะชอบใจ

“ ฝันไปเหอะ ช้านไม่มีวันชอบอีตานั่นหรอก “ ช้านพูดด้วยความมั่นใจมาก

*-*  “ จะรอดูนะ อิอิ “ ปุ๋ยพูด

“ แน่นอน “ ช้านตอบทันควัน

หลังเลิกเรียน

“ หวานกลับบ้านกันนะ “ ปุ๋ยรีบชวน

“ ยังอ่ะ “

“ ไมเหรอ.........มีอะไรป่าว “ ปุ๋ยถาม

“ อ๋อ..........ช้านกะว่าจะไปค้นหาประวัติ นร.ที่ถูกทำร้ายกับที่ถูกฆ่าอ่ะ “ ช้านบอกปุ๋ยไป

“ เด๋วไว้พรุ่งนี้ก้อได้มั้ง  นี่........หวานยังเจ็บตัวอยู่เลยนะ เพิ่งโดนวันนี้เอง อย่าลืมดิ ไปพักผ่อนเหอะ “ ปุ๋ยพูดด้วยความเปนห่วง

“ ไม่เปนไร ช้านกะว่าจะต้องรีบหาตัวฆ่าตกรก่อนไม่งั้นนะ เราอาจจะโดนอีก อาจจะไม่ใช่แค่เรา ปุ๋ยอาจจะพลอยโดนไปด้วย เราไม่อยากให้ปุ๋ยเปนอะไรนะ เราพูดจิงๆ ลำพังตัวเราอ่ะไม่เปนไร สบายหายห่วง แต่ปุ๋ยอ่ะดิ เราไม่อยากให้ปุ๋ยเดือดร้อน “ ช้านพูดออกไปด้วยความรู้สึกที่แท้จิงทุกประการ

“ อย่าคิดมากดิ เราเพื่อนกันนะ  ถ้าเราโดนด้วยอีกคนก้อดีดิ จะได้ไม่ต้องมา รร.นอนกินข้าวอยู่บ้าน ฮ่าๆ “ ปุ๋ยพยายามพูดไม่ให้เครียด

“ หวานไม่กลับใช่มั้ย “ ปุ๋ยถามอีกรอบ

ช้านก้อยืนยันคำเดิม “ ช่าย ยังไม่กลับ “

“ โอเค งั้นช้านจะอยู่ด้วย “ ปุ๋ยยิ้มแล้ววางกระเป๋าลงไว้ที่โต๊ะเหมือนเดิม

“ ไม่ต้อว ปุ๋ย กลับบ้านไป “ ช้านพยายามไล่ให้ปุ๋ยกลับบ้าน

“ ทำไม มีความลับกับเพื่อนเหรอ “ ปุ๋ยเริ่มงอล

“ ป่าวนะ  ไม่ใช่ เราแค่ไม่อยากให้ปุ๋ย................” ช้านยังพูดไม่จบปุ๋ยก้อสวนขึ้นมาว่า “ เดือดร้อน “

“ รู้แล้วน่า ก้อบอกแล้วไง เราเพื่อนกันนะ อย่าคิดมากดิ ” ปุ๋ยรีบพูดเลย

“ อื้ม ง้านเราไปหาข้อมูลกัน “ ช้านเลยชวนปุ๋ย

ระหว่างทางที่เดินไปหาประวัติคนที่ถูกทำร้าย เอ๊ะ.................นั่นมันตาภารโรงหนิ

“ เฮ้.................คุณภารโรง “ ช้านรีบตะโกนเรียก เพราะช้านวิ่งไม่ไหว

ปุ๋ยจึงพยุงช้านไปหาคุณภารโรง เมื่อคุณภารโรงเหนช้านก้อถึงกับตกใจเลยอ่ะ

“ นี่ยัยหนูไปโดนอะไรมา ทำไม............ถึงเปนแบบนี้ หรือว่า...............” คุณภารโรงเงียบ

“ ค่ะ ถูกต้องแล้วค่ะ คือ หนูจะถามว่า จะหาประวัติเกี่ยวกับคนที่ถูกทำร้ายหรือถูกฆ่าได้ที่ไหนค่ะ “ ช้านถามคุณภารโรง

“ อ๋อ.................ต้องไปที่ห้องเอกสารอ่ะจ้า เพราะว่าเค้าจะเก็บไว้ที่นั่น  เอางี้ เด๋วลุงไปด้วย เพราะลุงรู้ว่ามันอยู่ตรงไหน “ ลุงภารโรงยิ้ม แล้วก้อนำทางพวกเราไปที่ห้องเอกสาร

“ นี่พวกหนูนั่งรอตรงนี้นะ เด๋วลุงมา “ ลุงภารโรงบอก

“ คร้า “ ช้านกับปุ๋ยพูดพร้อมกัน

“ นี่หวาน  เรายังไม่รู้เลยนะ ว่าที่ รร.เราอ่ะมีห้องเอกสารอยู่ตรงนี้ด้วย คงจะลับสุดยอดเลยมั้ง โชคดีจังที่ได้เหน อิอิ “ ปุ๋ยบอกให้ช้านฟัง

ช้านได้แต่นั่งฟังเงียบๆ

“ เอ้า............หนู นี่คือเอกสาร เกี่ยวกับรายละเอียดของคนที่ถูกทำร้ายกับถูกฆ่า “

“ ขอบคุณค่ะ “ ช้านบอกคุณลุงภารโรงไป

“ งั้นเด๋วลุงไปก่อนนะ  ไปทำความสะอาดก่อน “ คุณลุงภารโรงยิ้มแล้วเดินไป

ช้านกับปุ๋ยได้ลองเปิดเอกสารนั่นดูพบว่ามีคนที่ถูกฆ่าตายทั้งหมด 5 ศพ  ส่วนที่ถูกทำร้ายก้อมีถึง 10 คน เพียงช่วงเวลาที่ผ่านมาแค่ 2 ปี

“ ทำไมมันโหดร้ายขนาดนี้เลยอ่ะ หวาน “ ปุ๋ยเริ่มกลัว

“ อื้มม์............ช่ายไง   เราถึงต้องรีบหาว่ามันคือไค   ถ้าไม่งั้นนะ จะมีคนถูกทำร้ายไปอีกเรื่อยๆ “ ช้านเลยบอกเหตุผลที่ต้องรีบหาให้ปุ๋ยฟัง

“ ศพแรก เปนเด็กเรียนดี ชื่อ เต้ย ได้คะแนน 4.00 ทุกปี เปนลูกคนรวย หน้าตาถือว่าดีหล่อมาก เปนนักกีฬาของ รร.ด้วย ศพโดนช็อค ขณะที่เข้าไปอาบน้ำหลังเล่นกีฬาเสด มีคนแอบปล่อยสายไฟลงไปในน้ำ “

“ ศพที่ 2 ชื่อ ป๊อป เปนเด็กเรียนดี ได้ทุนไปศึกษาที่สหรัฐอเมริกา แต่ดันเสียชีวิตก่อน ศพนี้มีคนบอกว่าเปนการฆ่าตัวตายเอง แต่ความขัดแย้งมันอยู่ที่ว่า เค้าเรียนดี ทุกอย่างดีพร้อมแล้วกำลังจะไปเรียนต่ออีกไม่มีเหตุจูงใจเลย ที่เค้าจะฆ่าตัวตายได้ “

“ ศพที่ 3 ชื่อ เดวิส เปนลูกครึ่ง ไทย-ฝรั่งเศส แต่มาอยู่กับคุณแม่ที่เมืองไทย “

“ ศพที่ 4 ชื่อ อ๋อง “

“ ศพที่ 5 ชื่อ แมทธิว “

“ นี่หวาน “ ปุ๋ยเรียกช้าน ขณะกำลังอ่านอยู่

“ มีอะไร “ ช้านจึงถามขึ้น

“ ดูดีๆดิ ทุกศพอ่ะ จะเปนเด็กเรียนดี แล้วครอบครัวรวย บางคนก้อเปนเด็กที่ได้ทุนเอารวมๆก้อคือ พวกเด็กเรียนอ่ะ ว่าป่ะ “ ปุ๋ยถามช้าน

“ ช่ายเลยปุ๋ย  มันเจาะจงทำเฉพาะพวกที่เรียนเก่งแล้วก้อ pOp ในหมู่สาวๆ ทั้งนั้นเลย มันเปนโรคจิตชัว  ขอเน้นว่ามากๆด้วยอ่ะ “ ช้านพูดตามฟามจิงเลยอ่ะ

“ เด๋วนะ หวาน “ ปุ๋ยทำเสียงตกใจ

“ อะไรเหรอ “ ช้านถามอย่างสงสัย

“ ก้อ...............ก้อ รายชื่ออ่ะ คนที่ถูกทำร้ายอ่ะ  แต่ไม่เสียชีวิตอ่ะ มีพี่น้องของคุณชายไมค์ด้วย แต่ .............” ปุ๋ยเงียบ

ช้านจึงถามเสียงดัง “ แต่อะไร ยัยปุ๋ย “

“ คือว่า.............แต่มันไม่มีน้องหญิง..........กับ.........” ปุ๋ยอ้ำอึ้งอีกแล้ว

“ กับไค บอกมาเร็วๆ “ ช้านเริ่มโมโห

“ กับแฟนหวานอ่ะ “ ปุ๋ยพูด

“ ไค............แฟนช้าน  เอ๊ะ...........นายไมค์น่ะเหรอ “ ช้านบอกออกไป

“ อื้มม์  ช่ายเลยอ่ะ “ ปุ๋ยจึงบอกให้รู้ว่าชัวป๊าป

“ ช่าย  แล้วที่ปุ๋ยบอกว่า นายนั่นเคยมีเรื่องเกี่ยวกับฆ่าคนตายแล้วก้อไม่ถูกกับที่บ้านด้วย  แล้วก้อนายนั่นไม่คบไค ชอบอยู่คนเดียวด้วย ช่ายมั้ย “ ช้านถามปุ๋ย

“ อื้มม์  ก้อช่ายนะที่ได้ยินมา แต่เค้าไม่น่าทำพี่น้องของตัวเองนะ “ ปุ๋ยบ่น

“ ไคจะไปรู้หล่ะ เค้าอาจจะอิจฉาก้อได้ที่พี่ๆ ของเค้าได้ดีกว่า “ ช้านจึงนั่งวิเคราะห์

“ อื้มม์  ก้อน่าสงสัยอยู่นะ “ ปุ๋ยพูดออกมาอย่างครุ่นคิด

“ แต่ปุ๋ย  อย่าเพิ่งทำอะไรกระโตก กระตากนะ เพราะเด๋วอีตานั่นรู้ขึ้นมา  เราจะจับมันได้ยากขึ้น โอเคป่าว “ ช้านรีบบอกปุ๋ย

“ โอเค ช้านจะทำเปนเฉยๆ “ ปุ๋ยพูด

“ ช้านว่าเรากลับบ้านกันได้แล้วหล่ะปุ๋ย “ ช้านชวนปุ๋ยกลับบ้านเพราะมันดึกมากแล้ว

“ อื้มม์ งั้นเด๋วเราเอาเอกสารนี้กลับบ้านนะ จะไปดูด้วยว่ามีไคทำอะไรเพิ่มเต็มอีก “ ปุ๋ยทำหน้าจิงจังมาก

“ จ้า ขยันจิงๆ เลย “ ช้านชมปุ๋ยจนปุ๋ยยิ้มเลย

เราจึงเก็บกระเป๋าแล้วเดินกลับบ้านกัน

“ เอ้า.................ถึงบ้านปุ๋ยแล้ว “ ช้านบอกปุ๋ย

“ จ้า เราไปก่อนนะ บาย “ ปุ๋ยร่ำลา

“ อื้มม์ บาย “

ตลอดทางที่ช้านเดินกลับบ้านกับปุ๋ยช้านรุ้สึกมาตลอดทางเลยว่ามีคนเดินตามมาโดยตลอดแต่ไม่อยากพูดกลัวปุ๋ยจะกลัวเลยเงียบไว้ แล้วนี่มันก้อเดินตามช้านมา  ช้านจึงแอบมัน  มันก้อเดินมาอย่างงงๆว่าช้านไปไหน แล้วทันใดนั้นเอง 

พลั่ก................ ช้านก้อบรรเลงเพลงรบกับมันเลย ช้านเตะเข้าที่หน้าท้องมัน

แล้วก้อเอามือทุบหลังมันจน มันลงไปนอนที่พื้น แล้วช้านก้อกระทืบมันซ้ำ จนเหมือนมันจะสลบ แต่พอช้านหันหลังไปเก็บของ  มันก้อวิ่งหนีหายไปแล้ว  ช้านจึงเดินไปสำรวจเพื่อความชัว  แต่.........เอ๊ะ  นี่มันสร้อยคอของไอ้ชั่วนั่นแน่เลย   แต่.........มันคุ้นมากเลย เหมือนเคยเหนที่ไหนมาก่อน

ช้านเก็บสร้อยคอนั่นไว้และพยายามนึกมาตลอดทาง  

ช้านคิดไม่ออกๆๆๆ  ของไคกันฟะ ไอ้บ้าเอ้ย  ในขณะที่ช้านกำลังเคลิ้มๆ จะหลับอยู่บนเตียงภาพอีตาบ้าไมค์ก้อผุดขึ้นมาตอนที่อีตาบ้าดึงช้านไปกอดที่ห้องพยาบาล  ช้านคิดออกแล้ว  สร้อยเส้นนี้มันเหมือนสร้อยของนายไมค์เลยอ่ะ เหมือนมาก ช่าย  ต้องเปนของนายไมค์แน่เลย  ถ้าพรุ่งนี้ไป รร.แล้วนายนั่นไม่ได้ใส่สร้อยก้อแสดงว่า นายไมค์เปนฆ่าตกรโรคจิต  แล้วช้านก้อเผลอหลับไป............................

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง..................................

เบื่อเจรงๆเลย  ปลุกทุกวี่ทุกวัน  แม่แอบมาวางนาฬิกาปลุกไว้ที่ห้องทุกวัน ไม่เบื่อไงหว่า................. เฮ้อ......................แล้วเราบ่นไรมากมายว่ะ  ตื่นดีกว่า

“ แม่จ๋า............................. ตื่นแล้ว  ขอข้าวหน่อย  หิวๆๆๆ “ ช้านบอกแม่อย่างเร่งรีบเพราะเด๋วมันจะสายมากไปกว่านี้

“ อ่ะจ้า คุณลูกที่รัก  ข้าวมาแล้วค่ะ เชิญรับประทานได้แล้วค่ะ “ แม่พูดเหน็บ

“ แม่ไปก่อนนะ บาย “ ช้านตะโกนบอกแม่

“ เออ............ไปดี  มาดีนะ ลูก “ แม่พูดทิ้งท้าย

ช้านเดินทางจากบ้านมา รร.ด้วยการเดินช้านจึงเดิน  เอ้อ ระ เหย ลอย ชาย ไปเรื่อยๆ  แล้วก้อหยิบสร้อยเส้นนั้นมาดู “ วันนี้แหละ จะได้รู้ว่านายเปนฆ่าตกรรึป่าว นายไมค์  ถ้านายไม่ได้ใส่สร้อยมา  นายจะกลายเปน  ผู้ต้องสงสัย หมายเลข 1 ของช้าน ฮ่า ฮ่า ฮ่า ช้านจะได้จับผู้ร้ายได้ซักที อิอิ  แต่..............ช้านก้อไม่อยากให้เปนนายเลยอ่ะ  ไม่รู้ว่าทำไม เฮ้อ.....................................” 

ช้านพยายามขอพรจากพระเจ้าว่า ขอให้อย่าเปนนายไมค์เลยที่เปนฆ่าตกร พระเจ้าขออย่าให้เปนเค้าเลยนะคร้า  ได้โปรดดดดดดดดดดดดดดดดดด..........................ช้านคิดอะไรของช้านเนี่ย ต้องบอกว่า ขอให้เปนนายนั่นสิจะได้หมดเรื่องไวๆ ไปขออะไรพระเจ้าไร้สาระ 555+

-*-

ถึงซักที  รร. เข้าห้องดีกว่า  ขณะที่ช้านกำลังก้าวขาเข้าห้อง

“ หวาน.. “ ปุ๋ยตะโกน

“ เสียงดังจิงๆเลย เบาๆ ก้อได้ ปุ๋ย “ ช้านบอกปุ๋ยให้เบาวอลุ่มของเค้า

“ ได้ๆ จะเบาๆ เปนไงบ้าง  เมื่อคืน ค่อยยังชั่วยัง “ ปุ๋ยถามเพราะเปนห่วง

“ อ๋อ..........ค่อยยังชั่วแล้ว  ดีขึ้นอ่ะ  แต่.....ยังปวดหัวแล้วก้อยังเจ็บแผลกับขาอยู่อ่ะ “ ช้าน

บอกอาการให้ปุ๋ยฟัง

“ เด๋วเรามานะ ไปหานายไมค์ก่อน “ ช้านบอกปุ๋ย

“ ฮั่นแน่.............ไปหาสุดที่รักเหรอจ๊ะ “ ปุ๋ยแอบแซว

“ จะบ้าเหรอ..............ช้านจะไปสืบไง “ ช้านอทิบาย

“ ไปเหอะ  ไปมีความสุข “ ปุ๋ยเอ้ย  ทำไมชอบแหย่ช้านจัง  มันเปนไปไม่ได้เล้ย เพราะถ้านายนั่นเปนฆ่าตกร ช้านก้อไม่มีทางไปรักได้หรอก

ช้านจึงรีบวิ่งไปหานายไมค์  นายนั่นอยู่ ม.4 เปนรุ่นน้องช้านปีนึง 

เอ..................น่าจะอยู่ห้องนี้นะ  เอ๊ะ..................นั่นไง

“ นายไมค์  เฮ้....................มานี่หน่อย “ ช้านตะโกนเรียกจากหน้าห้องไปหลังห้องเลย  สาวๆที่รุมอีตานั่นมองช้านตาขวางเชียว  แต่ช่างปะไร 

“ เทอมีอะไรเหรอ “ นายไมค์ถามอย่างงุนงง

ช้านมองที่คอนายไมค์  ไม่มี  ไม่มีจิงๆ นายนั่นไม่ได้ใส่สร้อยไม่มีสร้อย ก้อแสดงว่า...........นายนั่นเปนฆ่าตกร  ไม่จิง  ช้านไม่อยากจะเชื่อเลย

“ นี่เทอ  ยัยหวาน  เทอเปนอะไรอ่ะ เรียกมาแล้วก้อไม่พูด “ นายไมค์เริ่มพูดเสียงดัง

ช้านกำลังตะลึง อึ้ง อยู่เลย ไม่รู้จะตอบว่าอะไร

“ ปะ  ป่าว  ไม่มีอะไรแล้ว  ช้านไปก่อนนะ “ ช้านพูดอย่างอ้ำอึ้ง

“ อะไรของเค้านะ ยัยบ้านี่ “ นายไมค์บ่นพึมพำ

ช้านวิ่งไปที่ห้องเรียนของช้านอย่างรวดเร็ว

“ หวาน เปนอะไรหรือป่าว “ ปุ๋ยถาม

“ ป่าวไม่มีอะไร “ ช้านตอบไป

“ ไม่มีอะไรได้ไง วิ่งมาซะหน้าตาตื่นขนาดนั้นอ่ะ เราเพื่อนกันนะ อย่าปิดบังสิ “ ปุ๋ยพยายามพูดเพื่อให้ช้านบอกว่าเกิดอะไรขึ้น

แหมะ ๆ  ๆ  ๆ 

“ หวานเปนอะไร  ร้องไห้ทำไม อย่าร้องนะ เปนอะไร ไคทำไรหวาน บอกเรา  เด๋วจะไปจัดการมัน “ ปุ๋ยพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“ ปุ๋ย............ไมค์  ไมค์ “ ช้านพยายามจะพูด

“ คุณชายไมค์เปนอะไร  เค้าทำอะไรหวาน “ ปุ๋ยข้องใจมาก

“ เค้าไม่ได้ทำอะไรช้าน  แต่เค้าเปน............เปนฆ่าตกร “ ช้านบอกปุ๋ยออกไป

“ แน่ใจเหรอ หวาน  อาจจะไม่ใช่ก้อได้ “ ปุ๋ยพยายามพูดปลอบ

“ เมื่อวานมีคนเดินตามช้านกลับบ้าน  ช้านสู้กับมัน  สร้อยคอมันตกไว้ แล้วสร้อยคอเส้นนั้นก้อเปนเส้นเดียวกับที่ตาบ้านั่นใส่ ฮือ......................” ช้านไม่รู้จะอทิบายยังไงแล้ว

“ อืม  แต่ทำไมหวานถึงร้องไห้หล่ะ  หรือว่า  หวานรักคุณชายไมค์ “ ปุ๋ยถามอะไรเนี่ย แต่เอ.............ทำไมช้านต้องร้องไห้ด้วยหล่ะ หรือว่ามันจะเปนเหมือนที่ปุ๋ยพูด ไม่นะ  ไม่จิง ฮือ.......................

“ หวาน  หวานรักคุณชายไมค์ใช่มั้ย “ ปุ๋ยถามช้านพร้อมกับมองหน้าช้าน

ช้านไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่นั่งเงียบ

“ ไม่เปนไรนะ เด๋วก้อเลิกชอบเองนะ “ ปุ๋ยปลอบใจ

“ อื้มม์ “ ช้านตอบได้เพียงแค่นั้น

ช้านไม่รู้จะทำยังไง  ไม่อยากจะเชื่อ  ว่าทำไมนายบ้านั่นถึงได้เปนฆ่าตกรได้อย่างเลือดเย็น  แล้วทำไมช้านถึงได้ร้องไห้ ทำไมช้านถึงไปรักอีตานั่น  ช้านสับสน  ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ไคก้อได้ ช่วยที  ช่วยบอกช้านที  ว่าเค้า ไม่ใช่ฆ่าตกร  ช่วยบอกที...............................