คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 11 ความเจ็บปวด
เจ้าแว่นเปนฆ่าตกรโรคจิตจิงๆ ด้วย จะทำไงดี ช้านต้องขอร้อง เค้าอาจจะใจอ่อนก้อได้ หรือป่าวหว่า ลองดูซักตั้ง
“ แว่น นายเลิกทำแบบนี้เหอะ นะนะ เลิกเหอะ ช้านขอร้อง “
“ แหม หวานพูดอะไรจ๊ะ จะให้เลิกอะไร สนุกดีออกนะ เกมส์นี้ “
“ มันไม่ใช่เกมส์นะ “
ขณะที่ช้านกำลังพูดกับเจ้าแว่น ไมค์ก้อหยิบแจกันที่ตั้งอยู่บนโต๊ะอาจารย์มาตีหัวเจ้าแว่น
เพล้ง.........
“ โอ๊ย เจ็บนะ ไอ้ไมค์ เล่นแรงๆ แบบนี้เลย งั้นตาช้านบ้างนะ หึหึ “
เจ้าแว่นใช้มือข้างขวาจับมือไมค์ไขว่หลังทั้งสองข้าง แรงมันเยอะมาก แล้วก้อใช่มือซ้ายจิกหัวไมค์ยกขึ้นแล้วกระแทกกับโต๊ะ
ตึง ตึง ตึง
“ ไอ้แว่น ปล่อยไมค์นะ ไอ้สารเลว ปล่อย “
ช้านรีบวิ่งไปดึงมือไอ้แว่นออกจากไมค์ แต่แรงมันเยอะมาก มันปล่อยมือจากไมค์ แล้วตรงดึงมาหาช้าน ช้านพยายามใช้วิทยายุทธที่เคยเรียนมาอย่างเต็มที่ ช้านกำหมัดขวาตรงดิ่งไปที่แก้มข้างซ้ายของไอ้แว่น
พลั่ก
“ โอ๊ย เจ็บนิดๆ เหมือนมดกัดเลย แรงๆหน่อยดิหวาน แค่นี้เอง มันไม่เข้าไปถึงเนื้อในหรอก ฮ่าๆ “
ช้านใช้ขาขวาเตะเข้าข้างลำตัวเจ้าแว่น ช้านเข้าโจมตีอย่างเดียว แต่เหมือนเจ้าแว่นมันไม่สะทกสะท้านอะไรเลย
“ หึหึ ตาช้านบ้างนะ ยัยหวานจอมจุ้น “
เจ้าแว่นยกมือข้างขวาขึ้นพร้อมกับตบเข้าที่หน้าของช้านอย่างจัง
“ โอ๊ย “
ช้านพยายามต่อสู้กับเจ้าแว่น แต่ก้อไม่เปนผลสำเร็จ เจ้าแว่นแรงเยอะ แล้วก้อเก่งกว่าทุกอย่าง ช้านสู้มันไม่ได้เลย ช้านถึงกับลงไปหมอบตรงพื้น ขณะที่ช้านกำลังลงไปนอนกับพื้น ไมค์ก้อฟื้นขึ้นมาพอดี เค้าหยิบมีดของไอ้แว่นพร้อมกับวิ่งตรงดิ่งมาที่เจ้าแว่น
ฉึก
“ โอ๊ย ไอ้ไมค์ แกเล่นทีเผลอเหรอ “
เจ้าแว่นหันหน้าไปหาไมค์พร้อมกับดึงมีดออกจากท้องของตัวเอง แล้วเอาไปแทงที่ท้องไมค์แทน
“ ม่ายยยยยยยยยยย....................ไอ้แว่น อย่าทำไมค์นะ “
ฉึก
“ ไมค์ “
ช้านรีบวิ่งไปประคองไมค์อย่างรวดเร็ว
“ ไมค์ อย่าเปนอะไรไปนะ ช้านรักนายนะ อย่าเปนอะไรนะ ไมค์ ฮือ........”
“ โอ๊ะ โอ ฉากรักโรแมนติกซะด้วย “
“ แกหุบปากไปเลย ไอ้แว่น ไอ้โรคจิต “
“ หึหึ อย่าเสียใจไปเลยนะ หวาน เด๋วเทอก้อได้ตามมันไปแล้วไง จะกลัวอะไร “
“ เอาเลย ถ้าแกอยากจะฆ่าช้าน ก้อเอาเลย “
เจ้าแว่นเดินไปที่หลังห้อง ไปค้นหาอะไรซักอย่าง แล้วเจ้าแว่นก้อหันกลับมาพร้อมกับใบพัดตัดหญ้า มัน start เครื่องทันที ใบมีดที่เอาไว้ใช้ตัดหญ้า กำลังหมุนพร้อมกับเคลื่อนมาที่ช้านกับไมค์ เราสองคนทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากภาวนาให้เรารอดพ้นถึงแม้มันไม่มีทางเปนไปได้เลย
ไมค์หันหน้ามามองช้านพร้อมกับพูดว่า
“ ช้านรักเทอนะหวาน “
“ ช้านก้อรักนายนะ ไมค์ “
ช้านนั่งพิงข้างฝาผนังอย่างไร้เรี่ยวแรง ส่วนไมค์ก้อนอนอยู่ที่ตักของช้าน เราสองคนจับมือกันแน่นมาก อย่างกับว่าเราจะไม่พรากจากกัน
“ ถ้าช้านจะต้องตายกับคนที่ช้านรักช้านก้อยอมนะหวาน “
“ จ้า ไมค์ “
ความคิดเห็น