ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~Ma secrat Box "

    ลำดับตอนที่ #1 : ใบสมัครลีทงเฮ[เนคไท]ของเปรสโซ่

    • อัปเดตล่าสุด 17 เม.ย. 52


    ใบสมัครดงเฮค่ะ
    ตอบสี แดง นะคะ

    นามผู้สมัคร

    ชื่ออะไรคะ? ::ลิง T^T จิงๆนะ เชื่อเค้าหน่อยเถอะ
    อายุล่ะ :: 15
    นามแฝงอ่ะ:: ลิงน้อยอ่ะจ๊ะ
     
    คำถามตัวละคร
     
    ชื่อจริง-นามสกุล (ขอเป็นไทยนะคะ)::อิชญา สิริวงศา
    ชื่อเล่น::น้ำนิ่ง
    วันเกิด ::28/02
    นิสัย (4บรรทัดขึ้น)::
    3 คำที่บอกถึงความเป็นคุณ::
    ประวัติครอบครัว::
    ประวัติความรัก::
    ชอบ::
    ไม่ชอบ::
    เกลียด::
    ความสามารถพิเศษ
     
    อิมเมจ(4+) ::








    ชื่ออิมเมจ ::Park bo ram
    รูปคู่ของคุณ ::
     
     
    คำถามชิงบท

    1.
    คุณเต็มใจแต่งงานรึป่าวคะ ::
     
    2.คุณเป็นคนชอบฟังเพลง แล้ววันหนึ่ง คุณเดินเล่นอยู่ในห้าง หูก็ฟังเพลงไปด้วยระหว่างนั้น คุณเดินชนกับใครคนหนึ่ง แล้วเพลงนั้นคือเพลงอะไรคะ (ขอชื่อเพลง คนร้องและเนื้อเพลงด้วยค่ะ ถ้าเป็นเพลงเกาหลีขอคำแปลด้วย) ::


    เพลง รักไม่ต้องการเวลา - KLEAR เคลียร์

    ฉันคิดว่ารักมันคือความผูกพัน
    คิดว่ารักแท้ต้องเดินผ่านวันและเวลา
    ยิ่งเนิ่นนาน นานไปเท่าไร ความรักยิ่งมีค่า
    ที่ฉันรู้ที่เคยฝัน รักที่ฉันเคยเข้าใจ

    ไม่คิดไม่ฝันเมื่อเธอผ่านเข้ามา
    เหมือนว่าสายตาฉันเองมองไม่เห็นใครๆ
    หยุดที่เธอแค่เพียงสบตา และวินาทีนั้น
    โลกทั้งโลกหยุดเคลื่อนไหว ท้องฟ้ากลับสดใส

    ลมหายใจ เหมือนหยุดไปในห้วงนาทีนี้
    เช่นหัวใจ ลอยหลุดไปทันทีที่สบตา
    เธอหยุดยั้งวันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
    แค่พบเจอกับเธอ..

    ฉันเพิ่งเข้าใจว่ารักเป็นอย่างนี้
    ฉันเพิ่งเข้าใจเมื่อได้มาเจอด้วยตัวเอง
    เสี้ยวนาทีก็มีความหมาย เปลี่ยนโลกได้ทั้งใบ
    ฉันเพิ่งรู้ในวันนี้ รักไม่ต้องการเวลา

    ลมหายใจ เหมือนหยุดไปในห้วงนาทีนี้
    เช่นหัวใจ ลอยหลุดไปทันทีที่สบตา
    เธอหยุดยั้งวันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
    แค่พบเจอกับเธอ ก็รักเธอ.. ฉันรักเธอ..

    ลมหายใจ เหมือนหยุดไปในห้วงนาทีนี้
    เช่นหัวใจ ลอยหลุดไปทันทีที่สบตา
    เธอหยุดยั้งวันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
    แค่พบเจอกับเธอ..

    เหมือนหัวใจ เหมือนหยุดไปในห้วงเวลานี้
    เมื่อพบเธอ ความรักที่เคยเข้าใจก็เปลี่ยนไป
    ไม่ต้องใช้วันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
    แค่พบเจอกับเธอ ก็รักเธอ… ฉันรักเธอ

    3.
    วันหนึ่งคุณไปดูตัวตามที่คุณพ่อคุณแม่บอก คุณเจอกับเขาครั้งแรกคุณกับเขาก็ร้องเสียงหลงทันที แล้วคุณจะพูดยังไงต่อล่ะ (ขอตั้งแต่ตอนที่เดินเข้าไปในสถานที่นัด จนถึงตอนที่เขาบอกว่าจะแต่งรึไม่แต่งเอาตามที่บอกในคาแร็คเตอร์เลยนะคะ บทพูดนะคะ)
     
    4.ในที่สุดคุณก็ต้องแต่งงานกับเขา คุณถูกลากเข้าเรือนหอ แต่โชคไม่ดีที่ฝนตก และฟ้าร้อง แล้วจู่ๆไฟก็ดับ เขาเริ่มร้องเรียกหาคุณ หลังจากนั้นอะไรจะเกิดขึ้นต่อคะ (ตั้งแต่ถูกลากเข้าเรือนหอ บทพูดนะคะ)

    "นี่นาย!!!ปล่อยฉันนะ ฮือๆๆ ฉันยังไม่อยากเสียความบริสุทธิ์ให้กับคนที่ฉันไม่รักแล้วเค้าก็ไม่รักฉันY^Y โอ้วพระเจ้าช่วยลูกด้วยฮือ~"น้ำนิ่งพยายามสะบัดตัวหนีจาเนคไทแต่ก็ไม่สำเร็จ
    "เงียบเถอะนะ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกนะ"เนคไทพูดปรามเทอด้วยน้ำเสียงขุ่นๆ
    "ฉานม่ายเชื่อออออออออออ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้"น้ำนิ่งก็ยังไม่หยุดแพลงฤทธิ์พยายามดิ้นต่อไปเนคไทก็ได้แต่ปลงกับท่าทางแปลกของยัยบ๊องนี่ต่อไปจนถึงห้องนอนเขาโยนตัวให้น้ำนิ่งลงบนเตียงทันที น้ำนิ่งรีบคลานไปที่หัวเตียงพร้อมกับน่งคดตัวอยู่อย่างนั้น
    "ไม่ต้องกลัวฉันขนาดนั้นก็ได้ฉันไมทำอะไรเธอหรอกหน่า"เนคไทเอ่ยอย่างเซงเค้าตรงมานั่งที่ปรายเตียงแล้วค่อยๆถอยเสื้อสูท เนคไทแล้วก็ถุงเท้าช้าๆพร้อมกับคิดว่าจะเอายังไงต่อดีกับยัยบ๊องที่นั่งตัวสั่นอยู่ด้านหลังเค้า
    "เฮ้ย!!!แล้วนายจะถอดเสื้อผ้าทำไม อย่าน้า"น้ำนิ่งที่เงยหน้าขึ้นมาเย็นชายหนุ่มค่อยๆปลดกระดุ้มเสื้อเชดร้องลั่นทันที
    "เธอนี่คิดบ้าอะไรของเธออยู่ฉันก็แค่จะไปอาบน้ำไม่ทำอะไรเธอหรอกหน่า"ชายหนุ่มก็เดินตรงเข้าไปในห้องน้ำทันทีโดยไม่หันกลับมาดูหน้าของน้ำนิ่งเลยแม้แต่น้อย ระหว่างที่เนคไทกำลังอาบน้ำอยู่นั้น ก็ยังมีหญิงสาวจอมเพี้ยนนั่งพึมพำอยู่กับตัวเองอยู่นั้นแหละว่าจะทำไงดีๆๆๆๆเค้าจะทำอะไรเราไหมเราจะยอมเค้าดีหรือ เฮ้ยไม่ได้อย่าไปหลงความเซะซี่ของเค้าซิไม่ๆๆๆๆบราๆๆๆจนเค้าอาบน้ำเสร็จ
    "ตาเธอหล่ะ"เสียงอันไพเราะของเนคไทดังขึ้นทำเอาน้ำนิ่งถึงกับสติขาดพรึงเมื่อเงยหน้าขึ้นมาพบกับชายหนุ่มนุ้งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเปลืองท่อนบนทำเอาเธอทำอะไรไม่ถูก
    "ยัยบ้ามองอะไรอยู่ฮะ รีบไปอาบน้ำซิหรือเธอจะนอนทั้งๆที่ใส่ชุดบ้าๆนั้น"เนคไทเดินตรงมาที่เตียงทันที น้ำนิ่งตกใจเข้าไปกว่าเดินอีกเพราะร่างนั้นยิ่งชัดขึ้นยิ่งทำให้เธอเห็นถึงความเซะซี่ของเนคไท เธอรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที ทำเอาเนคไทถึงกับงงในท่าทางของน้ำนิ่งและก็ได้แต่ส่ายหัวอย่างไม่เข้าใจ
    "
     
    5.ตอนจบของคุณล่ะ?? (บทพูดค่ะ)

















    -----------------------------------------------------------------------------------------
     ดงเฮ (เนคไท) อายุ 23ปี อาชีพ เจ้าของโรงแรมระดับโลก
    Dong Hae ::ผมมีสิ่งฝังใจ ความมืด ฟ้าร้อง สองสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ผมกลัวที่สุดเลย แต่งงาน..? ผมคิดว่า.. ผมยังไม่พร้อม...

    คู่หมั้นดงเฮ

    เป็นคนที่ไม่กลัวฟ้าร้อง ที่มืด อดทน น่ารัก และ รักเด็ก


    http://writer.dek-d.com/Kenta_Latte/story/view.php?id=505090
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×