ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic KHR][3387] ดอกไม้แห่งแสงอรุณ

    ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3 : หมัดสื่อรัก

    • อัปเดตล่าสุด 15 ต.ค. 58


         Ryohei’s part

         วันนี้ผมต้องพาเพื่อนของน้องสาวกลับบ้านเพื่อเป็นการขอโทษที่เปิดประตูชนเธอไป ตอนนี้คงใกล้ถึงบ้านเธอแล้วล่ะมั้ง

         “เธออยากแวะกินอะไรก่อนไหม” ผมถามขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ อันที่จริงมันก็ค่ำแล้วนี่เนอะ

         “ไม่ล่ะ พี่หิวรึไง” โอ้วว ดูเป็นการตอบที่น่ากลัวสุดขั้วววว

         “ฮ่าฮ่า ใช่แล้ว ฉันหิวแบบสุดขั้ว!!!” จะว่าไปผมก็เริ่มหิวแล้ว ก็เพิ่งซ้อมเสร็จนี่นา

         “แถวๆนี้มีร้านราเม็งอยู่นะ พี่จะ…” ฮานะมองหน้าผมแบบเอือมๆก่อนจะชวน แต่ผมขัดซะก่อน

         “จะไปกินแบบสุดขั้ว!!!” ว่าแล้วก็ให้เธอพาไปร้านราเม็งทันที

         Hana’s part

         โอ๊ยย เคียวโกะนะเคียวโกะ แทนที่จะทำให้ฉันได้กลับบ้านเร็วขึ้น กลับต้องมาดูหมอนี่นั่งกินราเม็ง บ้าบอที่สุดเลย - -

         “ฮานะ เธอมานั่งดูฉันกินแบบนี้ ฉันก็….” พี่เรียวเฮที่นั่งก้มหน้าก้มตากินอยู่พูดขึ้นมา

         “อะไรคะ” 

         “ฉันก็เขินแบบสุดขั้วนะเซ่!!!” อะไรกันผู้ชายคนนี้นี่ ฉันไม่สนคนแบบนี้หรอกย่ะ! -*-

         “มาขงมาเขินอะไรยะ พี่ก็รีบๆกินเข้าสิฉันจะกลับบ้าน” ฉันเร่งให้พี่เขารีบๆกินซะ

         “แปปนึงนะฮานะ กำลังจะหมดชามที่ 3 แล้ว” ฮะๆ อะไรนะ! 

         พอกินเสร็จ พี่เรียวเฮลุกขึ้นไปจ่ายเงินแล้วก็พาฉันกลับบ้านไป

         “ถึงแล้วล่ะ ขอบคุณนะคะ” ฉันขอบคุณพี่เขาตามมารยาท

         “ไม่เป็นไรหรอก ฉันน่ะชอบช่วยเหลือคนอื่นแบบสุดขั้วอยู่แล้ว” 

         ฉันพยักหน้ารับแล้วกำลังจะเข้าบ้านไป

         “เดี๋ยวๆ!” พี่เรียวเฮเรียกฉันไว้ มีเรื่องอะไรหรือเปล่านะ

         “เธอน่ะสนใจจะเข้าร่วมชมรมมวยไหม ปีนี้เปิดรับผู้หญิงเป็นปีแรกเลยนะ” พี่เรียวเฮยิ้มกว้าง

         อะไรนะ! ชวนสุภาพสตรีอ่อนหวานอย่างฉันนี่นะเข้าชมรมมวย 

         “นี่นาย! จะชวนฉันเข้าชมรมมวย ชิมหมัดฉันก่อนไหม!!” ฉันเผลอชกเข้าที่หน้าของพี่เรียวเฮ หวายยย แย่แล้ว ยัยเคียวโกะจะโกรธเราไหมนะ//นี่ไม่ห่วงเรียวเฮเล้ยย

         “โว้ววว สุดยอด หมัดแบบนี้แหละที่ฉันต้องการสุดขั้ว!!” พี่เรียวเฮยิ้มกว้างกว่าเดิมอีก นี่ฉันไปกระตุ้นต่อมโรคจิตของเขารึไงเนี่ย

         “ถ้าพี่ยังไม่เลิกชวนฉันเข้าชมรมมวย ฉันจะฟ้องเคียวโกะ” ฉันใช้เคียวโกะขู่พี่เขา แน่นอน โดนไม้นี้คงไม่ตื๊อฉันแน่

         “ยะ…อย่าฟ้องเคียวโกะเลยน้า ฉันยอมแบบสุดขั้ววว” หน้าพี่เรียวเฮตอนนี้ตลกมากเลย แต่มันก็…ดูน่ารักแปลกๆนะ

         “คิก คิก คิก” ฉันหัวเราะขึ้นมา

         “หัวเราะอะไรของเธอ” พี่เรียวเฮมองหน้าฉันแบบงงๆ

         “ก็…ไม่คิดเลยว่าพี่จะมีมุมนี้ด้วย” ฉันพูดไปตรงๆ

         “มุมไหนของเธอฮะ” พี่เรียวเฮทำหน้ายุ่งเป็นยุงตีกันเชียว

         “เวลาพี่ทำหน้าแบบนี้…ก็น่ารักดีนะ” เอ๊ะ นี่ฉันเผลอพูดอะไรไปเนี่ย TT


    จบไปอีกตอนแล้วนะคะ ฮานะของเรารุกเหรอเนี่ย เป็นยังไงกันบ้างฝากติชมด้วยน้าาา


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×