ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Chapter 13 : รูปถ่าย
Ryohei’s part
สะ...สิ่งที่ผมเห็นมันอยู่ในห้องของผมตอนนี้คือ!! รูป!!! มันเป็นรูปของผมในอนาคต!!! คือถ้ามันเป็นแค่รูปผม ผมก็จะไม่ตกใจอะไรเล้ยยย แต่นี่!! ผมถ่ายรูปคู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง!!!!!! ผู้หญิงคนนั้น...ถึงทรงผมจะเปลี่ยนไป แต่ผมยังจำเค้าหน้าแบบนั้นได้เสมอ ใช่แล้ว...คุโรคาวะ ฮานะ!!!!! ยัยฮานะเพื่อนน้องสาวผมนี่เอง!!! นี่หรือว่า...ในอนาคต ผมจะเป็นแฟนกับยัยฮานะเนี่ยย เขินสุดขั้ว!!!!
“พี่คะ!!! มีอะไรเหรอ” เคียวโกะวิงเข้ามาในห้องเพราะได้ยินผมร้องซะดัง
“เอ๊ะ รูปนี่” เคียวโกะเดินเข้ามาหยิบรูปนั้นไป
“หนูเคยเห็นในห้องของฮานะนะคะ นี่ก็คงเป็นพี่ชายกับฮานะ ฮิฮิ น่ารักจังเลย” เคียวโกะชี้ที่รูปแล้วก็ยิ้ม ไม่รู้สินะว่าทำผมหน้าแดงแบบสุดขั้ว
“อ้าว พี่คะ เป็นอะไรไปน่ะ” เคียวโกะถามขึ้นเพราะเห็นผมก้มหน้าซะจนหน้าจะติดพื้นอยู่แล้ว
“พะ...พี่ไม่เป็นอะไรสักหน่อย” ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้น
“โถ่! พี่คะ หน้าแดงเชียว พี่ชอบฮานะอยู่ใช่ไหมล่ะ ยังไงในอนาคตก็ได้เป็นแฟนกันอยู่ดี รู้แบบนี้แล้วก็ไปบอกชอบฮานะเขาเถอะค่ะ” แหนะๆ เคียวโกะพูดแบบนี้ผมก็ยิ่งเขินสุดขั้วน่ะเซ่!!!
“พะ...พี่ก็เขินนะ” ผมพูดกับเคียวโกะตรงๆ
“พี่คะ เรื่องแบบนี้ ถ้าไม่พูด ก็ไม่มีอะไรคืบหน้าสักทีนะสิคะ” ทีนี้ล่ะน้องสาวของผมรู้ดีเชียว แล้วทำไมทีเจ้าซาวาดะมันแอบปิ๊งตั้งนานนี่ไม่รู้ตัวบ้างล่ะ
“อื้ม ขอบคุณนะ พี่จะพยายามสุดขั้ว” ผมบอกเคียวโกะ ก็นะ...กะว่ากลับไป จะไปบอกเขาอยู่แล้วนี่นา
“สู้ๆนะคะพี่ชาย หนูอยากให้ฮานะเป็นคนในครอบครัวเรามานานแล้ว” คำพูดของเคียวโกะทำให้ผมหน้าแดงอีกครั้ง TT
ผมลูบหัวเคียวโกะ แล้วเราก็กลับไปยังฐานทัพวองโกเล่
“พร้อมนะ ฉันคงคิดถึงพวกนายทุกคนมาก” อิริเอะบอก
“ยังไงก็...ขอบคุณนะครับที่ช่วยเหลือมาตลอด” ซาวาดะขอบคุณอิริเอะ แล้วพวกเราก็ถูกส่งมายังปัจจุบัน
“พี่คะ จะเอาไงดีคะ” เคียวโกะอมยิ้มแล้วถามผม ซึ่งผมก็รู้ว่านั่นหมายถึงอะไร
“เธอกลับบ้านไปก่อนเถอะ เดี๋ยวพี่จะไปตามหายัยนั่น” ผมยิ้มให้เคียวโกะ
“ค่ะพี่ชาย สู้เขานะคะ” เคียวโกะพูดเหมือนทุกๆครั้งที่ผมจะไปแข่งมวย ครั้งนี้ก็แข่งเหมือนกันล่ะมั้ง แข่งกับอะไรล่ะ ความเขินของตัวเองเหรอ -///-
ถึงพวกเราจะไปที่โลกอนาคตเดือนกว่าๆ แต่ถ้าเทียบกับที่นี่ ก็แค่ 1 สัปดาห์ แต่ผมคิดว่า ฮานะที่อยู่ที่นี่ ก็คงไม่เคยล้มเลิกความตั้งใจที่จะหาเคียวโกะเลยล่ะมั้ง (ผมก็ไม่กล้าบอกว่า “เคียวโกะกับผม” หรอกนะ) ยัยนั่นอาจจะอยู่ที่โรงเรียนก็ได้ตอนนี้
ผมเดินไปที่โรงเรียนเรื่อยๆ ผมได้ยินเสียงคนร้องไห้ เฮ้ยๆไม่เอาน่า นี่มันจะค่ำแล้วนะ ผมก็กลัวสุดขั้ว!!! ผมรีบเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น เห็นผมเท่ๆแบบนี้ แต่จริงๆแล้วผมก็กลัวผีสุดขั้ว!!!
"ยัยฮานะจะอยู่ที่นี่จริงๆเหรอเนี่ย" ขณะกำลังจะถึงประตูโรงเรียนผมก็พูดขึ้นกับตัวเองเบาๆ จนในที่สุด ผมก็มาถึงโรงเรียนจนได้ ผมสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนเดินเข้าไป พอเข้าไปในโรงเรียน รู้สึกว่าความกังวลที่แบกไว้จะสลายไป ผมเห็นแล้ว คนที่ผมตามหาน่ะ...
เรียวเฮกำลังจะไปบอกรักฮานะแล้วค่าา >///< แล้วเสียงร้องไห้เป็นของใครกันน้าาา
คิดถึงการเล่าเรื่องจากฮานะกันบ้างมั้ยคะ เดี๋ยวตอนหน้า เรามาอ่านแบบฮานะกันค่าาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น