[Fic KHR][3387] ดอกไม้แห่งแสงอรุณ

ลำดับตอนที่ #12 : Chapter 11 : ต่อกร

     Ryohei’s part

     หลังการแข่งชอยส์

     จริงๆการแข่งขันวันนี้....เราแพ้! แพ้โดยที่ฉันไม่ได้ลงแข่งด้วยซ้ำ! มันน่าโมโหสุดขั้ว!!! แต่...เด็กผู้หญิงคนนั้น คนที่เรียกเจ้าหนูรีบอร์นว่าท่านอา เธอได้เข้ามาแล้วทำให้การแข่งขันเป็นโมฆะ แล้วพวกเราก็พาเธอหนีออกมาจากสนามแข่งชอยส์แล้วหนีพวกมิลฟิโอเล่มา เราเจอร้านราเมงอยู่เลยเข้าไปหลบในนั้น แต่ว่า เจ้าพวกนั้นก็ยังตามมาอีกจนได้ ฉันต้องฝืนสังขารของตัวเองไปสู้ ก็เพื่อนเดือดร้อน จะให้ฉันอยู่เฉยๆก็ไม่ได้แบบสุดขั้ว!! หลังจากนั้น เราได้ใช้แผนซุ่มโจมตีพวกหกบุปผาอาลัยที่ป่าแห่งหนึ่งที่เราหนีเข้าไป โดยฝั่งผมก็มีบาจิล สองพี่น้องโนซารุกับทาซารุ แล้วก็ยังมี...แรมโบ้อีก ผมไม่ได้จะให้แรมโบ้สู้หรอกนะ 

     สัตว์กล่องของคิเคียวแข็งแกร่งมาก เจ้าหนูรีบอร์นบอกผมว่า แรมโบ้สามารถปลุกพลังในตัวเอง และเรียกใช้ไฟจากแหวนได้ด้วยความรู้สึกที่อยากกลับบ้าน ผมจึงลองตะโกนออกไป

     “ว่ายังไงล่ะแรมโบ้!!!! ไม่อยากเจอหม่าม้าของซาวาดะแล้วเหรอ!!!”

     “หม่าม้า....” แรมโบ้พูดขึ้นมา

     “ใช่แล้ว!!! หม่าม้าของซาวาดะไง!!!” ผมตะโกนไปอีกครั้ง

     “เค้าอยากเจอหม่าม้า!!!!” แรมโบ้ดึงแหวนกับกล่องออกมาจากหัวฟูๆนั่นแล้วเปิดกล่องพร้อมกับใช้แคมบิโอฟอร์ม่ากลายเป็นโล่แบบผู้พิทักษ์อัสนีรุ่นที่หนึ่ง และสามารถจัดการแร็ปเตอร์ของคิเคียวได้หลายตัวในเวลาเดียวกัน เจ๋งสุดขั้ว!!!

     พอพวกผมจัดการแร็ปเตอร์กันไปหมดทุกตัว เจ้าคิเคียวมันได้เปิดกล่องสังหาร

     “อะไรกันน่ะ!!!!” ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน ภาพที่อยู่ตรงหน้าคือคิเคียวที่ลอยอยู่และมีงูออกมา

     ผมกะจะใช้หมัดภายในสามนาทีแบบผู้พิทักษ์อรุณรุ่นแรก แต่ว่า...มันไม่ได้น่ะสิ ถึงผมจะใช้พลังการเยียวยาขั้นสุดของไฟธาตุอรุณ แต่ผมก็ไม่สามารถเอาชนะคิเคียวได้และสูญเสียพลังไปมาก ทั้งๆที่จะชนะให้ได้เพื่อช่วยเคียวโกะแล้วก็...กลับไปหาฮานะแท้ๆ

     “อ้าว แล้วคนที่หลบตรงนั้นล่ะว่ายังไง” คิเคียวพูดขึ้น ผมเลยหันไปทางนั้น

     “ฮิบาริ...” หมอนี่มายืนอยู่นี่งั้นเหรอ

     ตู้มมมม

     คิเคียวโจมตีผมกับฮิบาริจนเราทั้งสองสลบไป แต่ทำไมผมยังเล่าเรื่องได้อยู่น่ะเหรอ...เพราะทั้งหมดนี่ เป็น “ภาพลวงตา” ยังไงล่ะ ภาพลวงตาของมุคุโร่กับฟราน ฉันไม่ได้สู้อะไรนั่นไปจริงๆสักหน่อย เจ้าพวกนั่นมันโง่แบบสุดขั้ว!!!

     ระหว่างที่พวกผมกำลังสู้อยู่กับหกบุปผาอาลัย จังหวะนั้น มีไอ้ตัวประหลาดๆไม่ใส่เสื้อผ้ามาเดินโทงๆอยู่ เราใช้อาวุธกล่องอะไรกับเจ้านั่นไม่ได้เลยเพราะมันมีบาเรียคุ้มกันอยู่

     “ทะ...ทำร้ายพวกเดียวกันเองด้วย!!!” ผมพูดขึ้นมา ก็ตัวประหลาดนั่น...มันดูดพลังไฟจากพวกหกบุปผาอาลัยน่ะสิ!!

     ซาวาดะออกมาแล้วสู้กับเจ้านั่น ซึ่งก็ยากลำบากมากเลยล่ะ เราเอาชนะมันได้ แต่เรื่องที่ต้องกังวลมันไม่ได้จบเพียงแค่นั้น ของจริงน่ะ...มันหลังจากนี้

ตอนที่แล้วว่ารวบรัดแล้ว ตอนนี้รวบรัดกว่าอีกนะคะเนี่ย คือยอมรับเลยว่าแต่งตอนนี้ไม่ดีจริงๆ ส่วนใหญ่มีแต่บรรยายแบบไก่กาหมดเลยต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะ ไรต์เองก็ไม่ชัวร์ตอนแถวๆนี้เหมือนกัน นี่ถึงกับเอามาดูไปด้วยแต่งไปด้วยเลย 5555555 ก็ต้องขออภัยรีดเดอร์ด้วยนะคะถ้าตอนนี้ไม่ถูกออรถรสของรีดเดอร์นะคะ เม้นติชมมาได้เลยนะค้าา