[Fic KHR][3387] ดอกไม้แห่งแสงอรุณ

ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 10 : การฝึกซ้อม

     Ryohei’s part

     “นายต้องส่งความตั้งใจของนายไปที่แหวน!!!” ผู้หญิงคนนั้นชี้หน้าสั่งผมอยู่ได้ ความตั้งใจอะไรฟระ -*-

     “ก็พยายามสุดขั้วอยู่นี่ไงเล่า” ผมก็งงนะจะส่งความตั้งใจไปที่แหวนยังไง แต่ก็...เพื่อเคียวโกะแล้วล่ะก็ยังไงก็ต้องทำให้ได้

     ฟึ่บบบบ

     เฮ้ยยยยยย ฉันทำได้แล้ว มีไฟสีเหลืองเปล่งประกายสุดขั้วอยู่บนแหวนที่ฉันใส่อยู่

     “ทำได้ดีหนิ นายมีความมุงมั่นที่แรงกล้าดีมาก” ยัยนั่นเหมือนจะชมผมนะ แต่หน้านี่นิ่งมาก - -

     “อ่ะนี่ กล่องของนาย” รัลโยนกล่องอะไรก็ไม่รู้มาให้ผม 

     “ใช้พลังไฟจากแหวน เติมลงไปในนั้นสิ” ผมลองทำตามดู

     ตู้มมมมม

     มะ...มีจิงโจ้โผล่ออกมา นี่มันอะไรกันเนี่ยย สุดขั้วไปเลยยยย 

     “นั่นคือสัตว์กล่องของนาย นายในอนาคตน่ะ ตั้งชื่อให้ว่า การิว” รัลบอกผม

     “อืมม การิวงั้นเหรอ ชื่อเจ๋งสุดขั้ว!!!” ผมเห็นด้วยกับชื่อนี้นะ ก็เห็นว่าผมในอนนาคตเป็นคนตั้งนี่นา

     “ถ้านายสามารถใช้การชกมวยของนาย ร่วมกับการใช้สัตว์กล่องได้อย่างเต็มที่ละก็ เราจะสามารถสู้กับพวกมิลฟิโอเล่ได้ และนายก็จะพาเคียวโกะกลับไปบ้านได้ด้วย”

     2 ชั่วโมงต่อมา 

     “อีกนานแค่ไหนล่ะ” ผมพูดขึ้น

     “พูดเรื่องอะไรของนายน่ะ” รัลดูจะงงๆ ก็ผมพูดไม่ตีไฟเลี้ยวเลยนี่นา

     “เมื่อไหร่เราจะชนะพวกมิลฟิโอเล่” ผมจริงจังนะเนี่ย

     “ฉันไม่รู้ ก็จนกว่าพวกเราจะพร้อม จริงๆนายก็มาเอาซะป่านนี้น่ะนะ” ป่านนี้เหรอ หมายความว่ายังไงกัน

     “หมายความว่ายังไงน่ะ” ผมถามรัลไป

     “ก็นายในอนาคตที่ช่วยเรามาตั้งนานน่าจะพึ่งได้มากกว่าไง” หยามกันแบบสุดขั้ว!! แต่ยังไงเจ้านั่นมันก็ผมล่ะนะ

     “ตอนนี้เราต้องชนะศึกแห่งชอยส์ ถ้าทำได้ เราก็กำจัดมิลฟิโอเล่ได้” รัลบอกผมเรื่องแข่งชอยส์แล้ว

     “อื้อ” ผมพยักหน้ารับ

     “นายไปฝึกขี่แอร์ไบค์กับพวกซาวาดะเถอะ”

     ผมเดินไปที่ห้องฝึกขี่แอร์ไบค์ เจ้าหนูรีบอร์น ซาวาดะแล้วก็เจ้าหัวปลาหมึกเลยให้ผมลองขี่ดู มันก็ยากๆนะ แต่ไม่มีอะไรที่ผมทำไม่ได้อยู่แล้ว วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า

     “คุณพี่ครับ เอ่อ กลัวไหมครับ” ซาวาดะถามผม

     “กลัวอะไร แอร์ไบค์นี่น่ะเหรอ มันไม่น่ากลัวหรอกนะ -*-“ หมอนั่นถามอะไรเด็กๆชะมัด

     “ปะ...เปล่าๆครับ คือผมหมายถึง ชอยส์น่ะครับ”

     “อืมม เราจะผ่านมันไปได้แบบสุดขั้ว!!” ผมให้กำลังใจซาวาดะ อันที่จริงผมก็กลัวนะ แต่นั่นล่ะ เราจะผ่านมันไปได้   

  

ผลการแข่งชอยส์จะเป็นอย่างไร!! อย่าลืมติดตามนคะ//อันที่จริงคนที่เคยดูจะรู้แล้วไม่ใช่เรอะ -*- 

55555 อย่าใส่ใจไรต์เลยนะคะ ตอนนี้สังเกตได้ว่าค่อนข้างรวบรัดนิดนึงนะคะ คือไรต์พยายามเอารายละเอียดปลีกย่อยออกไป อย่างเรื่องสู้แล้วก็ซ้อม อาจจะหาได้ยากหรือไม่มีเท่าไหร่นะคะ แค่จะสื่อให้เห็นถึงความตั้งใจของเรียวเฮเป็นส่วนใหญ่ค่าา